அபிதான சிந்தாமணி
காம்போஜம்
|
410
காரபிமதம்
காம்போஜம் - நிஷதபர்வத்திற்குத் தெற் காயை - தக்ஷன் பெண், தருமன் றேவி.
கில் உள்ள தேசம். அஸ்வஸ்தானம் குதி காய்சின வழதி- முதற்சங்கமிருத்திய பாண்
ரைகளிருக்குமிடம். இதற்கு அரசன் சுத - டியன். இவனை உக்கிரபாண்டியன் என்
ட்ச ணன் (Afghanistan) The name has
பர்.
bean derived from Aswasthan, the காய்தான்ய வகை - துவரை, உளுந்து,
place of horses.
கடலை, மொச்சை, வெண்மொச்சை, கரா
காம்போதிராசன் - பாரதயுத்தத்தில் சீகட மணி, கருங்காராமணி, பனிப்பயறு, பச்சை
னுடன் யுத்தஞ்செய்தவன்,
ப்பயறு, தட்டைப்பயறு, வெண்பயறு கரு
காம்போதியார் - இவர் கடைச்சங்க மரு ம்பயறு, கொள்ளு, எள்ளு, பட்டாணி
விய புலவர்களில் ஒருவர் (குறு.கூ. அச.) முதலிய (பதார்)
காயங்கரை - ஒரு நதி, இதன் கரையில் கார உப்புக்கள் - வெங்காரம், சீனக்காரம்,
பிரமதருமன் எனும் புத்தமுனி தவஞ் சௌகாரம், அப்பளகாரம் நவாக்ஷாரம்,
செய்து கொண்டிருந்தனன். அத்திபதி யவாக்ஷாரம், சத்திஷாரம், தும்பக்ஷாரம்,
யெனும் அரசன் அவந்திக்குச் செல்லும் உமிலி க்ஷாரம் முதலிய.
பொழுது இதன் கரையில் தங்கினன். சாரசர் -- ஓர் இருடி, காஞ்சியில் திருமால்
(மணிமேகலை).
ருள் பெற்றவர்.
காயசண்டிகை - வித்தியா தரமங்கை, காஞ் காரகர்கள் - சூரியன் - பிதுர்க்காரகன் சந்
சனன் தேவி. இவள் தன் கணவனுடன் திரன்-மாதுர்க்காரகன், செவ்வாய் - சகோ
பொதியமலையின் வளங்காணச் சென்று தரகாரகன், புதன் - வித்தியாகாரகன்,
அங்கு விருச்சிகரெனும் முனிவர்பொரு குரு - புத்திரகாரகன், சுக்ரன் - களத்திர
ட்டுப் பன்னிரண்டு வருஷத்திற்கொரு காரகன், சரி - ஆயுஷ்காரகன், இராகு -
முறை பழுத்து அவர் பசியைப் பன்னி ஞானகாரகன், கேது - மாரக்காரகன்.
ரண்டு வருடம் வரையிற் போக்கவல்ல காரசாரப் பிறப்பு - (10) சூடன், சீனம்,
நாவற்கனியைக் காலாற் சிதைத்து அந்த | பூநீறு, வளையலுப்பு, பச்சைகர்ப்பூரம்,
இருடி தந்த சாபத்தால் யானைத் தீயென் - கல்லுப்பு, கறியுப்பு, பொன்னம்பர், மீனம்
னும் பசிநோயால் வருந்தி மணிமேகலை பர், கடல் நுரை முதலிய. (போகர்.)
தந்த உணவால் பசி நீங்கித் தன்னகாஞ்செ காரணமாலையணி - அஃதாவது பின்பின்
ல்லுகையில் விந்தமலை காக்கும் விந்தாகடி னாக வருவனவற்றிற்கு முன் முன்னாக
கையா லிழுக்கப்பட்டு அவள் வயிற்றி வருவனவற்றைக் காரணங்களாகவேனுங்
லடங்கியவள். (மணிமேகலை).
காரியங்களாக வேனுஞ் சொல்லுதல் இத
காயத்திரி-1. காலை மத்தியானம் மாலை முத னை வட நூலார் காரணமாலா என்பர்.
லிய காலங்களில் சைவ வைணவ ஸ்மார்த் (குவல)
தர்களால் அந்த அந்தச் சந்தியா ரூபங்க காரணவாராய்ச்சியணி--அஃதாவது குறை
ளாகத் தியானிக்கப்பட்ட தேவதா மந்திர வில்லாத காரண மிருந்துங் காரியம் பிற
சுவரூபம். (பிரமன் தேவியரில் ஒருத்தி). வாமையைச் சொல்லுதலாம். இதனை வட
2. ஒருமுறை பிரமன் வேள்வி புரியத் நூலார் விசேஷோக்தி யலங்காரமென்பர்.
