அபிதான சிந்தாமணி

காசிம்மமேதா 955 நரநாராயணர் மக்களை எவ்வாறு காப்பாற்றப்போகிறாய் பவர் துவாரகைக்குச் செல்வோர் வழியில் எனக் கூறிய வார்த்தையைக் கேட்டு இல் கள்ளரால் பொருளை இழந்து செலவிற்கு வற வெறுப்புடையவராய் நாடு விட்டுக் இல்லாமல் மேதாவை யடைய மேதா அறு காடடைந்து அங்கோர் சிவாலயங் தோன்ற நூறு வராகன் தந்து துவாரகையிலிருக்கும் அதனுட் புகுந்து அந்தச் சிவக்குறியின் சாமள நம்பியிடம் அதை மீண்டும் கொடுத் மேல் எழு நாள் படுத்து ஆகாரம் முதலிய துவிடும்படி அனுப்ப அவ்வாறே கேசவ இல்லாமலிருக்கச் - சிவமூர்த்தி தரிசனந் பட்டர் துவாரகை சென்று கண்ணனைத் தந்து இராமமந்திர முபதேசித்துக் கண் தரிசித்து அர்ச்சகரை நோக்கி இவ்வூரில் ணனைத் தெரிசிப்பிக்கிறேன் எனக் காளி சாமளநம்பி என்பவர் யாவரென்று கேட்க ந்தி தீரமடைந்து கண்ணனைக் கண்டு இரு அவர் அப் பெயர் கொண்டார் யாவருமிவ் வரும் வணங்கினர். கண்ணன் இவர் யார் வூரிலிலர் என்று சொல்லக் கேட்டு ஊர் என்ன இவர் பூர்வ ஜன்மத்தில் புலியாய்ப் முழுதுந் தேடிக் காணாதவராய் அலுத்திரு பிம்பாஜி அருள்பெற்று இச் சன்மத்தில் க்கையில் கண்ணன் சாமளநம்பியாய்த் தரி வேதியராய் என்னை வேண்ட நான் உம் சனந் தந்து நானே சாமளநம்பி என்று அப் மைத் தரிசிப்பித்தனன் என்றனர். இதைக் பொருளைப் பெற்றுக் கள்ளரால் இழந்த கேட்ட கண்ணன் அவருக்கு அருள் புரிந்து பொருளையும் அவருக்குக் கொடுத்து மறை என்னைப் பாடுகவென அவ்வாறு பாடியிரு ந்தனர். பின்பு ஒருநாள் மேதா தன் மகள் க்குங் காலத்தில் இவாது சுற்றத்தவர் இவ சோபனத்திற்கு வேண்டிய வரிசை முத ரைத் தேடிச் சிவாலயத்தில் கண்டு திரு லிய வேண்டுமென இவரை ஒருவன் வந்து மண முடித்து வைத்தனர். மேதா அவ் 'கேட்க மேதா சும்மா வெறும் கையுடன் வூரில் உஞ்ச. விருத்தி செய்து பிழைத்து செல்ல அங்கிருந்தவர் என்ன வேண்டுமோ வருநாளில் சாமபுரத்து ஒரு வேதியன் யெழுதுகவென்ன வேண்டிய பொருள்க தன் பெண்ணை மேதாவின் மகனுக்குக் ளெல்லா மெழுதினர். பின்பு மேதா பெரு கொடுக்கக் கிருஷ்ணபட்டரால் நிச்சயிக்கப் மாளை வேண்டப் பெருமாள் மேதாவின் பட்டு மணமுடிக்க இருக்கையில் பலரால் ஆளாகச் சென்று எழுதிய எல்லாவற்றை மேதா அதிக வறியன் எனக்கேட்டு விசன யுந் தந்தனர். பின்பு அனைவரும் வியந்து மடைந்து கிருஷ்ணபட்டரை வெறுக்கக் இவரைப் பெருமாளின் தொண்டர் என்று கிருஷ்ணபட்டர் மேதாவை அடைந்து கொண்டாடினர். இவர் தாம் பஜனை செய் நாளை சம்பிசமத்துடன் மணத்திற்கு வருக 'யுங் காலத்தில் பெருமாள் தரித்துக் கொள் வென்ன மேதாவும் கண்ணனைத் தியானிக் ளுந் துளவமாலை தாசர் கழுத்திலிருத்த கக் கண்ணன் ருக்மணியை நோக்கி நீ லைக்கண்டு பலர்கூற அவ்வூர் அரசன் நீ முன்னின்று மணத்தை முடிப்பிக்கவென உலகத்தாரை மயக்குகின்றாய் இன்று