அபிதான சிந்தாமணி
காளமேகப்புலவர்
196
காளமேகப்புலவர்
தனராமது கேட்டு நெஞ்சில், நடுக்கம் தவோ, கானகந் தனில் வைக்கவோவிரு
வந்துற்றது கை காலெழாகளி னத்தியெ கால்விலங்கிடு விக்கவோ, காற்கரங்கொடு
ன்னை, யிடுக்கடி பாயைச் சுருட்டடி யேகடி சாடவோவொரு காரியந்தனை யேவுமே''
யம்பலத்தே " எ - ம்., சைவர்களுக்கும் முச்சங்கம், திருவிளையாடல், மதுரைச்
வைணவர்களுக்குஞ் சண்டையானபோது சொக்கன்வரக் கவிசொல்லியது "நூலா
பசீரங்கத் தாருந் திருவானைக் காவா நாலாயிரநானூற்று நாற் பத்தொன்பான்,
ரும், போரங்கமாகப் பொருவதேன் - பாலாநா னூற்று நாற் பத்தொன்பான் -
ஓரங்கள், வேண்டாமி தென்ன விபரங் மேலாகாற், பத்தொன்பான் சங்கமறு பத்
தெரியாதோ, ஆண்டானுந்தா தனுமானால்'' துநா லாடலுக்கும், கத்தன் மதுரையிற்
எனக்கூறி, ஞானவரோதயன் மதுரைக்குச் சொக்கன்.” குமாரசாஸ்வதி ஒட்டியனைச்
சென்றபொழுது "முதிரத் தமிழ் தெரி 'செயித்தபோது பாடியது “கலிங்க மிழ
நின்பாடல் தன்னை முறையறிந்தே, யெதி ந்துநுதிக் கைச்சங்கந் தோற்று, மெலிந்
சொக்கக் கோப்பதற்கேழெழு பேரில்லை து கடகங்கவிழ விட்டாள் -- மலிந்தமலர்,
யின்றமிழின், பதிரைத் தெரிந்தறிகோ பொன்னிட்ட மானகிட்ண பூபாலா வுன்
வில்லை யேறப் பலகையில்லை மதுரைக்கு றனக்கு. பின்னட்ட வொட்டியென்
நீசென்ற தெவ்வாறு ஞானவரோ தயனே'' பொற் பொன்" அபிராமன் நாலுபாஷை
எ-ம்., சவையப்ப நாய்க்கனைப் பாடிய கவி வல்லவரோ என்னப்பாடியது “கூத்
"சொருக்கவிழ்ந்த முன்குடுமிச் சோழியா தாடி லஞ்சக் கொடுக்கா வொரேபொட்டி,
சோற்றுப் பொருக்குலர்ந்த வாயா புலையா சோத்தெட்டாவை வேசித் தொண்டனே
- திருக்குடந்தை, காயா நரியாவுன்னாய் -'ஆத்தான, அந்த விழுப்புர முமபிங்க
'முகமும் சேய்வடிவும், தாயார் தான் தண் ருங்கெடுக்க, வந்தகுலா மாவபிரா மா.11
டிலளோ தான்" எ-ம்., திருக்கண்ண மங் திருவாரூர்க் கொடியிறக்காமற் தகையப்
கையாரை யிகழ்ந்து பாடியது "தருக்குலவு பாடியது "மருவு புகழ்க்கிருஷ்ண மக
கண்ணமங்கைத் தானத்தா ரெல்லாரும், ராய ராணை, அரியார் வடமலையானாணை -
திருக்குளத்து மீனொழியத் தின்னார் - திருவாரூர், பாகங் குடியிருப்பாள் பாகர்
குருக்கொடுக்கு, நம்பிமா சென்றிருந்தோ திருவாணை, தியாகா கொடியிறக்காதே
நாட்டிலழி கூத்தி, தம்பிமா ராயிருந்தார் மாவலி வாணனைப் பாடியது. "சொக்
தாம்" எ-ம்., கண்ணபுரத்துத் தீத்தாளைப் கன் மதுரையிற் றொண்டற்குமுன்ன
பாடியது "கந்த மலரயனார் கன்னிமட விழ்த்த, பொய்க்குதிரை சண்டைக்குப்
வார்க்கெல்லாம், அந்த விள நீரைமுலை போமதோ - மிக்க, காசாணாவந்தக்
யாக்கினார் - சுந்தரஞ்சேர், தோற்றமுள கரும்புறத்தார்க் கெல்லாம், அரசான
தீத்தாட்குத் தோப்பை முலை யாக்கினார், மாவலி வாணா." தெண்டிக்கு (வரதன்)
எற்றமிதில் யார் தானியம்பு" குடவாசல் காளமேகன் விடுத்த தீட்டுக்கவி. நள்
விண்ணாளைப் பாடியது 'செக்கோ மருங் ளாற்றுத் தெண்டிக்கு நல்வரதன் தீட்டு
குல் சிறுபயறோ தனம் சிக்களகம், வைக் மயல், விள்ளாமலெத்தனை நாள் வெம்பு
கோல் கழிக்கற்றையோ குழியோ விழி வேன் - கள்ள, மதனப் பயலொருவன்
வாவிதொறும், கொக்கேறி மேய்குட வந்து பொருஞ்சண்டைக், குதவக்கடுகி
வாசல்விண் ணாள் வரைக் கோம்பியன்னீர், வரவும்." தெண்டி நள்ளாற்றினின்று
எக்கோ படைத்து நீரே நெருப்பி லெரிங் திருக்குடந்தைக்கு வந்தபோது கூறியது.
