அபிதான சிந்தாமணி
அரதத்தாசாரியசுவாமிகள
82 |
அரதத்தாசாரிய சுவாம கள
வித்துப் பலரும் வந்து கூடியபின் வாதத் னச் சுவாமிகளும் நாயுருக்கொண்டு சிவ
தில் மத்தியஸ்தர்களை நியமித்து வாதஞ் மூர்த்திவரின் நான் என் செய்வேன்
செய்யின் நலமென்று, ஒருநாள் நிச்சயித்து என்றனர். இவரிருந்த அக்ராகாரத்து
அந்நாளில் அவர்கள் கேட்டுக்கொண்டபடி வேதியர்களுள் ஒருவன் அபுத்தி பூர்வக
அவ்வூரின்கணுள்ள திருமால் ஆலயத்து மாக வைக்கோற்சுமையைப் பசுவின் கன்
மண்டபத்தில் பலருங் காணப் பழுக்கக் றின்மீதிட அது இறந்ததைக் கண்ட
காய்ந்த இருப்புமுக்காலி மீதிருந்து வாதஞ் வேதியர் இவனைக் கோஅத்தி செய்தவ
செய்யத் தொடங்கிச் சுருதி புராணக் னென்று தமது கோஷ்டியினின்று நீக்க,
கருத்துக்களடங்கிய காயத்ரீ வல்லபத் அவன் சுவாமிகளில்லம் புகுதுகையில்
வாத்" என்பதாதியான, அதாவது ''உயர் வாயிற்படி தலையிலிடிக்கச் சிவசிவ என்ற
காயத்ரிக்குரிய பொருளாகலிற் எனுங் னன். இதனைச் செவியுற்ற சுவாமிகள்
கருத்துக்களடங்கிய சுலோகங்களைப் பிர வெளியில் வந்து சிவனடியவர் என்று உப
சங்கித்தும், சதுர்வேத தாற்பர்ய சங்கிர சரிக்கப் பிராமணன் நடந்தவைகூறச் சுவா
கத்தாலும் வாதிட்டும் வென்றனர். இத மிகள் நீ செய்த பாபம் முதலிற்கூறிய
னால் வந்த வைஷ்ணவர்கள் பயந்து அடங் சிவசப்தத்தால் ஒழிந்தது. இரண்டாமுறை
கிச் சைவராயினர். அன்று முதல் வாதி கூறிய சிவசப்தத்தால் முத்தியுமுண்டா
டத்தொடங்கிய தந்தையாரும் சைவராகிக் யிற்றெனக் கூறி அனுப்பினர். இதனைக்
குமாரரிடம் பஞ்சாக்ஷர உபதேசம் பெற் கேட்ட வேதியர் பரிகசிக்கக்கண்டு, அப்
றுச் சைவராயினர். பின்னர் ஆசாரிய பாவஞ் செய்த வேதியனை நோக்கி நீ
சுவாமிகள் இல்லறத்திருக்கையில் தந்தை அக்கிராத்தவர்களுடன் சென்று அக்கோர்
யார் குமாரருக்கு மணஞ்செய்யவெண்ணி ஆலயத்திற் கெதிரிலுள்ள நந்திதேவருக்கு
வாதூலகோத்திரத்தில் ஒரு மணமகளைப் அறுகம்புல்லை இட்டு நான் செய்த பாபம்
'பேசி மணமியற்றினர். இவரது அற்பு ஒழிந்ததாயின் இப்புல்லை நீ அருந்துக எனக்
தச் செயல்களைக் கேட்ட சிவலிங்கபூபதி கூறுக என அவனும் அவ்வாறு அருத்த
எனும் அரசன் ஆசாரிய சுவாமிகளிடம் நந்திதேவர் உண்ணக்கண்டு வேதியர்கள்
வந்து அடிமைப்பட்டுத் தொண்டு பூண்டு சுவாமிகள் கட்டளைக்கஞ்சி விலகினர்.
