அபிதான சிந்தாமணி
கம்பர்
345
கம்பர்
குளிரொற்றியூர், வல்லியைப் புல்லிய மலையை' என்பதினும், நாகபாசப் பட
கைக்கோவிவள் வந்து வாய்த்ததுவே" லம் "வாசங்கலந்த மசைநான் என்பதனா
என்று அவளுடனுமிருந்து பின்பு களத் லும், மருந்து மலைப் படலம் “வள்ளி நாட்
தைப் பதியில் ஒருத்தியை விரும்பி அவ டிய பொன் " என்பதனாலும், திருவபி
ளுடனுமிருந்தனராம். இதனை "வில்லிக 'டேகப்படலம் "அரியணை யநுமன்றாங்க
ளந்தைமின்னை விண்ணவர் தங் கோமானை, என்பதனாலும், விடைகொடுத்த படலம்
வல்லிநெடுஞ் சேடனையும் வாணனையும் "மறையவர்வாழி'' என்பதனாலும் கூறிய
புல்லியுறப், பார்க்கும்போதும் மதாம்பற் வற்றா லறிக. இவர், நாளொன்றுக்கு எழு
றும்போதும் தனத்தைச் சேர்க்கும் போ நூறு செய்யுட்களாகப் பாடி முடித்தனர்.
தும் நினைப்பஞ்சென்று, " எனும் தமிழ் இதை யறிந்த ஒட்டக்கூத்தர், இவர்க்குச்
நாவலர் சரிதையாலறிக. காவிரி எச்சிற் சாசுவதியின் அருள் பூரணமாக இருக்கி
படப் பாடியது "மெய்கழுவி வந்து விருந் றது, இவர் செய்யுளின் முன் நம் செய்
துண்டு மீளுமவர், கைகழுவ நீர்போதுங் யுள் ஏதாமெனத் தாம்பாடியதைக் கிழித்
காவிரியே - பொய்கழுவும், போர்வேள் தெறிவதைக் காரியவசமாய் ஒட்டக்கூத்
சடையன் புதுவையான் றன் புகழை, யார்
தர் வீட்டிற்குச் சென்ற கம்பர் கண்டு
போற்ற வல்லாரறிந்து" தாதனைப் பாடி கிழிந்தவை போக உத்தரகாண்டத்தை
யது. தாதா வென்றாலும் தருவென்று வாங்கித் தாம் பாடிய இராமாயணத்துடன்
சொன்னாலும், தாதா வென்றாலும் தருவ சேர்த்தனர். இதனை யாங்கேற்றப் பலரி
னோதாராதான், தாதா வென்றாலுந் தரு டஞ் சென்று ஸ்ரீரங்கம் போய் அங்குள்ள
வென்று சொன்னாலும், தாதா வென்றா வித்துவான்களைக் கையொப்பங் கேட்டு
லும், தருவனந்தாதனே." அதிகாரியை அவர்கள் தில்லையில் தீக்ஷிதர்கள் கை
வெட்டுவிக்கக் கூறியது "சென்னிவிளை கழ யெழுத்து இருக்கின் எங்கட்குத் தடை
னி செஞ்சிவாழ் சோழாண்டே மன்னு புக யில்லையெனச் சிதம்பாஞ்சென்று பலநாள்
ழொற்றியூர் மட்பக்க நாய்ச்சியார், தம்மை காத்திருந்தும் அவர்கள் கூடாமையாற்
வாவிட்ட பூழலோ பூழல். இவர் இராமா கடவுளைத் துதிக்கத் தெய்வகதியால் பாம்
யணம் ஒற்றியூரி லிருந்தபோதும், வெண் பு கடித்துக் குழந்தை பொன் றிறந்தது.
ணெநல்லூரிலுமிருந்து பாடினர் என்பதை அதன் பொருட்டு அனைவருங் கூடினர்.
