அபிதான சிந்தாமணி

சாளமேகப்புல காளமேகப்புலலா தலைவனாகிய அதிமதுாக்கவிராயன் தண் வதிமாலை (ஙO) வெண்பாவிற் பாடி டிகையில் வரக் கட்டியங்கூறுவோர் "அதி முடித்தனர். உடனே அரசனிருந்த ஆச மதுரக் கவிராயர் வருகிறார்" என்று எச்ச னம்வளர்ந்து இடந்தந்தது. அதில் காளமே ரித்து வந்தனர். அதைக் கேட்ட காளமே கர் அரசனுடனிருந்து அருகிருந்தவரை சர் அவனை (அதிமதுரமென்றே யகில நீங்களாரென் றனர் ; அவர்கள் கவிராய மறியத், துதிமதுரமா யெடுத்துச் சொல் ரென அவர்களைப் பரிகசித்து "வாலெங் லும் - புதுமையென்ன, காட்டுச் சரக்கு கே நீண்டவயிறெங்கே முன்னிரண்டு, கா லகிற் காரமில்லாச் சரக்குக், கூட்டுச்சரக் லெங்கே யுட்குழிந்த கண்ணெங்கே- குதனைக் கட்று" அதிமதுரமென்னும் குன் சாலப், புவிராயர்போற்றும் புலவீர்காணீ றிவேர் எனப் பரிகசித்தனர். இதனைக் விர், கவிராயரென்றிருந்தக் கால்” என்ற கேட்ட கவிராயன் அரசசபை சேர்ந்து னர். இதைக்கேட் அதிமதுரக்கவி நீர் ஒரு தூதனை விடுத்து அவன் யார் அறி காளமேகமென் றீரே அது பொழியுமோ ந்துவருக என்று அனுப்பினன், தூ தன் வெனக் கேட்கையில் புலவர் ( கழியுந் சென்று கேட்கக் காளமேகர் உத்தரமாக தியகட லுப்பென்று நன்னூற் கடலின் " தூதைந்து நாழிகையிலாறு நாழிகை மொண்டு, வழியும் பொதிய வரையினிற் தனிற் சொற்சந்தமாலை சொல்லத் துகளி கால்வைத்து வன்கவிதை, மொழியும் புல லாவந் தாதியேழு நாழிகைதனிற் றொகை வர்மனத்தே யிடித்து முழங்கிமின்னப், பட விரித்துரைக்கப், பாதஞ்செய் மடல் பொழியும்படிக்குக் கவிகாளமேகம் புறப் கோவை பத்து நாழிகைதனிற் பரணி பட்டதே" என்ன இதைக்கேட்ட அதி யொருநாண்முழுதுமே, பாரகாவியமெலா மதுரக்கவி “மூச்சுவிடு முன்னே முந்நூறு மோரிருதினத்திலே பகாக்கொடிக் கட்டி நானூறும் ஆச்சென்றாலைந் நூறு மாகாதோ னேன், சீதஞ்செயுந்திங் கண்மரபினானீடு - பேச்சென்ன, வெள்ளைக் கவிகாளமேக புகழ் செய்ய திருமலைராயன்முன், சீறுமா மேயுன்னுடைய, கள்ளக்கவிக் கடையைக் 'முகவே தாறுமாறுகள் சொல் திருட்டுக் கட்டு” என்னக்கேட்ட காளமேகன் "இம் கவிப்புலவரைக், காதங்கறுத்துச் செருப் மென்னு முன்னேயெழுநூறு மெண்ணு பிட்டடித்துக் கதுப்பிற்புடைத்து வெற் றும், அம்மென்றாலாயிரம் பாட்டாகாதா - றிக், கல்லணையினொடு கொடிய கடிவாள சும்மா, இருந் தாலிருப்பே னெழுந்தேனே மீட்டேறு கவிகாள மேகநானே " என்ற யாயிற், பெருங்காளமேகம் பிளாய்" என் கவி பாடி யனுப்பக் கவிராயன் அஞ்சி றனர். இவரை அதிமதுரக்கவி நீர் என்ன இவன்மகாகவி இவனை அரசனாலடக்கவே பாடுவீர் எனக் காளமேகர் நான்யமகண் ண்டுமென எண்ணி அரசனுக்கறிவித்துக் டம் பாடுவேனென அதிமதுரக்கவி யம கட்டளைப்படிச் சேவகரை விடுத்தனன் கண்டம் அறியாதவனாதலால் யமகண்ட 'சேவகர் சென்று அரசன் கட்டளையைப் லக்ஷணங் கேட்டு அந்தப்படி யிருத்தினன். புலவர்க்குத் தெரிவிக்கப் புலவர் இது காளமேசர் அதிலிருந்து புலவர் பலர் தருணமென்று அரசனைக் காண்பதாத கொடுத்த சமுத்திகளைப் பாடி வென்று அர லால் ஒரு எலுமிச்சம்பழங்கொண்டு சமஸ் சன் வாளைச் "செற்றலரை வென்ற திரு தானஞ் சேர்ந்தனர். புலவரது வாவறிந்த மலைராயன்கரத்தில், வெற்றி புரியும் சமத்தான வித்வான்கள் அறுபத்து நால் வாளே வீரவாள் - மற்றைய வாள், போ வரும் பொறாமையால் புலவர்க்கு இடமி வாள் வருவாள் புகுவாள் புறப்படுவாள், லாது நெருங்கியிருந்தனர். காளமேகர் ஆவா ளிவாளவா ளாம்" எனவும், "வீம புலவாது மனமுணர்ந்து அரசனை ஆசீர் னென வலிமிகுத்த திருமலைரா யன் கீர்த்தி வதித்து அகிலாண்ட ஈச்வரியை மனதி வெள்ளம் பொங்கத், தாமரையி னயனோ 'லெண்ணி அசன் முன்பு பழத்தை நீட் டிச் சத்திய லோகம் புகுந்தான் சங்க டினர். அரசன் அப்பழத்தை வாங்கவேண் பாணி, பூமிதொட்டு வானமட்டும் வளர் டிய தருமத்தினால் புலவர் சற்று ஒதுங்கக் ந்து நின்றான் சிவன்கயிலைப் பொருப்பி காளமேகர் அரசனை நெருங்கி அதைக் லேறிச், சோமனையுந் தலைக்கணிந்து வட கொடுத்தும் அரசன் இருக்க இடந்தந்து வரைத்தண் டாலாழஞ் சோதித்தானே" உபசரிக்காமையால் இருந்த இடத்தில் என்று புகழ்ந் தனர். திருமலை ராயன் அலொண்டசஸ்வரியை யெண்ணிச் சாஸ் சபையில் சங்கை குடத்திலடங்கப் பாடுக