அபிதான சிந்தாமணி

எம்பெருமானா 274 எம்பெருமானார் முடையவன், என்று திருநாமம் அருளப் நாராயணனைச் சேவித்துத், திரும்பிச் சாஸ் பெற்று, பெரிய திருமலை நம்பியால் கோவி வதிபீடஞ் சென்று சரஸ்வதியா லெதிர் ந்தப்பட்டரை ஸ்ரீ வைணவராக்கித் திருவ கொள்ளப்பட்டு ஸ்ரீ பாஷ்யமென நூலுக் சங்கப்பெருமாளரையர் கட்டளைப்படி அவ கும் ஸ்ரீபாஷ்யகாரரெனத் தமக்கும் பெய ரிடத்தில் திருவாய்மொழி ஓதி ஆளவந் ரிடப்பெற்றுச் சைவர் தமதென வாதிட்ட தார் அருளிச் செயலுக்கு வியாக்யானஞ் திருமலையைத் திருவாழிசங்கு டமருகஞ் செய்து லக்ஷ்மண முனியெனப்பெயர்பெ சூலஞ்செய்துவைத்து எதைத் தரிக்கின் ற்றுத் திருக்கோட்டியூர் நம்பியிடம் (கச) றனரோ அந்தமதத்தவர் வணங்குங் கடவு முறைபோய்க் கடையில் அவர் ஒருவர்க் ளாகுக என்று முத்திரையிட்டு நீக்கிச் சங்கு கும் சொல்லவேண்டாமென்று அருளிய சக்ரம் தரித்த திருமாலாகத் தரிசித்து திருமந்திரார்த்தத்தையும், சாமசுலோகத் வைணவத்தலமாக்கி நீங்கினர். பின் தென் தையுங் கேட்டுணர்ந்து மறுநாள் அதை னாட்டில் பல திவ்யதேசங்களைத் தரிசித்த உலகறியக் கூறினர். பெரிய நம்பிகள் னர். இப்பால் பிள்ளானை ஞானபுத்ரனாய்ச் இது அடுக்குமோ என ஆசாரியர் சொல் சுவீகரித்துத் திருக்குருசைப்பிரான் என லைத் தடுத்ததா லுண்டான நரகம் என் ஆழ்வார் திருநாமமிட்டுச் சோழராசன் வர னொருவனுக்கானால் இந்த மந்திரார்த்தத் விட்ட காலத்துக் கூரத்தாழ்வானுக்குத் திரி தைக் கேட்ட அநேக ஆத்மாக்கள் மோக்ஷ தண்ட காஷாயமளித்துத் தாம் வெள்ளை மடைக என்று கூறி அவரால் எம்பெரு யுடுத்து மேனாட்டுக்கெழுந்தருளி வழியில் மானார் எனும் நாமம் பெற்றுத் திருமாலை நல்லான் திருவடி சம்பந்திகளான வேட யாண்டானிடத்தில் திருவாய்மொழி கேட் ராலுபசரிக்கப் பெற்று வடுகநம்பிக்குச் இணர்ந்து விரோதத்தால் புருஷன் சொற் சாளக்கிராமத்தில் தரிசனார் த்தங்களைப் பிர படி கேட்டு விஷங்கலந்த அன்னமிட்ட சாதித்து விடல தேவராயன் குமரியைப் வநிதை தண்டனிட்டதால் விஷங்கலந்த பிடித்திருந்த பிசாசத்தைத் தொண்டனூர் தென அறிந்து அதைத் திருக்காவேரியில் நம்பி சொற்படியோட்டி அவ்வரசனையும் கரைத்துவிட்டு ஒரு மாதம் அன்னமின்றி வைணவனாக்கி அவனுக்கு விஷ்ணுவர்த்த உபவாசமிருந்தனர். பின் திருக்கோட்டி நாயன் எனப் பெயர் தந்து சமணரை வாதில் யூர் நம்பியின் சொற்படி கிடாம்பியாச்சா வென்று அவர்களைக் கற்காணத்திலிடாது னால் மாதுகாங் கொண்டு யஞ்ஞமூர்த்தி தடுத்து யதுகிரியில் நெடுநாள் மறைந் யுடன் வாதிட்டு வென்று அவரைஸ்ரீ திருந்த பெருமாளைச் சுவப்பனத்தின்படி வைணவராக்கி அருளாளப் பெருமாள் எம் கண்டு வெளிப்படுத்தித் திருநாராயணபுர பெருமானார் என்னும் பெயரிட்டுக் கொல் மென்று அவ்வூருக்கும் திருநாராயணப் குப் பிராட்டிக்குத் திருவடி நிலைகளைப் பெருமாளென்று பெருமாளுக்கும் 'திரு