அபிதான சிந்தாமணி

தரும்பாதன 789 தருமபுத்ரர் வந்தது கண்டு நாரதர் அவளை நோக்கி னாய் ஒருவேதியினிடம் (X00) பொன் நீ இமயச்சாரலில் துருவாசர் தவஞ் செய் கடன் வாங்கிக் கொடுக்க முடியாது தான் கின்றனர் அவர் தவத்தைக்குலைக்க என் எடுத்த குளத்தை அவனுக்குக் கொடுக்க, றனர். அவ்வண்ணஞ் சென்று அவரை வேதியன் தருமமறிந்தவரை நோக்கி நான் ஆசையூட்ட அவர் சினந்து நீ பறவை இந்தக் குளத்தை யெவ்வளவு காலம் வைத் யுருக்கொண்டு 16-வருஷமிருந்து 4-குஞ் திருக்கலாம் என அவர்கள் இதில் ஒரு சுகனைப் பொரித்து அரம்பை யுருவாக கல்விடின் மிதக்கும் அதுவரை வைத்தி எனச் சாபமேற்றனள். இதுநிற்க, கங்கன், ருக்க என் றனர். உடனே ஒரு பாறை கந்தரன் எனும் புள்ள ரசுகளில் கங்கன் யைக் குளத்திட அதில் ஒரு கன்றும் பசு ஒரு நாள் கைலைக்கருகிற் சென்று அங்குத் வும் நீர் குடித்தன. குளத்திலிட்டகல் தன் மனைவியுடன் சரசமாயிருந்த வித்யுத் 'மிதக்கக் குளத்தை வணிகன் வசமாக்கினர், திருவன் எனும் அரக்கனைப் பார்த்திருக்க (காசிகாண்டம்). அரக்கன், நாங்கள் உல்லாசமாயிருப்பதை தருமபாலன் - காசியில் தருமஞ செய்து நீ காண இம்மலையில் வந்ததென்னெனப் முத்தியடைந்தவன் (காசிரகசியம்). புள்ளாசு இம்மலை யாவர்க்கும் பொது என அரக்கன் கோபித்து வாளாலெறிந்து தருமபுஞ்சன் - சண்ட தருமன் குமரன். கொன்றனன். தமயனிறந்ததை யறிந்த வேதியன். இவன் கொலை பாதிகள் மேற் தம்பியாகிய கந்தரன அரக்கனுடன் யுத் கொண்டு நாத்திகனாய்ச் சண்டாளரிடம் தத்திற்குச் சென்று அரக்கனைக் கொன்று உண்டு பின் தந்தையால் நல்லறிவு பெற்ற அவ்வாக்கன் மனைவி தமனிகையைப் பக்ஷி வன். 'யுருக்கொளச் செய்து உடனழைத்துச் தருமபுத்ரர் - பாண்டுமகாராசனுக்குக் குந்தி சென்று அவளைப் புணர்ந்து தார்க்ஷியெனும் தேவியிடம் யமமந்திரத்தால் பிறந்தவர். பெண்ணைப் பெற்றான். இவளே துருவாச இவர், தந்தையி றக்கப் பெரிய தந்தையால் சாபம் பெற்றவள். மந்தபால முனிவர் கும வளர்க்கப்பட்டுத் தம் தம்பியருடன் வில் ரர், ஜரி தாரி, துரோணர் முதலியோருள் வித்தை முதலிய கற்றுப் பெரிய தந்தை துரோணர் தார்க்ஷியை மணந்தனர். தார்க்ஷி 'யால் இளவரசாயினர். இதைப் பொருத கருப்பமடைந்து பாரதயுத்தம் காண்கை துரியோ தனன் அரக்குமாளிகை யொன்று யில் அருச்சுநன், பகதத்தன் மீதேவிய அம் நிருமித்துப் பாண்டவர் உறங்குகையில் புகளில் ஒன்று பட்டு வயிற்றைக் கிழிக்க தீப்படுத்த எண்ணினன். இதை யறிந்த வயிற்றிலிருந்த நான்கு முட்டைகள் யுத்த வீமனால் அதினின்று நீங்கி வேத்திரகிய பூமியில்விழ அவற்றைப் பகதத்தன் யானை மடைந்து அருச்சுநன் கொண்டு வந்த மணி அறுந்து விழுந்து மூடிக்கொள்ளப் திரௌபதியை வியாசர் சொல்லால் தம்பி பொரிந்து வளர்ந்து கூச்சலிடுகையில் யுத் யருடன் தாமும் மணந்து திருதராட்டிரன் தகளத்திலிருந்த வீஷ்மரைக் காணவந்த