அபிதான சிந்தாமணி

சீநக்கன் முதலியார் 675 சீமந்தினி புகழ்ந்து பாடினவர். (புறம் நிக) இவர் கோரைவாய் பொன்சொரியும் கொல்லி முல்லையொழிய எனைய நானிலங்களை மலை நன்னாட, ஊரைவாய் மூட உலைமூடி யும் பாடியுள்ளார். அடிமரங்களில் சரி தானிலையே" என்றனர். இதனைக் கேட்ட மூக்கு நொள்ளைகள் மழைக்காலத்தேறி அரசனும் முதலியாரும் முன்போலவே ஒட்டிக்கொள்வதைக் கூறியுள்ளார் (அகம் புலவரிடம் நட்புக்கொண்டிருந்தனர். பின் ருட) வெளிமான்கொம்பினை வாழைப்பூ சிலநாள் கழித்துப் புலவர் நீங்கியகாலத்து உதிர்ந்த தாற்றோடு உவமித்துள்ளார் முதலியார் மரணம் அடைந்தபோது புல (அகம் கூச) யாவரும் வியக்குமாறு உள் வர் கேட்டு இடுகாடு அடைந்து சிதையில் ளுறை கூறியுள்ளார். (அகம் கூசு, கூ.20) வேகும் உடம்பை "அன்று நீ செல்லக் இவர் பாடியனவாக நற்றிணையில் மூன்று கிடவென்றாயா ரூயிர்விட், டின்று நீவா (ஙசு, கஉஎ, கூக) பாடல்களும், குறுந் னுலக மெய்தினாய் - வென்றி திகழ், மாக தொகையி லொன்றும், அகத்தி லைந்தும், க்கபூண்முலையார் மாரனே தென்ள ரசூர், புறத்தி லொன்றும், திருவள்ளுவமாலை சீதக்கா செல்லக்கிட" என இடம் கேட்கப் யில் ஒன்றுமாகப் பதினொரு பாடல்கள் பிரேதம் இடங்கொடுக்கப் புகழ் அடைந்த கிடைத்திருக்கின்றன. வர். பொய்யாமொழியைக் காண்க. இவர் 2. கடைச்சங்கப் புலவருள் ஒருவர். காலம் கி. பி. கஎ - ஆம் நூற்றாண்டாயிருக் இவர் சங்கமருவவரும் நூல்களில் குற்றம் கலாம் என்பர். காணுந்தோறும் கையிலிருக்கும் எழுத்தா சீபட்டர் - பகவத்கீதை தமிழால் ஆக்கிய ணியால் அது பொறாது குத்திக்கொள்வது புலவர். வழக்கம். ஆதலின் இவர்க்கு இப்பெயர் சீபதிபண்டிதர் - இவர் ஒரு வீரசைவ அடி இடப்பட்டது என்பர். இது கட்டுக்கதை. யவர். அரசன் சபையில் ஒருவர் இவர்க்கு சீநக்கன் முதலியார் - இவர் சோழனுக்கு முன் சிவனடியவர்க்குக் கோடிவேதியர் 'மந்திரியார். அரசூரில் சிற்றரசு புரிந்தவர். ஒப்பர் என்று கூற இவர் நெருப்பைச் சீலை இவர் பொய்யாமொழியுடன் நட்புக்கொ யில்கட்டித் தொங்கவிட்டுச் சிவனடியவர் ண்டவர். இவர் பொய்யாமொழிப் புல க்கு வேதியர் ஒருபோதும் ஒவ்வார் என்ற வர்க்குக் கட்டுச்சோறு கொடுத்து அளி னர். இவர் நெருப்பைச் சீலையில் கட்டிய கொளுந் தொடையா னாசைக்குமன், தால் வேதியரிடம் அக்கி அடங்கியது. ஒளிகொள் சீனக்கனின்று வந்திட்ட சீர்ப், சீபலதேவன் - விச்சலராஜன் மந்திரி இவ புளியஞ்சோறுண்ட புத்தியிற் செந்தமிழ்த், | பது இருக்கையைக் கலியாணபுரம் என தெளியும் போதெலாந் தித்தியாநிற்குமே" வுங் கூறுவர். | எனக் கவிபெற்றவர். ஒருநாள் இருவ சீப்பு-பொன்னாலும் வெள்ளியாலும் மரத் ரூம் மஞ்சத்தில் வேடிக்கையாக வார்த் தாலும் தந்தத்தாலும் பல சிறு பற்களுடன் தையாடிக்கொண்டு இருக்கையில் பொய் - செய்யப்பட்ட