பிரசாதித்துப் பாஷ்யம் அருளி, நித்யமென் நாமமிட்டுத் தேவராசபட்டரால் புரோக்ஷ கிற கிரந்தஞ்செய்து திருக்குறுங்குடி நம் ணஞ் செய்வித்து உற்சவ போத்திற்குப் பிக்குப் பஞ்சசமஸ்காரஞ்செய்து ஸ்ரீவைஷ் பெருமாள் நியமனப்படி டில்லி அரசனிட ணவகம்பி யென்று பெயருமிட்டுச் சந்நிதி மிருந்த இராமப்பிரியரைப் பாக்ஷா விடஞ் யில் பெருமாளைச் சேவிக்கையில் தாமிட்ட சென்று கேட்க, அவன் நீர் வருவித்துக் சின்னமிருக்கக் கண்டு சாணாகதி கத்யத் கொள்ளுமென் றனன். உடையவர் பெரு தால் க்ஷாமணஞ்செய்து திருவேங்கட யாத் மாளை வருக வருக என்று தியானிச்சப் திரை செய்து பருத்திக் கொல்லையம்மாள் பெருமாள் பாக்ஷாவின் புத்திரியை நீக்கி திருமாளிகையில் அமுதுண்டு தீர்த்தப் பிர வந்து மடியிலேற என் செல்வப்பிள்ளை சாதம் சாதித்துத் திருமலை சென்று திரு யோவெனப் பெருமாளுடன் அரசன் உத் வேங்கட முடையானைச் சேவித்துப் தரவு பெற்று நெடுந்தூரம் வந்தனர். உறக் பெரிய திருமலை நம்பியிடம் ஸ்ரீமத் ராமா கத்தினின்றும் விழித்த அரசன் புத்ரி யண வ்யாக்யானம் கேட்டுணர்ந்து சோவிங் அருகிருந்த இராமப்பிரியரைக் காணாது தப் பெருமாளைப் பெற்று, எண்ணாயிரத் திகைத்துப் பெருமாள் வேண்டுமென்று தெச்சான்றிரு மாளிகையி லமுதுண்டு தந்தையிடங் கூறினள். தந்தை ஏவலாள காச்மீரஞ் சென்று அங்கிருந்த அத்வைதி ரைத் துரத்தி அழைத்துவரச் சொல்ல களுடன் வாதஞ்செய்து வென்று பதரி உடையவர் வழிவிட்டுமாறிப் பெருமா
எம்பெருமானா 274 எம்பெருமானார் முடையவன் என்று திருநாமம் அருளப் நாராயணனைச் சேவித்துத் திரும்பிச் சாஸ் பெற்று பெரிய திருமலை நம்பியால் கோவி வதிபீடஞ் சென்று சரஸ்வதியா லெதிர் ந்தப்பட்டரை ஸ்ரீ வைணவராக்கித் திருவ கொள்ளப்பட்டு ஸ்ரீ பாஷ்யமென நூலுக் சங்கப்பெருமாளரையர் கட்டளைப்படி அவ கும் ஸ்ரீபாஷ்யகாரரெனத் தமக்கும் பெய ரிடத்தில் திருவாய்மொழி ஓதி ஆளவந் ரிடப்பெற்றுச் சைவர் தமதென வாதிட்ட தார் அருளிச் செயலுக்கு வியாக்யானஞ் திருமலையைத் திருவாழிசங்கு டமருகஞ் செய்து லக்ஷ்மண முனியெனப்பெயர்பெ சூலஞ்செய்துவைத்து எதைத் தரிக்கின் ற்றுத் திருக்கோட்டியூர் நம்பியிடம் ( கச ) றனரோ அந்தமதத்தவர் வணங்குங் கடவு முறைபோய்க் கடையில் அவர் ஒருவர்க் ளாகுக என்று முத்திரையிட்டு நீக்கிச் சங்கு கும் சொல்லவேண்டாமென்று அருளிய சக்ரம் தரித்த திருமாலாகத் தரிசித்து திருமந்திரார்த்தத்தையும் சாமசுலோகத் வைணவத்தலமாக்கி நீங்கினர் . பின் தென் தையுங் கேட்டுணர்ந்து மறுநாள் அதை னாட்டில் பல திவ்யதேசங்களைத் தரிசித்த உலகறியக் கூறினர் . பெரிய நம்பிகள் னர் . இப்பால் பிள்ளானை ஞானபுத்ரனாய்ச் இது அடுக்குமோ என ஆசாரியர் சொல் சுவீகரித்துத் திருக்குருசைப்பிரான் என லைத் தடுத்ததா லுண்டான நரகம் என் ஆழ்வார் திருநாமமிட்டுச் சோழராசன் வர னொருவனுக்கானால் இந்த மந்திரார்த்தத் விட்ட காலத்துக் கூரத்தாழ்வானுக்குத் திரி