தவரே" புலிக்குட்டிச் சிங்கனைப் பாடியது "தேறலமிர்தந் தெவிட்டிடினுஞ் செங்
"போன. போனவிடங் தொறும் தலைப் கனிவாய், ஊறலமிர்தமுவட்டாதே-வீறு
போடெழப் பிறர் குட்டவே, புண்படை மதன், தன்னாணை நள்ளாளர் தம்மாணையும்
த்த மனத்தனாகிய பொட்டிபுத்திர னத் மாணை என்னாணை தெண்டியாரே." வேளா
திரன், மான கீனன் லச்சைகேடன் ஒழுக்க என் வீட்டிலிருந்து இல்லையென்று
மற்ற புழுக்கையன், மாண்பனாம் புலிக் சொன்னபோது பாடியது. "பாலலகை
குட்டிசிங்கன் வரைக்குளேறி யிறங்குவீர், யன்று பரிந்தளித்த கோத்திரத்துக், கால
பேனுமீரு மெடுக்கவோசடை பின்னி மெனவந்த வடைக்கலவன் - சூலந், திருக்
வேடபெண்ணெய் வார்க்கவோ, பிரியிழுக் கையிலே யேந்துஞ்சிவனறிய வேளான்,
கரி யெழுதவோவொரு பீறு துண்ட முடுத் இருக்கையிலே சாகுபடியானான்.” நாகை
காளமேகப்புலவர்
196
காளமேகப்புலவர்
தனராமது
கேட்டு
நெஞ்சில்
நடுக்கம்
தவோ
கானகந்
தனில்
வைக்கவோவிரு
வந்துற்றது
கை
காலெழாகளி
னத்தியெ
கால்விலங்கிடு
விக்கவோ
காற்கரங்கொடு
ன்னை
யிடுக்கடி
பாயைச்
சுருட்டடி
யேகடி
சாடவோவொரு
காரியந்தனை
யேவுமே
'
'
யம்பலத்தே
எ
-
ம்
.
சைவர்களுக்கும்
முச்சங்கம்
திருவிளையாடல்
மதுரைச்
வைணவர்களுக்குஞ்
சண்டையானபோது
சொக்கன்வரக்
கவிசொல்லியது
நூலா
பசீரங்கத்
தாருந்
திருவானைக்
காவா
நாலாயிரநானூற்று
நாற்
பத்தொன்பான்
ரும்
போரங்கமாகப்
பொருவதேன்
-
பாலாநா
னூற்று
நாற்
பத்தொன்பான்
-
ஓரங்கள்
வேண்டாமி
தென்ன
விபரங்
மேலாகாற்
பத்தொன்பான்
சங்கமறு
பத்
தெரியாதோ
ஆண்டானுந்தா
தனுமானால்
'
'
துநா
லாடலுக்கும்
கத்தன்
மதுரையிற்
எனக்கூறி
ஞானவரோதயன்
மதுரைக்குச்
சொக்கன்
.
”
குமாரசாஸ்வதி
ஒட்டியனைச்
சென்றபொழுது
முதிரத்
தமிழ்
தெரி
'
செயித்தபோது
பாடியது
“
கலிங்க
மிழ
நின்பாடல்
தன்னை
முறையறிந்தே
யெதி
ந்துநுதிக்
கைச்சங்கந்
தோற்று
மெலிந்
சொக்கக்
கோப்பதற்கேழெழு
பேரில்லை
து
கடகங்கவிழ
விட்டாள்
-
-
மலிந்தமலர்
யின்றமிழின்
பதிரைத்
தெரிந்தறிகோ
பொன்னிட்ட
மானகிட்ண
பூபாலா
வுன்
வில்லை
யேறப்
பலகையில்லை
மதுரைக்கு
றனக்கு
.
பின்னட்ட
வொட்டியென்
நீசென்ற
தெவ்வாறு
ஞானவரோ
தயனே
'
'
பொற்
பொன்
அபிராமன்
நாலுபாஷை
எ
-
ம்
.