தொடங்குகையில் சரஸ்வதி வரத் தாமதித் காரணம் - பிறிதொன் றற்காகாமல் நியத
தனள். அந்தக் காலத்தில் முனிவரும் தே மாய்க் காரியத்திற்கு முன்னிற்பது.
வரும் ஒரு பசுவை நிருமித்து அப்பசுவின் காரணர் - ஓர் இருடி.
வயிற்றிலிருந்து அவ்விடமிருந்த இடப் காாண்டன் - தெய்வீக அரசனைக் காண்க.
பெண்ணை வருவித்து அவளுக்குக் காயத் புரையூர் மலையாண்டவன்.
திரி என்ற பெயரிட்டுப் பிரமனுக்கு யாக காாபசனம் - ஒரு தீர்த்தம் ஸாஸ்வதிந்தி
தேவி யாக்கினர்.
தீரத்துள்ளது.
காயக் கிரிபீடம் - சத்திபீடங்களி லொன்று, காபிமதம் - இத்தேசத்தவர்கள், நல்ல ஆவி
காயலான்- காயல்பட்டணத்து மகம்மதியன் யும், தீய ஆவியும் இருக்கின்ற தெனவும்,
காயாரோகணம் - இது சிவமூர்த்தி சர்வசங் நல்ல ஆவியைச் செமின் எனவும், தீய ஆவி
காரகாலத்தில் பிரமவிஷ்ணுருத்ராதி சம யை மாபோய என்றும் கூறுவர். ஒவ்
ஸ்த தேவமானுஷாதி சராசரங்களைத் தம் வொருவரிடத்தும் தீய ஆவியிருக்கிற
மில் ஒடுக்கின தானங்களாம். (காஞ்சி-பு.) தென்றும், லூகோ எனும் ஆதிமனுவு
காம்போஜம்
|
410
காரபிமதம்
காம்போஜம்
-
நிஷதபர்வத்திற்குத்
தெற்
காயை
-
தக்ஷன்
பெண்
தருமன்
றேவி
.
கில்
உள்ள
தேசம்
.
அஸ்வஸ்தானம்
குதி
காய்சின
வழதி
-
முதற்சங்கமிருத்திய
பாண்
ரைகளிருக்குமிடம்
.
இதற்கு
அரசன்
சுத
-
டியன்
.
இவனை
உக்கிரபாண்டியன்
என்
ட்ச
ணன்
(
Afghanistan
)
The
name
has
பர்
.
bean
derived
from
Aswasthan
the
காய்தான்ய
வகை
-
துவரை
உளுந்து
place
of
horses
.
கடலை
மொச்சை
வெண்மொச்சை
கரா
காம்போதிராசன்
-
பாரதயுத்தத்தில்
சீகட
மணி
கருங்காராமணி
பனிப்பயறு
பச்சை
னுடன்
யுத்தஞ்செய்தவன்
ப்பயறு
தட்டைப்பயறு
வெண்பயறு
கரு
காம்போதியார்
-
இவர்
கடைச்சங்க
மரு
ம்பயறு
கொள்ளு
எள்ளு
பட்டாணி
விய
புலவர்களில்
ஒருவர்
(
குறு
.
கூ
.
அச
.
)
முதலிய
(
பதார்
)
காயங்கரை
-
ஒரு
நதி
இதன்
கரையில்
கார
உப்புக்கள்
-
வெங்காரம்
சீனக்காரம்
பிரமதருமன்
எனும்
புத்தமுனி
தவஞ்
சௌகாரம்
அப்பளகாரம்
நவாக்ஷாரம்
செய்து
கொண்டிருந்தனன்
.
அத்திபதி
யவாக்ஷாரம்
சத்திஷாரம்
தும்பக்ஷாரம்
யெனும்
அரசன்
அவந்திக்குச்
செல்லும்
உமிலி
க்ஷாரம்
முதலிய
.
பொழுது
இதன்
கரையில்
தங்கினன்
.
சாரசர்
-
-
ஓர்
இருடி
காஞ்சியில்
திருமால்
(
மணிமேகலை
)
.
ருள்
பெற்றவர்
.
காயசண்டிகை
-
வித்தியா
தரமங்கை
காஞ்
காரகர்கள்
-
சூரியன்
-
பிதுர்க்காரகன்
சந்
சனன்
தேவி
.
