அபிதான சிந்தாமணி

கருங்குழலாதனார் 887 கருங்குழலாதனார் - கரிகாற் பெருவளத்தா 2. இவன் தாயின் அடிமை சிக்கத் தெய் னைப் பாடியவர். (புற. நா) வவுலகஞ் சென்று அமுத கலசத்தைக் கருங்கை - இருவகைத்து, அது கொன்று பிரதிக்கையில் இந்திரன் கோபித்து வச்சிர வாழ் தொழிலினும், வன்பணித் தொழி மெறிந்தனன். அதைக் கண்ட கருடன் வச் லினும், கன்றிய தொழிற்கையாம். சிரத்திற்கு மரியாதையாக ஓரிற்கு கொடு கநசகள்-வைவச்சுவத மனுவின் குமான், த்தனன். இதனால் இந்திரன் களித்து கட் கருசம் - கரூசம் காண்க. புக்கொள்ளக் கருடன் இந்திரனை நோக் கருடத்துவசன்-1. திருமால். கிச் சிறியதாயின் சொற்படி இதனைக் 2, துரியோதனன் நம்பி. கொண்டுபோய் நாகருக்குக் கொடுக்கின் றேன், நீ கவர்ந்துகொள் என்றனன்.- இத கருடபஞ்சமி - இது சுமங்கலிகள் அனுஷ் னால் இந்திரன் இவனுக்குப் பாம்புகளைத் டிக்கும் விரதம். இது கருடனை நோக்கி தின்னும் வரம் அளித்தனன், ஆவணிமீ சுக்கிலபக்ஷப் பஞ்சமியில் அனு 3. இவன் அமுதுடன் கருப்பையைப் ஷ்டிப்பது, ஒரு அரசன்குமார் எழுவரும் பூமியில் கொண்வெந்து பதித்தனன். அத பாம்பினாற் கடியுண்டிறக்க அப்பிள்ளைக னால் தருப்பை சத்தமாயிற்று. ரின் தங்கை இவ்விரதம் அனுஷ்டித்துப் 4. இவன் வலாசுரன் என்னும் அசுர பாம்பின் புற்றையும் பூசித்து அப்புற்றின் னுடலைத் தின்று தகைத்து உமிழக் கரு மண்ணைச் சலத்திற்கரைத்து இறந்த தம டோற்காரமென்னும் மாதரத்ன முண் யன்மாரின் உடல்மேல் தெறித்து உயிர்ப் டாயிற்று. 'இந்த அசானது எலும்புகள் பித்தனள். வைாமாயின, கருடர் - ஒரு தேவ, வகுப்பினர். 5. இவனது வலிமைகண்டு திருமால் -கருடன் -செம்பருந்து ஆகாயத்தில் பறந்து கேட்டுக்கொள்ள வாகனமும், கொடியும் இரைதேடும் மாம்சபஷணி. செந்நிறமான ஆனவன். ஒன்றரை அடி நீளமுள்ள இறக்கையை 6. ஒருமுறை காளியன் என்னும் யும் வளைந்த அலகும் இரையைக் கவ்வும் காகன் ரமணகத் தீவுள்ளாரை வருந்த நகங்களுமுள்ளது. இதற்குத் தலை முதல் அவர்களுக்கு அபயத்தந்து அக்காளியனை பாதம்வரை- வெண்ணிறம் மேற்புறம் யமுனைமாவில் ஓடும்படி செய்வன்.. செம்மை. 7.சௌபர் இருடியால் யமுனையை கருடன்-1. காசிபருக்கு விரதையிடம் பிறக் யடுத்த தடாகத்திலுள்ள மீன்களைப் புசிக் தவன். இந்திரன் செய்த வேள்விக்கு என் உயிர் இழக்கச் சாபம் பெற்றவள்: வாலகில்யர் வர அருகிருந்த பசுவின் குளம் 8 கண்ணன் பத்திரய் பேற்றின் படியி விருந்த பள்ள நீர் அந்த வாலகில் பொருட்டு உபமன்னியுவிடம் சிவதிகை யரை அமிழ்த்திற்று. இதைக் கண்ட இக் பெற்றுத்தவஞ் செய்கையில் துவாரகை