அபிதான சிந்தாமணி

சரபன 596 சயூடணன திருந்த பாழ்ங்கிணற்றில் இருந்துவந்த சாந்திரம், உபயம், வர்க்கோத்தமம் 'கா'' என்னும் ஓசைகேட்டு அது தம் மேடமுதல் மீனாந்தமாகப் பன்னிரண்டு பிதுரரின் ஓசை என அறிந்து அவர்கள் இராசியும் சரந்திர முபயமென்றெண்ணுப சொற்படி தனது தவவலியால் கங்கை, 'மேடமுதல் அடைவே ஆண்பெண் என் யமுனை, கயை என்னும் முன்று நதிகளும் றும், குரூரராசி, சௌமியராசி யென்றும் தன்னிடம்வர அதில் ஆடிப்புனிதம் அடை மடைவே மாறிமாறி யெண்ணப்படும். சர ந்து பிதுரரைச் சுவர்க்கமடைவித்தவன், 'ராசியின் முற்கூறும் ஸ்திரராசியின் நடுக் இவனுக்கு ரயுக்குவன் எனவும் பெயர். கூறும், உபயராசியின் கடைக்கூறும் வர்க் சயூடணன் - சாமைக்குத் தந்தை. கோத்தமம் எனவழங்குவர். (விதான.) சயை - 1. அஷ்டசத்திகளில் ஒருத்தி. சாத்துவான் - விந்தியாஸ்வன் என்னும் பெய 2. பார்வதியாரின் தோழியரில் ஒரு ருள்ள பாஞ்சால அரசன் புத்திரியாகிய த்தி. இவள் ஒருகால் பார்வதியாரை இல் அகலிகையின் நாயகனான கௌதமன் வம் லறம் எத்தகையது என வினாவ நீ பூமி சத்தில் பிறந்த சத்திய திரு.தன் என்பவன் யிற்பிறந்து அதனை அறிந்து கொள்ளென புத்திரன். இவன் புத்திரர்கள் கிருபி, அங்கனமே இவள் பூமியிற்பிறந்து வள கிருபாசாரியர். இவன் தபசு செய்கையில் ரும் நாட்களில் தேவரா தமுனிவன் கற் ஜாலவதி என்னும் அப்சரசைக்கண்டு பினையுடைய பெண்ணினைக்கண்டு தான் வீரியம் வெளிப்படக் கிருபியும், கிருபா மணங்கொள்ள நினைத்து இந்தச் சயையை சாரியரும் பிறந்தனர். (பா - ஆதி.) இராக்கத அருவங்கொண்டு எடுத்துச்செ | சாத்வான் - இவர்க்கு நாணல் தண்டிலிருந்து ன்று கலவிக்குரிய செயல்செயத் தொடங் | கிருபாசாரியும் கிருபியும் பிறந்தனர். கினன். சயை இதனைக்கண்டு நடுங்கி நான் (பார - அது.) இதுவரை கற்பினையுடையளாய் இருக் சாபங்கர் -- ஒரு ருஷி, இவர் தவத்தைப் கின் இந்த அரக்கனிடம் பட்டுக் கற்பழி புகழ்ந்து இந்திரன் சத்தியவுலகம் வந்து யாது கல்லாக எனத் தருமதேவதையை அழைக்க மறுத்து இராமமூர்த்தியின் வர வேண்டினள். இவள் எண்ணப்படி கல்லு | வைக்கண்டு சேவித்து மோக்ஷம் விரும்பி ருக்கொள்ள முனிவன் தன் தபோபலத் மனைவியுடன் அக்கினிப்பிரவேசமானவர். தால் உருமாற்றி மணம் புணர்ந்தனன். சரபங்காசீரமம் - தண்ட காரண்யத்தில் இதனால் சயை இல்லற தருமம் அறிந்து கோதாவிரி தீர்த்தத்திலுள்ள ஆச்ரமம். சங்கை நீங்கினள். (பார - வன.) | 3 சயை, சுப்ரபை இவர்கள் தக்ஷன் சாபழர்த்தி - இரணியகசிபைக் கொன்ற குமரியர் இவர்கள் அஸ்திரசஸ்திரங்களைப் நரசிங்கமூர்த்தி தருக்கி அட்டகாசம் செய் பிரசவித்தனர். (இரா.) யக்கண்ட பிரமன் சிவமூர்த்தியைத் துதிக் 4. திதிகாண்க. கச் சிவமூர்த்தி சரபவுருக்கொண்டு நரசிங் சாகர் - ஒரு வடமொழி வைத்திய நூலாசிரி கத்தின் தோலை உரித்து உடுத்த எண்கால் யர். இவர் செய்தல் சாகம். இருதலைப் பக்ஷி யுரு. சாகாள் - வைசம்பாயனர் மாணாக்கர்கள், சாபம் - இது பக்ஷிகளுக்கெல்லாம் அரசா ஆசிரியர்க்குற்ற பிரமகத்தியைத் தாங்கள் கவும் சிங்கத்தையுங் கொல்லத்தக்க மிருக ஏற்றதால் இப்பெயர் பூண்டனர். பக்ஷியுரு. இதற்கிரண்டு சிங்கமுகங்களும் இரண்டு பக்ஷமாகிய இறகுகளும், (2) சிங் சரதன்மன் - ஒரு வாநரசேநாதிபதி. கத்தினுடலுடன் எட்டுக் கால்களுடன் சரக்கிரகம் - கிரகம் காண்க. கூடிய பறவை யுரு. (காஞ்சி - புரா.) சரணங்கார் - மூன்றாவது புத்தர். சரபன் - 1. சுக்கிரீவன் சேனாதிபதி. சாணம் - ச) அருகசாணம், சித்தசரணம், 2. சூரபதுமன் மந்திரி. சாதுசரணம், தன்மசரணம். 3. ஒருவானர வீரன். சாதல்பம் -பீஷ்மன், பொருட்டு, அர்ச்சுன '4. சேதி தேசாதிபதியாகிய சுபாலனு னால் நிரூமிக்கப்பட்ட அம்புமயமான படு டைய புத்ரன். இவன் தருமரது அச்வ க்கை . (பா - ஆதி.) மேதக் குதிரை யிவனாட்டையடைந்த சாத்துவந்தன் - ஒரு இருடி, கிருபாசாரியின் போது மரியாதைசெய்து அனுப்பினவன். தந்தை. ச தாநந்தருவியின் குமான், (பார - அசவ)