அபிதான சிந்தாமணி

சேக்கிழார் 735 சேடதாசையர் சேக்கிழார் - இவர் தொண்டைமண்டவத் பரவவல்லார் எனவும் பெயர். இவர்க்குப் துக் குன்றத்தூரில் சேக்கிழார்குடி யென் பாலறாவாயர் என்று ஒரு சதோதரர் இருந் னும் சைவவேளாளர் குடியிற் குன்றத்தூர் தனர். இவர் தமது குன்றத்தூரில் மடவ கிழாருக்குப் புத்திரரா யவதரித்துக் கல்வி ளாகம் ஏற்படுத்திச் சோழநாட்டிலுள்ள கேள்விகளில் வல்லவராய் இருந்தனர். திருநாகேச்சுரம்போல் திருத்தலமுண்டாக் ஒருநாள் இவர் தந்தையைச் சோழன் உல கிச் சிவகதி பெற்றவர். சேக்கிழார் அப் சப் பொருள்களுள் எது பெரிதென்று யன் எனும் சோழன் காலத்தவர் எனத் வினவக் குன்றத்தூர்கிழார் விடைதர மய தெரிதலால் இவர் காலம் கி.பி. 11-ஆம் ங்கி வீடு வந்து கவலையுடனிருக்கச் சேச் நூற்றாண்டாகலாம் என்பர். (திருத் கிழார் கண்டு நடந்ததை வினாவி, கோலத் தொண்டர் புராணம்.) தினாற் செய்த நன்றி சிறிதெனினும், ஞா சேகிபரீதுதாசர் - இவர் புருஷனில்லாப் லத்தின் மாணப்பெரிது" என்னுந் திருக் பூவைப்பெற்ற புத்ரர். இவர் தம் தாயை குறளை யெழுதித் தரப் பெற்றுச் சோழ நோக்கித் தாம் கடவுளைக் காணவேண்டும் னுக்குக் காட்டினர். சோழன் அதிக களி என்று காடடைந்து பன்னிரண்டு வருடந் ப்படைந்து சேக்கிழாரை வருவித்துத் தவள்செய்தும் காணது தாய் கொடுத்த தனது சமத்தான வித்வானும் மந்திரியும் ஒரு அப்பத்தை மடியிற் கொண்டு உண ஆக்கினன். சேக்கிழார், சோழனிடம் வாகௌருந்தாது இலைகளைப் புசித்து அவ் இருக்கையில் சோழன் சைன நூலாகிய வழியிற் சருக்கரைப் பொதி கொண்டு சீவகசிந்தாமணியைக் கேட்டுக் களிப்புட சென்ற வணிகனை இது என்ன பொதி னிருக்கையில் இவர், வெறுப்புடனிருக்கக் என்றனர். அவன் மண் என்று கூறித் கண்டனன். இவர் வெறுப்புடனிருக்கக் தன்னூர்ப் போய்ப் பார்க்க அது மண்ணை கண்ட சோழன் அவ்வகை இருப்பதற்குக் யிருக்க அவைகளைக் கொண்டு மீண்டும் காரணம் வினவச் சேக்கிழார் சிந்தாமணி அடையத் தாசர் இது என்ன பொதி என் பொய்க்கதை, மெய்க்கதை கேட்கவேண் னச் சருக்கரையென்று, பொதிகளை நோக டும் என்றனர். அரசன் அக்கதை யாதெ கச் சருக்கரையாக இருக்கக்கண்டு களித்து எனச் சேக்கிழார் அது திருத்தொண்டர் ஒரு தட்டில் சருக்கரை வைத்துத் தரக் புராணமென்றனர். ஆயின் கூறுக என கண்டு தாசர் வேண்டாது ஓடினர். இவ் அதைக் கேட்க நல்ல சுபமுகூர்த்தம் ஏற்ப வகை பன்னிரண்டு வருடங்கள் கழிந்தும் டுத்துக என, அரசனிடம் விடை பெற்றுச் பெருமாளைக் கானது தாயை யடைந்த சிதம்பரஞ் சென்று நடராசமூர்த்தியைத் னர். தாய் சடையிலிருந்த இலைகளை நீக்க தரிசித்து நிற்கையில் அசரீரி 'உலசெலா' வருந்தித் தாய் கொடுத்த அப்பத்தைக் மென முதலெடுத்துத் தர அதனையே முத கொடுத்து மீண்டுங் காடடைந்து பசிகலந்த லாகக்கொண்டு (சஉ அக) செய்யுட்களாற் காலத்துச் சருகருந்தி இருபத்து நான்கா திருத்தொண்டத் தொகையை முதனூலா மாண்டில் பெருமாளைத் தரிசித்துப் பெரு கவும், பொல்லாப்பிள்ளையா ரியற்றிய நம் மாள் கட்டளைப்படி நாடடைந்து பெருமா பியாண்டார் நம்பிகள் அருளிய கலித்து ளைத் தரிசித்திருந்தவர். றையந் தாதியை வழி நூலாகவுங் கொண்டு சேடக்குடும்பியன் - தன்பா லடைக்கலம் திருத்தொண்டர் புராணத்தைப் பாடி புகுந்த கண்ணகி இறந்த துன்பத்திற் கிர முடித்துச் சோழனுக்கு அறிவித்து ஒரு ங்கி இறந்த மாதரியை மறுபிறப்பில் மக வருஷம் திருச்சந்நிதானத்திலிருந்து அரங் ளாகப்பெற்ற திரு அநந்தபுரத்து வேதி கேற்றினர். இவரைச் சோழன் யானைமீ யன். (சிலப்பதிகாரம்.) திருத்தித் தான் பின்னிருந்து கவரி வீசிச் சேடதாசையர் - ஒரு வீரசைவ அடியவர், சென்றனன். இவர்க்குச் சோழன் தன் இவர் அரனுக்கென நெய்த பட்டாடை பெயரையே பட்டமாகக் கொடுத்தனன். யைச் சிவனடியவர்க்குக் கொடுத்துப் பொ அதனால் இவர்க்கு உத்தமச்சோழப்பல்ல ருள்பெற்று அப்பொருளைச் சங்கரதாசை வராயர் என ஒரு பெயருண்டு, அரசனுக் யர் விஷயமாய்ச் செய்த அபராதத்தில் கும் இதுவே பெயராய் இருக்கலாம். இவ இழந்து அவரால் மீண்டும் பெற்றவர், ர்க்குச் சேவையர்காவலர் எனவும், அருண் இவர், பல்லவராயன் தேவிக்கு ஆசாரிய மொழித்தேவர் எனவும், தொண்டர் சீர் சா யிருந்ததைச் சமணர் அறிந்து வெறு
சேக்கிழார் 735 சேடதாசையர் சேக்கிழார் - இவர் தொண்டைமண்டவத் பரவவல்லார் எனவும் பெயர் . இவர்க்குப் துக் குன்றத்தூரில் சேக்கிழார்குடி யென் பாலறாவாயர் என்று ஒரு சதோதரர் இருந் னும் சைவவேளாளர் குடியிற் குன்றத்தூர் தனர் . இவர் தமது குன்றத்தூரில் மடவ கிழாருக்குப் புத்திரரா யவதரித்துக் கல்வி ளாகம் ஏற்படுத்திச் சோழநாட்டிலுள்ள கேள்விகளில் வல்லவராய் இருந்தனர் . திருநாகேச்சுரம்போல் திருத்தலமுண்டாக் ஒருநாள் இவர் தந்தையைச் சோழன் உல கிச் சிவகதி பெற்றவர் . சேக்கிழார் அப் சப் பொருள்களுள் எது பெரிதென்று யன் எனும் சோழன் காலத்தவர் எனத் வினவக் குன்றத்தூர்கிழார் விடைதர மய தெரிதலால் இவர் காலம் கி . பி . 11 - ஆம் ங்கி வீடு வந்து கவலையுடனிருக்கச் சேச் நூற்றாண்டாகலாம் என்பர் . ( திருத் கிழார் கண்டு நடந்ததை வினாவி கோலத் தொண்டர் புராணம் . ) தினாற் செய்த நன்றி சிறிதெனினும் ஞா சேகிபரீதுதாசர் - இவர் புருஷனில்லாப் லத்தின் மாணப்பெரிது என்னுந் திருக் பூவைப்பெற்ற புத்ரர் . இவர் தம் தாயை குறளை யெழுதித் தரப் பெற்றுச் சோழ நோக்கித் தாம் கடவுளைக் காணவேண்டும் னுக்குக் காட்டினர் . சோழன் அதிக களி என்று காடடைந்து பன்னிரண்டு வருடந் ப்படைந்து சேக்கிழாரை வருவித்துத் தவள்செய்தும் காணது தாய் கொடுத்த தனது சமத்தான வித்வானும் மந்திரியும் ஒரு அப்பத்தை