அபிதான சிந்தாமணி

ஒட்டக்கூத்தர் 290 ஒட்டக்கூத்தர் கூத்தர் பாதி சோழன் பாதி பாடியது. டியோ வம்மானே, ஊருக்குறந்தை நிகர் ஆடுங் கடைமணி நாவசையாம லலை கொற்சையோவம்மானே, ஒக்குமோசோ மெல்லா, திடுங்குடையிற் றரித்த பிரானெ ணாட்டைப் பாண்டி நாடம்மானே. இவர் ன்று நித்தாவம், பாடுங் கவிப் பெருமா சோழனைப் புகழவேண்டி " வென்றி னொட்டக்கூத்தன் பதாம்புயத்தைச் சூடுல் வளவன் விறல்வேந்தர் தம்பிரான், என்று குலோத்துங்க சோழனென்றே யென்னைச் முதுகிற்கிடான் கவசம்-தின்றும் 17 எனக் சொல்லுவரே. '' (இராஜா கைகொடுத்து கூறி சற்று நிதானிக்கையில் பாதி புக போது கூத்தர் பாடியது "கொலையைத் ழேந்தி முடிக்தனர். இது நிற்க, ஒட்டக் தடவிய வைவேலாக்கர்குல மடியச், சிலை கூத்தர் சோழனுக்குப் பெண்ணைக்கேட்டுத் யைத் தடவிய கையேயிது சக தண்டத் தீர்மானிக்தனர். சோழன், மணத்தின் துள்ள, மலையைத் தடவிய விந்தத் தடவி பொருட்டுத் தன்னாட்டைக் காக்க ஒட்டக் மலைந்த வொன்னார் தலையைத் தடவி கூத்தரை வைத்துவிட்டு மதுரைக்குச் ந-க்குங் கொல்யானைச் சயதுங்கனே. 17 சென்றனன். மண முடித்த பின்னர் தன் மடையனைத் தண்டஞ் செய்ததை விலக் குமரிக்குச் சீதனப்பொருளாகப் புகழேந் கக் கூத்தர் பாடியது "மீனகம்பற்றிய திப்புலவரையும் மற்றுமுள்ள பலபொருள் வேலையு மண்ணையும் வெற்படங்கப், போ களையுமனுப்ப ஒட்டக்கூத்தர், புகழேந்தி னகம் பற்றிய மாலலையோ பொருந் தாவர தன்னைப் பாண்டியன் சமத்தானத்தி லவ சர், கானகம்பற்றக் கனவரைபற்றக் கவன் மதித்த தனிமித்தம் புகழேந்தியைச் சிறை கள்பற்ற, வானகம்பற்ற வடி வல் விடுத்த யிட்டனர். கல்யாணம் முடிந்தபின் தன் வரது கைனே."கூத்தர் மாணாக்கன் பாடிய னூருக்கு வந்த சோழன், ஒருநாள் கூத்தரு அந்தாதிச் சழத்தி மாவு றங்கின புள் டன் பவனி வருகையில் புகழேந்தி மேன் ளுறங்கின வண்டு றங்கின தண்டலைக், கா மாடத்திருந்து பார்க்கச் சோழன் ஒட்டக் வுறங்கினவின்ன மென்மகள் கண்ணுறங்கி கூத்தரை நோக்கி இப் புலவர் சிறந்தவ லன் கைடணைக், கோவு றங்கு கடைத்தலைக் என்றே வென்னக், கூத்தர் "மானிற் குல தீபவள்ளைகு தட்டநின், சாவுறங்குபு குமோ வந்தவாளரிவேங்கை முன்வற்றிச் கார சஞ்சலவஞ்ச லென்ன வடுக்குமே.17 செத்த, கானிற்குமோ வவ்வெரியுந்தழன் இராசாவுக்கு வேளையேதென்று கேட்ட முன்கனை கடலின், மீனிற்குமோ வந்த 'சோமனுக்குக் கூத்தர் சொல்லியது. வெங்கட்சுறவமுன் வீசுபனி, தானிற்கு '' தன்னுடைய தேவியர்க்குத் தார்வளவன் மோவக்கதிரோனு தயத்திற்றார்மன்னனே'' சனுரைப்ப, துன்னுடைய சீர்த்தி யுயர் என்றனர். இவர் தம் வினாவுக்கு விடை தரா நலமே - துன்னுபுகழ்ச்-சோமாதிரிபுவனத் தவர்களைச் சிறையிலிட்டு நவராத்திரியில் தோன்றவே நின்புகழை, யாமா ருரைக்க பலியிடுவது வழக்கம். அவ் வழக்கப்படி