அபிதான சிந்தாமணி

நன்னன் வேண்மான் 951 நக்ஷத்திரங்கள் த்துவிட்டனவாகக் காணவில்லை, தந்தை வழியினனொருவனை வில்கெழு தானைவிச் யாகிய நன்னன், பெண் கொலை புரிந்த சியர் பெருமகன்" எனக்குறுந்தொகையிற் பழி மட்டும் உடையனல்லன். அவன் கல் (கூஉ சு ) வது செய்யுளில் கூறப்படுதல் வியருமையறியாத கசடனுமாதலால் தன் காண்க. வச்சிரக்கோ "என்பதற்கு வச் பாற் பரிசில் வேண்டி வரும் நல்லிசைப் புல சிரநாட்டரசன் என்பது பொருள்." வரை யெல்லாம் வெறுத்து, அவர் வரா நன்னாகனூர் - கரும்பனூர்க் கிழானைப் பாடி மல் தன் வாயிற் கதவடைத்து வந்தான், | யவர். இவர்க்குப் புறத்திணை நன்னாகனார் இஃது, அக்காலத்துப் புலவர்களுக்கெல் எனவும் பெயர் (புறநானூறு.) லாம் பெருத்த கோபமுட்டியதோடு அவன் நன்னாகையார் - இவர் கடைச்சங்ககாலத்து மேல் வசைபாடவும் அவர்களைத் தூண் பெண்கவியாகலாம். இவரது ஊர் நாகைப் டி'று, நல்லிசைப் புலவராகிய ஒளவை - பட்டினமாக இருக்கக்கூடும். (குறு - ககஅ, யார், ஒருகால், பல்குன்றக்கோட்டம் என்ற உடு). ஏழிற்குன்றஞ் சென்றிருந்தபோது, இந் நன்னூல் -1 இது எழுத்துச்சொல் பொ நன்னன் அவரது அருமை பெருமைகளை ருள் யாப்பு அணிமுதலிய ஐந்தும் நிறைந்த அறியாது உதாசீனனாயிருக்க, அதனைப் நூல், பிற்கூறிய மூன்றுமி றந்தன. தற் பொறுக்காத அம்மெல்லியற் புலவர், காலமுள்ளவை எழுத்துஞ் சொல்லுமே 'இருடீர் மணிவிளக்கத் தெழிலார்கோவே யாம். இது சநாகாபுரம் பவணந்தி முனி குருடேயு மன்று நின் குற்றம் - மருடே வராற் செய்யப்பட்டது. யும், பாட்டு முரையும், பயிலா தனவிரண், 2. இது பவணந்திமுனிவர் செய்தது. டோட்டைச் செவியு முௗ" என அவனை இவர் தொல்காப்பியத்தை முதனூலாகக் முனிந்து பாடினர். நன்னன் வழிவந்த கொண்டு தம் காலத்தில் வழங்கிய வட இளவச்சிரக்கோ என்பானும் இளம்கண்டீ மொழி இலக்கணங்களையும் தழுவிச் சுருங் சக்கோ என்பானும், ஓரிடத்துச் சேர்ந்தி கச் செய்தனர். இதில் எழுத்தும், சொல் ருந்தபோது, அங்கே சென்ற பெருந்தலைச் லுமே காணக் கிடைக்கும். இதற்குச் சமண சாத்தனார் என்னும் நல்விசைப் புலவர், முனிவர் ஒருவர் உரை செய்தனர். இதனை முன்னவனைத் தழுவி மரியாதை செய்து, நூலாசிரியரே செய்தனர் என்றும் கூறுப. பின்னவனாகிய இளவச் சிரக்கோவைப் பின்னர் சங்கர நமச்சிவாயப் புலவர் என் புல்லாதொழிய இதனைக் கண்டான் “என் பார் விளக்கமாக விருத்தியுரை செய்தனர். னைநீர் புல்லாமைக்குக் காரணமென்ன" நஸ்வசீரன் --பாரதவீரருள் ஒருவன், நய என்று புலவரைக் கேட்பவும், அவர் சீரன் அம்சம். | "இவன் - பெண்டிருந் தம்தரத்தினின்று நக்ஷத்ரகன் - விச்வாமித்திரன் மாணாக்கன், பரிசிலர்க்கு யானைக் கொடையளிக்கும் | அரிச்சந்திரனிடம் கடனைத் தண்ட உடன் கண்டீரக்கோன் : ஆதலால் அவனைத் தழு) சென்றவன். வினேன் : நீயும் - நன்னன் மரபிலுதித்த நக்ஷத்திரங்கள் - (இவர்கள் தக்ஷன் குமரிய பெருமையுடைமையோடு இயற்கையின் | ராய்க் கிரகராசியாதிகளுட னியைந்து உல நற்குணங்களுடைய னாதலால் தழுவற்குரி கத்துப் பலாபலன்களை அறிவிப்பர்.) அவற் யவனேயாயினும், நின்முன்னோனொருவன் றின் மிருகம், பக்ஷி, மரம், கணம், அதி பரிசில் வேண்டிச்சென்ற புலவர்க்கு வா தேவதை, தியாச்சியம், கீழ்நோக்கு நாள், யிற் கதவடைத்தமை பற்றி ; நும்மலையை மேனோக்கு நாள், சமநோக்குநாள், சதாசிவ எம்மவர்பாடுதல் தவிர்ந்தார் நன்னன் வழி நாள், சுஷ்கநாள், ஜலநாள், புருஷநாள், யில் வந்த இளைஞனொருவன் "இளவச்சி பெண்ணாள், அலிநாள், அமங்கலநாள் முத ரக்கோ'' என்னும் பெயருடையா னென் லிய வருமாறு : - அசுவனி - குதிரை, இரா பது, புறநானூற்றல் அறியப்படும். இள ஜாளி, எட்டி, தேவகணம், சரஸ்வதி, (50) வச்சிரக்கோ என்பது இளவிச்சிக்கோ சம, சுஷ், புரு, பரணி - யானை, காக்கை , எனத்திரித்தும் வழங்கப்பெறும். இவ்வி நெல்லி, மனுஷகணம், துர்க்கை , (உ ) ளைஞன் பெயர் கொண்டு, இவன் முன் மேல் சுஷ், புரு, கார்த்திகை - ஆடு, மயில் னோர் "வச்சிரக்கோ " அல்லது "விச்சிக் அத்தி, இராக்கதகணம், அக்கினி, (கூ0) கோ” என்றழைக்கப் பட்டனர். என்பது மேல், சுஷ், பெண், உரோகணி - பாம்பு, பெறலாகின்றது. இவ்வாறே நன்னன் ஆந்தை , நாவல், மனுஷகணம், பிரமன்,