அபிதான சிந்தாமணி

ஒட்டக்கூத்தர் 295 ஒட்டக்கூத்தர் என்று கேட்டுக்கொள்ள, அப் பெரியோ ரத்தின் வழியே பாணியை நீட்ட, அதனை அனைவரும் அன்புடன் அது புரிக" என் வாங்கி வாசித்து, இவ்வாறு நம்கடவுள் றனர். புலவர் அங்குள்ள அரிசொலார் சரித்திரத்தை முடித்தது வியப்பு எனக் நதியடைந்து நீராடி வெண்ணீறுங் கூறி அதனைப் பாராட்டி, கோபந் தணி கண்டிகையு மணிந்து ஐந்தெழுத்தைச் சிந் ந்து குதுகலித்தவராய்த் தங்கைக் கத்தி தித்துச் சிவபெருமானைப் பூசித்து 'என் யைத் துவாரத்தின் வழியே நல்கி 'உம மனக்கவலையகல அருள் புரிக' எனப் பிரா திஷ்டப்படி செய்வீராக' என்று கூறி ர்த்தித்து, பின்பு அருகிலிருந்த முளைச் னர். அதைக்கேட்ட புலவர் யான் செய்த சாளம்மை என்னுங் காளிகோயிலை கொலைகாரணமாக என்னைக் கொல்லத் அடைந்து யாவரும் விலகியிருக்குந் தரு துணிந்த நீர் இங்கனமிசைத்தல் என்? ணம் பார்த்து அக்கோயிற் கதவடைத்துத் எனவினாவ, அச்சிவசரணர், நம்கடவுள் தாழிட்டுக் கொண்டனர். இஃதறிந்த தக்கன் யாகத்தை அழித்த சரிதத்தை சிவனடியார்கள் பெருங் கோபங்கொண்டு நீர் இனிது பாடி முடித்தமையால், உம் புலவரை எவ்வாறாவது கொல்ல நினை 'மால் இன்னும் பல பிரபந்தங்கள் பாடிக் புங்கால், அவருட்சிலர், புலவர் ஆலயத்து கொள்ளலாம் என்பதுட்கொண்டு இக்கைக் ளிருப்பதால் விடிந்தபின் வெளிபடுத்திக் கத்தி யீந்தோம்' என்னலும், புலவர் வெளி கோறலே விழுமிதென்று சொல்ல, அத வந்து வணங்கினர். அவ்வருந்தவர், முன் ற்குடம்பட்டு அன்றிரவெல்லாங் காவல் பொருவன் கொணர்ந்ததொரு புஸ் தகம் பூண்டிருந்தனர். உள்ளேயிருந்த புலவர் மெய்ப்பொருணாயனாரது இறுதிக் கேது ' இவ் வாபத்தை அகற்றி யருள்வாய் ' வாயிற்று ; நீர்வரைந்த இந்நூல் தானுங் என்று அக் காளிகாதேவியைப் பிரார்த் கொலை தவிர்தற்கு ஏதுவாயிற்று' என தித்தவழி தேவி அவர் முன்பு தோன்றி, வியந்து புலவரைப் பலவாறு புகழ்ந்து, ''அருந்தவர்க்கு அநாதித் தெய்வமாக அப்புலவர் பிரார்த்தனைப்படி அவர் தீவி விளங்கும் வீரபத்திரக் கடவுளே உம்குல னைக்குப் பரிகாரமும் இயற்றியருள் புரிந் தெய்வம் என்றெண்ணி, அப்பெருமான் தார்கள், பின்னர், புலவர், கங்கை வீரேசர் பேரில் ஓர் பிரபந்தமியற்றுக என்ற சந்நதியில் தக்கயாகப் பாணியை அரங் னவ. அது கேட்ட புலவர், தேவியே! கேற்றி, அப்போது தாம் அடிமைப்பட்ட யானியற்றும் பிரபந்தத்தை, நீயே எழு சங்கமக் குரவராற் பலவரிசைகள் அளிக் தத் திருவுளம் வைத்தால் விரைவின் கப் பெற்றனராய்த் திரும்பி அரசனவை முடித்து விடலாம் என்னலும் தேவியும் யை யடைந்தனர். அரச னெதிர்கொண்டு சம்மதித்து, புலவர் சொல்லச் சொல்ல வந்து 'புலவரே! கொலைப்போர் வழக்கு எழுதி வருவாளாயினள். இங்கனம் எழு எவ்வாறாயிற்று' என்று வினாவினான். புல தும்போது தேவியின் ஒருகையி