அபிதான சிந்தாமணி

கவி வழிபாடு - 375 கவிப்பு 4. ருக்ஷயன் குமரன். இவன் வம்சத்த கிய கவிஞனொருவன், தன்மேற் பாடுங் வர் பிராமணராயினர். கவிதையை யாவருமறியக் கொள்ளுங் 5. பிரிய விரதனுக்குப் பிருஹஷ்மதி கால், அவைக்களத்தில் தோரணத்தைக் யிட முதித்த குமரன். இவன் ஊர்த்துவ கட்டித் துவசத்தை நாட்டி மங்கலமுரசி ரேதஸ், யம்ப அந்தணரொருபால் வாழ்த்தி இவ் 6. இடபனுக்குச் சயந்தியிட முதித்த வாறு மேன்மைமிக்க கோலத்தோடு விரி குமரன். த்த அழகிய ஆடையில் பல தானியங்களா 7. ஒரு இருடி. இவன்தேவி முகுந்தை . லமைந்த முளைப்பாலிகையுடன் தீபமும், 8. கௌசிகனைக் காண்க, பூரண கலசமும் நிறைந்த மேற்கட்டியை 9. ஆசு, மதுரம், சித்திரம், வித்தாரம். யுடைய பந்தலின் கீழ் உறவினர், நெருக் இவற்றில் பொருள், அடி, பா, அணி கானும், பெணகள் பாடும், பல்லாண்டானும் முதலிய கொடுத்து மற்றொருவன் பாடும் நிறைந்த தன்செல்வமுள்ள கோயிலின் என்றவுடன் பாடுவோன் ஆசுகவியாம். நடுவில் தான் வெள்ளாடையுடுத்து வெண் சொல்லினிமை, பொருளினிமை, தொ பூச்சூடி, தன்னைப் பாடிய புலவனைத் தன டை, தொடை விகற்பம், செறிய உருவ தாசனத்திருத்தித் தானருகிருந்து மங்கல கம் முதலிய அலங்காரத்துடன் இன்னோ மமைந்த செய்யுளை மகிழுறக் கேட்டு சைத்தாய் அமுதமுறப் பாடுவோன் மதுர பொன்னும் பணியும் பொருந்த அளித்து கவியாம. மாலைமாற்று, சக்கரம், சுழி அவன் செல்ல அவன் பின் ஏழடிபின் குளம், ஏகபாதம், எழுகூற்றிருக்கை , சென்று அவன் நிற்க வெனக் கூறத்தா காதைக்கரப்பு, கரந்துரைப்பாட்டு, தூசங் னிற்றல் கவிபெறுவோன் கடமையாம். கொளல், வாவனாற்று கூடசதுக்கம், கோ கவி ஆண்டான் - ஒரு கவிஞன், இவன் மூத்திரி, ஒரெழுத்துப்பா, வல்லினப்பா, ஓர் சத்திரத்தில் உண்டபோது கூறியது. மெல்லினப்பா, இடையினப்பா, சித்திரக் "வாயெரியக் கையெரிய வயிறெரியச் கா, விசித்திரக்கா, வித்தாரக்கா, விகற்ப சட்டிவைத்து வறுத்துக் கொட்டிக், கா நடை, வினாவுத்தரம், சருப்பதோ பத்திரம், யெரியக் கடின முட னரைவயிற்றிற் கன் எழுத்து வருத்தனை, நாகபந்தம், முரசபக் னமிட்ட கடினக்காரி, தாயெரிய மகளெரி தம், நிரோட்டகம், சித்து, ஒரு பொருட் யச் சேஷியெனு மொட்டை முண்டை பாட்டு, பலபொருட்பாட்டு, மாத்திரைப் தலைமேற்பற்றித், தீயெரியக் கண்டக்கா பெருக்கம் மாத்திரைச் சுருக்கம், எழுத் லென துடைய வயிற்றெரிச்சற் றீருந் துப் பெருக்கம், எழுத்துச்சுருக்கம் இவை தானே." முதலிய தெரிந்து பாடுவோன் சித்திரக் கவிக்களஞ்சியம் - ஒரு தமிழ்க்க வி. இவர், கவியாம். மும்மணிக்கோவை, பன்மணி புதுப்பாகை யூரினனாகிய கறுப்பன் புதல் மாலை, மறம், கலிவெண்பா , தசாங்கம், வர். வேதாளக்கதையினை 864-விருத்தங் மடல் ஊர்தல், கிரீடை, இயல், இசை, களில் பாடினவர். சுத்து, பாசண்டத்துறை இவை முதலிய கவிசாகாப்பெருந்தேவனார் - கடைச்சங் விரித்துப் பாடுவோன் வித்தாரக்கவியாம். சத்து வித்துவான்களில் ஒருவர். (திரு கவி அரங்கேற்றிய பாட்டுடைத் தலைவன் வள்ளுவமாலை, செய்யும் வழிபாடு - பலவகை அலங்கா (கவீசாதன் - நகுஷனுக்கு நண்பனாகிய பங்களானும் எழுத்து, சொல், பொருள், முனிவன். பரீக்ஷித்துக் கார்க்கோடகனா யாப்பு முதலிய குற்றம் நீங்கப் பாடும் புல லிறக்கச் சாபமளித்தவன். வனும், அவைக்களத் துள்ளாரும், அரச கவிப்பர்- செட்டிகளில் ஒருசாதிப்பகுப்பார். னும் வியக்கும்படி பாடும் புலவனும், இய கவிப்பு - ஒரு காரியங் கேட்க வந்தவன் லிசை நாடகம் எனும் முத்தமிழ் வல்லவ உற்ற திசையையறிந்து அந்தந்தத் திக்கிற் னும், ஆசு, மதுரம், சித்திரம், வித்தாரம் கடைத்த ஆரூட இராசி முதலாக ஆதித் எனும் பாக்களைப் பாடுகின்றவனும், உயர் தன் சரிக்கிற வீதியளவு மெண்ணின் குடியிற் பிறந்து மேம்பட்டவனும், எல்லா தொகையை உதயராசி முதலாகக் கழித் வுறுப்புக்களும் குறைவின்றி நிறைந்து துக் கொண்டு உற்றராசி, கவிப்பாம். இப் நல்லொழுக்கமுடையானும், முப்பது வய படி உதயத்தாற் சென்றகாலமும், ஆரூ திற்கு மேற்பட்டு எழுபது வயதுள்ளவனா டத்தால் நிகழ்காலமும், கவிப்பால் வருங்