அபிதான சிந்தாமணி

களன் 945 நளாயினி கேட்ட இருதுபர்ணன் ஆச்சரியமடைந்து 7. அணுவின் குமரன். ஒரு ஆலமரத்தினை நோக்கி அம்பொன்று 8. ஆகுகனைக் காண்க. எய்து அவ்வொரு அம்பு அம்மரத்தின் இலைகளிலெல்லாம் வடுச்செய்தது காட்டி நளாயணன் - இந்திரசேனையின் தந்தை இந்த அஸ்திரமந்திரம் உனக்குத் தருகி ஒரு இருடி, றேன் இந்த அஸ்வமந்திரத்தை எனக் | நளாயினி - நளன் அல்லது நளாயணன் குத் தெரிவிக்கவெனக் கேட்க வாகுகன் குமரி. இவளே திரௌபதியாகப் பிறந்த அவ்வாறு செய்து திரும்புகையில் கலி அர வள். இவளை மௌத்கல்யருஷி மணந்து சனையணைந்து நான் செய்த கொடுமைக பலவாறு சோதித்துப் பின்னும் சோதிக்க ளைப் பொறுக்க இனி உன் சரிதம் படித்தவ எண்ணிக் குட்டநோய்கொண்டு தீர்த்த ரிடத்தும் அணுகேன் எனக் கூறி வேண் யாத்திரை செய்யவேண்டுமெனத் தேவி டிய வரம் தந்துபோயினன், வாகுகனாகிய யிடங் கூறினர். அவ்வகையே இவள் கண நளன் வீமன் பட்டணமணைந்து அரசனு வனைக் கூடையிலிட்டுத் தூக்கிக்கொண்டு டன் வீமன்விட்ட விடுதியில் இருந்தனன், தீர்த்தங்கள் தோறுஞ்சென்று ஸ்நானஞ் இவ்வகை இருக்கத் தமயந்தி அரசனைக் செய்வித்து வந்தனள். இவ்வகை வருகை குறிப்பாலுணர்ந்து உரு வேறுபட்டிருத் யில் முனிவர் ஒரு தாசியிடம் புணரவே தலால் சந்தேகித்து அச்சந்தேகம் நீக்கிக் ண்டுமெனக் கேட்க இவள் ஒரு தாசிக்கு கொள்ளத் தம் மக்களிருவரையும் வாகுகன் வேண்டிய பணிசெய்து அவளை இசை தனித்திருக்கையில் அனுப்பினள். வாகுக வித்து இவரைத் தூக்கிக்கொண்டு இரு னாகிய நளன் மக்களைப் பார்த்து, “மக்களை ளில் ஓர் சோலைவழி சென்றனள், அவ் முன் காணா மனநடுங்கா வெய்துயிராப் புக் விடம் பூர்வகர்மத்தால் மாண்டவ்யருஷி கெடுத்து வீரப்புயத் தணையா மக்காணீர், கழுமரத்தில் தொங்கிக்கொண்டிருந்தனர். என் மக்கள் போல்கின்றீர் யார் மக்களென் இவள் சென்றது இருளிலாதலால் அக் றுரைத்தான், வன்மக்களியானைமன்,” கூடை மாண்டவ்யர் காலிற்பட்டு அவ என்று, மக்காள் நீர் என் மக்களைப் போல் ருக்கு வருத்தம் உண்டாக்கியது. மாண் கின்றீர் யார்மக்கள் என விசனமடைந் டவ்யர் இவளைப் பெண்ணெனவறிந்து ததை யறிந்த தமயந்தி தந்தையிட மறி நீ பொழுதுவிடிய மங்கல மிழக்கவெனச் விக்க வீமன் வாகுகனிடம் வந்து ஒளியா சபித்தனர். இவள் பொழுதுவிடியாதிருக் மல் தன் உருவினைக் காட்டவேண்டினன். கச் சபித்தனள். இதனால் தேவர்க்கு நித் களன் கார்க்கோடகன் கொடுத்த துகிலை திய கருமாதிகள் நடவாதது கண்டு தேவர் யுடுத்துச் சொந்தவுருவடன் நின்றனன். மாண்டவ்யரை வேண்ட அவர் இவளிடம் இதைக் கண்ட வீமன் களித்து நளனைத் அநுக்கிரகம் புரியப் பொழுது விடியச் தன்னிடமிருத்தி இருதுபர்ணனைத் தன் செய்த கற்பினி. இவளது கற்பின் நிலை பட்டணமனுப்பினன். பின் நளன் தன் பட் கண்ட மௌத்கல்யமுனிவர் உனக்கு என்ன உணமணைந்து புட்கானைவென்று அரசு வேண்டுமென நீரே எனக்கு ஐந்துருவா கொண்டு நெடுநாளாண்டு பின் தன் குமர யிருந்து இம்மை மறுமைகளில் சுகமளிக்க னுக்கு அரசு தந்து தவமேற்கொண்டனன். வென அவ்வகையருளிச் சிலநாளிருந்து நளனைக் கடித்த பாம்பைக் கார்க்கோடகன் நன்னெறியடையச் செல்லுகையில் இவள் எனவும் நகுஷன எனவுங் கூறுவர். பின்தொடர்தல் கண்டு நீ மனிதயோனி 2. நளாயினியின் தந்தை. இவனுக்கு யிற்பட்டு ஐந்து புருடரை மணக்க எனச் நளாயணன் எனவும் பெயர். சபித்து நீங்கினர். இவள் அவ்வுடல்விட் 3. (சூ.) நிஷதன் குமரன், இவன் கும இக் காசிராஜன் புத்திரியாகப் பிறந்து சிவ ரன் நபன். மூர்த்தியை யெண்ணித் தவஞ்செய்து அம் 4. வாநரத்தச்சன் மயன்குமரன். இரத் மூர்த்தி தரிசனந்தந்து என்ன வேண்டு தக்கண்ணனைக் கொன்றவன். விச்வகர்ம மென நாயகன் வேண்டுமென ஐந்து முறை னாற் பிறந்தவன், சேதுகட்டினவன். கேட்டதால் அவ்வகையருளி மறைந்தனர். 5. முதல்வள்ளல்கள் எழுவரில் ஒருவன். இவள் பின் துருபதன் யாகத்தில் திரௌ 6. நிருசஷசுகுமான். இவன் குமான் பதியாகப் பிறந்து ஐவரை மணந்தனள் - பாரி பிப்பிலவன். இவளது மற்ற சரித்திரங்களைத் திரௌ 119