அபிதான சிந்தாமணி

சயதேவர் 592 சயத்வசன் கரில் ஜயதேவ ருங்களுக்கு அதிகமாய் மென்று மந்திரியை நோக்கி நீ யாசனு மரியாதையுடன் கொடுக்கச்செய்த தென் டன், ஜயதேவர் வேட்டைக்குச்சென்று னென்று வினவத் திருடர் கூறுவார். புவிகொல்ல இறந்தனரென்று பத்மாவதி துஷ்டகருமாவெனு மாசன் நண்பரிவர், முன் கூறுகவென அவ்வாறு மந்திரி விளை இவர் அரசன் பொருளை மிகுதியும் செல யாட்டாகக் கூறக்கேட்ட பத்மாவதி, யிது விட்டு அரசனுக்கு நஷ்டத்தை விளைத்த மெய்யோ வென அரசியைக்கேட்க அவ்ளு தால் அரசன் கோபித்து இவரைச் சிரச் மாமென்னப் பத்மாவதியுடனே யுயிர்விட சேதஞ் செய்யும்படி கட்டளையிட நாங்க டனள். அரசி திடுக்கிட்டு விளையாட்டு எவ்வரசன் கட்டளைப்படி செய்யக் காட் வினை யாய் முடிந்ததேயென அரசன் முன் டிற்கொண்வேந்து கால் கைகளை மாத்தி அடுத்ததுகூற மனைவியைக் கொல்வோமெ ரம் போக்கிப் புதரிலிட்டுத் தவசிகளாய் னிற் பெண் கொலையாகுமென வெண்ணி அரசனை நோக்காது இப்போதுங்கள் நாடு யிது தன்னால் விளைந்ததென அஞ்சி ஜய சேர்ந்தோம், ஜயதேவர் எங்களுக்கு இவ் தேவர் முன் நடந்ததைக் கூறித் தன்னுயிர் வாறு சம்மானஞ்செய் தனர் என்றனர். சீத்தற்குத் தீக்குழியும் வகுத்தனன். இந்தப் பொய்வார்த்தையைப் பொறாமற் அதையுணர்ந்த ஜயதேவர் அது உன்னால் பூமிவெடிக்கத் திருடர் இரதத்துடனதில் நடந்த தன்றெனத் தன் மனைவியிடம் போய் ஆழ்ந்தி றந்தனர். இரதம்விட்டோர் அய முன் தாம்பாடிய அஷ்டபதி முதலியவை லிற்குதித்துப் பிழைத்துத் தம்பதி புகுந்து களைப்பாடத் திருமால் தரிசனந்தந்து பத் ஜயதேவர்க்கு நடந்ததைக்கூற ஜய தேவர் மாவதியையெழச் செய்ய அன்பர்கள் தரி திருமாலைநோக்கித் துதித்துக் கஜேந்திர சித்து ஆனந்தங்கொண்டனர். னுக்குப் பகையாகிய முதலைக்கும், உன் சயத்சேநர் - 1. ஒரு விஷ்ணுபடர். பகையாகிய கஞ்சனுக்கும் சொர்க்கமளித் '2. நகுலன் அஞ்ஞாதவாசத்தில் வைத் தீர் என் பகைவர்க்கும் வானுலகளிக்கப் துக்கொண்ட பெயர் போகாதோ வென விசனமுறுகையில் 3. சார்வபௌமன் குமரன். பெருமாள் தரிசனந் தந்து ஜயதேவரைத் சயத்திரதன் - 1. பிரதிட்சு குமான். கழுவிக்கொள்ள ஜயதேவர்க்குக் கைகால் 2. புருகன் மநஸ் மான். கள் வளர்ந்தன. கள் வரிருவரும் விமான 3. சயித்திரனுக்கு மாமன். மேறிப் பொன்னுல கடைந்தனர். பெரு 4. விசுவசித்தின் தந்தை . மாள் உன்னன்பிற்குக் களித்தனனெனக் 5. FFV வின் குமரன் கூறி மறைந்தனர். அரசன் ஜெயதேவரை 6. சிந்துதேசாதிபதி இவனே சயிந்த யணுகிக் கைகால் வளர்ந்ததைச் சொல்ல வன், இவன் சிவப்பிரசாதி. அபிமன்யு வேண்டுமென ஜயதேவர் உள்ளபடி கூறக் வைக் கொல்லக் காரணமாய் இருந்தவன், கேட்டு ஜயதேவரையென்றுந் தம்பதியி தேவி துச்சளை, இவனுக்குப் பன்றிக் லிருக்கவேண்டிப் பத்மாவதிக்குச் சிவிகை கொடி. தந்தை விருத்த க்ஷத்திரனைக் கா யனுப்பி வருவித்துத் தன் தேவியைப் ண்க. பாண்டவர் காமியவனத்திலிருக் பணிசெய்திருக்கும்படி கட்டளையிட்டிருக் கையில் திரெள்பதியைக்கண்டு மயல்கொ கையில் ஒருநாள் தூதனொருவன் அரசியி ண்டு வீமார்ச்சுநரால் அவமானப்பட்ட னுடன் பிறந்தான் சுஜாணன் என்பவன் வன். இவன் சிவமூர்த்தியை எண்ணித் இறந்தான் என அரசன் தேவியும் சுஜா| தவம் இயற்றி அருச்சுநன் ஒழிந்த நால் ணன் தேவிமுதலோர் விசனப்படச் சுஜா வரை ஒரு நாளில் ஜயிக்க வரம் பெற்றுப் ணன் தேவி, உடன் கட்டையேறத் துணி பாரதயுத்தத்தில் (கங) நாள் பதுமயூகம் கையில் பொன்னாசனத்திருந்த பதுமா வளைத்து அருச்சுதன் ஒழிந்தவர்களைச் வதியை யாசிநோக்கிக் கூறப் பதுமாவதி செயித்தவன். எந்தப் பிறவியிலும் கணவலுடனே யிறத் சயத்பலன் - சகதேவன் அஞ்ஞாதவாசத் தல்வேண்டும். தாமதித் திவ்வாறிருத்தல் தில் வைத்துக்கொண்ட மறை பெயர். கூடாது இவள் தாமதித்திருத்தற்குக் சயதவசன் -1. தாளசங்கனுக்குத் தந்தை, காரணமென் னெனக்குக் கூறுகவென அர கார்த்தவீரியனுக்குக் குமரன். சன்தேவி சுஜாணன் தேவியை யனுப்பி 2. சந்திரவம்சத்து அரசருள் ஒருவன். விட்டுப் பதுமாவதிகூறியதை யறிவோ விஷ்ணுபக்தன். இவனுக்கு விசுவாமித்தி