அபிதான சிந்தாமணி

கானகாபன் 12 - காளமேகப்புலவர் மற்றோர், பழியாமற் பிள்ளையும் பாலென் பழிநேரும்போல் தோற்றுகிற தென்று நழாமற் பகீரெனுஞ்சொல், மொழியாம கதவைத்திறந்து வைணவவேதியரை நோ லென்னை வரவிட்ட பாவி முத்துச் க்கி நான் உமக்கு வேண்டிய பகத்தில் சதை, கழியாம லாவளித் தாய்வல்லமா சில தீக்ஷை பெற்றுக்கொண்டு வருக என் நகர் காளத்தியே ” எனவும் பாடிப் பசு றனள், வேதியர் உடன்பட்டுச் சிவ தீகை நிறை பரிசுபெற்றனர். இவரிருப்பு வல்ல பெற்றுச் சம்புகேசுரத்தில் பரிசாரகரா மெனவுங் கூறும். யினர். அக்காலத்தில் சம்புகேசுரத்தில் காளநாபன்- இரண்யாக்ஷன் குமரன். ஒரு வேதியன், அகிலாண்ட ஈச்வரியை காளபிடுட்டம் - சர்கன் வில். வித்தையின் பொருட்டு உபாசித்துவந்த காளபைவன் - பைரவமூர்த்திக்கு ஒரு னன். ஒருநாள் மோகனாங்கியின் நண்ப பெயர். சாகிய பரிசாரகர் மோகனாங்கியை நோக்கி சாசைாழனி - ஓர் இருடி. துரியோதனன் அர்த்தசாம பூசையின் குடமுறை சழிந்த சொல்லால் மாரணயாகஞ்செய்து பூதத் வுடன் தம்மை உடனழைத்துப் போகக் தினை யுண்டாக்கிப் பாண்டவர்மீது ஏவி கூறித் தாம் ஒருமண்டபத்தில் உறங்கினர். னன், அப்பூதம், கிருஷ்ணன் மாய்கை தாசி, அர்த்தசாமத்தில் குடமுறைகழிந்த வால் நச்சுப்பொய்கையின் நீருண்டு மூர்ச் தும் வேதியரைத் தேடிக்காணாது தனி சைகொண்டிருந்த பாண்டு புத்திரரைக் த்து வீடுசேர்ந்தனள். கோயில் தானிகர் கண்டு. இறந்தவர்மே லேவினன் எனக் முதவியோர் திருக்கோயில் தாளிட்டு வீடு கோபித்து அனுப்பினவனையே கொன்றது. சேர்ந் தனர். பரிசாரகர் விழித்துக் கோயில் காேைமகப்புலவர் - இவர் திருக்குடந்தை திருக்காப்பிட்டிருப்பதறிந்து மீண்டும் வைணவவேதியர். பெயர் வரதர். ஸ்ரீரங் மண்டபத்தின் ஒரு புறத்தி இறங்கினர். சத்துப் பெருமாள் சந்ததியில் பரிசாரகர் முதலில் வித்தைவிரும்பி உபாசிப்பவ மிருந்து திருவானைக்காவில் சிவாலயத் னுக்கு அதுக்கிரகிக்க அம்மை எழுந்தருளி தொண்டு செய்யும் தாசி மோகனாங்கியிடம் அவன் முன் தரிசனந் தந்து வாயைத்திறக்க அன்புவைத்திருந்தனர். இவ்வகை ஒழுகி என, உபாசகன் தாமதித்து அருவருத் வருநாட்களில், மார்கழி மாதத்தில் திரு தமையால் மீண்டு மண்டபத்திலு றக்கும் வெம்பாலை சுவாமி சந்நதியில் பாடும் பரிசாரகரிடத்திற் சென்று வாய்திறக்கக் முறை மோகனாங்கிக்கு வந்தது. மோக கட்டளையிட்டனர். பரிசாரகர் ஆகூழால் னாங்கி, தன்னோடொத்த தாசிகளுடனிரு வாய்திறந்தனர். அம்மை வித்தைக்குரிய ந்து திருவாசகத்திற் றிருவெம்பாவையில் பீஜாகூரத்தை அவன் வாயிற்பதித்து "உங்கையிற் பிள்ளை யுனக்கே படைக்கல இன்று முத லுனக்குக் காளமேக மெனப் மென், றங்கப் பழஞ்சொற் புதுக்குமெம் பெயருண்டாக என மறைந்தனர். காள