திரன் சிரித்தனன், வாலகில்லியர் இந்திர யை அவுணர் வளைத்த அவர்களைக் கொன்று னது கருவம் பங்கமடையும்படி ஒருவன் கோட்டையைக் காத்தவன். உண்டாகவென்று வேள்வி செய்து அவி 9. இராவண வதத்தில் இந்திரசித்து சொரிந்தனர். இதனால் கருடன் காசிபரி டன் போர்செய்த இலக்குமணர் நாக டம் பிறந்து பசியால் வருந்தியபோது பாசத்தால் கட்டுண்ட காலத்து யுத்தகனத் தாய் சொற்படி வடகிழக்குச் சமுத்திரத் தில் வந்து நாகபாசத்தைப் போக்கி இராம திருந்த வேடர்களை விழுங்கி வேடனாயிரு மூர்த்தியைத் துதித்துச் சென்றவன். ந்த பிராமணனையும் அவன் மனைவியை 10. பாற்கடல் கடைந்த காலத்து விஷ் யும் நீக்கிச் சுக்கிரன் அல்லது பிரபாவசு ணுமூர்த்தியின் எவலால் மந்தரமலையை எனும் பெயர்கொண்ட ஆமையையும் யேந்தினவன். சுப்பிர தீபகன் அல்லது நதிபன் எனும் 11. ஸ்ரீவைகுண்டத்திலிருந்து கிரீடா பெயர்கொண்ட யானையையும் பூமியில் சலங் கொண்டுவந்து பதித்துத் திருமாலை வையாது இமயமலையில் வைத்துண்டவன். எழுந்தருளுவித்தவன். இதுவே திரு வைகர்ணமெனும் திருமால் ஆலயத்தில் வேங்கடமலை. தன்னினும்மிக்கவலியுற்றபலகருடர்களைக் 12. பாதாளத்திருந்த உபரிசரவசவைப் கண்டு கர்வபங்க மடைந்தனன். (பார-சாந்)/ பூமியில் இருத்தி அரசு தந்தவன்.
கருங்குழலாதனார் 887 கருங்குழலாதனார் - கரிகாற் பெருவளத்தா 2 . இவன் தாயின் அடிமை சிக்கத் தெய் னைப் பாடியவர் . ( புற . நா ) வவுலகஞ் சென்று அமுத கலசத்தைக் கருங்கை - இருவகைத்து அது கொன்று பிரதிக்கையில் இந்திரன் கோபித்து வச்சிர வாழ் தொழிலினும் வன்பணித் தொழி மெறிந்தனன் . அதைக் கண்ட கருடன் வச் லினும் கன்றிய தொழிற்கையாம் . சிரத்திற்கு மரியாதையாக ஓரிற்கு கொடு கநசகள் - வைவச்சுவத மனுவின் குமான் த்தனன் . இதனால் இந்திரன் களித்து கட் கருசம் - கரூசம் காண்க . புக்கொள்ளக் கருடன் இந்திரனை நோக் கருடத்துவசன் - 1 . திருமால் . கிச் சிறியதாயின் சொற்படி இதனைக் 2 துரியோதனன் நம்பி . கொண்டுபோய் நாகருக்குக் கொடுக்கின் றேன் நீ கவர்ந்துகொள் என்றனன் . - இத கருடபஞ்சமி - இது சுமங்கலிகள் அனுஷ் னால் இந்திரன் இவனுக்குப் பாம்புகளைத் டிக்கும் விரதம் . இது கருடனை நோக்கி தின்னும் வரம் அளித்தனன் ஆவணிமீ சுக்கிலபக்ஷப் பஞ்சமியில் அனு 3 . இவன் அமுதுடன் கருப்பையைப் ஷ்டிப்பது ஒரு அரசன்குமார் எழுவரும் பூமியில் கொண்வெந்து பதித்தனன் . அத பாம்பினாற் கடியுண்டிறக்க அப்பிள்ளைக னால் தருப்பை சத்தமாயிற்று . ரின் தங்கை இவ்விரதம் அனுஷ்டித்துப் 4 . இவன் வலாசுரன் என்னும் அசுர பாம்பின் புற்றையும் பூசித்து அப்புற்றின் னுடலைத் தின்று தகைத்து உமிழக் கரு மண்ணைச் சலத்திற்கரைத்து இறந்த தம டோற்காரமென்னும் மாதரத்ன முண் யன்மாரின் உடல்மேல் தெறித்து உயிர்ப் டாயிற்று . ' இந்த அசானது எலும்புகள் பித்தனள் . வைாமாயின கருடர் - ஒரு தேவ வகுப்பினர் . 