அபிதான சிந்தாமணி

அந்தாரியப்பமுதலியார் அருந்தருவி கா உபசாரஞ செய்துகொண்டு வந்தனள். யில் சமணர் அபிசாரயாகஞ்செய்து அதை இவ்வாறு ஐம்பத்து நான்கு வருடங்கள் யாகத்தில் பெரும்பாம்பை உண்டாக்தே முடியவும் மழையிலாது பிராணிகள் வருந் தமிழ்நாட்டு மதுரை மேலேவினர். அழ துகையில் முனிவர் எழுந்து மனைவியை வருதலறிந்த பாண்டியன் சிவாதுக்காகத் நோக்கி நீர் வேண்டும்” என அனசூயை தாலதைக் கொல்லப், பாம்பு விஷத்தைக் கமண்டலங்கொண்டு நீர்க்குச் செல்லுகை கக்கிற்று. அந்த விஷச்சுவாலையாற் சுனங் யில், பெண்ணுருக்கொண்டு கங்கை பிரத் களிறக்கப் பாண்டியன் சிவமூர்த்திவை தியக்ஷமாகி எங்குச் செல்கின்றாய்" என வேண்டினன். சிவமூர்த்தி அமுத்தாரை "அனசூயை நீர் யார்?" எனக் கங்கை , யால் விஷச்சுவாலையைப் போக்கினர். தான் "கங்கை” யென "ஆயின் என் கண இவன் காலத்துச் சமணர் மதுரைமீது வர் ' தவம் முடியுமளவும் இங்கிருக்க” மீட்டும் பசுவை ஏவினர். அதைச் சிவ வெனக் கேட்க, கங்கை நீ "செய்த தவத் மூர்த்தி நந்திமாதேவராற் கொல்வித்தனர். தில் ஒருமாதபலந் தருக" என வேண்ட | அத நீத சிவாசாரியர் - சித்தாந்த சாராவளி அவ்வாறு கொடுத்துத் தன் கணவர்க்கு | யெனும் பத்ததிக்கு உரைசெய்த ஆதி நடந்தவைகூறி ஒருவருஷ பலம் கங் சைவ சிவாசாரியர். *HSITE கைக்குக் கொடுத்து எக்காலத்தும் தக்ஷி அநந்தசூரிகள் - புண்டரீகாக்ஷ யஜ்வாவின் ணத்தில் காமதவனத்தில் இருக்க வா குமரர். தோதாரம்மன் புருஷர் ; திருவேள் மடைந்தவள். கடமுடையான் கட்டளைப்படி திருவேன் அந்தாரியப்பழதலியார் - இவர் வாயல் கடஞ் சென்றிருக்கையில் சுவப்பனத்தில் எனும் ஊரிலிருந்த கும்பமுதலியார் குமா திருவேங்கடமுடையான் பிராமணப் பிள் பர். இவர் ஒரு வித்வானுக்குத் தம்மை ளைபோல்வந்து திருமணிதர அதனைவாங்கி விற்றுப் புகழ்பெற்றவர் இவரும் சிறந்த மனைவியிடந்தந்து அதனால் வேதாந்த தமிழ்க் கவி. இவர் தமிழில் பாகவதபுரா தேசிகரைப்பெற்றவர். (குருபரம்பரை). ணம் பாடியவர் வேளாளர். "கம்பனென் அநந்தசோமயாஜிமார்- எழுபத்து நான்கு றுங் கும்பனென்றுங் காளியொட்டக்கூத்த சிம்மாசனாதிபதிகளில் ஒருவர். இவர் கும னென்றும், கும்பமுனி யென்றும் பேர் ரர் புண்டரீகாக்ஷயஜ்வர். (குருபரம்பரை). கொளவரோ- அம்புவியில், வன்னா வலர் புடைசூழ் வார்க்குடந்தை யாரியப்பன், அநந்தப்பன் - நயனாராசாரியர் மாணாக்கன். அந்நாளிலே யிருந்தக் கால்" இக்கவி இவர் அநந்தநேமி -உசசயனியாண்ட புத்த அர மீது பாடப்பட்ட தென்கிறார்கள். இவர் | சன். இவனுக்குத் தந்தை பிரத்தியோ தன். தொண்டை நாட்டு வாயற்பதியினர். இவர் அநந்தருஷி - ஆதிசேஷர் அவதாரமாய்ப் உறத்தூரிலிருந்த வேதியரிடத்துத் தமிழ் புரிகாபுரியில் வித்துருமனென்பவனிடத் கற்கப் புகுந்து அவராற் சிங்கராயனுக்கு