அபிதான சிந்தாமணி

சுரபிபயங்கரம் 705) சுருக்கு, சுருவம் க்ருதவதி, ததிடீரபயோவதி, அமோகை, சுரம், சாத்யசுரம், அசாத்யசுரம், சாமகரம், சுாசை, சத்யை, ரேவதி, மாருதி, ரஸை நிசாமசரம், சந்திபாத சுரம், இச்சுரங்கள் அஜை, கதை, சுத்த தூமை, அதாரிணி, ஒன்றுடனொன்று தொந்தித்துப்பலவகைப் ஜீவை, பிராணவதி, தன்யை, சுத்தை, படும். இவற்றின் வகை, (ஜீவரz.) தேனு, தனாவஹை, சிந்திரை, ருத்தி, சாந்தி, சுசர் - பிரமன் சொற்படி மதுவுண்ட தால் சாந்தமரபை, ஸரித்வரை, இந்த (41) | இப்பெயரடைந்த தேவர். வரும் கோமாதாக்கள். (பார-அநுசா). சுராக்கன் - சிவமூர்த்தியால் கொலை செய் 6. கோலோகத்தி லிருந்த கிருஷ்ணன் யப்பட்ட அசுரன், (காஞ்சிபுராணம்). பாலைக்குடிக்க எண்ணித் சன் மனதால் சுராசூரன் - இவன் தேவர்களை வருத்திச் சுரபியெனும் பசுவை மனோரதமெனுங் -சிவபிரானாவி றந்த அசுரன். கன்றுடன் மனதால் சிருட்டித்தனர். சுராதிராஜன் - சோழமண்டலம் நிருமித்த ஸ்ரீதரமா எனுங் கோபிகை அதன் பாலைக் | சோழன், இறந்தனள். அப்பாலை கிருஷ்ணன் அருந் சுராபிதம் - விச்வரூபன் சிரத்திலொன்று, துகையில் பாத்திரம் உடைந்து (100) கலிங்கப்பக்ஷி யுருக்கொண்டது யோசனை சுற்றளவுள்ள ஒரு தடாகமா சுாாஷ்டான் -1. தீர்க்க தமன் தந்தை, யிற்று ; அதுவே க்ஷரஸாஸ். (தேவி-பா.) - 2. தாமசமனுவின் தந்தை சுரபிபயங்காம் - மகாபலியின் எலியரு. சுராஷ்டிரம் - இது ஒரு தேசம். (Surat), இவன் எலியுருவுடன் இருக்கையில் தே சுரிகைச்சவுண்டையர் - இவர் வசவதேவர் வேந்திரன் இவனைக் கிட்டிப் பரிச்சித்து திருக்கூட்டத்தில் முதன்மை பெற்றவர். இவனிடத்திருந்த லக்ஷமி தன்னிடத்து இவர் ஆன்மார்த்தமாய்ச் சிவபூசை செய்து வரக் களிகூர்ந்து சென்றனன். பகிர்முகமாய்ச் சிவலிங்கத்தில் ஆவாகித்து சுரபூ - உக்ரசேநன் குமரி, நிவே தனஞ் செய்கையில் வாளுருவிக் சுரமஞ்சரி - சீவகன் மனைவியரில் ஒருத்தி. கொண்டு சிவபெருமானை இந்த நிவே ஜீவகனது கானத்தால் மயங்கி அவனை தனம் உண்ணவேண்டும் அன்றேல் உயிர் மணந்தவள். விடுவேன் எனப் பக்தவற்சலனாகிய சிவ சுரமியம் - சுரமை நாட்டில் ஒருவனம். | மூர்த்தி அவ்வகையே உண்ணக் கண்டவர். சுாமை - 1. பிரசாபதி அரசன் நாடு சுருகீத, சுருவம் - இவை இரண்டும் ஹோ 2 சுரமஞ்சரிக் கொருபெயர். மஞ் செய்யச் சாதனமாகிய பாத்திரங்க சுரம் - இது, எல்லா ரோகங்களுக்கும் ளாம். இவற்றுள் சுருக்குப்பாத்திரமானது மூலமானது. இது, வாதபித்த சிலேஷ்மங் (கூசு) அங்குலம் அளவுள்ள தாய் இருக்க களின் தொந்தத்தாலும் ஏகதேசத்தாலும் வேண்டியது, கைப்பிடிக் காம்பானது அதிகப்பட்டு ஆமாசயஸ் தானத்தைப்பற்றி பருமனில் (சு) அங்குலமும், நீளத்தில் அந்த ஆமத்தை உப்பச்செய்து நரம்பு (20) அங்குலமும் இருத்தல் வேண்டும். களின் த்வாரங்களையும், ரோமத்வாரங்க (க.) அங்குலத்தில் கலசஞ் செய்யவேண் ளையு மறைத்துப் பக்குவாசய ஸ்தானத்தை எம். கலசத்து அடியில் பாதாகாரஞ் யடைந்து அங்கு இயல்பாக ஜ்வலிக்கின்ற செய்யவேண்டும். கலசம் விருத்தாகார ஜடராக்னியை மேல் வீசிடும் இதுவே 'மாய் இருக்க வேண்டும். கெண்டிகை சுசோற்பத்தி, இது வாதசுரம், பித்தசுரம், நாற்கோணமாய்ச் செய்யப்பட வேண்டும். சிலேஷ்மசுாம், வாத பித்தசாம், வாத நெய்விடும் மார்க்கம் கண்டத்தில் இருந்து சிலேஷ்மசுரம், சிலேஷ்ம பித்தசுரம், சந்தி முகபரியந்தஞ் செய்யவேண்டும். சுருவம் பாதசுரம், ஆசந்துகசுரம் அபிகா தசுரம், (உச) அங்குலமாம் தண்டம் கட்டை விரற் சாபசுரம், அபிசாரசுரம், அபிஷங்கசுரம், பருமனாம். இது தண்டமூலத்தில் (ச) பூதாவேசசுாம், அவுஷதசந்தசுரம், விஷ அங்குல விஸ்தாரமும், நுனியில் கூ) அம் சுரம், கோபசுரம், பயசுரம், துக்கசுரம், குல விஸ்தாரமும் இருத்தல் வேண்டும். காமசுரம், சந்ததசுரம், சத்தசுரம், அங்கி தண்டாக்ரத்தில் (க) அங்குலம் விஸ்தாரம் யேத்துகசுரம், துவியா கிசசுரம, தியாகிக விருத்தம் குண்டலாய் இருத்தல் வேண் சுரம், சதுர்த்திகசுரம், சாரீரசுரம், மானசி. டும். விருத்தத்திற்குக் கீழே யானையின் சுரம், சௌமியசுரம், தீஷணசுரம், உட் மத்தகத்தி லிருக்கும் கும்பஸ்தலம்போல் சுரம், புறச்சுரம், பிராகிருதசுரம், வைகிருத பிருஷ்டம் செய்ய வேண்டும். பிருஷ்டத் 89