அபிதான சிந்தாமணி

நாயதேவர் 1964 - நாமம் வேனென் / பொகறன என் என் கடனை நீயே தரவேண்டு மெனச் மிருக்கின்றன என்று வீடடைய மனைவி சண்டவாதம் புரிந்து இல்லை யென்பை பொருள் பெற்றீரோ வென நாமதேவர் யேல் உன்னெதிரில் உயிர்விடுவேனென்ற மனிதரல்லர் தேவர் எனக் கூறுகையில் னன். இவனது முரட்டுச் செய்கைகண்ட மனைவி வஸ்திரத்திலிருந்த முடியிலொட்டி நாமதேவர் பெருமாளைத் துதிக்க அவர் யிருந்த எரிமுட்டையை நோக்க அது ஒரு வற்சவுருவுடன் தோன்றி எதிரிலிருக் பொன்னாயிருந்தது கண்டு என் விதியி கும் தீர்த்தத்தில் அவனை மூழ்கச்செய்யின் னளவாகப் பொருள் கிடைத்தது நான் கடன்றீருமென்று கூறி மறைந்தனர். நாம நாமதேவரை வீணே நிந்தித்தேன், என தேவரும் சௌகாரை நோக்கி நீ இந்தத் அவரைத் துதித்திருந்தனன். பின் நாம தீர்த்தத்தில் மூழ்கின் உன் கடனைத் தருகி தேவர் என்பொருட்டு மிலேச்ச வேடங் றேனெனச் சௌகார் ஓகோ எனை நீரில் கொண்டு வந்தனையெனத் திருமாலை வண தள்ளி உயிர்போக்க எண்ணுகின்றனை ங்கி அவருடன் பண்டரிபுர மடைந்தனர். யெனக் கூறி அவ்வா றுடன் படேனென்று நாமம் -(சு) நாககதி, திரியக்கதி, மனுஷ் கடைமுறை துணிந்து சலத்திற்சென்று யகதி, தேவகதி ஆக ச. நாகதத்யாநுபூர்வி, மூழ்க அவ்விடமிருந்த பிலவழிச்சென்று திரியக்கத்யாநுபூர்வி, மனுஷ்யகத்யாது பாதாள லோகத்தை அடைந்தான். அங்கு பூர்வி, தேவகத்யாநுபூர்வி ஆக ச. ஏகேந் துருக்கர் உருக்கொண்டு இருக்கும் சாதுக்க திரியம், தவிவிந்திரியம், திரீந்திரியம், சது ளுடன் பெருமாள் ஓர் துருக்க அரசரைப் ரிந்திரியம், பஞ்சேந்திரியம் ஆக டு. ஔதா போல் கண்ணைக் கவரத்தக்க சோதிமய ரிகசரீரம், வைகரீகசரீரம், ஆகாரகசரீரம், மான இரத்தின சிங்காசனத்தில் வீற்றிருக் தைசசசரீரம், கார்மணசரீரம், ஆக கு. கக்கண்டு இதென்னென ஆச்சரியமடைந் ஔதாரிக பந்தனம், வைகரீக பந்தனம், திருக்கையில் ஆங்கு நின்றவர் எம்பெருமா ஆகாரகபந்தனம், தைசசபந்தனம், கார்ம னும்மை உண்ண வழைக்கின்றான், மாம்ச ணபந்தனம் ஆக ரு. ஒளதாரிகஸங்காதம், முதலியவும் அன்னமும் பலவாகப் புசிக்க வைகாரிகஸங்காதம், ஆகாரகஸங்காதம், விருக்கின்றன எனக் கூறக்கேட்ட சௌ தைசசஸங்காதம், கார்மணசங்காதம் ஆகடு. கார் மனனடுங்கி ஆங்குப் பணமிழந்தோம் ஔதாரிகாங் கோபாங்கம், வைகாரிகாங் ஈங்குச் சாதியுமிழக்கக் காலம் வந்ததென கோபாங்கம், ஆகாரகாங் கோபாங்கம், வெண்ணி இத்தருணத்தில் நம்மைக் காப்ப ஆக கூ. வச்சிரவிருஷப நாராசசம்ஹாநம், வன் நாமதேவனேயெனச் சிந்திக்கையில் வச்சிர நாராசசம்ஹநாம், நாராசசம்ஹாநம், நாமதேவர் தோன்றி அஞ்சேல் சிங்காசனத் அர்த்த நாராசசம்ஹாநம், கீலி தஸம்ஹா திலுள்ளான் துளவுபூண்டோன், மற்றவர் நம், அசம்பிராப்த ஸரபாடிகாசம்ஹாநம். சாதுக்கள் அவர்களுடன் நீ உண்கவென ஆக சு. சமசதுரச்ச சமஸ்தானம், நியக் நீர் மாயஜாலம் செய்ய