சற்றகன்ற கருவி. இது யாமொழி யுறங்க, முதலியார் அரசன் அல | பேன் அழுக்கு முதலிய நீக்குதற்குதவி வலாக மஞ்சத்தைவிட்டு நீங்கினர். முத சிக்கறுக்கும். லியார் மனைவி தமது கணவர் படுத்து சீமந்தம் - பிரதம சர்ப்பமான 4-ம், 6-ம். உறங்குகிறாரென எண்ணிப் புலவர் அருகு 8-ம் மாசங்களிலே பும்ஸவனத்துக்குச் படுத்து நித்திரை செய்தனர். முதலியார் சொல்லிய திதி வார நக்ஷத்திரங்களிலே அரசன் காரியம் முடித்து வந்து மஞ்சத் சிங்கம், விருச்சிகம் ஒழிந்த லக்கினங்களி தில் இருவரும் இருக்கக்கண்டு புலவரைச் லே 5, 8, 12-ல் பாபக்கிரகங்களை நீக்கி சற்று ஒதுங்க இடம் கேட்டு ஐயமிலாது ஒன்பதாமிடஞ் சுத்தியாகப் பூர்வான்னத் இருவருக்கும் நடுவில் படுத்து நித்திரை தில் சீமந்த கருமஞ் செய்வது. செய்தனர். விடிந்து ஒருவர் பின் ஒருவ சீமந்தினி - இவள் சித்திரவர்மன் குமரி. ராக வெளிவாக் கண்டவர்களால் இச்செ இவள் தனது பதினாலாவது வயதில் மங் ய்தி ஊர் முழுதும் பரவியது. இது அர கலமிழப்பள் என நிமித்திகர் சொல்லக் சன் வரையிற் செல்லவே அரசன் புலவ 'கேட்ட தந்தை விசனத்துடன் இருந்த ரை அழைத்துக் கேட்கப் புலவர் தேரை னன். இச்செய்தியைச் சீமந்தினிகேடம் யார் செவ்விளநீர் உண்ணாப் பழிசுமப்பர், 'விசனமடைந்து யஞ்ஞவல்கிய முனிவ நாரியார் தாமறிவர் நாமவரை கச்சாமை, ரின் தேவியாகிய மைத்திரியிடஞ்சென்று
சீநக்கன் முதலியார் 675 சீமந்தினி புகழ்ந்து பாடினவர் . ( புறம் நிக ) இவர் கோரைவாய் பொன்சொரியும் கொல்லி முல்லையொழிய எனைய நானிலங்களை மலை நன்னாட ஊரைவாய் மூட உலைமூடி யும் பாடியுள்ளார் . அடிமரங்களில் சரி தானிலையே என்றனர் . இதனைக் கேட்ட மூக்கு நொள்ளைகள் மழைக்காலத்தேறி அரசனும் முதலியாரும் முன்போலவே ஒட்டிக்கொள்வதைக் கூறியுள்ளார் ( அகம் புலவரிடம் நட்புக்கொண்டிருந்தனர் . பின் ருட ) வெளிமான்கொம்பினை வாழைப்பூ சிலநாள் கழித்துப் புலவர் நீங்கியகாலத்து உதிர்ந்த தாற்றோடு உவமித்துள்ளார் முதலியார் மரணம் அடைந்தபோது புல ( அகம் கூச ) யாவரும் வியக்குமாறு உள் வர் கேட்டு இடுகாடு அடைந்து சிதையில் ளுறை கூறியுள்ளார் . ( அகம் கூசு கூ . 20 ) வேகும் உடம்பை அன்று நீ செல்லக் இவர் பாடியனவாக நற்றிணையில் மூன்று கிடவென்றாயா ரூயிர்விட் டின்று நீவா ( ஙசு கஉஎ கூக ) பாடல்களும் குறுந் னுலக மெய்தினாய் - வென்றி திகழ் மாக தொகையி லொன்றும் அகத்தி லைந்தும் க்கபூண்முலையார் மாரனே தென்ள ரசூர் புறத்தி லொன்றும் திருவள்ளுவமாலை சீதக்கா செல்லக்கிட என இடம் கேட்கப் யில் ஒன்றுமாகப் பதினொரு பாடல்கள் பிரேதம் இடங்கொடுக்கப் புகழ் அடைந்த கிடைத்திருக்கின்றன . வர் . பொய்யாமொழியைக் காண்க . இவர் 2 . கடைச்சங்கப் புலவருள் ஒருவர் . காலம் கி . பி . கஎ - ஆம் நூற்றாண்டாயிருக் இவர் சங்கமருவவரும் நூல்களில் குற்றம் கலாம் என்பர் . காணுந்தோறும் கையிலிருக்கும் எழுத்தா சீபட்டர் - பகவத்கீதை தமிழால் ஆக்கிய ணியால் அது பொறாது குத்திக்கொள்வது புலவர் . வழக்கம் . ஆதலின் இவர்க்கு இப்பெயர் சீபதிபண்டிதர் - இவர் ஒரு வீரசைவ அடி இடப்பட்டது என்பர் . இது கட்டுக்கதை . யவர் . அரசன் சபையில் ஒருவர் இவர்க்கு சீநக்கன் முதலியார் - இவர் சோழனுக்கு முன் சிவனடியவர்க்குக் கோடிவேதியர் ' மந்திரியார் . அரசூரில் சிற்றரசு புரிந்தவர் . ஒப்பர் என்று கூற இவர் நெருப்பைச் சீலை இவர் பொய்யாமொழியுடன் நட்புக்கொ யில்கட்டித் தொங்கவிட்டுச் சிவனடியவர் ண்டவர் . இவர் பொய்யாமொழிப் புல க்கு வேதியர் ஒருபோதும் ஒவ்வார் என்ற வர்க்குக் கட்டுச்சோறு கொடுத்து அளி னர் . இவர் நெருப்பைச் சீலையில் கட்டிய கொளுந் தொடையா னாசைக்குமன் தால் வேதியரிடம் அக்கி அடங்கியது . ஒளிகொள் சீனக்கனின்று வந்திட்ட சீர்ப் சீபலதேவன் - விச்சலராஜன் மந்திரி இவ புளியஞ்சோறுண்ட புத்தியிற் செந்தமிழ்த் | பது இருக்கையைக் கலியாணபுரம் என தெளியும் போதெலாந் தித்தியாநிற்குமே வுங் கூறுவர் . | எனக் கவிபெற்றவர் . ஒருநாள் இருவ சீப்பு - பொன்னாலும் வெள்ளியாலும் மரத் ரூம் மஞ்சத்தில் வேடிக்கையாக வார்த் தாலும் தந்தத்தாலும் பல சிறு பற்களுடன் தையாடிக்கொண்டு இருக்கையில் பொய் - செய்யப்பட்ட சற்றகன்ற கருவி . இது யாமொழி யுறங்க முதலியார் அரசன் அல | பேன் அழுக்கு முதலிய நீக்குதற்குதவி வலாக மஞ்சத்தைவிட்டு நீங்கினர் . முத சிக்கறுக்கும் . லியார் மனைவி தமது கணவர் படுத்து சீமந்தம் - பிரதம சர்ப்பமான 4 - ம் 6 - ம் . உறங்குகிறாரென எண்ணிப் புலவர் அருகு 8 - ம் மாசங்களிலே பும்ஸவனத்துக்குச் படுத்து நித்திரை செய்தனர் . முதலியார் சொல்லிய திதி வார நக்ஷத்திரங்களிலே அரசன் காரியம் முடித்து வந்து மஞ்சத் சிங்கம் விருச்சிகம் ஒழிந்த லக்கினங்களி தில் இருவரும் இருக்கக்கண்டு புலவரைச் லே 5 8 12 - ல் பாபக்கிரகங்களை நீக்கி சற்று ஒதுங்க இடம் கேட்டு ஐயமிலாது ஒன்பதாமிடஞ் சுத்தியாகப் பூர்வான்னத் இருவருக்கும் நடுவில் படுத்து நித்திரை தில் சீமந்த கருமஞ் செய்வது . செய்தனர் . விடிந்து ஒருவர் பின் ஒருவ சீமந்தினி - இவள் சித்திரவர்மன் குமரி . ராக வெளிவாக் கண்டவர்களால் இச்செ இவள் தனது பதினாலாவது வயதில் மங் ய்தி ஊர் முழுதும் பரவியது . இது அர கலமிழப்பள் என நிமித்திகர் சொல்லக் சன் வரையிற் செல்லவே அரசன் புலவ ' கேட்ட தந்தை விசனத்துடன் இருந்த ரை அழைத்துக் கேட்கப் புலவர் தேரை னன் . இச்செய்தியைச் சீமந்தினிகேடம் யார் செவ்விளநீர் உண்ணாப் பழிசுமப்பர் ' விசனமடைந்து யஞ்ஞவல்கிய முனிவ நாரியார் தாமறிவர் நாமவரை கச்சாமை ரின் தேவியாகிய மைத்திரியிடஞ்சென்று