தைக் கேட்ட அநேக ஆத்மாக்கள் மோக்ஷ தண்ட காஷாயமளித்துத் தாம் வெள்ளை மடைக என்று கூறி அவரால் எம்பெரு யுடுத்து மேனாட்டுக்கெழுந்தருளி வழியில் மானார் எனும் நாமம் பெற்றுத் திருமாலை நல்லான் திருவடி சம்பந்திகளான வேட யாண்டானிடத்தில் திருவாய்மொழி கேட் ராலுபசரிக்கப் பெற்று வடுகநம்பிக்குச் இணர்ந்து விரோதத்தால் புருஷன் சொற் சாளக்கிராமத்தில் தரிசனார் த்தங்களைப் பிர படி கேட்டு விஷங்கலந்த அன்னமிட்ட சாதித்து விடல தேவராயன் குமரியைப் வநிதை தண்டனிட்டதால் விஷங்கலந்த பிடித்திருந்த பிசாசத்தைத் தொண்டனூர் தென அறிந்து அதைத் திருக்காவேரியில் நம்பி சொற்படியோட்டி அவ்வரசனையும் கரைத்துவிட்டு ஒரு மாதம் அன்னமின்றி வைணவனாக்கி அவனுக்கு விஷ்ணுவர்த்த உபவாசமிருந்தனர் . பின் திருக்கோட்டி நாயன் எனப் பெயர் தந்து சமணரை வாதில் யூர் நம்பியின் சொற்படி கிடாம்பியாச்சா வென்று அவர்களைக் கற்காணத்திலிடாது னால் மாதுகாங் கொண்டு யஞ்ஞமூர்த்தி தடுத்து யதுகிரியில் நெடுநாள் மறைந் யுடன் வாதிட்டு வென்று அவரைஸ்ரீ திருந்த பெருமாளைச் சுவப்பனத்தின்படி வைணவராக்கி அருளாளப் பெருமாள் எம் கண்டு வெளிப்படுத்தித் திருநாராயணபுர பெருமானார் என்னும் பெயரிட்டுக் கொல் மென்று அவ்வூருக்கும் திருநாராயணப் குப் பிராட்டிக்குத் திருவடி நிலைகளைப் பெருமாளென்று பெருமாளுக்கும் ' திரு பிரசாதித்துப் பாஷ்யம் அருளி நித்யமென் நாமமிட்டுத் தேவராசபட்டரால் புரோக்ஷ கிற கிரந்தஞ்செய்து திருக்குறுங்குடி நம் ணஞ் செய்வித்து உற்சவ போத்திற்குப் பிக்குப் பஞ்சசமஸ்காரஞ்செய்து ஸ்ரீவைஷ் பெருமாள் நியமனப்படி டில்லி அரசனிட ணவகம்பி யென்று பெயருமிட்டுச் சந்நிதி மிருந்த இராமப்பிரியரைப் பாக்ஷா விடஞ் யில் பெருமாளைச் சேவிக்கையில் தாமிட்ட சென்று கேட்க அவன் நீர் வருவித்துக் சின்னமிருக்கக் கண்டு சாணாகதி கத்யத் கொள்ளுமென் றனன் . உடையவர் பெரு தால் க்ஷாமணஞ்செய்து திருவேங்கட யாத் மாளை வருக வருக என்று தியானிச்சப் திரை செய்து பருத்திக் கொல்லையம்மாள் பெருமாள் பாக்ஷாவின் புத்திரியை நீக்கி திருமாளிகையில் அமுதுண்டு தீர்த்தப் பிர வந்து மடியிலேற என் செல்வப்பிள்ளை சாதம் சாதித்துத் திருமலை சென்று திரு யோவெனப் பெருமாளுடன் அரசன் உத் வேங்கட முடையானைச் சேவித்துப் தரவு பெற்று நெடுந்தூரம் வந்தனர் . உறக் பெரிய திருமலை நம்பியிடம் ஸ்ரீமத் ராமா கத்தினின்றும் விழித்த அரசன் புத்ரி யண வ்யாக்யானம் கேட்டுணர்ந்து சோவிங் அருகிருந்த இராமப்பிரியரைக் காணாது தப் பெருமாளைப் பெற்று எண்ணாயிரத் திகைத்துப் பெருமாள் வேண்டுமென்று தெச்சான்றிரு மாளிகையி லமுதுண்டு தந்தையிடங் கூறினள் . தந்தை ஏவலாள காச்மீரஞ் சென்று அங்கிருந்த அத்வைதி ரைத் துரத்தி அழைத்துவரச் சொல்ல களுடன் வாதஞ்செய்து வென்று பதரி உடையவர் வழிவிட்டுமாறிப் பெருமா