வல்லவர் என்று ரோத சமஸ்தானம், சுவாதி சமஸ்தானம், அறியேன் உம்மிடம் கடன் சீட்டு எழுதியும் வாமன சமஸ்தானம், குப்ச சமஸ்தானம், வாங்கிலன் நீர் இவ்வேளை என்னிடம் ஹீண்ட சமஸ்தானம் ஆக சு. வினிக் தஸ் விடுவிரேல் இனி என்றும் கடன்கேளேன் பரிசம், ரூக்ஷஸ்பரிசம், சீதஸ்பரிசம், உஷ் எனக்கூறத் தேவர் இவ்விடம் உண்டுவருக ணஸ்பரிசம், உருபரிசம், லகுபரிசம், மிரு என நான் உண்ண எனக்குணவாதிகளை துபரிசம், கர்கசபரிசம் ஆக அ. சிவவேதம், யும் சமைக்க எரிமுட்டையும் வாங்கித் பீதம், அரிதம், அருணம், கிருஷ்ண ம் ஆக தருக என்றனர். அவை தந்தபின் னிந்த வருணம் இ. திக்தம், கடுகம், கஷாயம், யவனர்களுக்குப் புறத்து என்னை விடுக ஆம்லம், மதுரம் ஆக ரஸம் -ரு. துர்கந்தம், என்ன நாமதேவர் உன்விழியை மூடிக் சுகந்தம், ஆக கந்தம் 2 கொன் என அவன் மூடிக்கொண்ட மாத் 1.அகுர்லகு, 2-உபகாதம், 3-பாக தம, திரையில் பண்டரிபுரத்துச் சந்திரபாகைத் 4-ஆபதம், 5-உத்யோதம், 6-உ ச்வாசநிச்வா தீர்த்தத்தில் எழுந்து அவ்விடங் கொடுத்த சம், 7-பிரச்ச தவிஹாயோகதி, 8-அப்: ரச் எரிமுட்டையை நதியில் உதறி வெளி சதவிஹாயோகதி, 9-ஸ்திரம், 10-அலதி வந்து இதென்ன நான் கங்கையில் மூழ் ரம், 11-சுபம், 12-அசுபம், 13-பாதாம், கினேன் சந்திரபாகையி லெழுந்தேன் நாம 14-சூஷ்மம், 15-திரளம், 16-ஸ் தாவரம், தேவர் கொடுத்த சாமகிரியைகளெல்லா.) 17-பிரத்யேகம், 18-ஸாதாரணம், 19-பரி
நாயதேவர் 1964 - நாமம் வேனென் / பொகறன என் என் கடனை நீயே தரவேண்டு மெனச் மிருக்கின்றன என்று வீடடைய மனைவி சண்டவாதம் புரிந்து இல்லை யென்பை பொருள் பெற்றீரோ வென நாமதேவர் யேல் உன்னெதிரில் உயிர்விடுவேனென்ற மனிதரல்லர் தேவர் எனக் கூறுகையில் னன் . இவனது முரட்டுச் செய்கைகண்ட மனைவி வஸ்திரத்திலிருந்த முடியிலொட்டி நாமதேவர் பெருமாளைத் துதிக்க அவர் யிருந்த எரிமுட்டையை நோக்க அது ஒரு வற்சவுருவுடன் தோன்றி எதிரிலிருக் பொன்னாயிருந்தது கண்டு என் விதியி கும் தீர்த்தத்தில் அவனை மூழ்கச்செய்யின் னளவாகப் பொருள் கிடைத்தது நான் கடன்றீருமென்று கூறி மறைந்தனர் . நாம நாமதேவரை வீணே நிந்தித்தேன் என தேவரும் சௌகாரை நோக்கி நீ இந்தத் அவரைத் துதித்திருந்தனன் . பின் நாம தீர்த்தத்தில் மூழ்கின் உன் கடனைத் தருகி தேவர் என்பொருட்டு மிலேச்ச வேடங் றேனெனச் சௌகார் ஓகோ எனை நீரில் கொண்டு வந்தனையெனத் திருமாலை வண தள்ளி உயிர்போக்க எண்ணுகின்றனை ங்கி அவருடன் பண்டரிபுர மடைந்தனர் . யெனக் கூறி அவ்வா றுடன் படேனென்று நாமம் - ( சு ) நாககதி திரியக்கதி மனுஷ் கடைமுறை துணிந்து சலத்திற்சென்று யகதி தேவகதி ஆக . நாகதத்யாநுபூர்வி மூழ்க அவ்விடமிருந்த பிலவழிச்சென்று திரியக்கத்யாநுபூர்வி மனுஷ்யகத்யாது பாதாள லோகத்தை அடைந்தான் . அங்கு பூர்வி தேவகத்யாநுபூர்வி ஆக . ஏகேந் துருக்கர் உருக்கொண்டு இருக்கும் சாதுக்க திரியம் தவிவிந்திரியம் திரீந்திரியம் சது ளுடன் பெருமாள் ஓர் துருக்க அரசரைப் ரிந்திரியம் பஞ்சேந்திரியம் ஆக டு . ஔதா போல் கண்ணைக் கவரத்தக்க சோதிமய ரிகசரீரம் வைகரீகசரீரம் ஆகாரகசரீரம் மான இரத்தின சிங்காசனத்தில் வீற்றிருக் தைசசசரீரம் கார்மணசரீரம் ஆக கு . கக்கண்டு இதென்னென ஆச்சரியமடைந் ஔதாரிக பந்தனம் வைகரீக பந்தனம் திருக்கையில் ஆங்கு நின்றவர் எம்பெருமா ஆகாரகபந்தனம் தைசசபந்தனம் கார்ம னும்மை உண்ண வழைக்கின்றான் மாம்ச ணபந்தனம் ஆக ரு . ஒளதாரிகஸங்காதம் முதலியவும் அன்னமும் பலவாகப் புசிக்க வைகாரிகஸங்காதம் ஆகாரகஸங்காதம் விருக்கின்றன எனக் கூறக்கேட்ட சௌ தைசசஸங்காதம் கார்மணசங்காதம் ஆகடு . கார் மனனடுங்கி ஆங்குப் பணமிழந்தோம் ஔதாரிகாங் கோபாங்கம் வைகாரிகாங் ஈங்குச் சாதியுமிழக்கக் காலம் வந்ததென கோபாங்கம் ஆகாரகாங் கோபாங்கம் வெண்ணி இத்தருணத்தில் நம்மைக் காப்ப ஆக கூ . வச்சிரவிருஷப நாராசசம்ஹாநம் வன் நாமதேவனேயெனச் சிந்திக்கையில் வச்சிர நாராசசம்ஹநாம் நாராசசம்ஹாநம் நாமதேவர் தோன்றி அஞ்சேல் சிங்காசனத் அர்த்த நாராசசம்ஹாநம் கீலி தஸம்ஹா திலுள்ளான் துளவுபூண்டோன் மற்றவர் நம் அசம்பிராப்த ஸரபாடிகாசம்ஹாநம் . சாதுக்கள் அவர்களுடன் நீ உண்கவென ஆக சு . சமசதுரச்ச சமஸ்தானம் நியக் நீர் மாயஜாலம் செய்ய வல்லவர் என்று ரோத சமஸ்தானம் சுவாதி சமஸ்தானம் அறியேன் உம்மிடம் கடன் சீட்டு எழுதியும் வாமன சமஸ்தானம் குப்ச சமஸ்தானம் வாங்கிலன் நீர் இவ்வேளை என்னிடம் ஹீண்ட சமஸ்தானம் ஆக சு . வினிக் தஸ் விடுவிரேல் இனி என்றும் கடன்கேளேன் பரிசம் ரூக்ஷஸ்பரிசம் சீதஸ்பரிசம் உஷ் எனக்கூறத் தேவர் இவ்விடம் உண்டுவருக ணஸ்பரிசம் உருபரிசம் லகுபரிசம் மிரு என நான் உண்ண எனக்குணவாதிகளை துபரிசம் கர்கசபரிசம் ஆக . சிவவேதம் யும் சமைக்க எரிமுட்டையும் வாங்கித் பீதம் அரிதம் அருணம் கிருஷ்ண ம் ஆக தருக என்றனர் . அவை தந்தபின் னிந்த வருணம் . திக்தம் கடுகம் கஷாயம் யவனர்களுக்குப் புறத்து என்னை விடுக ஆம்லம் மதுரம் ஆக ரஸம் - ரு . துர்கந்தம் என்ன நாமதேவர் உன்விழியை மூடிக் சுகந்தம் ஆக கந்தம் 2 கொன் என அவன் மூடிக்கொண்ட மாத் 1 . அகுர்லகு 2 - உபகாதம் 3 - பாக தம திரையில் பண்டரிபுரத்துச் சந்திரபாகைத் 4 - ஆபதம் 5 - உத்யோதம் 6 - ச்வாசநிச்வா தீர்த்தத்தில் எழுந்து அவ்விடங் கொடுத்த சம் 7 - பிரச்ச தவிஹாயோகதி 8 - அப் : ரச் எரிமுட்டையை நதியில் உதறி வெளி சதவிஹாயோகதி 9 - ஸ்திரம் 10 - அலதி வந்து இதென்ன நான் கங்கையில் மூழ் ரம் 11 - சுபம் 12 - அசுபம் 13 - பாதாம் கினேன் சந்திரபாகையி லெழுந்தேன் நாம 14 - சூஷ்மம் 15 - திரளம் 16 - ஸ் தாவரம் தேவர் கொடுத்த சாமகிரியைகளெல்லா . ) 17 - பிரத்யேகம் 18 - ஸாதாரணம் 19 - பரி