மச்சத்தா, லெங்கள் பெருமானுனக் மேகர் கனாக்கண்டவர்போல் விழித்து எதி கொன் றுரைப் போங்கே, ளெல்கொங்கை ரில் யாரையும் காணாது தரிசனந்தந்தவள் நின்னன்பர் அல்லார்தோள் சோற்க, உலககாரணியாகிய அகிலாண்ட ஈச்வரி எங்கையுனக் கல்லா தெப்பணியுஞ் செய் யென்றறிந்து, வாயாரத் துதித்துத் திருவா யற்க, கங்குல்பக வென்கண் மற்றொன் னைக் காவலாப்பாடி மகிழ்ந்து அதிமுதல் றுக் காணற்க, இவ்சப் பரிசே யெமக் பல தலங்களுஞ் சென்று தரிசித்துப் பல கெங்கோனல் குதியேல், எங்கெழிலென் தனிப்பாடல்களைப் பாடினர். காளமேகர், ஞாயி றெமக்கோலோ செம்பாவாய் திருவாரூர் சென்று சுவாமி தரிசனஞ் என்ற திருப்பாசுரம் கூறியவுடன், உட செய்கையில் தியாகராசமூர்த்திக்கு வயிரப் னிருந்த தாசிகள் கேட்டு நகைக்க பதக்கம் தரித்திருக்க, அவ்விடமிருந்தவர் மோகனாங்கி வெட்கித் தலை குனிந்தனள், அப்பதக்க மறவும் பொருந்தவும் பாடுக அன்றிரவு வைணவ வேதியர் மோக என உடன்பட்டு, "அன்னவயல் சூழ்ந் னாங்கி வீட்டிற்கு வருதலறிந்து தாசி, திருக்கு மாரூசா நெஞ்சத்தில், இன்னம் கதவடைத்தனள். பிராமணர், நெடுநேரம் வயிர மிருப்பதா - முன்னமொரு, தொ வேண்டியும் திறவாதிருத்தலை நோக்கி ண்டன் மகனைக்கொன்றுஞ் சோழன்மக இளித் திறவாதிருக்கின் என்னுயிரை னைக்கொன்றுஞ், சண்டன் மகனைக்கொன் விடுவேன் என்றனர். தாசி, இதேது றுந் தான்" எனப்பாடி அது அறக்கண்டு
கானகாபன் 12 - காளமேகப்புலவர் மற்றோர் பழியாமற் பிள்ளையும் பாலென் பழிநேரும்போல் தோற்றுகிற தென்று நழாமற் பகீரெனுஞ்சொல் மொழியாம கதவைத்திறந்து வைணவவேதியரை நோ லென்னை வரவிட்ட பாவி முத்துச் க்கி நான் உமக்கு வேண்டிய பகத்தில் சதை கழியாம லாவளித் தாய்வல்லமா சில தீக்ஷை பெற்றுக்கொண்டு வருக என் நகர் காளத்தியே எனவும் பாடிப் பசு றனள் வேதியர் உடன்பட்டுச் சிவ தீகை நிறை பரிசுபெற்றனர் . இவரிருப்பு வல்ல பெற்றுச் சம்புகேசுரத்தில் பரிசாரகரா மெனவுங் கூறும் . யினர் . அக்காலத்தில் சம்புகேசுரத்தில் காளநாபன் - இரண்யாக்ஷன் குமரன் . ஒரு வேதியன் அகிலாண்ட ஈச்வரியை காளபிடுட்டம் - சர்கன் வில் . வித்தையின் பொருட்டு உபாசித்துவந்த காளபைவன் - பைரவமூர்த்திக்கு ஒரு னன் . ஒருநாள் மோகனாங்கியின் நண்ப பெயர் . சாகிய பரிசாரகர் மோகனாங்கியை நோக்கி சாசைாழனி - ஓர் இருடி . துரியோதனன் அர்த்தசாம பூசையின் குடமுறை சழிந்த சொல்லால் மாரணயாகஞ்செய்து பூதத் வுடன் தம்மை உடனழைத்துப் போகக் தினை யுண்டாக்கிப் பாண்டவர்மீது ஏவி கூறித் தாம் ஒருமண்டபத்தில் உறங்கினர் . னன் அப்பூதம் கிருஷ்ணன் மாய்கை தாசி அர்த்தசாமத்தில் குடமுறைகழிந்த வால் நச்சுப்பொய்கையின் நீருண்டு மூர்ச் தும் வேதியரைத் தேடிக்காணாது தனி சைகொண்டிருந்த பாண்டு புத்திரரைக் த்து