வினி." அரியைப் பாடவேண்டு மென்ற இவர் நவராத்திரி பூசையில் இராஜன் சமு போது கூத்தர் பாடியது. "ஆரேயெனு கத்துப் புலவர்களை வாவிடச் சிறைபி மொன்று சொல்லத் தொடங்கனு மவ்வி லடை பட்டுப் புகழேந்தியால் வல்லவ டத்துன், பேரே வருமென்ன பேற பெற் னாய குயவன் வந்து இறுமாந்து நிற்க அவ 'றேன் பெரு நான்மறையின், வேரே மிதி னைக் கண்ட கூத்தர் 'மோனை முத்தமிழ் லைபின் மின்னுட னே வெய்ய கானடந்த, மும்மதமும் பொழியானை முன் வந்தெதிர்த் காரே கடல் கொளுந் தச்சிலை வாங்கிய கா தவனாரடா '' என்றனர். இதைக் கேட்ட குத்தனே." இவர் சோழனுக்குப் பெண் குயவன் "கூனையுங் குடமுங் குண்டுசட் வேண்டிப் பாண்டியன் சமஸ்த்தானத்திற் டியும், பானையுஞ் செய்யு மங்குசப்பையல் குச் சென்றபோது சோழனைப் புகழ யான் " என் றனன். இதைக் கேட்டயர்ந்த வேண்டிப் பாடிய செய்யுள் கோரத்துக் கூத்தர், மற்றொருவனை அழைப்பிக்கப் கொப்போகன வட்டமம்மானே, கூறுவ பொட்டைக்கண் அம்பட்டன் வந்தனன். துங்காவிரிக்குவை யையோ வம்மானே, அவனைக் கண்டு விண்பட்டகொக்கு வல் ஆருக்கு வேம்புநிக ராகுமோவம் மானே, லூறு கண்டென்ன விலவிலக்கப், புண் ஆதித்தனுக்கு நிகராம்புலியோ வம்மானே, பட்ட நெஞ்சொடு மிங்கு நின்றாய் பொட் வீரர்க்குள் வீரனொரு மீனவனோவம்மா டையாய் புகலாய்" என்றனர். இதைக் னே, வெற்றிப்புலிக் கொடிக்கு மீன் கொட கேட்ட அம்பட்டன் "கண் பொட்டையா
ஒட்டக்கூத்தர் 290 ஒட்டக்கூத்தர் கூத்தர் பாதி சோழன் பாதி பாடியது . டியோ வம்மானே ஊருக்குறந்தை நிகர் ஆடுங் கடைமணி நாவசையாம லலை கொற்சையோவம்மானே ஒக்குமோசோ மெல்லா திடுங்குடையிற் றரித்த பிரானெ ணாட்டைப் பாண்டி நாடம்மானே . இவர் ன்று நித்தாவம் பாடுங் கவிப் பெருமா சோழனைப் புகழவேண்டி வென்றி னொட்டக்கூத்தன் பதாம்புயத்தைச் சூடுல் வளவன் விறல்வேந்தர் தம்பிரான் என்று குலோத்துங்க சோழனென்றே யென்னைச் முதுகிற்கிடான் கவசம் - தின்றும் 17 எனக் சொல்லுவரே . ' ' ( இராஜா கைகொடுத்து கூறி சற்று நிதானிக்கையில் பாதி புக போது கூத்தர் பாடியது கொலையைத் ழேந்தி முடிக்தனர் . இது நிற்க ஒட்டக் தடவிய வைவேலாக்கர்குல மடியச் சிலை கூத்தர் சோழனுக்குப் பெண்ணைக்கேட்டுத் யைத் தடவிய கையேயிது சக தண்டத் தீர்மானிக்தனர் . சோழன் மணத்தின் துள்ள மலையைத் தடவிய விந்தத் தடவி பொருட்டுத் தன்னாட்டைக் காக்க ஒட்டக் மலைந்த வொன்னார் தலையைத் தடவி கூத்தரை வைத்துவிட்டு மதுரைக்குச் - க்குங் கொல்யானைச் சயதுங்கனே . 