சொற்படி அத்தினபுரம் வந்து சேர்ந்து சமீகமுனிவர் அக்கூச்சலைக் கேட்டு அவற் வபாது சோ ஒரு பழைய நகரை ஆண்டு கண்ணன் றையெடுத்து வளர்த்தனர். இவர்கள் அருளால் அதை இந்திரப்பிரத்தமென்னும் பெயர், பிங்காக்ஷன், விபோ தன், சுபத்தி நகராக்கி, நாரதர் கட்டளைப்படி இராஜசூய ரன், சுமுகன். இவர்களே முன் தந்தை முடித்து சம்ராட் பட்டம் அடைந்து செல் யால் இந்திரன் பொருட்டுச் சாபமேற்ற வத்தோ டிருந் தனர். இதைக்கண்டு போன சகுருசர் குமார். இவர்கள் பக்ஷியுருக் துரியோதனன், துா ஆலோசனையால இவ கொண்டு சாப வரலாறு எண்ணிவேத னையும் தம்பியரையும் நாட்டை விட்டு மோதிக் கொண்டிருக்கையில் வியாசர் அகற்ற மண்டபம் ஒன்று கட்டுவித்து மாணாக்கர் ஜயமினிமுனிவர் இவ்வோசை அதைக் காண வருவிப்பது போல் வருவித் கேட்டு அவ்விடஞ் சென்று சில தரும சங் துச் சகுனியைக் கொண்டு சூதாடுவத்து கைகள் கேட்கச் சாபநீங்கிச் சென்றனர். நாடு, செல்வம் முதலியவற்றை உபகரித் (மார்க்கண்டேய புராணம்). துக்கொண்டனன். இதனால் துரியோதன தருமப்பதன் - இவன் செல்வமுள்ள வணி) னுக்கு அடிமையாய்த் திரௌபதியால் நீங் கன், செல்வங்களைத் தருமத்தில் செல கித் துரோணர் சொற்படி பன்னிரண்டு விட்டுக் காசியில் ஒருகுள மெடுத்து வறிய வருஷம காட்டிலும் ஒரு வருஷம் கரந்தும் வத்தோனை, அரயும் - வர்கள் எனவே அதைக் காயைக் கொயவற்றை ரியோ கள் பக்ஷியுருகனையும் தம்பய என்று க
தரும்பாதன 789 தருமபுத்ரர் வந்தது கண்டு நாரதர் அவளை நோக்கி னாய் ஒருவேதியினிடம் ( X00 ) பொன் நீ இமயச்சாரலில் துருவாசர் தவஞ் செய் கடன் வாங்கிக் கொடுக்க முடியாது தான் கின்றனர் அவர் தவத்தைக்குலைக்க என் எடுத்த குளத்தை அவனுக்குக் கொடுக்க றனர் . அவ்வண்ணஞ் சென்று அவரை வேதியன் தருமமறிந்தவரை நோக்கி நான் ஆசையூட்ட அவர் சினந்து நீ பறவை இந்தக் குளத்தை யெவ்வளவு காலம் வைத் யுருக்கொண்டு 16 - வருஷமிருந்து 4 - குஞ் திருக்கலாம் என அவர்கள் இதில் ஒரு சுகனைப் பொரித்து அரம்பை யுருவாக கல்விடின் மிதக்கும் அதுவரை வைத்தி எனச் சாபமேற்றனள் . இதுநிற்க கங்கன் ருக்க என் றனர் . உடனே ஒரு பாறை கந்தரன் எனும் புள்ள ரசுகளில் கங்கன் யைக் குளத்திட அதில் ஒரு கன்றும் பசு ஒரு நாள் கைலைக்கருகிற் சென்று அங்குத் வும் நீர் குடித்தன . குளத்திலிட்டகல் தன் மனைவியுடன் சரசமாயிருந்த வித்யுத் ' மிதக்கக் குளத்தை வணிகன் வசமாக்கினர் திருவன் எனும் அரக்கனைப் பார்த்திருக்க ( காசிகாண்டம் ) . அரக்கன் நாங்கள் உல்லாசமாயிருப்பதை தருமபாலன் - காசியில் தருமஞ செய்து நீ காண இம்மலையில் வந்ததென்னெனப் முத்தியடைந்தவன் ( காசிரகசியம் ) . புள்ளாசு இம்மலை யாவர்க்கும் பொது என அரக்கன் கோபித்து வாளாலெறிந்து தருமபுஞ்சன் - சண்ட தருமன் குமரன் . கொன்றனன் . தமயனிறந்ததை யறிந்த வேதியன் . இவன் கொலை பாதிகள் மேற் தம்பியாகிய கந்தரன அரக்கனுடன் யுத் கொண்டு நாத்திகனாய்ச் சண்டாளரிடம் தத்திற்குச் சென்று அரக்கனைக் கொன்று உண்டு பின் தந்தையால் நல்லறிவு பெற்ற அவ்வாக்கன் மனைவி தமனிகையைப் பக்ஷி வன் . ' யுருக்கொளச் செய்து உடனழைத்துச் தருமபுத்ரர் - பாண்டுமகாராசனுக்குக் குந்தி சென்று அவளைப் புணர்ந்து தார்க்ஷியெனும் தேவியிடம் யமமந்திரத்தால் பிறந்தவர் . பெண்ணைப் பெற்றான் . இவளே துருவாச இவர் தந்தையி றக்கப் பெரிய தந்தையால் சாபம் பெற்றவள் . மந்தபால முனிவர் கும வளர்க்கப்பட்டுத் தம் தம்பியருடன் வில் ரர் ஜரி தாரி துரோணர் முதலியோருள் வித்தை முதலிய கற்றுப் பெரிய தந்தை துரோணர் தார்க்ஷியை மணந்தனர் . தார்க்ஷி ' யால் இளவரசாயினர் . இதைப் பொருத கருப்பமடைந்து பாரதயுத்தம் காண்கை துரியோ தனன் அரக்குமாளிகை யொன்று யில் அருச்சுநன் பகதத்தன் மீதேவிய அம் நிருமித்துப் பாண்டவர் உறங்குகையில் புகளில் ஒன்று பட்டு வயிற்றைக் கிழிக்க தீப்படுத்த எண்ணினன் . இதை யறிந்த வயிற்றிலிருந்த நான்கு முட்டைகள் யுத்த வீமனால் அதினின்று நீங்கி வேத்திரகிய பூமியில்விழ அவற்றைப் பகதத்தன் யானை மடைந்து அருச்சுநன் கொண்டு வந்த மணி அறுந்து விழுந்து மூடிக்கொள்ளப் திரௌபதியை வியாசர் சொல்லால் தம்பி பொரிந்து வளர்ந்து கூச்சலிடுகையில் யுத் யருடன் தாமும் மணந்து திருதராட்டிரன் தகளத்திலிருந்த வீஷ்மரைக் காணவந்த சொற்படி அத்தினபுரம் வந்து சேர்ந்து சமீகமுனிவர் அக்கூச்சலைக் கேட்டு அவற் வபாது சோ ஒரு பழைய நகரை ஆண்டு கண்ணன் றையெடுத்து வளர்த்தனர் . இவர்கள் அருளால் அதை இந்திரப்பிரத்தமென்னும் பெயர் பிங்காக்ஷன் விபோ தன் சுபத்தி நகராக்கி நாரதர் கட்டளைப்படி இராஜசூய ரன் சுமுகன் . இவர்களே முன் தந்தை முடித்து சம்ராட் பட்டம் அடைந்து செல் யால் இந்திரன் பொருட்டுச் சாபமேற்ற வத்தோ டிருந் தனர் . இதைக்கண்டு போன சகுருசர் குமார் . இவர்கள் பக்ஷியுருக் துரியோதனன் துா ஆலோசனையால இவ கொண்டு சாப வரலாறு எண்ணிவேத னையும் தம்பியரையும் நாட்டை விட்டு மோதிக் கொண்டிருக்கையில் வியாசர் அகற்ற மண்டபம் ஒன்று கட்டுவித்து மாணாக்கர் ஜயமினிமுனிவர் இவ்வோசை அதைக் காண வருவிப்பது போல் வருவித் கேட்டு அவ்விடஞ் சென்று சில தரும சங் துச் சகுனியைக் கொண்டு சூதாடுவத்து கைகள் கேட்கச் சாபநீங்கிச் சென்றனர் . நாடு செல்வம் முதலியவற்றை உபகரித் ( மார்க்கண்டேய புராணம் ) . துக்கொண்டனன் . இதனால் துரியோதன தருமப்பதன் - இவன் செல்வமுள்ள வணி ) னுக்கு அடிமையாய்த் திரௌபதியால் நீங் கன் செல்வங்களைத் தருமத்தில் செல கித் துரோணர் சொற்படி பன்னிரண்டு விட்டுக் காசியில் ஒருகுள மெடுத்து வறிய வருஷம காட்டிலும் ஒரு வருஷம் கரந்தும் வத்தோனை அரயும் - வர்கள் எனவே அதைக் காயைக் கொயவற்றை ரியோ கள் பக்ஷியுருகனையும் தம்பய என்று