''தொடை நிரம்பியதோ மறுமாக்கதை அப்போது கம்பர் சென்று "ஆழியான்
சடையன் வெண்ணெய் நல்லூர் வயிற்றந் பள்ளியணையே அவன் கடைந்த ஆழிவ
ததே என்பதாலும் பின்வருஞ் செய்யு ரையின் மணித்தாம்பே-யூழியான், பூணே
ளாலு மறிக. இவர் இரவில் தம் மாணாக்கர் புரமெரித்த பொற்சிலையிற் பூட்டுகின்ற,
எழுதப் பாடுகையில் திருவொற்றியூர்க் நாணேயகல நட" என்றும் மங்கை
காளியைத் தீவட்டிப் பிடிக்கச் செய்த யொரு பங்கர்மணி மார்பிலாரமே, பொங்
னர் என்பதை "ஒற்றியூர் காக்கவுறை குங்கடல் கடைந்த பொற்கயிறே - திங்க
கின்ற காளியே, வெற்றியூர்க் காகுத் ளையும், சீறிய தன்மேலூருந் தெய்வத்திரு
தன் மெய்ச்சரிதை - பற்றியே, நந்தா நாணே, ஏறிய பாம்பே யிறங்கு என்
தெழுது தற்கு நல்லிரவின் மாணாக்கர் , பிங் றும் "பாரைச் சுமந்த படவாவே பங்க
தாமற்பந்தம் பிடி" என்பதாலறிக. கம் யக் கண், வீரன் கிடந்து றங்கு மெல்லணை
பர் சடைய வள்ளலது பெருநன்றி பாரா யே- ஈரமதிச், செஞ்சடையான் பூணுந்
ட்டி அவரை இராமாயணத்துப் பலவிடங் திருவாபரணமே, நஞ்சுடையாய் தூரநட
களிற் புகழ்ந்துளார் அதனைப் பாயிரம் என்றும், தமது இராமாயணத்தில் நாகபாச
''நடையினின் றுயர் ' எனுஞ் செய்யுளி படலத்தில் சில செய்யுட்களையு மெடுத்
னும், பாலகாண்டம் வேள்விப்படலம் துக்கூறிக் குழந்தையை எழுப்பினார்.
"விண்ணவர் போயபின்றை" எனுஞ் இதைக் கண்ட தில்லை மூவாயிரவர் கம்பர்
செய்யுளினும், அகலிகைப் படலம். "அர மனதின்படி கையொப்ப மிட்டனர். அவ்
மடந்தையர் கற்பக நவநிதி" என்பதா
விடம் நீங்கிக் கம்பர் தஞ்சை அஞ்சனாக்ஷி,
லும், மிதிலை காண்படலம் "வண்ண மாவண்டூர்க்கருமான், அம்பிகாபதி முத
மாலைகை பரப்பி " என்பதினானும், சேது லியவா கையொப்பம் பெற்றுத் திருவ
பாதனப் படலம் "மஞ்செனத்திகழ் தருரங்கஞ் சென்று பெருமாள் நஞ் சட
ஆக
கம்பர்
345
கம்பர்
குளிரொற்றியூர்
வல்லியைப்
புல்லிய
மலையை
'
என்பதினும்
நாகபாசப்
பட
கைக்கோவிவள்
வந்து
வாய்த்ததுவே
லம்
வாசங்கலந்த
மசைநான்
என்பதனா
என்று
அவளுடனுமிருந்து
பின்பு
களத்
லும்
மருந்து
மலைப்
படலம்
“
வள்ளி
நாட்
தைப்
பதியில்
ஒருத்தியை
விரும்பி
அவ
டிய
பொன்
என்பதனாலும்
திருவபி
ளுடனுமிருந்தனராம்
.
இதனை
வில்லிக
'
டேகப்படலம்
அரியணை
யநுமன்றாங்க
ளந்தைமின்னை
விண்ணவர்
தங்
கோமானை
என்பதனாலும்
விடைகொடுத்த
படலம்
வல்லிநெடுஞ்
சேடனையும்
வாணனையும்
மறையவர்வாழி
'
'
என்பதனாலும்
கூறிய
புல்லியுறப்
பார்க்கும்போதும்
மதாம்பற்
வற்றா
லறிக
.
இவர்
நாளொன்றுக்கு
எழு
றும்போதும்
தனத்தைச்
சேர்க்கும்
போ
நூறு
செய்யுட்களாகப்
பாடி
முடித்தனர்
.
தும்
நினைப்பஞ்சென்று
எனும்
தமிழ்
இதை
யறிந்த
ஒட்டக்கூத்தர்
இவர்க்குச்
நாவலர்
சரிதையாலறிக
.
காவிரி
எச்சிற்
சாசுவதியின்
அருள்
பூரணமாக
இருக்கி
படப்
பாடியது
மெய்கழுவி
வந்து
விருந்
றது
இவர்
செய்யுளின்
முன்
நம்
செய்
துண்டு
மீளுமவர்
கைகழுவ
நீர்போதுங்
யுள்
ஏதாமெனத்
தாம்பாடியதைக்
கிழித்
காவிரியே
-
பொய்கழுவும்
போர்வேள்
தெறிவதைக்
காரியவசமாய்
ஒட்டக்கூத்
சடையன்
புதுவையான்
றன்
புகழை
யார்
தர்
வீட்டிற்குச்
சென்ற
கம்பர்
கண்டு
போற்ற
வல்லாரறிந்து
தாதனைப்
பாடி
கிழிந்தவை
போக
உத்தரகாண்டத்தை
யது
.
தாதா
வென்றாலும்
தருவென்று
வாங்கித்
தாம்
பாடிய
இராமாயணத்துடன்
சொன்னாலும்
தாதா
வென்றாலும்
தருவ
சேர்த்தனர்
.