17 சென்றனன் . மண முடித்த பின்னர் தன் மடையனைத் தண்டஞ் செய்ததை விலக் குமரிக்குச் சீதனப்பொருளாகப் புகழேந் கக் கூத்தர் பாடியது மீனகம்பற்றிய திப்புலவரையும் மற்றுமுள்ள பலபொருள் வேலையு மண்ணையும் வெற்படங்கப் போ களையுமனுப்ப ஒட்டக்கூத்தர் புகழேந்தி னகம் பற்றிய மாலலையோ பொருந் தாவர தன்னைப் பாண்டியன் சமத்தானத்தி லவ சர் கானகம்பற்றக் கனவரைபற்றக் கவன் மதித்த தனிமித்தம் புகழேந்தியைச் சிறை கள்பற்ற வானகம்பற்ற வடி வல் விடுத்த யிட்டனர் . கல்யாணம் முடிந்தபின் தன் வரது கைனே . கூத்தர் மாணாக்கன் பாடிய னூருக்கு வந்த சோழன் ஒருநாள் கூத்தரு அந்தாதிச் சழத்தி மாவு றங்கின புள் டன் பவனி வருகையில் புகழேந்தி மேன் ளுறங்கின வண்டு றங்கின தண்டலைக் கா மாடத்திருந்து பார்க்கச் சோழன் ஒட்டக் வுறங்கினவின்ன மென்மகள் கண்ணுறங்கி கூத்தரை நோக்கி இப் புலவர் சிறந்தவ லன் கைடணைக் கோவு றங்கு கடைத்தலைக் என்றே வென்னக் கூத்தர் மானிற் குல தீபவள்ளைகு தட்டநின் சாவுறங்குபு குமோ வந்தவாளரிவேங்கை முன்வற்றிச் கார சஞ்சலவஞ்ச லென்ன வடுக்குமே . 17 செத்த கானிற்குமோ வவ்வெரியுந்தழன் இராசாவுக்கு வேளையேதென்று கேட்ட முன்கனை கடலின் மீனிற்குமோ வந்த ' சோமனுக்குக் கூத்தர் சொல்லியது . வெங்கட்சுறவமுன் வீசுபனி தானிற்கு ' ' தன்னுடைய தேவியர்க்குத் தார்வளவன் மோவக்கதிரோனு தயத்திற்றார்மன்னனே ' ' சனுரைப்ப துன்னுடைய சீர்த்தி யுயர் என்றனர் . இவர் தம் வினாவுக்கு விடை தரா நலமே - துன்னுபுகழ்ச் - சோமாதிரிபுவனத் தவர்களைச் சிறையிலிட்டு நவராத்திரியில் தோன்றவே நின்புகழை யாமா ருரைக்க பலியிடுவது வழக்கம் . அவ் வழக்கப்படி வினி . அரியைப் பாடவேண்டு மென்ற இவர் நவராத்திரி பூசையில் இராஜன் சமு போது கூத்தர் பாடியது . ஆரேயெனு கத்துப் புலவர்களை வாவிடச் சிறைபி மொன்று சொல்லத் தொடங்கனு மவ்வி லடை பட்டுப் புகழேந்தியால் வல்லவ டத்துன் பேரே வருமென்ன பேற பெற் னாய குயவன் வந்து இறுமாந்து நிற்க அவ ' றேன் பெரு நான்மறையின் வேரே மிதி னைக் கண்ட கூத்தர் ' மோனை முத்தமிழ் லைபின் மின்னுட னே வெய்ய கானடந்த மும்மதமும் பொழியானை முன் வந்தெதிர்த் காரே கடல் கொளுந் தச்சிலை வாங்கிய கா தவனாரடா ' ' என்றனர் . இதைக் கேட்ட குத்தனே . இவர் சோழனுக்குப் பெண் குயவன் கூனையுங் குடமுங் குண்டுசட் வேண்டிப் பாண்டியன் சமஸ்த்தானத்திற் டியும் பானையுஞ் செய்யு மங்குசப்பையல் குச் சென்றபோது சோழனைப் புகழ யான் என் றனன் . இதைக் கேட்டயர்ந்த வேண்டிப் பாடிய செய்யுள் கோரத்துக் கூத்தர் மற்றொருவனை அழைப்பிக்கப் கொப்போகன வட்டமம்மானே கூறுவ பொட்டைக்கண் அம்பட்டன் வந்தனன் . துங்காவிரிக்குவை யையோ வம்மானே அவனைக் கண்டு விண்பட்டகொக்கு வல் ஆருக்கு வேம்புநிக ராகுமோவம் மானே லூறு கண்டென்ன விலவிலக்கப் புண் ஆதித்தனுக்கு நிகராம்புலியோ வம்மானே பட்ட நெஞ்சொடு மிங்கு நின்றாய் பொட் வீரர்க்குள் வீரனொரு மீனவனோவம்மா டையாய் புகலாய் என்றனர் . இதைக் னே வெற்றிப்புலிக் கொடிக்கு மீன் கொட கேட்ட அம்பட்டன் கண் பொட்டையா