அபிதான சிந்தாமணி

திலகசேனை 85s திலோத்தமை தீலகசேனை - பரதகனுடைய தங்கை, கபிலையைப் பூசிக்க என்று கூறுகையில் இவளை யூகி மணஞ்செய்து கொண்டனன். வசிட்டதேனு சமீபித்தது. இது நற்சகுன (பெருங் கதை.) மென்று அரசன் அன்று முதல் வசிட்ட திலகவ்வை - இவள் வீரசைவப்பற்றுள்ள தேனுவைப் பூசித்து வருகையில் ஒருநாள் வள். சிவபக்தியில் மிகுந்தவள். இவள் இந்தப் பசு இமயச் சாரலில் மேய்ந்து சிவாலயமில்லாத இடத்திலிருக்கும் தம் கொண்டிருக்கையில் கும்போதரன் என் கணவனைவிட்டு நீங்கப் புருஷன் கொல்ல னும் பெயருள்ள சிவகிங்கான் சிங்கத்தின் வருகையில் சிவாலயத்தில் எழுந்தருளிய உருக்கொண்டு அத் தேனுவைப் பிடிக்கப் சிவமூர்த்தியிடமடைந்து தன் நாயகன் பசு அரசனை நோக்கி அபயமிட்டது. அர காணப் புருஷவடிவம் பெற்றவள். சன் சிங்கத்தை வதைக்கச் சென்று அம் திலதவதியார் - திருநாவுக்கரசுகளுக்குத் பினை யெடுக்கக் கை தூக்கினன். எடுத்த தமக்கையார். திருநாவுக்கரசுகளைக் காண்க. கை தம்பித்தது. இதனால் அரசன் அச் திலதேனுதானம் - (க0) கழஞ்சுபொன்னால் சிங்கத்தை நோக்கிப் பசுவினை விட்டு என் தாமரைமலர் ஒன்று செய்வித்து வேதிகை னைப் பக்ஷிக்க என்று அருகு சென்றனன். யில் வைத்து வெள்ளை ஆடையால் சுற்றி சிங்க வுருக்கொண்ட கிங்கரன் தன்னுருக் மலர்ந்த எள்ளின் பூப்போல் பொன்னால் கொண்டு அரசனை நோக்கி அரசனே உன் செய்வித்து அதன்மேல் வைத்து அதன் 'னைச் சோதிக்கப் புகுந்தனன் என்று கூறி மீது சிவபூசை செய்து பொற்கமலத்தின் மறைந்தது. அரசன், பசுவினை வசிட்ட வடபால் பதினொரு வேதியரை யிருத்தி ராச்சிரமம் செலுத்தினன். இவன் குமரன் அவர்முன் (கச) வஸ்திரம் விரித்து எள்ளி பகீரதன். கங்கை பூமிக்கு வரத் தவஞ் னாற் பசுசெய்து அதின் கொம்பு (5) கழ செய்து பலமடையா தவனாய்ச் சுவர்க்கம் ஞ்சுபொன்னிலும், குளம்பு (உ) கழஞ்சு அடைந்தவன். (இரகுவம்சம்). - வெள்ளியிலும், கவசம் வெண்கலத்தாலும் 2. விருத்தசருமனுக்கு ஒரு பெயர்.. செய்வித்துப் பதினொரு இடத்துந் தனித் 3. இவன் செய்த யாகத்தில் யாகத கதி தனி இருத்தி உருத்திரமந்திரத்தால் பூசித் ணையாகப் பொன்னாற் செய்வித்த ஆயிரம் துக் கீழ்பால் துவாதசாதித்தரையும், அக்கி யானைகளைக் கொடுத்தான். இவன் பொன் திக்கில் வேதியரையும், வித்தியேசுரரை னாலாகிய சஷாலமெனும் யூபத்தம்பத்தி அஷ்டமூர்த்திகளாகப் பூசித்து ஐந்து கழ னடுவில் ஆறாயிரம் தேவர்களும் காந்தரு ஞ்சுபொன் தக்ஷணையுடன் பசுவை வேதி வரும் நடித்தனர். (பார - சாங்.) 