அபிதான சிந்தாமணி

உத்தமநம்பி 236 - உத்தரன் உத்தமநம்பி - மணவாள மாமுனிகள் காலத் தூங்குகையில் அச்வத்தாமனால் கொல்லப் தில் திருவரங்கத்தில் பெருமாளுக்குத் பட்டவன். பாஞ்சாலன், திருவாலவட்ட கைங்கர்யம் செய்துகொண் உத்தாகீதை - பாரதத்தில் ஒரு பாகமாகிய டிருந்தவர். வேதாந்த நூல். உத்தமபாது - பாண்டவர் படை விரன், உத்தாதரு - போக பூமியிலொன்று. இது உத்தமலக்ஷணம்-(உ.உ) நகங்கள், கண்கள், இமயம், எமகூடம், நிடதம், மேருமுதலிய மூக்கு, தன்மத்யபாகம், முழங்கால்கள், வற்றிற்கு அப்பாலிருப்பது சஞ்சீவியைக் எனும் ஐந்துறுப்புக்கள் நீண்டிருத்தல் காண்க. அதுமான் சஞ்சீவி பொருட்டுச் வேண்டும். கழுத்து, கணுக்கால், முதுகு, சென்றபோது இதனைக் கண்டு பொழுது குறி, எனும் நான்கும் குறுகியிருத்தல் விடிந்ததென்று திடுக்கிட்டு இது வேறு வேண்டும். நகம், தோல், கூந்தல், பற்கள், கண்டமெனத் தேறினன். (சிலப்பதிகாரம்) விரல்களின் கணுக்கள் எனும் ஐந்தும் மிரு உத்தரகோசமங்கை - இது பாண்டி நாட்டி துவா யிருத்தல்வேண்டும். வயிறு, பிடரி, லுள்ள தலம், திருவாதவூரடிகள் உபதேசம் தோள்கள், மூக்கு, மார்பு, நெற்றி, இந்த பெற்ற தலம். அம்பிகை இத் தலமான் ஆறும் உயர்ந்திருக்க வேண்டும். கண்கள், மியத்தை வினவ இறைவன் உத்தரத்தை உதடு, மோவாய்க்கட்டை, உள்ளங்கால், (கோசம்) இரகசியமாகக் கூறியதால் இப் உள்ளங்கை , நகம், பீஜம் எனும் ஏழம் பெயரடைந்தது வீரசிங்கா தனபுராணம்) சிவந்திருத்தல் வேண்டும். முஷ்டி, மணிக் த்தாகௌத்தன் - வாரணாசி நகரத் தரசன். கூடு, மார்பு எனும் மூன்றும் வலுத்திருத் (சிலப்பதிகாரம்.) தல் வேண்டும். நெற்றி, மார்பு இரண்டும் உத்தரசிந்து - ஒருநதி வடக்கிலுள்ளது. விரிந்திருத்தல் வேண்டும். (சைவபூஷணம்) த்தாநல்லூர் நங்கை - இவள் ஒரு பெண் கவி, இவள் பிராமணரை வசைபாடினாள். உத்தமறி - தாமசனுடன் பிறந்தவன். "சந்தனமரமும் வேம்பும் தனிமையாக் உத்தமன் - 1. மூன்றாம் மது. பிரியவிரத கந்தநாறும், அந்தணர் தீயில் வீழ்ந்தா லது னுக்கு இரண்டாவது பாரியிடத்து உதித்த மண நாறக்காணேன், செந்தலைப் புலைய குமான், இவன் உலகையாண்டு தேவர் னார்க்குத் தீமணமதுவே நாறும், பந்தமும் க்கு நன்மை செய்து உத்தமன் எனும் மனு தீயும் வேறோ பாய்ச்சலூர் கிராமத்தாரே" வாயினன். என்றாள். 2. உத்தானபாதனுக்குச் சுருசியிடம் உத்தர மீமாம்சை - மீம்சா சாத்திரத்தின் பிறந்த குமரன். இவன் வேட்டைக்குச் | பிற்பகுதி. சென்று இயக்கன் ஒருவனுடன் சண்டை உத்தாம் - இது, வாதி பிரதிவாதிகளால் ஐய செய்து கொல்லப்பட்டான். இந்தத் துயர் மிலாதும், செவ்விதாகப் பொருண்முற்றி சகிக்காத தாய் இவனைத் தேடிச் சென்று யதும், எளிதிலுணாத் தக்கதும், மிக்க காட்டிலி றந்தாள். இவன் தன் பத்தினி விரிவில்லதுமானது. அது, சத்தியோத் யைக் கள் குடிக்கச் சொல்ல அவள் மறுத்த தரம், மித்தியோத்தரம், காரணோத்தரம், தனால் அவளைக் காட்டிற்கு அனுப்பினன். பூர்வ நியாயோத்தரம் என நான்கு வகைத்து. அரசனை நீங்கிய தேவி, பாதாளத்திலுள்ள பூர்வ நியாயோத்தரமாவது முன்னமே சாலபோதகன் என்னும் நாகராசனால் கிர இவன் இந்த விவகாரத்தில் நியாயத்தானத் கிக்கப்பட்டு இருந்தனள். நாகன் அவளை தில் என்னால் வெல்லப்பட்டான் என்பது. வலிய அணையச் செல்லுகையில் தன் குமரி மற்றவை வெளி. (விவகார சங்கிரகம்) யால் மறுக்கப்பட்டு இருந்தனன். அரசன் உத்தாவேதி - 1. ஒரு நதி. பல தர்ம நூல்களாலும் பத்தினியில்லாமல் 2. குருக்ஷேத்ரம் காண்க. நடத்தும் அறம் வீணெனக்கண்டு முனிவர் உத்தான் - 1. விராடன் குமரன். தாய் களைக் கேட்டுத் தன் பத்தினியிருக்கும் சுதக்ஷணை. பாண்டவர் அஞ்ஞா தவாசத்தி நிலையறிந்து தன் நண்பனாகிய பலாகனால் விந்த இடத்தில் இருக்கின்றார்களென்று வருவித்து அவளைக்கூடி உத்தமன் என் துரியோ தனாதிகள் பசுக்கூட்டத்தைக் கவா னும் குமானைப் பெற்றான். உத்தரன் பேடியைச் சாரதியாகக் கொ உத்தமோசா - துருபதன் குமான். திருட் ண்டு அவ்விடஞ் சென்றகாலத்தில் அந்தச் 'டத்துய்ம்மன் தம்பி. பாசறை யுத்தத்தில் சேனையைக்கண்டு பயந்து பின்னிடப்