சுவாமிகளுக்கு வேண்டிய தந்து உபச ஒருநாள் அதிக வறுமைகொண்ட வேதி
ரித்து வந்தனன். சுவாமிகள் நாடோறும் யர் ஒருவர் தமது வறுமை எவ்வாறு
நித்ய கன்மா நுட்டானாதிகள் முடித்து நீங்குமென ஆராய்கையில் ஒரு சிவயோகி
அக்நீசுவரர், திருக்கோடிகா, திருவாலங் யர்க்கு அன்னமிடின் ஒழியுமென்று தேர்
காடு, திருஆவடு துறை முதலிய தலங்க ந்து, சுவாமிகளைப் பிக்ஷைக்கு அழைத்துச்
ளைத் தரிசித்து வருவர். இங்ஙனம் வரு சென்று அன்னமிட்டனர். சுவாமிகள்
நாட்களுள் ஒருநாள் அக்நீசுரர் ஆலயத்திற் உண்டு பசி தீர்ந்து விபூதி பிரசாதிக்கை
குக் காலந்தவறிச் செல்லுகையில் இராத் 'யில் அரசனது சேவகர் அன்னமிட்ட
திரி திருக்கோயிற்றிருத்தொண்டிற்கு வேதியரை அரசன் அழைப்பதாக அழைத்
வராத உருத்திர கணிகையரிற் சிலரைக் துச்சென்றனர். அரசன் வேதியரை எதிர்
கோவிலதிகாரிகள் மண்டபத்தின் மீதே கொண்டு பணிந்து வேண்டிய பொருள்
ற்றி வருத்த, சுவாமிகளைக் கண்ட கணி களை உதவி, வேதியரின் வறுமை நீக்கி
கையர் தமது வருத்தங்கூறச் சுவாமிகள் னன். மற்றொருநாள் அரசன் சுவாமிக
காரணம் வினவித் தம்மை இவ்வாறு தண் ளுக்கு நானூறு தானியப்பொதிகளை
டிப்பா ரில்லையோவென மிகவும் பரிதபிக் அனுப்பினன். அவர்கள் கொண்டு வருகை
கையில் கோவிலதிகாரிகள். இவரது பரி 'யில் வெள்ளத்தில் இரு நூறு பொதிகள்
விற்கு அஞ்சிக் கணிகையரை இறக்கி அடித்துச் சென்றன. இதுநிற்க ஒருநாள்
விட்டனர். இவர் ஒருநாள் சிவபூசைசெய் சுவாமிகளின் தாயார் சிவநிவேதனத்தின்
யுங் காலத்தில் நாயொன்று நீர்வேட்கை பொருட்டு ஒரு வேதியரிடம் பதக்குத்
யால் எதிர்வந்து நீர்விரும்பச் சுவாமிகள் தானியம் கடன் வாங்கி உலர்த்துகையில்
அபிஷேகசலத்தை நீட்டினர், நாயுண்டு அதை ஒரு காளை வந்து தின்றது. அதனை
மறைந்தது. அருகு நின்றோர் நாயுண்ட அரதத்தர் கண்டு மீண்டும் இருந்த நெற்
சேஷம் அபிஷேகிக்கத் தகுமோ வென் களை உண்பிக்கத் தாயார் அதனை வெருட்டி
அரதத்தாசாரியசுவாமிகள
82
|
அரதத்தாசாரிய
சுவாம
கள
வித்துப்
பலரும்
வந்து
கூடியபின்
வாதத்
னச்
சுவாமிகளும்
நாயுருக்கொண்டு
சிவ
தில்
மத்தியஸ்தர்களை
நியமித்து
வாதஞ்
மூர்த்திவரின்
நான்
என்
செய்வேன்
செய்யின்
நலமென்று
ஒருநாள்
நிச்சயித்து
என்றனர்
.
இவரிருந்த
அக்ராகாரத்து
அந்நாளில்
அவர்கள்
கேட்டுக்கொண்டபடி
வேதியர்களுள்
ஒருவன்
அபுத்தி
பூர்வக
அவ்வூரின்கணுள்ள
திருமால்
ஆலயத்து
மாக
வைக்கோற்சுமையைப்
பசுவின்
கன்
மண்டபத்தில்
பலருங்
காணப்
பழுக்கக்
றின்மீதிட
அது
இறந்ததைக்
கண்ட
காய்ந்த
இருப்புமுக்காலி
மீதிருந்து
வாதஞ்
வேதியர்
இவனைக்
கோஅத்தி
செய்தவ
செய்யத்
தொடங்கிச்
சுருதி
புராணக்
னென்று
தமது
கோஷ்டியினின்று
நீக்க
கருத்துக்களடங்கிய
காயத்ரீ
வல்லபத்
அவன்
சுவாமிகளில்லம்
புகுதுகையில்
வாத்
என்பதாதியான
அதாவது
'
'
உயர்
வாயிற்படி
தலையிலிடிக்கச்
சிவசிவ
என்ற
காயத்ரிக்குரிய
பொருளாகலிற்
எனுங்
னன்
.
இதனைச்
செவியுற்ற
சுவாமிகள்
கருத்துக்களடங்கிய
சுலோகங்களைப்
பிர
வெளியில்
வந்து
சிவனடியவர்
என்று
உப
சங்கித்தும்
சதுர்வேத
தாற்பர்ய
சங்கிர
சரிக்கப்
பிராமணன்
நடந்தவைகூறச்
சுவா
கத்தாலும்
வாதிட்டும்
வென்றனர்
.
இத
மிகள்
நீ
செய்த
பாபம்
முதலிற்கூறிய
னால்
வந்த
வைஷ்ணவர்கள்
பயந்து
அடங்
சிவசப்தத்தால்
ஒழிந்தது
.
இரண்டாமுறை
கிச்
சைவராயினர்
.
அன்று
முதல்
வாதி
கூறிய
சிவசப்தத்தால்
முத்தியுமுண்டா
டத்தொடங்கிய
தந்தையாரும்
சைவராகிக்
யிற்றெனக்
கூறி
அனுப்பினர்
.
இதனைக்
குமாரரிடம்
பஞ்சாக்ஷர
உபதேசம்
பெற்
கேட்ட
வேதியர்
பரிகசிக்கக்கண்டு
அப்
றுச்
சைவராயினர்
.