இதனை
யாங்கேற்றப்
பலரி
னோதாராதான்
தாதா
வென்றாலுந்
தரு
டஞ்
சென்று
ஸ்ரீரங்கம்
போய்
அங்குள்ள
வென்று
சொன்னாலும்
தாதா
வென்றா
வித்துவான்களைக்
கையொப்பங்
கேட்டு
லும்
தருவனந்தாதனே
.
அதிகாரியை
அவர்கள்
தில்லையில்
தீக்ஷிதர்கள்
கை
வெட்டுவிக்கக்
கூறியது
சென்னிவிளை
கழ
யெழுத்து
இருக்கின்
எங்கட்குத்
தடை
னி
செஞ்சிவாழ்
சோழாண்டே
மன்னு
புக
யில்லையெனச்
சிதம்பாஞ்சென்று
பலநாள்
ழொற்றியூர்
மட்பக்க
நாய்ச்சியார்
தம்மை
காத்திருந்தும்
அவர்கள்
கூடாமையாற்
வாவிட்ட
பூழலோ
பூழல்
.
இவர்
இராமா
கடவுளைத்
துதிக்கத்
தெய்வகதியால்
பாம்
யணம்
ஒற்றியூரி
லிருந்தபோதும்
வெண்
பு
கடித்துக்
குழந்தை
பொன்
றிறந்தது
.
ணெநல்லூரிலுமிருந்து
பாடினர்
என்பதை
அதன்
பொருட்டு
அனைவருங்
கூடினர்
.
'
'
தொடை
நிரம்பியதோ
மறுமாக்கதை
அப்போது
கம்பர்
சென்று
ஆழியான்
சடையன்
வெண்ணெய்
நல்லூர்
வயிற்றந்
பள்ளியணையே
அவன்
கடைந்த
ஆழிவ
ததே
என்பதாலும்
பின்வருஞ்
செய்யு
ரையின்
மணித்தாம்பே
-
யூழியான்
பூணே
ளாலு
மறிக
.
இவர்
இரவில்
தம்
மாணாக்கர்
புரமெரித்த
பொற்சிலையிற்
பூட்டுகின்ற
எழுதப்
பாடுகையில்
திருவொற்றியூர்க்
நாணேயகல
நட
என்றும்
மங்கை
காளியைத்
தீவட்டிப்
பிடிக்கச்
செய்த
யொரு
பங்கர்மணி
மார்பிலாரமே
பொங்
னர்
என்பதை
ஒற்றியூர்
காக்கவுறை
குங்கடல்
கடைந்த
பொற்கயிறே
-
திங்க
கின்ற
காளியே
வெற்றியூர்க்
காகுத்
ளையும்
சீறிய
தன்மேலூருந்
தெய்வத்திரு
தன்
மெய்ச்சரிதை
-
பற்றியே
நந்தா
நாணே
ஏறிய
பாம்பே
யிறங்கு
என்
தெழுது
தற்கு
நல்லிரவின்
மாணாக்கர்
பிங்
றும்
பாரைச்
சுமந்த
படவாவே
பங்க
தாமற்பந்தம்
பிடி
என்பதாலறிக
.
கம்
யக்
கண்
வீரன்
கிடந்து
றங்கு
மெல்லணை
பர்
சடைய
வள்ளலது
பெருநன்றி
பாரா
யே
-
ஈரமதிச்
செஞ்சடையான்
பூணுந்
ட்டி
அவரை
இராமாயணத்துப்
பலவிடங்
திருவாபரணமே
நஞ்சுடையாய்
தூரநட
களிற்
புகழ்ந்துளார்
அதனைப்
பாயிரம்
என்றும்
தமது
இராமாயணத்தில்
நாகபாச
'
'
நடையினின்
றுயர்
'
எனுஞ்
செய்யுளி
படலத்தில்
சில
செய்யுட்களையு
மெடுத்
னும்
பாலகாண்டம்
வேள்விப்படலம்
துக்கூறிக்
குழந்தையை
எழுப்பினார்
.
விண்ணவர்
போயபின்றை
எனுஞ்
இதைக்
கண்ட
தில்லை
மூவாயிரவர்
கம்பர்
செய்யுளினும்
அகலிகைப்
படலம்
.
அர
மனதின்படி
கையொப்ப
மிட்டனர்
.
அவ்
மடந்தையர்
கற்பக
நவநிதி
என்பதா
விடம்
நீங்கிக்
கம்பர்
தஞ்சை
அஞ்சனாக்ஷி
லும்
மிதிலை
காண்படலம்
வண்ண
மாவண்டூர்க்கருமான்
அம்பிகாபதி
முத
மாலைகை
பரப்பி
என்பதினானும்
சேது
லியவா
கையொப்பம்
பெற்றுத்
திருவ
பாதனப்
படலம்
மஞ்செனத்திகழ்
தருரங்கஞ்
சென்று
பெருமாள்
நஞ்
சட
ஆக