'யர்க்குத் தானஞ் செய்தலாம். | திலோதகி - அயோத்தியிலுள்ள நதி, இது, திலபத்மதானம் - மெழுக்கிட்ட பூமியில் இலக்குமணர் கரி, பரி முதலியவை நீரு வெள்ளை வஸ்திரம் விரித்து மூன்று கலம் ண்ணப் பாணத்தால் நிலமகள் முதுகைப் எள் பரப்பி அதன் மேல் பத்துக்கழஞ்சு பிளந்து வரவழைத்தது. இது திலம்போல் பொன்னால் எட்டி தழ்க் கமலம் செய்து கருநிறம் கொண்டது. மூன்று கழஞ்சில் உமையுஞ் செய்து இருத் திலோத்தமை -1. பிரமனால் படைக்கப் திச் சிவமூர்த்தியுடன் விதிப்படி வித்தியே பட்டு அவள் மயல்கொளக் கிளியுருக்கொ சுரரையும் பூசித்துத் தக்ஷணையுடன் வேதி ண்டு ஓடி நீங்கினவள். இவள் அழகி யர்க்கு அளிப்பது. னால் மயல்கொண்ட பிரமன், நான்கு திக் திலீபன் - 1. (சூ.) அம்சுமான் குமரன். கில் முகங்கொண்டு பார்த்ததில் நான்கு இவன் சுதக்ஷணையாகிய தன் மனைவியிடம் முகம் உண்டாயிற்று என்பர். ஒருமுறை புத்திரப்பேறு இல்லாமையால் வசிட்ட சகத்திரா நீகனை மோகிக்க அவன் உடன் ரை, கேட்க அம்முனிவர் அரசனை நோக்கி படாததால் அவனை (கச) மனைவியை நீ தெய்வவுலகு சென்று மனைவியை விரு நீங்கச் சாபம் அளித்தவள். பிரமன் எவ ம்பித் திரும்புகையில் வழியிலிருந்த கபிலை லால் விச்வகர்மனால் அழகுடைய பொருள் யைப் பூசியாது திரும்பினை யாதலால் அக் களில் எல்லாம் எள்ளள வெடுத்துச் சிருட் கபிலை என் வம்சத்தவரைப் பூசித்தாலன் டிக்கப்பட்டவள். இவள் ஒருகால் விந்திய றிப் புத்திரப்பே றுண்டாகாதிருக்க எனச் மலைக்கருகில் வாச்சுந்தோப சுந்தர் இருவ சபித்தது. அதனை நீ ஆகாய கங்கையின் ரும் இவள் அழகினைக் கண்டு மயல்கொ அரவத்தால் கேளாதொழிந்தனை ஆதலால் ண்டு இவளிரண்டு கைகளையும் பிடித்துக்
திலகசேனை 85s திலோத்தமை தீலகசேனை - பரதகனுடைய தங்கை கபிலையைப் பூசிக்க என்று கூறுகையில் இவளை யூகி மணஞ்செய்து கொண்டனன் . வசிட்டதேனு சமீபித்தது . இது நற்சகுன ( பெருங் கதை . ) மென்று அரசன் அன்று முதல் வசிட்ட திலகவ்வை - இவள் வீரசைவப்பற்றுள்ள தேனுவைப் பூசித்து வருகையில் ஒருநாள் வள் . சிவபக்தியில் மிகுந்தவள் . இவள் இந்தப் பசு இமயச் சாரலில் மேய்ந்து சிவாலயமில்லாத இடத்திலிருக்கும் தம் கொண்டிருக்கையில் கும்போதரன் என் கணவனைவிட்டு நீங்கப் புருஷன் கொல்ல னும் பெயருள்ள சிவகிங்கான் சிங்கத்தின் வருகையில் சிவாலயத்தில் எழுந்தருளிய உருக்கொண்டு அத் தேனுவைப் பிடிக்கப் சிவமூர்த்தியிடமடைந்து தன் நாயகன் பசு அரசனை நோக்கி அபயமிட்டது . அர காணப் புருஷவடிவம் பெற்றவள் . சன் சிங்கத்தை வதைக்கச் சென்று அம் திலதவதியார் - திருநாவுக்கரசுகளுக்குத் பினை யெடுக்கக் கை தூக்கினன் . எடுத்த தமக்கையார் . திருநாவுக்கரசுகளைக் காண்க . கை தம்பித்தது . இதனால் அரசன் அச் திலதேனுதானம் - ( க0 ) கழஞ்சுபொன்னால் சிங்கத்தை நோக்கிப் பசுவினை விட்டு என் தாமரைமலர் ஒன்று செய்வித்து வேதிகை னைப் பக்ஷிக்க என்று அருகு சென்றனன் . யில் வைத்து வெள்ளை ஆடையால் சுற்றி சிங்க வுருக்கொண்ட கிங்கரன் தன்னுருக் மலர்ந்த எள்ளின் பூப்போல் பொன்னால் கொண்டு அரசனை நோக்கி அரசனே உன் செய்வித்து அதன்மேல் வைத்து