பின்னர்
ஆசாரிய
பாவஞ்
செய்த
வேதியனை
நோக்கி
நீ
சுவாமிகள்
இல்லறத்திருக்கையில்
தந்தை
அக்கிராத்தவர்களுடன்
சென்று
அக்கோர்
யார்
குமாரருக்கு
மணஞ்செய்யவெண்ணி
ஆலயத்திற்
கெதிரிலுள்ள
நந்திதேவருக்கு
வாதூலகோத்திரத்தில்
ஒரு
மணமகளைப்
அறுகம்புல்லை
இட்டு
நான்
செய்த
பாபம்
'
பேசி
மணமியற்றினர்
.
இவரது
அற்பு
ஒழிந்ததாயின்
இப்புல்லை
நீ
அருந்துக
எனக்
தச்
செயல்களைக்
கேட்ட
சிவலிங்கபூபதி
கூறுக
என
அவனும்
அவ்வாறு
அருத்த
எனும்
அரசன்
ஆசாரிய
சுவாமிகளிடம்
நந்திதேவர்
உண்ணக்கண்டு
வேதியர்கள்
வந்து
அடிமைப்பட்டுத்
தொண்டு
பூண்டு
சுவாமிகள்
கட்டளைக்கஞ்சி
விலகினர்
.
சுவாமிகளுக்கு
வேண்டிய
தந்து
உபச
ஒருநாள்
அதிக
வறுமைகொண்ட
வேதி
ரித்து
வந்தனன்
.
சுவாமிகள்
நாடோறும்
யர்
ஒருவர்
தமது
வறுமை
எவ்வாறு
நித்ய
கன்மா
நுட்டானாதிகள்
முடித்து
நீங்குமென
ஆராய்கையில்
ஒரு
சிவயோகி
அக்நீசுவரர்
திருக்கோடிகா
திருவாலங்
யர்க்கு
அன்னமிடின்
ஒழியுமென்று
தேர்
காடு
திருஆவடு
துறை
முதலிய
தலங்க
ந்து
சுவாமிகளைப்
பிக்ஷைக்கு
அழைத்துச்
ளைத்
தரிசித்து
வருவர்
.
இங்ஙனம்
வரு
சென்று
அன்னமிட்டனர்
.
சுவாமிகள்
நாட்களுள்
ஒருநாள்
அக்நீசுரர்
ஆலயத்திற்
உண்டு
பசி
தீர்ந்து
விபூதி
பிரசாதிக்கை
குக்
காலந்தவறிச்
செல்லுகையில்
இராத்
'
யில்
அரசனது
சேவகர்
அன்னமிட்ட
திரி
திருக்கோயிற்றிருத்தொண்டிற்கு
வேதியரை
அரசன்
அழைப்பதாக
அழைத்
வராத
உருத்திர
கணிகையரிற்
சிலரைக்
துச்சென்றனர்
.
அரசன்
வேதியரை
எதிர்
கோவிலதிகாரிகள்
மண்டபத்தின்
மீதே
கொண்டு
பணிந்து
வேண்டிய
பொருள்
ற்றி
வருத்த
சுவாமிகளைக்
கண்ட
கணி
களை
உதவி
வேதியரின்
வறுமை
நீக்கி
கையர்
தமது
வருத்தங்கூறச்
சுவாமிகள்
னன்
.
மற்றொருநாள்
அரசன்
சுவாமிக
காரணம்
வினவித்
தம்மை
இவ்வாறு
தண்
ளுக்கு
நானூறு
தானியப்பொதிகளை
டிப்பா
ரில்லையோவென
மிகவும்
பரிதபிக்
அனுப்பினன்
.
அவர்கள்
கொண்டு
வருகை
கையில்
கோவிலதிகாரிகள்
.
இவரது
பரி
'
யில்
வெள்ளத்தில்
இரு
நூறு
பொதிகள்
விற்கு
அஞ்சிக்
கணிகையரை
இறக்கி
அடித்துச்
சென்றன
.
இதுநிற்க
ஒருநாள்
விட்டனர்
.
இவர்
ஒருநாள்
சிவபூசைசெய்
சுவாமிகளின்
தாயார்
சிவநிவேதனத்தின்
யுங்
காலத்தில்
நாயொன்று
நீர்வேட்கை
பொருட்டு
ஒரு
வேதியரிடம்
பதக்குத்
யால்
எதிர்வந்து
நீர்விரும்பச்
சுவாமிகள்
தானியம்
கடன்
வாங்கி
உலர்த்துகையில்
அபிஷேகசலத்தை
நீட்டினர்
நாயுண்டு
அதை
ஒரு
காளை
வந்து
தின்றது
.
அதனை
மறைந்தது
.
அருகு
நின்றோர்
நாயுண்ட
அரதத்தர்
கண்டு
மீண்டும்
இருந்த
நெற்
சேஷம்
அபிஷேகிக்கத்
தகுமோ
வென்
களை
உண்பிக்கத்
தாயார்
அதனை
வெருட்டி