அபிதான சிந்தாமணி

நிதவாகன 976 நித்தியகருமம் கவது லுேம், எலும், லுேம், மற்கிலும் உபபோக்யம் - நெல் முதலிய தானியங் மறைந்த புதருக்குள் மௌனமுடையனாய் கன், இல்லம், சோலை பசு முதலிய, கல்வி மூக்கின் நுனியைப் பார்த்துக் கொண்டு முதலிய ஈட்டுதற் பொருட்டும் காத்தற் மலஜலத்தைக் கழித்தல் வேண்டும், மல பொருட் செலவிடும் பொருள். போக்யம். விசர்ஜனஞ்செய்தபின் புல், ஓட்டுப்பானம், அரசன் தன் சௌக்யத்தின் பொருட்டுச் மண்ணாங்கட்டி இவற்றால் குதத்தையடை செல்விடும் பொருள். மறுமைச் செலவு - ந்திருக்கிற மலத்தை நீக்கி, இடதுகையி செபம், ஓமம், அருச்சனை, தானம் என் னால் தனது குறியைப் பற்றினவனாய் பன நிதியைப் பற்றியது. புனர்யாதம் - நல்லமண்ணை யெடுத்துத் தனக்கு வலது விசேடவரவினிமித்தம் செய்யப்படுஞ் செ பக்கத்தில் வைத்துக்கொண்டு, குதத்தைப் லவு இதற்கு நிவர்த்தம் எனவும் பெயர். பத்து முறைக்குமேல் மனத்தூய்மை யுண் ஆவர்த்தம் - விசேட செலவினா லுண்டா டாம் வரையில் சுத்திசெய்து கால்களை ஞம் வரவு இதற்கு நிவர்த்தி யெனவும் அலம்பிக் கொண்டு இரண்டு கைகளையு பெயர். திரவியம் - பலகறை முதல் இரத் மெழுமுறை சத்திசெய்து வேறொரு கரை தின மிறுதியாயின. தனம் - பசு, ஆடை, யடைந்து ஆசமனஞ் செய்து குச்சுகளில் தானிய முதல் புல்லிறு தியாயின. (சுக்-நீ). முருங்கை, நறுவிலி ஆமணக்கு முதலிய திதீவாகன் - ஒரு வணிகன். குருவாலேவப் வொழித்து புங்கு பில்வம், கருங்காலி, பெற்று மடமிடித்து நாகமடைந்தவன். அருச்சுனம், நாயுருவி, நாகை, மா, மருது நீத்தயோகினிநிலை - பகலை (அ) பங்காக்கி இவைகளில் சுண்டுவிரற் பருமனுள்ள தாய், (க) வது பங்கில் கிழக்கிலும், (உ) வது பன்னிரண்டங்குலமுதல் எட்டங்குல நீள வடமேற்கிலும், (கூ) வது தெற்கிலும், முள்ள தாய் ஈரமுள்ள தாய்த் தோலுடன் (ச) வது வடக்கிலும், (ரு) வது மேற்கி கூடின தாய் ஒழுங்காயுள்ளதைக் கொண்டு லும், (ச)வது தென்கிழக்கிலும், (எ) வது தந்தங்களிலுள்ள அழுக்கைப் போக்கி வடக்கிலும், (அ) வது தென்மேற்கிலும் நாவழித்துச் சுத்தியுண்டாம் அளவுவாயைக் நிற்கும். யாத்திரைக்கு இந்த யோகினி கொப்புளித்து நீராடல் வேண்டும். இந் பின்பக்கமும், இடப்பக்கமுமாக இருத்தல் நீராடல் வாருணம், பஸ்மம், ஆக்னேயம், வேண்டும். இதனைப் பார்க்குமிடத்துக் ஐந்திரஸ்நாநம், வாயவ்யஸ்நாநம், மந்திர இழக்கை முதலாகக்கொண்டு பார்க்க. ஸ்நாநம், மானஸஸ்நாநம் எனப்படும். இவற் நீத்தியகருமம் - இது ஒவ்வொருவனும் றில் எல்லா மதத்தாருக்கும் வாருணஸ்நா நாடோறுஞ் செய்யத்தக்க கருமங்கள். நல் நம் உரியது. அதிலும் ஆற்றங்கரை, மலை லவன் பிராம்ம முகூர்த்தத்தில் எழுந்து யருகு, புண்ணிய பூமி, பிரம்மவிருக்ஷத்தி இஷ்டதேவதையை வணங்கி உதயகாலத் னடி, தருப்பையி னடியிலுள்ள தீர்த்தம் துக் கோற் கையனாய் வீட்டிற்குத் தூரத் விசேடம். இப்படிப்பட்ட சுத்தசலத்தில் தில் நிர்ச்சனமாயும் சலமுள்ள இடமாயு எட்டங்குல அளவின் கீழ்நின்று இரண்டு மிருக்குமிடத்தை அடைந்து மூத்திரம், கைகளாலும் முகம், கண், மூக்கு, காது முள், புழு, எலும்பு, மலஞ் சூழ்ந்த இடம், முதலான வுறுப்புகளை மூடிக் கொண்டு வழி, புல், ஆறு, பள்ளம், ஜலமுள்ள இஷ்டதெய்வத்தைத் தியானித்து நீராடல் இடம், பசுவின் சாணமுள்ள இடம், சாம் வேண்டும். இரவில் நீராடல் கூடாது. பல் சூழ்ந்த இடம், சுடுகாடு, வீட்டை மகாயக்யம், மாதப்பிறப்பு, கிரகணம், இத் அடைந்த தோட்டம், மாட்டுக்கொட்டகை, தினங்களில், இரவிலும் நீராடலாம். நிர் அரசு முதலிய புண்ணிய விருக்ஷங்கள், வாணமாக நீராடல் கூடாது. மற்றப் நாற்சந்திகூடுமிடம், இவைகளையொழித்து, பஸ்மஸ்நாகம் முதலியவை சைவருக் குரி ஸ்திரீகள், பசுக்கள், அந்தணர், சூரியன், யவை. அதில் பஸ்மஸ்நாநம் வெண்மை சந்யாசி, சந்திரன், விகாரப்ரதேசம், இவை யுள்ள விபூதியால் செய்வது ; ஆக்னேய களைப் பாராமல், பகலினும், இருசந்தியி ஸ்நாநம் பிராதக்காலத்திற்கு முன் விதிப் னும் வடக்கு முகமாகவும், இரவில் தெற்கு படி ஜலத்தில் ஸ்நாகஞ்செய்து முடித்துப் முகமாயும் காதில் பஞ்ஞோப வீதத்தைச் பின் பஸ்மஸ்நாகஞ் சந்திகள் தோறுஞ் சேர்த்துத் தலையை உத்தரீயத்தால் மூடிப் செய்வது. ஐந்திரஸ்நாகம் வெயிலிலும் புல் முதலிய செத்தைகள் அமைந்த பூமி | மழையிலுஞ் செய்வது. வாயவ்யஸ்காரம் யில் தன்னை ஒருவரும் காணாதபடி கிழக்கு முகமாயிருந்து கைகளை உயாத்