லேந்திய வர்"ஆழாக்கு எண்ணெயோடொழிந்தது'' தீபம் சிறிது சலனமடைய, அத்தருணம், என வியப்பிற்கூறி, பரணிபாடியது முத புலவர் வீராசம்பாடும் நிலைமையி லிருந்த லிய செய்திகளை அறிவித்தலும், அரசனு தினால் அக்குண முடையராய், கைத்தீபம் வந்து அவையோர் மகிழ ஒட்டக்கூத்தரை அசைவதென்' என்று அத்தேவியின் கன் வியந்து புகழ்ந்து வரிசை பலவளித்து னத்திலே தங் கரத்தாலடித்து, பின் சாந்த விக்க, புலவர் தம்மனையினெய்தி அந் ரசம் ஒதுங்கால் தாம் செய்த தவறு தெளி தணர் வறியவாதியர்க்குத் தான தரும ந்து உடனடுங்க, தேவியும், பரிவுடன் மளித்து முன்போலச் சுற்றத்துடன் சுக "இச்செயல் நின்போத மின்றி நிகழ்ந்த மாகக் களித்து வாழ்ந்து மரணமடைந்தனர். தாகலின் அதுபற்றிக்கவலற்க' என் றருளி இவரது மரணச்செய்தியறிந்த ஒளவையார் னள். இவ்வாறு, வீரபத்திரக்கடவுள் இவரது பிரிவாற்றாதவராய் "நூற்றெண் வெற்றியை நாறசீரடிப் பாடல்களால், பதின்காத நூங்கு நறுந்தமிழி, னேற்ற "பாணி, என்னும் பிரபந் தமாகப் பாடி 'மினியென்னா யியலுமோ - போற்று, முடித்தலும் சூரியனும் இருளகல உதய புவிராசர் யாரும் புகழு மொட்டக்கூத்தக், மாயினன், காத்திருந்த சிவசரணரும் புல கவிராசன் காட்சியிலாக்கால். 1 எனக் வரை வெளியேறும்படி அழைத்தனர். கிலேசித்து நீங்கினர். இக் கதைகளுள் அதற்குப் புலவர் இஃது' என்று ஓர் துவா புகழேந்தி சம்பந்தமுள்ள கதைகள் தமிழ்
ஒட்டக்கூத்தர் 295 ஒட்டக்கூத்தர் என்று கேட்டுக்கொள்ள அப் பெரியோ ரத்தின் வழியே பாணியை நீட்ட அதனை அனைவரும் அன்புடன் அது புரிக என் வாங்கி வாசித்து இவ்வாறு நம்கடவுள் றனர் . புலவர் அங்குள்ள அரிசொலார் சரித்திரத்தை முடித்தது வியப்பு எனக் நதியடைந்து நீராடி வெண்ணீறுங் கூறி அதனைப் பாராட்டி கோபந் தணி கண்டிகையு மணிந்து ஐந்தெழுத்தைச் சிந் ந்து குதுகலித்தவராய்த் தங்கைக் கத்தி தித்துச் சிவபெருமானைப் பூசித்து ' என் யைத் துவாரத்தின் வழியே நல்கி ' உம மனக்கவலையகல அருள் புரிக ' எனப் பிரா திஷ்டப்படி செய்வீராக ' என்று கூறி ர்த்தித்து பின்பு அருகிலிருந்த முளைச் னர் . அதைக்கேட்ட புலவர் யான் செய்த சாளம்மை என்னுங் காளிகோயிலை கொலைகாரணமாக என்னைக் கொல்லத் அடைந்து யாவரும் விலகியிருக்குந் தரு துணிந்த நீர் இங்கனமிசைத்தல் என் ? ணம் பார்த்து அக்கோயிற் கதவடைத்துத் எனவினாவ அச்சிவசரணர் நம்கடவுள் தாழிட்டுக் கொண்டனர் . இஃதறிந்த தக்கன் யாகத்தை அழித்த சரிதத்தை சிவனடியார்கள் பெருங் கோபங்கொண்டு நீர் இனிது பாடி முடித்தமையால் உம் புலவரை எவ்வாறாவது கொல்ல நினை ' மால் இன்னும் பல பிரபந்தங்கள் பாடிக் புங்கால் அவருட்சிலர் புலவர் ஆலயத்து கொள்ளலாம் என்பதுட்கொண்டு இக்கைக் ளிருப்பதால் விடிந்தபின் வெளிபடுத்திக் கத்தி யீந்தோம் ' என்னலும் புலவர் வெளி