நான் அவ்வாறே யானை சேனை பரிவாரங்களு காண அதனை விழச்செய்ய வேண்டும் உன் மேதா பிள்ளையை அழைத்துக்கொ அன்றேல் தண்டிப்பன் எனத் தாசர் பெரு ண்டு செல்ல மணப்பிள்ளை வருவதைக் மாளைப் பஜனை செய்யவும் விழாதிருத்தல் கேட்ட திரிபுராந்தகன் என்னும் வேதியன் கண்டு, பின்னும் பஜனை செய்ய மற்றும் அதிக வியப்படைந்து கலியாண மண்ட விழா திருக்கத் தாசர், நீர் இன்றைக்கு உம் பத்தி லழைத்துச் சென்று பெண்ணை விட துழாய்மாலையை அணியாவிடின் உமக்கு அவ்விடத்தில் கண்ணன் எழுந்து உபசரிக் என்ன குறைந்து போகும் என்று பாடுகை கக் கண்டு திரிபுராந்தக வேதியன் நீர் 'யில் அத்துழாய்மாலை இவர் கழுத்தில் யார் எந்த ஊர் புதிதாக இருக்கின்றதே வந்து வீழ்ந்தது. அரசன் பயந்து உபசாரஞ் என்று கேட்க நாம் இருப்பது துவாரகை செய்தனன். என் பெயர் சாமளநம்பி எனக்கு மேதா நாதேவன் - தடமி த்தனுக்குப் பெயர். நண்பனாகையால் மணம்புரிவிக்க வந்தே | சைநன். னென்று இருவருக்கும் மணமுடித்து அவ நாநாராயணர் - 1. தருமப் பிரசாபதிக்கு ர்கள் சொந்த ஊருக்கனுப்பி மேதாவை மூர்த்தாதேவியிட முதித்த விஷணுவினவ நோக்கி நீ எக்காலத்தில் எண்ணுகின்ற தார விசேஷம். இவர்களை வெதிரிகாச் எனயோ அப்போது வந்து உதவுகின் றனன் சிரமத்திலிருந்த இருடிகள் யோகமுரைக்க என்றனன். ஒருநாள் கேசவபட்டர் என் வேண்ட இவர்களிருவரும் சிவவிஷ்ணுக்க
காசிம்மமேதா 955 நரநாராயணர் மக்களை எவ்வாறு காப்பாற்றப்போகிறாய் பவர் துவாரகைக்குச் செல்வோர் வழியில் எனக் கூறிய வார்த்தையைக் கேட்டு இல் கள்ளரால் பொருளை இழந்து செலவிற்கு வற வெறுப்புடையவராய் நாடு விட்டுக் இல்லாமல் மேதாவை யடைய மேதா அறு காடடைந்து அங்கோர் சிவாலயங் தோன்ற நூறு வராகன் தந்து துவாரகையிலிருக்கும் அதனுட் புகுந்து அந்தச் சிவக்குறியின் சாமள நம்பியிடம் அதை மீண்டும் கொடுத் மேல் எழு நாள் படுத்து ஆகாரம் முதலிய துவிடும்படி அனுப்ப அவ்வாறே கேசவ இல்லாமலிருக்கச் - சிவமூர்த்தி தரிசனந் பட்டர் துவாரகை சென்று கண்ணனைத் தந்து இராமமந்திர முபதேசித்துக் கண் தரிசித்து அர்ச்சகரை நோக்கி இவ்வூரில் ணனைத் தெரிசிப்பிக்கிறேன் எனக் காளி சாமளநம்பி என்பவர் யாவரென்று கேட்க ந்தி தீரமடைந்து கண்ணனைக் கண்டு இரு அவர் அப் பெயர் கொண்டார் யாவருமிவ் வரும் வணங்கினர் . கண்ணன் இவர் யார் வூரிலிலர் என்று சொல்லக் கேட்டு ஊர் என்ன இவர் பூர்வ ஜன்மத்தில் புலியாய்ப் முழுதுந் தேடிக் காணாதவராய் அலுத்திரு பிம்பாஜி அருள்பெற்று இச் சன்மத்தில் க்கையில் கண்ணன் சாமளநம்பியாய்த் தரி வேதியராய் என்னை வேண்ட நான் உம் சனந் தந்து நானே சாமளநம்பி என்று அப் மைத் தரிசிப்பித்தனன் என்றனர் . இதைக் பொருளைப் பெற்றுக் கள்ளரால் இழந்த கேட்ட கண்ணன் அவருக்கு அருள் புரிந்து