5 . இவனது வலிமைகண்டு திருமால் - கருடன் - செம்பருந்து ஆகாயத்தில் பறந்து கேட்டுக்கொள்ள வாகனமும் கொடியும் இரைதேடும் மாம்சபஷணி . செந்நிறமான ஆனவன் . ஒன்றரை அடி நீளமுள்ள இறக்கையை 6 . ஒருமுறை காளியன் என்னும் யும் வளைந்த அலகும் இரையைக் கவ்வும் காகன் ரமணகத் தீவுள்ளாரை வருந்த நகங்களுமுள்ளது . இதற்குத் தலை முதல் அவர்களுக்கு அபயத்தந்து அக்காளியனை பாதம்வரை - வெண்ணிறம் மேற்புறம் யமுனைமாவில் ஓடும்படி செய்வன் . . செம்மை . 7 . சௌபர் இருடியால் யமுனையை கருடன் - 1 . காசிபருக்கு விரதையிடம் பிறக் யடுத்த தடாகத்திலுள்ள மீன்களைப் புசிக் தவன் . இந்திரன் செய்த வேள்விக்கு என் உயிர் இழக்கச் சாபம் பெற்றவள் : வாலகில்யர் வர அருகிருந்த பசுவின் குளம் 8 கண்ணன் பத்திரய் பேற்றின் படியி விருந்த பள்ள நீர் அந்த வாலகில் பொருட்டு உபமன்னியுவிடம் சிவதிகை யரை அமிழ்த்திற்று . இதைக் கண்ட இக் பெற்றுத்தவஞ் செய்கையில் துவாரகை திரன் சிரித்தனன் வாலகில்லியர் இந்திர யை அவுணர் வளைத்த அவர்களைக் கொன்று னது கருவம் பங்கமடையும்படி ஒருவன் கோட்டையைக் காத்தவன் . உண்டாகவென்று வேள்வி செய்து அவி 9 . இராவண வதத்தில் இந்திரசித்து சொரிந்தனர் . இதனால் கருடன் காசிபரி டன் போர்செய்த இலக்குமணர் நாக டம் பிறந்து பசியால் வருந்தியபோது பாசத்தால் கட்டுண்ட காலத்து யுத்தகனத் தாய் சொற்படி வடகிழக்குச் சமுத்திரத் தில் வந்து நாகபாசத்தைப் போக்கி இராம திருந்த வேடர்களை விழுங்கி வேடனாயிரு மூர்த்தியைத் துதித்துச் சென்றவன் . ந்த பிராமணனையும் அவன் மனைவியை 10 . பாற்கடல் கடைந்த காலத்து விஷ் யும் நீக்கிச் சுக்கிரன் அல்லது பிரபாவசு ணுமூர்த்தியின் எவலால் மந்தரமலையை எனும் பெயர்கொண்ட ஆமையையும் யேந்தினவன் . சுப்பிர தீபகன் அல்லது நதிபன் எனும் 11 . ஸ்ரீவைகுண்டத்திலிருந்து கிரீடா பெயர்கொண்ட யானையையும் பூமியில் சலங் கொண்டுவந்து பதித்துத் திருமாலை வையாது இமயமலையில் வைத்துண்டவன் . எழுந்தருளுவித்தவன் . இதுவே திரு வைகர்ணமெனும் திருமால் ஆலயத்தில் வேங்கடமலை . தன்னினும்மிக்கவலியுற்றபலகருடர்களைக் 12 . பாதாளத்திருந்த உபரிசரவசவைப் கண்டு கர்வபங்க மடைந்தனன் . ( பார - சாந் ) / பூமியில் இருத்தி அரசு தந்தவன் .