அதன் ' னைச் சோதிக்கப் புகுந்தனன் என்று கூறி மீது சிவபூசை செய்து பொற்கமலத்தின் மறைந்தது . அரசன் பசுவினை வசிட்ட வடபால் பதினொரு வேதியரை யிருத்தி ராச்சிரமம் செலுத்தினன் . இவன் குமரன் அவர்முன் ( கச ) வஸ்திரம் விரித்து எள்ளி பகீரதன் . கங்கை பூமிக்கு வரத் தவஞ் னாற் பசுசெய்து அதின் கொம்பு ( 5 ) கழ செய்து பலமடையா தவனாய்ச் சுவர்க்கம் ஞ்சுபொன்னிலும் குளம்பு ( ) கழஞ்சு அடைந்தவன் . ( இரகுவம்சம் ) . - வெள்ளியிலும் கவசம் வெண்கலத்தாலும் 2 . விருத்தசருமனுக்கு ஒரு பெயர் . . செய்வித்துப் பதினொரு இடத்துந் தனித் 3 . இவன் செய்த யாகத்தில் யாகத கதி தனி இருத்தி உருத்திரமந்திரத்தால் பூசித் ணையாகப் பொன்னாற் செய்வித்த ஆயிரம் துக் கீழ்பால் துவாதசாதித்தரையும் அக்கி யானைகளைக் கொடுத்தான் . இவன் பொன் திக்கில் வேதியரையும் வித்தியேசுரரை னாலாகிய சஷாலமெனும் யூபத்தம்பத்தி அஷ்டமூர்த்திகளாகப் பூசித்து ஐந்து கழ னடுவில் ஆறாயிரம் தேவர்களும் காந்தரு ஞ்சுபொன் தக்ஷணையுடன் பசுவை வேதி வரும் நடித்தனர் . ( பார - சாங் . ) ' யர்க்குத் தானஞ் செய்தலாம் . | திலோதகி - அயோத்தியிலுள்ள நதி இது திலபத்மதானம் - மெழுக்கிட்ட பூமியில் இலக்குமணர் கரி பரி முதலியவை நீரு வெள்ளை வஸ்திரம் விரித்து மூன்று கலம் ண்ணப் பாணத்தால் நிலமகள் முதுகைப் எள் பரப்பி அதன் மேல் பத்துக்கழஞ்சு பிளந்து வரவழைத்தது . இது திலம்போல் பொன்னால் எட்டி தழ்க் கமலம் செய்து கருநிறம் கொண்டது . மூன்று கழஞ்சில் உமையுஞ் செய்து இருத் திலோத்தமை - 1 . பிரமனால் படைக்கப் திச் சிவமூர்த்தியுடன் விதிப்படி வித்தியே பட்டு அவள் மயல்கொளக் கிளியுருக்கொ சுரரையும் பூசித்துத் தக்ஷணையுடன் வேதி ண்டு ஓடி நீங்கினவள் . இவள் அழகி யர்க்கு அளிப்பது . னால் மயல்கொண்ட பிரமன் நான்கு திக் திலீபன் - 1 . ( சூ . ) அம்சுமான் குமரன் . கில் முகங்கொண்டு பார்த்ததில் நான்கு இவன் சுதக்ஷணையாகிய தன் மனைவியிடம் முகம் உண்டாயிற்று என்பர் . ஒருமுறை புத்திரப்பேறு இல்லாமையால் வசிட்ட சகத்திரா நீகனை மோகிக்க அவன் உடன் ரை கேட்க அம்முனிவர் அரசனை நோக்கி படாததால் அவனை ( கச ) மனைவியை நீ தெய்வவுலகு சென்று மனைவியை விரு நீங்கச் சாபம் அளித்தவள் . பிரமன் எவ ம்பித் திரும்புகையில் வழியிலிருந்த கபிலை லால் விச்வகர்மனால் அழகுடைய பொருள் யைப் பூசியாது திரும்பினை யாதலால் அக் களில் எல்லாம் எள்ளள வெடுத்துச் சிருட் கபிலை என் வம்சத்தவரைப் பூசித்தாலன் டிக்கப்பட்டவள் . இவள் ஒருகால் விந்திய றிப் புத்திரப்பே றுண்டாகாதிருக்க எனச் மலைக்கருகில் வாச்சுந்தோப சுந்தர் இருவ சபித்தது . அதனை நீ ஆகாய கங்கையின் ரும் இவள் அழகினைக் கண்டு மயல்கொ அரவத்தால் கேளாதொழிந்தனை ஆதலால் ண்டு இவளிரண்டு கைகளையும் பிடித்துக்