இவள்
தன்
கணவனுடன்
திரன்
-
மாதுர்க்காரகன்
செவ்வாய்
-
சகோ
பொதியமலையின்
வளங்காணச்
சென்று
தரகாரகன்
புதன்
-
வித்தியாகாரகன்
அங்கு
விருச்சிகரெனும்
முனிவர்பொரு
குரு
-
புத்திரகாரகன்
சுக்ரன்
-
களத்திர
ட்டுப்
பன்னிரண்டு
வருஷத்திற்கொரு
காரகன்
சரி
-
ஆயுஷ்காரகன்
இராகு
-
முறை
பழுத்து
அவர்
பசியைப்
பன்னி
ஞானகாரகன்
கேது
-
மாரக்காரகன்
.
ரண்டு
வருடம்
வரையிற்
போக்கவல்ல
காரசாரப்
பிறப்பு
-
(
10
)
சூடன்
சீனம்
நாவற்கனியைக்
காலாற்
சிதைத்து
அந்த
|
பூநீறு
வளையலுப்பு
பச்சைகர்ப்பூரம்
இருடி
தந்த
சாபத்தால்
யானைத்
தீயென்
-
கல்லுப்பு
கறியுப்பு
பொன்னம்பர்
மீனம்
னும்
பசிநோயால்
வருந்தி
மணிமேகலை
பர்
கடல்
நுரை
முதலிய
.
(
போகர்
.
)
தந்த
உணவால்
பசி
நீங்கித்
தன்னகாஞ்செ
காரணமாலையணி
-
அஃதாவது
பின்பின்
ல்லுகையில்
விந்தமலை
காக்கும்
விந்தாகடி
னாக
வருவனவற்றிற்கு
முன்
முன்னாக
கையா
லிழுக்கப்பட்டு
அவள்
வயிற்றி
வருவனவற்றைக்
காரணங்களாகவேனுங்
லடங்கியவள்
.
(
மணிமேகலை
)
.
காரியங்களாக
வேனுஞ்
சொல்லுதல்
இத
காயத்திரி
-
1
.
காலை
மத்தியானம்
மாலை
முத
னை
வட
நூலார்
காரணமாலா
என்பர்
.
லிய
காலங்களில்
சைவ
வைணவ
ஸ்மார்த்
(
குவல
)
தர்களால்
அந்த
அந்தச்
சந்தியா
ரூபங்க
காரணவாராய்ச்சியணி
-
-
அஃதாவது
குறை
ளாகத்
தியானிக்கப்பட்ட
தேவதா
மந்திர
வில்லாத
காரண
மிருந்துங்
காரியம்
பிற
சுவரூபம்
.
(
பிரமன்
தேவியரில்
ஒருத்தி
)
.
வாமையைச்
சொல்லுதலாம்
.
இதனை
வட
2
.
ஒருமுறை
பிரமன்
வேள்வி
புரியத்
நூலார்
விசேஷோக்தி
யலங்காரமென்பர்
.
தொடங்குகையில்
சரஸ்வதி
வரத்
தாமதித்
காரணம்
-
பிறிதொன்
றற்காகாமல்
நியத
தனள்
.
அந்தக்
காலத்தில்
முனிவரும்
தே
மாய்க்
காரியத்திற்கு
முன்னிற்பது
.
வரும்
ஒரு
பசுவை
நிருமித்து
அப்பசுவின்
காரணர்
-
ஓர்
இருடி
.
வயிற்றிலிருந்து
அவ்விடமிருந்த
இடப்
காாண்டன்
-
தெய்வீக
அரசனைக்
காண்க
.
பெண்ணை
வருவித்து
அவளுக்குக்
காயத்
புரையூர்
மலையாண்டவன்
.
திரி
என்ற
பெயரிட்டுப்
பிரமனுக்கு
யாக
காாபசனம்
-
ஒரு
தீர்த்தம்
ஸாஸ்வதிந்தி
தேவி
யாக்கினர்
.
தீரத்துள்ளது
.
காயக்
கிரிபீடம்
-
சத்திபீடங்களி
லொன்று
காபிமதம்
-
இத்தேசத்தவர்கள்
நல்ல
ஆவி
காயலான்
-
காயல்பட்டணத்து
மகம்மதியன்
யும்
தீய
ஆவியும்
இருக்கின்ற
தெனவும்
காயாரோகணம்
-
இது
சிவமூர்த்தி
சர்வசங்
நல்ல
ஆவியைச்
செமின்
எனவும்
தீய
ஆவி
காரகாலத்தில்
பிரமவிஷ்ணுருத்ராதி
சம
யை
மாபோய
என்றும்
கூறுவர்
.
ஒவ்
ஸ்த
தேவமானுஷாதி
சராசரங்களைத்
தம்
வொருவரிடத்தும்
தீய
ஆவியிருக்கிற
மில்
ஒடுக்கின
தானங்களாம்
.
(
காஞ்சி
-
பு
.
)
தென்றும்
லூகோ
எனும்
ஆதிமனுவு