சவையப்ப
நாய்க்கனைப்
பாடிய
கவி
வல்லவரோ
என்னப்பாடியது
“
கூத்
சொருக்கவிழ்ந்த
முன்குடுமிச்
சோழியா
தாடி
லஞ்சக்
கொடுக்கா
வொரேபொட்டி
சோற்றுப்
பொருக்குலர்ந்த
வாயா
புலையா
சோத்தெட்டாவை
வேசித்
தொண்டனே
-
திருக்குடந்தை
காயா
நரியாவுன்னாய்
-
'
ஆத்தான
அந்த
விழுப்புர
முமபிங்க
'
முகமும்
சேய்வடிவும்
தாயார்
தான்
தண்
ருங்கெடுக்க
வந்தகுலா
மாவபிரா
மா
.
11
டிலளோ
தான்
எ
-
ம்
.
திருக்கண்ண
மங்
திருவாரூர்க்
கொடியிறக்காமற்
தகையப்
கையாரை
யிகழ்ந்து
பாடியது
தருக்குலவு
பாடியது
மருவு
புகழ்க்கிருஷ்ண
மக
கண்ணமங்கைத்
தானத்தா
ரெல்லாரும்
ராய
ராணை
அரியார்
வடமலையானாணை
-
திருக்குளத்து
மீனொழியத்
தின்னார்
-
திருவாரூர்
பாகங்
குடியிருப்பாள்
பாகர்
குருக்கொடுக்கு
நம்பிமா
சென்றிருந்தோ
திருவாணை
தியாகா
கொடியிறக்காதே
நாட்டிலழி
கூத்தி
தம்பிமா
ராயிருந்தார்
மாவலி
வாணனைப்
பாடியது
.
சொக்
தாம்
எ
-
ம்
.
கண்ணபுரத்துத்
தீத்தாளைப்
கன்
மதுரையிற்
றொண்டற்குமுன்ன
பாடியது
கந்த
மலரயனார்
கன்னிமட
விழ்த்த
பொய்க்குதிரை
சண்டைக்குப்
வார்க்கெல்லாம்
அந்த
விள
நீரைமுலை
போமதோ
-
மிக்க
காசாணாவந்தக்
யாக்கினார்
-
சுந்தரஞ்சேர்
தோற்றமுள
கரும்புறத்தார்க்
கெல்லாம்
அரசான
தீத்தாட்குத்
தோப்பை
முலை
யாக்கினார்
மாவலி
வாணா
.
தெண்டிக்கு
(
வரதன்
)
எற்றமிதில்
யார்
தானியம்பு
குடவாசல்
காளமேகன்
விடுத்த
தீட்டுக்கவி
.
நள்
விண்ணாளைப்
பாடியது
'
செக்கோ
மருங்
ளாற்றுத்
தெண்டிக்கு
நல்வரதன்
தீட்டு
குல்
சிறுபயறோ
தனம்
சிக்களகம்
வைக்
மயல்
விள்ளாமலெத்தனை
நாள்
வெம்பு
கோல்
கழிக்கற்றையோ
குழியோ
விழி
வேன்
-
கள்ள
மதனப்
பயலொருவன்
வாவிதொறும்
கொக்கேறி
மேய்குட
வந்து
பொருஞ்சண்டைக்
குதவக்கடுகி
வாசல்விண்
ணாள்
வரைக்
கோம்பியன்னீர்
வரவும்
.
தெண்டி
நள்ளாற்றினின்று
எக்கோ
படைத்து
நீரே
நெருப்பி
லெரிங்
திருக்குடந்தைக்கு
வந்தபோது
கூறியது
.
தவரே
புலிக்குட்டிச்
சிங்கனைப்
பாடியது
தேறலமிர்தந்
தெவிட்டிடினுஞ்
செங்
போன
.
போனவிடங்
தொறும்
தலைப்
கனிவாய்
ஊறலமிர்தமுவட்டாதே
-
வீறு
போடெழப்
பிறர்
குட்டவே
புண்படை
மதன்
தன்னாணை
நள்ளாளர்
தம்மாணையும்
த்த
மனத்தனாகிய
பொட்டிபுத்திர
னத்
மாணை
என்னாணை
தெண்டியாரே
.
வேளா
திரன்
மான
கீனன்
லச்சைகேடன்
ஒழுக்க
என்
வீட்டிலிருந்து
இல்லையென்று
மற்ற
புழுக்கையன்
மாண்பனாம்
புலிக்
சொன்னபோது
பாடியது
.
பாலலகை
குட்டிசிங்கன்
வரைக்குளேறி
யிறங்குவீர்
யன்று
பரிந்தளித்த
கோத்திரத்துக்
கால
பேனுமீரு
மெடுக்கவோசடை
பின்னி
மெனவந்த
வடைக்கலவன்
-
சூலந்
திருக்
வேடபெண்ணெய்
வார்க்கவோ
பிரியிழுக்
கையிலே
யேந்துஞ்சிவனறிய
வேளான்
கரி
யெழுதவோவொரு
பீறு
துண்ட
முடுத்
இருக்கையிலே
சாகுபடியானான்
.
”
நாகை