பொருளையும் அவருக்குக் கொடுத்து மறை என்னைப் பாடுகவென அவ்வாறு பாடியிரு ந்தனர் . பின்பு ஒருநாள் மேதா தன் மகள் க்குங் காலத்தில் இவாது சுற்றத்தவர் இவ சோபனத்திற்கு வேண்டிய வரிசை முத ரைத் தேடிச் சிவாலயத்தில் கண்டு திரு லிய வேண்டுமென இவரை ஒருவன் வந்து மண முடித்து வைத்தனர் . மேதா அவ் ' கேட்க மேதா சும்மா வெறும் கையுடன் வூரில் உஞ்ச . விருத்தி செய்து பிழைத்து செல்ல அங்கிருந்தவர் என்ன வேண்டுமோ வருநாளில் சாமபுரத்து ஒரு வேதியன் யெழுதுகவென்ன வேண்டிய பொருள்க தன் பெண்ணை மேதாவின் மகனுக்குக் ளெல்லா மெழுதினர் . பின்பு மேதா பெரு கொடுக்கக் கிருஷ்ணபட்டரால் நிச்சயிக்கப் மாளை வேண்டப் பெருமாள் மேதாவின் பட்டு மணமுடிக்க இருக்கையில் பலரால் ஆளாகச் சென்று எழுதிய எல்லாவற்றை மேதா அதிக வறியன் எனக்கேட்டு விசன யுந் தந்தனர் . பின்பு அனைவரும் வியந்து மடைந்து கிருஷ்ணபட்டரை வெறுக்கக் இவரைப் பெருமாளின் தொண்டர் என்று கிருஷ்ணபட்டர் மேதாவை அடைந்து கொண்டாடினர் . இவர் தாம் பஜனை செய் நாளை சம்பிசமத்துடன் மணத்திற்கு வருக ' யுங் காலத்தில் பெருமாள் தரித்துக் கொள் வென்ன மேதாவும் கண்ணனைத் தியானிக் ளுந் துளவமாலை தாசர் கழுத்திலிருத்த கக் கண்ணன் ருக்மணியை நோக்கி நீ லைக்கண்டு பலர்கூற அவ்வூர் அரசன் நீ முன்னின்று மணத்தை முடிப்பிக்கவென உலகத்தாரை மயக்குகின்றாய் இன்று நான் அவ்வாறே யானை சேனை பரிவாரங்களு காண அதனை விழச்செய்ய வேண்டும் உன் மேதா பிள்ளையை அழைத்துக்கொ அன்றேல் தண்டிப்பன் எனத் தாசர் பெரு ண்டு செல்ல மணப்பிள்ளை வருவதைக் மாளைப் பஜனை செய்யவும் விழாதிருத்தல் கேட்ட திரிபுராந்தகன் என்னும் வேதியன் கண்டு பின்னும் பஜனை செய்ய மற்றும் அதிக வியப்படைந்து கலியாண மண்ட விழா திருக்கத் தாசர் நீர் இன்றைக்கு உம் பத்தி லழைத்துச் சென்று பெண்ணை விட துழாய்மாலையை அணியாவிடின் உமக்கு அவ்விடத்தில் கண்ணன் எழுந்து உபசரிக் என்ன குறைந்து போகும் என்று பாடுகை கக் கண்டு திரிபுராந்தக வேதியன் நீர் ' யில் அத்துழாய்மாலை இவர் கழுத்தில் யார் எந்த ஊர் புதிதாக இருக்கின்றதே வந்து வீழ்ந்தது . அரசன் பயந்து உபசாரஞ் என்று கேட்க நாம் இருப்பது துவாரகை செய்தனன் . என் பெயர் சாமளநம்பி எனக்கு மேதா நாதேவன் - தடமி த்தனுக்குப் பெயர் . நண்பனாகையால் மணம்புரிவிக்க வந்தே | சைநன் . னென்று இருவருக்கும் மணமுடித்து அவ நாநாராயணர் - 1 . தருமப் பிரசாபதிக்கு ர்கள் சொந்த ஊருக்கனுப்பி மேதாவை மூர்த்தாதேவியிட முதித்த விஷணுவினவ நோக்கி நீ எக்காலத்தில் எண்ணுகின்ற தார விசேஷம் . இவர்களை வெதிரிகாச் எனயோ அப்போது வந்து உதவுகின் றனன் சிரமத்திலிருந்த இருடிகள் யோகமுரைக்க என்றனன் . ஒருநாள் கேசவபட்டர் என் வேண்ட இவர்களிருவரும் சிவவிஷ்ணுக்க