கோறலே விழுமிதென்று சொல்ல அத வந்து வணங்கினர் . அவ்வருந்தவர் முன் ற்குடம்பட்டு அன்றிரவெல்லாங் காவல் பொருவன் கொணர்ந்ததொரு புஸ் தகம் பூண்டிருந்தனர் . உள்ளேயிருந்த புலவர் மெய்ப்பொருணாயனாரது இறுதிக் கேது ' இவ் வாபத்தை அகற்றி யருள்வாய் ' வாயிற்று ; நீர்வரைந்த இந்நூல் தானுங் என்று அக் காளிகாதேவியைப் பிரார்த் கொலை தவிர்தற்கு ஏதுவாயிற்று ' என தித்தவழி தேவி அவர் முன்பு தோன்றி வியந்து புலவரைப் பலவாறு புகழ்ந்து ' ' அருந்தவர்க்கு அநாதித் தெய்வமாக அப்புலவர் பிரார்த்தனைப்படி அவர் தீவி விளங்கும் வீரபத்திரக் கடவுளே உம்குல னைக்குப் பரிகாரமும் இயற்றியருள் புரிந் தெய்வம் என்றெண்ணி அப்பெருமான் தார்கள் பின்னர் புலவர் கங்கை வீரேசர் பேரில் ஓர் பிரபந்தமியற்றுக என்ற சந்நதியில் தக்கயாகப் பாணியை அரங் னவ . அது கேட்ட புலவர் தேவியே ! கேற்றி அப்போது தாம் அடிமைப்பட்ட யானியற்றும் பிரபந்தத்தை நீயே எழு சங்கமக் குரவராற் பலவரிசைகள் அளிக் தத் திருவுளம் வைத்தால் விரைவின் கப் பெற்றனராய்த் திரும்பி அரசனவை முடித்து விடலாம் என்னலும் தேவியும் யை யடைந்தனர் . அரச னெதிர்கொண்டு சம்மதித்து புலவர் சொல்லச் சொல்ல வந்து ' புலவரே ! கொலைப்போர் வழக்கு எழுதி வருவாளாயினள் . இங்கனம் எழு எவ்வாறாயிற்று ' என்று வினாவினான் . புல தும்போது தேவியின் ஒருகையி லேந்திய வர் ஆழாக்கு எண்ணெயோடொழிந்தது ' ' தீபம் சிறிது சலனமடைய அத்தருணம் என வியப்பிற்கூறி பரணிபாடியது முத புலவர் வீராசம்பாடும் நிலைமையி லிருந்த லிய செய்திகளை அறிவித்தலும் அரசனு தினால் அக்குண முடையராய் கைத்தீபம் வந்து அவையோர் மகிழ ஒட்டக்கூத்தரை அசைவதென் ' என்று அத்தேவியின் கன் வியந்து புகழ்ந்து வரிசை பலவளித்து னத்திலே தங் கரத்தாலடித்து பின் சாந்த விக்க புலவர் தம்மனையினெய்தி அந் ரசம் ஒதுங்கால் தாம் செய்த தவறு தெளி தணர் வறியவாதியர்க்குத் தான தரும ந்து உடனடுங்க தேவியும் பரிவுடன் மளித்து முன்போலச் சுற்றத்துடன் சுக இச்செயல் நின்போத மின்றி நிகழ்ந்த மாகக் களித்து வாழ்ந்து மரணமடைந்தனர் . தாகலின் அதுபற்றிக்கவலற்க ' என் றருளி இவரது மரணச்செய்தியறிந்த ஒளவையார் னள் . இவ்வாறு வீரபத்திரக்கடவுள் இவரது பிரிவாற்றாதவராய் நூற்றெண் வெற்றியை நாறசீரடிப் பாடல்களால் பதின்காத நூங்கு நறுந்தமிழி னேற்ற பாணி என்னும் பிரபந் தமாகப் பாடி ' மினியென்னா யியலுமோ - போற்று முடித்தலும் சூரியனும் இருளகல உதய புவிராசர் யாரும் புகழு மொட்டக்கூத்தக் மாயினன் காத்திருந்த சிவசரணரும் புல கவிராசன் காட்சியிலாக்கால் . 1 எனக் வரை வெளியேறும்படி அழைத்தனர் . கிலேசித்து நீங்கினர் . இக் கதைகளுள் அதற்குப் புலவர் இஃது ' என்று ஓர் துவா புகழேந்தி சம்பந்தமுள்ள கதைகள் தமிழ்