தில் நபும்சக உருவாய்ப் பிறந்தனர். இத விற்கப்பட்டவர் எனவுங் கூறுவர். இவர் னால் தந்தை குற்றமடைந்து சிவனை நோக் கன்றாப்பூரிலிருந்த தண்டாயு தெனென்ப கித் தவமியற்றி நபும்சக நீங்கிப் பும்சத் வன்மீது "திரம்பெறு கன்றாப்புடைய துவமடைய வாம்பெற்றார். பின் ஆண் சிங்கப்பெருமா, னுரம்பெறு தண்டாயுத தன்மையடைந்த அநந்தருஷி எக்யராதன் னுக் கோலை பெரும்பகலே, யந்தி வரு பெண்ணகிய குணவதியை மணந்தார். நீ நினைந்தாலல்லவென்றாலுங்காலம், இவர் மாதாபிதாக்கள் களிக்க விஷ்ணுமூர் பிந்திவரு முந்தி வரும் பேச்சு" எனக் த்தியால் உபதேசிக்கப்பட்டனர். இவர் கவி பாடினவர். இவர் சுந்தர பாண்டிய மனைவியுடன் தவம்புரிந்து வருகையில் மெனப் பெயரிய திருவாலவா யுடையார் பன்னிரண்டாம் வருட துவாதசியில் சமுர் திருவிளையாடலைக் கச்சிவீரப்பன் எனும் திரஸ்நாகஞ் செய்யப் போய் ஜலத்தில் மன்றை எனும் ஊர்க்குரிய மதுரை அர மூழ்கி யெழுந்திருக்கச் சக்தியற்றவராய் சனுக்கு மந்திரியாகிய செவ்வந்தியின் ஜலசரங்களால் உபத்திரவஞ் செய்யப் துணை வனான திருவிருந்தான் எனும் உப பட்டு ஜலத்திவிருக்கையில் விருத்தசர்மா காரிவேண்ட இயற்றினர் என்பர். என்கிற பிராமணன் இவரைத் தூக்கி உப அநந்தகுணபாண்டியன் - குலோத்துங்க சரித்து வீட்டுக் கழைத்துச் சென்று பிள் பாண்டியன் குமரன். இவன் அரசாளுகை. ளையைப் போல் வளர்த்தான். இவர் அவன்
அந்தாரியப்பமுதலியார் அருந்தருவி கா உபசாரஞ செய்துகொண்டு வந்தனள் . யில் சமணர் அபிசாரயாகஞ்செய்து அதை இவ்வாறு ஐம்பத்து நான்கு வருடங்கள் யாகத்தில் பெரும்பாம்பை உண்டாக்தே முடியவும் மழையிலாது பிராணிகள் வருந் தமிழ்நாட்டு மதுரை மேலேவினர் . அழ துகையில் முனிவர் எழுந்து மனைவியை வருதலறிந்த பாண்டியன் சிவாதுக்காகத் நோக்கி நீர் வேண்டும் என அனசூயை தாலதைக் கொல்லப் பாம்பு விஷத்தைக் கமண்டலங்கொண்டு நீர்க்குச் செல்லுகை கக்கிற்று . அந்த விஷச்சுவாலையாற் சுனங் யில் பெண்ணுருக்கொண்டு கங்கை பிரத் களிறக்கப் பாண்டியன் சிவமூர்த்திவை தியக்ஷமாகி எங்குச் செல்கின்றாய் என வேண்டினன் . சிவமூர்த்தி அமுத்தாரை அனசூயை நீர் யார் ? எனக் கங்கை யால் விஷச்சுவாலையைப் போக்கினர் . தான் கங்கை யென ஆயின் என் கண இவன் காலத்துச் சமணர் மதுரைமீது வர் ' தவம் முடியுமளவும் இங்கிருக்க மீட்டும் பசுவை ஏவினர் . அதைச் சிவ வெனக் கேட்க கங்கை நீ செய்த தவத் மூர்த்தி நந்திமாதேவராற் கொல்வித்தனர் . தில் ஒருமாதபலந் தருக என வேண்ட | அத நீத சிவாசாரியர் - சித்தாந்த சாராவளி அவ்வாறு கொடுத்துத் தன் கணவர்க்கு | யெனும் பத்ததிக்கு உரைசெய்த ஆதி நடந்தவைகூறி ஒருவருஷ பலம் கங் சைவ சிவாசாரியர் . * HSITE கைக்குக் கொடுத்து எக்காலத்தும் தக்ஷி அநந்தசூரிகள் - புண்டரீகாக்ஷ யஜ்வாவின் ணத்தில் காமதவனத்தில் இருக்க வா குமரர் . தோதாரம்மன் புருஷர் ; திருவேள் மடைந்தவள் . கடமுடையான் கட்டளைப்படி திருவேன் அந்தாரியப்பழதலியார் - இவர் வாயல் கடஞ் சென்றிருக்கையில் சுவப்பனத்தில் எனும் ஊரிலிருந்த கும்பமுதலியார் குமா திருவேங்கடமுடையான் பிராமணப் பிள் பர் . இவர் ஒரு வித்வானுக்குத் தம்மை ளைபோல்வந்து திருமணிதர அதனைவாங்கி விற்றுப் புகழ்பெற்றவர் இவரும் சிறந்த மனைவியிடந்தந்து அதனால் வேதாந்த தமிழ்க் கவி . இவர் தமிழில் பாகவதபுரா தேசிகரைப்பெற்றவர் . ( குருபரம்பரை ) . ணம் பாடியவர் வேளாளர் . கம்பனென் அநந்தசோமயாஜிமார் - எழுபத்து நான்கு றுங் கும்பனென்றுங் காளியொட்டக்கூத்த சிம்மாசனாதிபதிகளில் ஒருவர் . இவர் கும னென்றும் கும்பமுனி யென்றும் பேர் ரர் புண்டரீகாக்ஷயஜ்வர் . ( குருபரம்பரை ) . கொளவரோ - அம்புவியில் வன்னா வலர் புடைசூழ் வார்க்குடந்தை யாரியப்பன் அநந்தப்பன் - நயனாராசாரியர் மாணாக்கன் . அந்நாளிலே யிருந்தக் கால் இக்கவி இவர் அநந்தநேமி - உசசயனியாண்ட புத்த அர மீது பாடப்பட்ட தென்கிறார்கள் . இவர் | சன் . இவனுக்குத் தந்தை பிரத்தியோ தன் . தொண்டை நாட்டு வாயற்பதியினர் . இவர் அநந்தருஷி - ஆதிசேஷர் அவதாரமாய்ப் உறத்தூரிலிருந்த வேதியரிடத்துத் தமிழ் புரிகாபுரியில் வித்துருமனென்பவனிடத் கற்கப் புகுந்து அவராற் சிங்கராயனுக்கு தில் நபும்சக உருவாய்ப் பிறந்தனர் . இத விற்கப்பட்டவர் எனவுங் கூறுவர் . இவர் னால் தந்தை குற்றமடைந்து சிவனை நோக் கன்றாப்பூரிலிருந்த தண்டாயு தெனென்ப கித் தவமியற்றி நபும்சக நீங்கிப் பும்சத் வன்மீது திரம்பெறு கன்றாப்புடைய துவமடைய வாம்பெற்றார் . பின் ஆண் சிங்கப்பெருமா னுரம்பெறு தண்டாயுத தன்மையடைந்த அநந்தருஷி எக்யராதன் னுக் கோலை பெரும்பகலே யந்தி வரு பெண்ணகிய குணவதியை மணந்தார் . நீ நினைந்தாலல்லவென்றாலுங்காலம் இவர் மாதாபிதாக்கள் களிக்க விஷ்ணுமூர் பிந்திவரு முந்தி வரும் பேச்சு எனக் த்தியால் உபதேசிக்கப்பட்டனர் . இவர் கவி பாடினவர் . இவர் சுந்தர பாண்டிய மனைவியுடன் தவம்புரிந்து வருகையில் மெனப் பெயரிய திருவாலவா யுடையார் பன்னிரண்டாம் வருட துவாதசியில் சமுர் திருவிளையாடலைக் கச்சிவீரப்பன் எனும் திரஸ்நாகஞ் செய்யப் போய் ஜலத்தில் மன்றை எனும் ஊர்க்குரிய மதுரை அர மூழ்கி யெழுந்திருக்கச் சக்தியற்றவராய் சனுக்கு மந்திரியாகிய செவ்வந்தியின் ஜலசரங்களால் உபத்திரவஞ் செய்யப் துணை வனான திருவிருந்தான் எனும் உப பட்டு ஜலத்திவிருக்கையில் விருத்தசர்மா காரிவேண்ட இயற்றினர் என்பர் . என்கிற பிராமணன் இவரைத் தூக்கி உப அநந்தகுணபாண்டியன் - குலோத்துங்க சரித்து வீட்டுக் கழைத்துச் சென்று பிள் பாண்டியன் குமரன் . இவன் அரசாளுகை . ளையைப் போல் வளர்த்தான் . இவர் அவன்