அபிதான சிந்தாமணி

துகில் 866 துச்சந்தை காது பகவான் றிருவடியை எண்ணின் குச்சரி, தேவகிரி, காத்தூலம், இறஞ்சி, நலமடையலாமென்று அவளுக் குபதே வெண்பொத்தி, செம்பொத்தி, பணிப் சித்து அவளை வீடு முதலியவைகளைக் பொத்தி, இவை இக்காலத்து வழக்கில் கொள்ளைவிடக் கட்டளையிட்டனர். அவ் ஒழிந்தன. இக்காலத்து, தோவத்தி, அங்க வாறு மனைவி செய்து பகவானைத் தியா வஸ்திரம், நண்டுகில், பாகை, சீலை, வட்டு, னித்துக் கொண்டிருக்கையில் குழந்தைகள் துண்டு, இரட்டு, துப்பட்டி, நார்மடி, பசியாலழ அன்னமில்லாது இந்தப் பக அங்கி, சல்லா, புடவை, பாவாடை, வான் றிருவடியை நம்பினதால் என் சம் தாவணி, ரவிக்கை , கச்சு முதலிய வழங்கி சாரம் நீறாயிற்றென்று ஒரு கருங்கல்லைத் வருகின் றன. தலைமீது சுமந்துகொண்டு பகவான் காலை துக்கதம் - யமபுரவழியிலுள்ள பட்டணம், உடைக்கிறேனென்று கோயிலுக்குள் செல் 'ஆன்மா ஒன்பதாமாசிக பிண்டத்தை இப் லுகையில் ருக்மணி ஒரு பொதி பொன் | பட்டணத்திலிருந்துண்பன். பணங்களைச் சுமந்துகொண்டு வந்து தர அத துங்கபத்திரி--துங்கை, பத்திரி இவ்விரண்டு னைத் துகாராம் வாங்கிச் சாதுக்களுக்குப் நதிகளும் ஒரு பெயர்பெற்றுப் பிறந்த நதி. பகிர்ந்தளித்தனர். சிஞ்சவடி கிராமத்தில் துங்கப்பிரஸ்தம் - இராமகிரிக்குக் கிழக்கி காணாதியத்ய மதத்தவர் சிலர் இவரை | லிருக்கும் மலை. இகழுகையில் இவர் அவ்விடஞ் சென்று துங்கவேனி - ஒரு நதி. போஜனஞ் செய்யுஞ் சமயத்தில் தன்னு துங்காரண்யம் - ஒரு க்ஷேத்திரம். டன் உண்ணப்பெருமாளேயன்றிக் கண துசுவாசநன் - துரியோ தனன் தம்பி, பதியையும் வருவித்துடன் புசித்தனர். துசே நன் - இராவண சேநாபதி. இவர் ஒருமுறைச்வாநோயால் பண்டரி துச்சகன் -1. இவன், காவிரிந்தி தீரத்தில் யென்னு மூருக்குப் பெருமாளைச் சேவிக் சைய்யமலை வழியாய்ச் செல்லும் வழிப் கப் போகமுடியாமல் பெருமாளைத் தமக்கு போக்கர்களைப் பறித்துத் தின்பவன், சோ முன்வந்து சேவை தரும்படி கடிதம் எழுதி 'நாட்டரசன், திருத்தில்லைக்கு நடராஜர் தரி னர். அவ்வாறே பெருமாள் கருடாரூட சனத்திற்குப் போகையில் அவன் சேனைக ராய்த் தரிசனந்தந் தனர். துகாராம் பெரு ளால் பிடிபட்டு அவர்களிட்ட சுமையைத் மாருக்கு அன்னம் பரிமாறி ஆனந்தத்தால் தாங்கிச்சென்று அத்தலத்தைத் தரிசித்த பஜனை செய்கையில் கேட்போர் பரவசமா தால் முத்தியடைந்தவன். யினர். அச்சமயத்தில் மண்டபத்தில் தீப் 2. பிரமனால் தமோகுணவுருவாய்ச் பற்றிய செய்தியைச் சம்பாறு கோதை சிருட்டிக்கப்பட்டு உலகங்களை விழுங்க யெனுங் கிராமத்திருந்து பஜனை செய்து வருகையில் பிரமன், அதைவிலக்கித் தீய கொண்டிருந்த ஷேக்மஹமத் எனும் பக்தர் ரிடம் சேர்ந்து அவர்களது பலத்தை அநுப ஞான திருஷ்டியா லறிந்து அணைத்தனர். விக்கச் செய்தனன். இவன் கலியின் இவர் அக்ஷஞானமில்லாத ஒரு வேதிய தேவிக்கு ருதுகாலத்தில் சண்டாள தர்சநத் னுக்கு ஆறு சாத்திரமும் வரச்செய் தனர். தால் பிறந்த நிர்மாஷ்டியை மணந்து அவ பகவான், பாபாஜி எனும் பெயரால் துகா ளிடம் தாந்தாகிருஷ்டி, உக்தி, பரிவர்த்தி, ராம் கனவிடை கேசவசை தன்யம் ராகவ அங்கயுக், சகுனி, கண்ட பிராந்தன், கர்ப் சைதன்யம் என்றும் உபதேசித்து அவர் பக்னன், சத்யக்னன் என்னும் எட்டுக்கும் செய்த கவிகளனைத்தையும் குஜனரைக் ரர்களையும் த்யோஜிகை, விராதினி, சுவ கூடி ஆற்றில்விட அவையனைத்தையும் யம்ஹராகரி, பிராமணி, ருதுஹாரிகை, உத்தரிக்கச் செய்தனர். ஸ்மிருதிஹாரிணி, பீஜஹாரிணி, வித்வே துகில் - கோசிகம், பீதகம், பச்சிலை, அரத் ஷிணி என்னும் எட்டுப் பெண்களைப் தம், நுண்டுகில், சுண்ண ம், வடகம், பஞ்சு, பெற்றனன். இரட்டு, பாடகம், கோங்கலர், கோபம், துச்சந்- துச்சாதனன் குமரன் ; அபிமன் சித்திரக்கம்மி, குருதி, கரியல், பேடகம், | னனுடன் மலைந்து இறந்தவன், பரியட்டக்காசு, வே தங்கம், புங்கர்க்காழ துச்சந்தன் - ஒரு அரசன்; இவனை இராவ கம், சில்லிகை, தூரியம், பங்கம், தத்தியம், | ணன் திக்குவிசயத்தில் வென்றான். வண்ணடை, கவற்று மடி, ஏல்யாப்பு, துச்சந்தை - சத்திமனைவி ; இவள் கருவுற் திருக்கு, தேவாங்கு, பொன்னெழுத்து, றிருக்கையில் கல்மாஷபாதனால் துரத்தப்