அபிதான சிந்தாமணி

குந்திபுரி | 472 குடே - தந்திபுரி - தற்காலத்தில் குவாலியர் என்று விக்க அரசன் பூமியைத் தோண்டக் கட் சொல்லப்படும் பட்டணம், மத்திய இந் டளையிட்டனன். ஆண்டுப் பஞ்சாயு தங்க தியாவிற்கு முக்யபட்டணம். ளுடன் பெருமாள் முன்பு கும்பார்பஜனை குந்திபோசன் - யாதவ அரசன். பாரத செய்திருக்கக்கண்டு பெருமாளை யாண்டி முதனாள் யுத்தத்து அசுவத்தாமனுடன் ருந் தெடுத்துப் பிரதிட்டை செய்து கும் போர் புரிந்தவன், குந்தியை வளர்த்தவன். பார்க்கு மடமொன்று சமைத்து இனிதி தந்தியர்கள் - யாதவபேதம். ருக்கச் செய்தனன். தந்து தீர்த்தங்கர் -பதினேழாவது சைந் தீர்த் தபாண்டன் - பாணாசுரனுடைய மந்திரி, தங்கரர், சூரசேந மகாராஜா குமார். தாய் | இவன் குமரி சித்ரலேகை. ஸ்ரீ காந்தை, சுவர்ணவர்ணம், 35-வில் உன் | குபோன்-1, விசிரவஸுமுனிவர்க்கு இளிபி ன தம். வைகாசி பூர்வபக்ஷ பிரதமை -ளையிடமுதித்தவன். இது பதுமகற்பத்தில், கிர்த்திகை சநதம். 95,000 ஆயுஷ்யம், '2. இவன், வராககற்பத்தில் காம்பிலி சுயம்பு முதல் கணதார் (35) பெயர். நாட்டிலிருந்த வேள்விதத்தனுக்குக் குண குபன் -1. கிருதயுகத்தில் ஜனங்களுக்கு நிதியெனப் பிறந்து தந்தை தேடிய பொ அரசளில்லாததால் பிரமனால் திக்குப் ருள்களைச் சூதிலும் வேசைசள் பொருட் பாலக அம்சமாய்ச் சிருட்டிக்கப்பட்ட டும் செலவு செய்தனன் இவனது நடக் வன், ததீசியை வச்சிரத்தாலெறிந்து அவ கைகளைத் தாய், மகனிடம் வைத்த அன் ரால் முடிமே லுதையுண்டவன். (காஞ்சி பால் கணவனுக்குத் தெரிவிக்காதிருந்த புராணம்). இவன் சரிதையை ததீசியைக் னள். இதனை யறிந்த தந்தை, தாயையும் காண்க. இவன்தேவி மாலினி. (சூ.) சை குமரனையும் நீக்கி வேறு மணஞ்செய்து யாதி குமான் என்ப. கொள்ளக் குணநிதி, பசியாற்றாது சிவராத் 2. இவன் தருமமாய் அரசாண்டு வீர திரியில் சிவ தரிசனஞ் செய்வாருடன் சிவ னென்பவனைப் பெற்றனன், அந்த வீரன் சந்நிதானத்திற் சென்று சிவதர்சனஞ்செ விதர்ப்பராசன் குமரியாகிய நந்தினியிடம் ய்து பரிசாரகர் உறங்கும் வேளையில் சிவத் விவிம்சனைப் பெற்றான். திரவியங் கவர எண்ணி விளக்கைத் தூண் தபாதம்பார் - இவர் மார்வாடதேசத்துக் டித் திரவியம் எடுத்துக்கொண்டு திரும்பு குயவர், அரிபக்திமிகுந்தவர். இவர் நாடோ கையில் இவன் கால் ஆங்கு உறங்கி இருந் றும் ஒவ்வொரு பாண்டஞ்செய்து முப் தவர்மேல்பட அவர்கள் எழுந்து இவனைக் பது நாட்களுக்கும் முப்பது பாண்டஞ் கொலை செய்தனர். கொலையுண்டோனை செய்து சூளையிடையிட்டு வெந்தபின் யமபடர் பிடிக்கச் சிவகணங்கள் விலக் விற்றுப் பாகவதர்க்கு அன்னமளித்து வரு கிச் சிவராத்திரியில் கிவதர்சனஞ் செய்த வர். ஓர் நாள் பெருமாள் இவரிடத் திரு தாலும், திருவிளக்குத் தூண்டிய புண்ணி நூறு சாதுக்களுடன் விருந்தாகவரக் கும் யத்தாலும் கலிங்கநாட்டில் அருந்தமன் பார் எதிர்சென்று உபசரித்துக் கையில் புதல்வனாகிய தமன் என்பவனாகப் பிறப் பொருளிலாமையால் ஒருவணிகனையடை பித்தனர். இந்தத் தமன், தவம்புரியச் சிவ ந்து பொருள் கேட்க அவன் நீர் ஏழை பெருமாள் என்ன வேண்டுமென்ன உம் யாதலால் பொருள் தர வல்லீரல்லீர் ஆத மைக்காணக் கண் வேண்டுமென் றனன். லால் ஓர் கிணறு தோண்டித் தருவதாக அவ்வகை யருள அருகிருந்த பிராட்டி வாக்களிப்பீரேல் தருவன் என அவ்வாறே யைக் கண்டு ஒளியால் கண் மறைவுபெ யுடன்பட்டுப் பொருள் பெற்றுப் பாகவ ற்று மீண்டும் துதித்துப் பொற்கண்ணனா தர்க்கு அன்னமளித்தனர். பின் சொல் கவும், அளகைக்கு அரசனாகவும், அரனுக் வியபடி கிணறெடுக்கச் சென்று நீரூறுந் குத் தோழனாகவும் பெற்றவன். இவன் தருணத்தில் மண்ணிடியக்கும்பார் பூமிக்கு விஞ்சையர் கின்னார்க்கு அரசன். வட ளகப்பட்டுக் கொண்டனர். கும்பா ரிறந் திசைக்கிறைவன். (காசிகாண்டம்). தனரென் றனை வருஞ் சென்றனர். மனை 3. தன்னை வெருட்டிய சுக்கிரன் கர்வ வியும் வீடு சேர்ந்தனள். பின் ஒருவரு பங்கப்படச் சிவமூர்த்தியை வேண்டிக் டம் பொறுத்து அவ்வழியிற் செல்லும் கொண்டவன். பாத்மகற்பத்தில் தந்தை பாட்டை சாரிகள் ஆங்கு இரவில் தாள் சொல்லால் இலங்கையை யிராவணனுந் மிருதங்க வோசைகேட் அரசனுக் கறி) குக் கொடுத்து அளகையாண்டவன்.