மடியிற் கொண்டு உண ஆக்கினன் . சேக்கிழார் சோழனிடம் வாகௌருந்தாது இலைகளைப் புசித்து அவ் இருக்கையில் சோழன் சைன நூலாகிய வழியிற் சருக்கரைப் பொதி கொண்டு சீவகசிந்தாமணியைக் கேட்டுக் களிப்புட சென்ற வணிகனை இது என்ன பொதி னிருக்கையில் இவர் வெறுப்புடனிருக்கக் என்றனர் . அவன் மண் என்று கூறித் கண்டனன் . இவர் வெறுப்புடனிருக்கக் தன்னூர்ப் போய்ப் பார்க்க அது மண்ணை கண்ட சோழன் அவ்வகை இருப்பதற்குக் யிருக்க அவைகளைக் கொண்டு மீண்டும் காரணம் வினவச் சேக்கிழார் சிந்தாமணி அடையத் தாசர் இது என்ன பொதி என் பொய்க்கதை மெய்க்கதை கேட்கவேண் னச் சருக்கரையென்று பொதிகளை நோக டும் என்றனர் . அரசன் அக்கதை யாதெ கச் சருக்கரையாக இருக்கக்கண்டு களித்து எனச் சேக்கிழார் அது திருத்தொண்டர் ஒரு தட்டில் சருக்கரை வைத்துத் தரக் புராணமென்றனர் . ஆயின் கூறுக என கண்டு தாசர் வேண்டாது ஓடினர் . இவ் அதைக் கேட்க நல்ல சுபமுகூர்த்தம் ஏற்ப வகை பன்னிரண்டு வருடங்கள் கழிந்தும் டுத்துக என அரசனிடம் விடை பெற்றுச் பெருமாளைக் கானது தாயை யடைந்த சிதம்பரஞ் சென்று நடராசமூர்த்தியைத் னர் . தாய் சடையிலிருந்த இலைகளை நீக்க தரிசித்து நிற்கையில் அசரீரி ' உலசெலா ' வருந்தித் தாய் கொடுத்த அப்பத்தைக் மென முதலெடுத்துத் தர அதனையே முத கொடுத்து மீண்டுங் காடடைந்து பசிகலந்த லாகக்கொண்டு ( சஉ அக ) செய்யுட்களாற் காலத்துச் சருகருந்தி இருபத்து நான்கா திருத்தொண்டத் தொகையை முதனூலா மாண்டில் பெருமாளைத் தரிசித்துப் பெரு கவும் பொல்லாப்பிள்ளையா ரியற்றிய நம் மாள் கட்டளைப்படி நாடடைந்து பெருமா பியாண்டார் நம்பிகள் அருளிய கலித்து ளைத் தரிசித்திருந்தவர் . றையந் தாதியை வழி நூலாகவுங் கொண்டு சேடக்குடும்பியன் - தன்பா லடைக்கலம் திருத்தொண்டர் புராணத்தைப் பாடி புகுந்த கண்ணகி இறந்த துன்பத்திற் கிர முடித்துச் சோழனுக்கு அறிவித்து ஒரு ங்கி இறந்த மாதரியை மறுபிறப்பில் மக வருஷம் திருச்சந்நிதானத்திலிருந்து அரங் ளாகப்பெற்ற திரு அநந்தபுரத்து வேதி கேற்றினர் . இவரைச் சோழன் யானைமீ யன் . ( சிலப்பதிகாரம் . ) திருத்தித் தான் பின்னிருந்து கவரி வீசிச் சேடதாசையர் - ஒரு வீரசைவ அடியவர் சென்றனன் . இவர்க்குச் சோழன் தன் இவர் அரனுக்கென நெய்த பட்டாடை பெயரையே பட்டமாகக் கொடுத்தனன் . யைச் சிவனடியவர்க்குக் கொடுத்துப் பொ அதனால் இவர்க்கு உத்தமச்சோழப்பல்ல ருள்பெற்று அப்பொருளைச் சங்கரதாசை வராயர் என ஒரு பெயருண்டு அரசனுக் யர் விஷயமாய்ச் செய்த அபராதத்தில் கும் இதுவே பெயராய் இருக்கலாம் . இவ இழந்து அவரால் மீண்டும் பெற்றவர் ர்க்குச் சேவையர்காவலர் எனவும் அருண் இவர் பல்லவராயன் தேவிக்கு ஆசாரிய மொழித்தேவர் எனவும் தொண்டர் சீர் சா யிருந்ததைச் சமணர் அறிந்து வெறு