அபிதான சிந்தாமணி

எல்லையம்மன் 275 எழுத்து ம வருடல் எல்லையம்மன் - இவள் மாரி வேறுபாடு.) இடத்து ஈசுவர சத்தியினது முதல் ஷோ இவளை எல்லையிலிருத்தலால் எல்லையம் 'பத்தால் த்வனிரூபமான நாதம் உண்டா மன் எனவும், வீதியிலிருப்ப தால் தெருவீதி 'கிறது. அதுதான் அபரநாதம் எனப்படும். யம்மன் எனவும், சந்தியிலிருப்பதால் சந்தி இரண்டாவது க்ஷோபத்தால் சங்கல்பரூப யம்மன் எனவும், சோலையிலிருப்பதால் மான விந்து உண்டாகின்றது. அது தான் சோலையம்மன் எனவும், பனையடியிலிருப் அபரவிந்து. மூன்றாவது க்ஷோபத்தால் பதால் கருக்காத்தாள் எனவும், வேப்படி வர்ணரூபமான அக்ஷரம் உண்டாகிறது. யிலிருப்பதால் வேம்படியம்மை எனவும், இந்த நாதவிந்து வர்ணங்கள் பாவிந்துவி ஆலடியிலிருப்பதால் ஆலையமர்ந்தாள் என னது முதற்காரியங்கள். இவ்விடத்துக் வும், எட்டிமரத்தடியிலிருப்பதால் எட்டி காரியவிந்துவினது ஸ்தூலாவஸ்தையா யம்மன் எனவும் கூறுவர். னது மிக ஸ்தூலமாகும் போது வைகரி எவனேச்வான் - பயனைக் காண்க, யென்றும், கொஞ்சம் ஸ்தூலமாகும் எவன் - கலிங்கலதேசத் தரான். போது மத்திமையென்றும் இருவகையாம். எழினி - மத்தியைக் காண்க சூக்கும அவஸ்தையானது மிக சூக்கும் எழினி அதியமான் - கடையெழுவள்ளல்களி மாகும்போது சூக்ஷ்மை என்றும், கொஞ் ''லொருவன். இவனை எழிவி யென்பர். சம் சூக்ஷ்மையாகும்போது பைசந்தி என் குதிரைமலை இவனுடையது. (புற. நா). றும் கூறப்படும். மேற்கூறிய பைசந்தி எழஉப்பன்றீ நாகன் தமானார் - கடைச்சங்க உச்சியிற் றோன்றும் வாயுவால் மார்பு, 'மருவிய புலவர். எழும்பன்றி எனவுங் கழுத்து, தலை, நாவினடி, நா, பல், மூக்கு, கூறுவர். (அக. கா.) உதடு இவ்விடங்களில் தடையுறும்போது எழகடல்-ஒரு தடாகம்; காஞ்சன மாலைக் எழுத்துக்களாகத் திரண்டு உதானவாயு காக வருவித்த எழு கடல்களும் தன்பால் மேலெழும்போது வெளியில் வந்து பிறர் வந்து அடங்கப் பெற்றமையின், இஃது காதிற்குப் புலப்படும்படி உச்சரிக்கப்பட் இப் பெயர் பெற்றது ; இதன் நிருதி இக் கடாதி பதார்த்தங்களைச் சொல்லும் மூலையில் மிகப் பழைய தாகக் காஞ்சன போது வாக்கானது வர்ணம் என்றும் மாலை கோயிலொன்று இருக்கின்றது. வைகரீ வாக்கு என்றும் சொல்லப்படும். (திருவிளையாடல் ) அவ்வைகரி தனக்கு முன்னிருக்கும் மத் எழகடற்றெரு - மதுரையிலுள்ள எழுகட திமை வாக்கினும் அதிக ஸ்தூலமாகும். லென்னும் தடாகத்தின் வடகரையி லுள் புத்தியால் மாத்திரம் அறியப்பட்டும் உள் ளது. (திருவி). ளடங்கிய உச்சரிப்பாயும், பிறர் காதிற் எழகூற்றிருக்கை - சித்திரக்கவியிலொன்று. கேளாமலும் எழுத்து முறை யுள்ள தாயும் இது, ஏழறையாக்கி முறையாகக் குறுமக் இருக்கும் வாக்கானது காரியவிந்துவினது கண் முன்னின்றும் புக்கும் போந்தும், முதலவஸ்தையாகச் சூக்கும வாக்கினது விளையாடும் பெற்றியான் வழுவாமை விகாரமான பைசந்தி எனப்படும். ஒரு ஒன்று முதலாக ஏழிறுதியாக முறை விசேஷமுமின்றி அர்த்தசுவரூபத்தை மா வானே பாடுவது. (யாப்பு - வி.) த்திரம் பிரகாசித்துக்கொண்டு உள்ளோர் எழத்தாளன் -(1) படைவீரர் எவ்வளவினர் சோதியாய் நெடுநாள் நிலைப்பதாகிய அவர்கள் பெற்ற வேதனம் எவ்வளவு வாக்கு நாதமென்னும் பெயருள்ள சூக்கு அவர்களும் பழையராய் வலியிழந்தவர் மைவாக்கு எனப்படும். இது (சி- சா.) யாவர் வேற்றிடங்களில் சென்றிருப்பவர் 2. "எழுத்தென்றது கட்புலனாகா வுரு டாவர் எனக் கணக்கிட்டறிபவன் (சுக்.) வும் கட்புலனாகிய வடிவும் உடையதாய் (2) நூறு காலாட்களுக்குத் தலைவன். வேறுவேறு வகுத்துக்கொண்டு தன்னையே (சக் - நீ.) உணர்த்தியும், சொற்கு இயைந்து நிற்கும் (3) கணக்கின் திறமை, நாடு, மொழி ஓசை. -அது செறிப்பச் சேறலானும், இவற்றின் வேறுபாடறிதல், ஐயர் தோன் செறிப்ப வருதலானும், இடையெறியப் சாது மறை பொருளின்றி விளக்கமாக படுதலானும், இன்பதுன்பத்தை ஆக்க எழுத முறைமை யுடையவன். (சுக்-நீ.) | லானும், அருவும் உருவுங் கூடிப்பிறத்த எழந்து -1. இது சூக்ஷமம், ஸ்தூலம் என 'லானும், உந்திமுதலாகத் தோன்றி எண்வ இருவகைப்படும். இவற்றை விவகரிக்கும். கை நிலத்தும் பிறந்து, கட்புலனாந் தன்மை