அபிதான சிந்தாமணி

கனாநல் 392 கனிநேத்திரன் முதலியவைகளைக் (க-ல்.) தனலாபம் னைக்கொல்ல ஒரு புரோகிதரால் அபிசார அம்மையுண்டாம். மருந்துகளைக் (க-ல்.) யாகஞ் செய்வித்து அதிற் பூதத்தையுண் சோகமில்லாதவர் ரோகமடைவர், ரோக டாக்கி இவன் மீது ஏவ அப்பூதம் புண் முள்ளவர் ரோகம் நீங்குவர். தாம்பூலங் ணியசொரூபியாகிய இவனைக் கொல்ல (க-ல்.) தனலாபம், தாம்பூலம் போட்டுக் அஞ்சி மீண்டு அனுப்பின புரோகி தரை கொண்டால் விரோதம். இதாசம்பந்தம் யும் தம்பியரையும் மாய்த்தது. தம்பியரிற கடைவீதியைக் (க-ல்.) நலம். அக்கடைக் ந்த வகையறியாது வசிட்டரா லுணர்ந்து குக் குதிரையேறி போகக் (க-ல்.) தீமை. 'தன்னாலன்றோ இறக்க நேரிட்டதென்று கோவிலைக் (கல்.) கலகம். கோவிலில் இராச்சியத்தை வெறுத்துத் தன் குமரன் தேவனைப் பூஜிக்கக் (க-ல்.) வியாஜ்ஜியம். சுபனுக் காசளித்து வனத்துக் கேகினன். பஜனை யாயினும், நாடகமாயினும் (க-ல்.) இவனுக்குக் கனியெனவும் பெயர். சுகஜீவனம். புட்பங்கள் அல்லது அவை 2. கனித்ரன் வம்சத்தவனான விவிம் களைச் சூடிக்கொள்ளக் காணினும் திரு சன் குமான். இவன் புத்திரப்பேற்றினை விழா சந்தோஷம், விவாகமுண்டாம். கை விரும்பிக் கௌமதிக்கரையில் இந்திரனை யில் வைத்திருந்த பூவாடக் (க-ல்.) தீமை, நோக்கித் தவஞ்செய்து பலாசுரன், கரந்த பழத்தோடு கூடிய மரங் (க-ல் ) திரவிய மன்எனுங் குமாரைப்பெற்றனன். இவன் லாபம், சந்தானவிர்த்தி, காயுள்ளமாம் புத்திரரில்லாமையால் யாகஞ்செய்யவெ (க-ல்.) காரியஹானி. முத்து ரத்னங்க ண்ணிக்காட்டில் யாகப்பசுவின் பொருட்டு ளைக் (க-ல்) நலம். அவை கையினின்று வேட்டைக்குச் சென்றனன். பசுக்கள் நீங்கக் (க- ல்.) தீமை, பொன்னாணயத் இவனைக்கண்டு ஓட, ஆடொன்று துணி தைக் (கால்.) சுபம். வெள்ளியைக் (க-ல்.) வுட னெதிரில் வந்து அரசனே யென்னை எண்ணின காரியங்கெடும். ஈயத்தைக் யாகப்பசுவாகக்கொள் என, அரசன் ஆச் (கால்.) விவாதம். இரும்பைக் (க-ல்.) சரியமடைந்து மிருகத்தை நோக்கி மிரு தரித்திரம். பையாயினும் மூட்டையாயி கங்கள் மனிதரைக் காணின் அஞ்சி ஓடும். னுங் (க-ல்.) சௌக்கியமும், சந்தானவிர்த் நீ அஞ்சாது என்னிடம் வந்ததற்குக்குக் தியு முண்டாம். எழுதின காகிதத்தைக் காரணம் என்னென் றனன். ஆடுநான் (க-ல்.) கஷ்டம். சாயங்காலமான தாகக் 'உனக்குப் புத்திரனில்லாததறிந்து யாகப் (க-ல்.) தீமை, கண்ணாடியைக்(க-ல்.) தரித் பசுவாய் உபயோகப்படின் உனக்கும் புத் திரர்க்குப் பாக்கியமும், செல்வர்க்குத் திரன் உண்டாவான் எனக்கும் நற்கதி தரித்திரமும் உண்டாம். பாதாக்ஷைகள் யுண்டாம் என்கையில் மற்றொரு மிருகம் புதிதாகக் தரிக்கக் (க-ல்.) சம்போகம். அரசனைநோக்கி அரசனே அதனை யாக மலத்தை மிதித்ததாகவும், பூசிக்கொண்ட ப்பசுவாகக்கொள்ளற்க, என்னைக்கொள்க தாகவுங் (க-ல்.) தனலாபம், கண்டதாகக் என்று வந்தது. அரசனிரண்டாவது மிரு (க-ல்.) போனபொருள் மீளும். தான் கத்தை நோக்கி அதனினும் உனக்கு என் குப்பைமீது நிற்கக் (க-ல்.) கார்ய, புத்ர, ன உயர்வென்றான். இரண்டாவது ஆடு தனவிர்த்தி, சதுரங்கமாடக் கண்டாலும் அரசனே முதலாட்டிற்குப் புத்திரரில்லை யுத்தம் சூது முதலிய ஆடக்கண்டாலும் எனக்குப் பெண்சாதியும் புத்திரரும் பல தீமை. சங்கீதம் தான் பாடக் (க-ல்.) துக் ருளர் அவர்கள் உதயத்தில் மேய்ச்சலுக் கம். பிறர்பாடக் (க- ல்.) காரியசித்தி. குப் போய்த் திரும்புமளவும் அவர்க்குப் வீணை பிடீல் முதலிய வாசிக்கக் கேட் பிறரால் துன்பம் நேருமோ என்னமோ டால் சுபம் நடக்கும். மணியடிக்கக்கேட் என்கிற கவலைய திகம் ஆதலால் உமக்கு டால் சுபவர்த்தமானம். யாகப்பசுவாய் அத்துன்பத்திருந்து நீங்கிச் கனநூல் - கனாப்பயனை அறிவிக்கவந்த எல், சுவர்க்கம் அடைவேன் என்றது. அதை இது கணபுரத்தேவன் கட்டுரைப்படி அரசன் கேட்டு அவற்றைப் பசுவாகக் பொன்னவனா வியற்றப்பட்டது. கொள்ளாமல் கோமதி நதியில் இந்திரனை கனி - கனித்திரனைக் காண்க. யெண்ணித் தவஞ்செய்து பலாசுவனைப் கனித்திரன் - 1, பிரசை அல்லது க்ஷபன்) பெற்றனன். குமாரன், விவிம்சனுக்குப் பாட்டன். கனிநேத்திரன்--இக்ஷ்வாகு வம்சத்தவனானவி இவன் தம்பியரில் சவுரியென்பவ னிவ விம்சன்புத்திரன். இவன் புத்திரன்சுவர்சஸ்,