வீடுசேர்ந்தனள் . கோயில் தானிகர் கண்டு . இறந்தவர்மே லேவினன் எனக் முதவியோர் திருக்கோயில் தாளிட்டு வீடு கோபித்து அனுப்பினவனையே கொன்றது . சேர்ந் தனர் . பரிசாரகர் விழித்துக் கோயில் காேைமகப்புலவர் - இவர் திருக்குடந்தை திருக்காப்பிட்டிருப்பதறிந்து மீண்டும் வைணவவேதியர் . பெயர் வரதர் . ஸ்ரீரங் மண்டபத்தின் ஒரு புறத்தி இறங்கினர் . சத்துப் பெருமாள் சந்ததியில் பரிசாரகர் முதலில் வித்தைவிரும்பி உபாசிப்பவ மிருந்து திருவானைக்காவில் சிவாலயத் னுக்கு அதுக்கிரகிக்க அம்மை எழுந்தருளி தொண்டு செய்யும் தாசி மோகனாங்கியிடம் அவன் முன் தரிசனந் தந்து வாயைத்திறக்க அன்புவைத்திருந்தனர் . இவ்வகை ஒழுகி என உபாசகன் தாமதித்து அருவருத் வருநாட்களில் மார்கழி மாதத்தில் திரு தமையால் மீண்டு மண்டபத்திலு றக்கும் வெம்பாலை சுவாமி சந்நதியில் பாடும் பரிசாரகரிடத்திற் சென்று வாய்திறக்கக் முறை மோகனாங்கிக்கு வந்தது . மோக கட்டளையிட்டனர் . பரிசாரகர் ஆகூழால் னாங்கி தன்னோடொத்த தாசிகளுடனிரு வாய்திறந்தனர் . அம்மை வித்தைக்குரிய ந்து திருவாசகத்திற் றிருவெம்பாவையில் பீஜாகூரத்தை அவன் வாயிற்பதித்து உங்கையிற் பிள்ளை யுனக்கே படைக்கல இன்று முத லுனக்குக் காளமேக மெனப் மென் றங்கப் பழஞ்சொற் புதுக்குமெம் பெயருண்டாக என மறைந்தனர் . காள மச்சத்தா லெங்கள் பெருமானுனக் மேகர் கனாக்கண்டவர்போல் விழித்து எதி கொன் றுரைப் போங்கே ளெல்கொங்கை ரில் யாரையும் காணாது தரிசனந்தந்தவள் நின்னன்பர் அல்லார்தோள் சோற்க உலககாரணியாகிய அகிலாண்ட ஈச்வரி எங்கையுனக் கல்லா தெப்பணியுஞ் செய் யென்றறிந்து வாயாரத் துதித்துத் திருவா யற்க கங்குல்பக வென்கண் மற்றொன் னைக் காவலாப்பாடி மகிழ்ந்து அதிமுதல் றுக் காணற்க இவ்சப் பரிசே யெமக் பல தலங்களுஞ் சென்று தரிசித்துப் பல கெங்கோனல் குதியேல் எங்கெழிலென் தனிப்பாடல்களைப் பாடினர் . காளமேகர் ஞாயி றெமக்கோலோ செம்பாவாய் திருவாரூர் சென்று சுவாமி தரிசனஞ் என்ற திருப்பாசுரம் கூறியவுடன் உட செய்கையில் தியாகராசமூர்த்திக்கு வயிரப் னிருந்த தாசிகள் கேட்டு நகைக்க பதக்கம் தரித்திருக்க அவ்விடமிருந்தவர் மோகனாங்கி வெட்கித் தலை குனிந்தனள் அப்பதக்க மறவும் பொருந்தவும் பாடுக அன்றிரவு வைணவ வேதியர் மோக என உடன்பட்டு அன்னவயல் சூழ்ந் னாங்கி வீட்டிற்கு வருதலறிந்து தாசி திருக்கு மாரூசா நெஞ்சத்தில் இன்னம் கதவடைத்தனள் . பிராமணர் நெடுநேரம் வயிர மிருப்பதா - முன்னமொரு தொ வேண்டியும் திறவாதிருத்தலை நோக்கி ண்டன் மகனைக்கொன்றுஞ் சோழன்மக இளித் திறவாதிருக்கின் என்னுயிரை னைக்கொன்றுஞ் சண்டன் மகனைக்கொன் விடுவேன் என்றனர் . தாசி இதேது றுந் தான் எனப்பாடி அது அறக்கண்டு