அபிதான சிந்தாமணி

இரைவதம் 207 இலக்கணம் வன், எனக்கு மன்வந்தராதிபனாய் ஒரு படும். மேற்கூறிய பத்து வகை இலக்க குமான் வேண்டும் என முனிவர் அப்ப ணத்துடன் கூடிய எழுத்துக்கள் தனித் டியே அருள் செய்தனர். சிலநாள் தரித்த தாயினும் இரண்டு முதலியவாகத் தொ பிறகு இந்தத் துர்த்தமனுக்கும் ரேவதிக் டர்ந்தும் பொருள் தரின் பதமாம். அப் கும் ரைவதமனுப் பிறந்தனன். பலராம பதம் ஒன்றுடன் ஒன்று நிலைமொழி வரு கிருஷ்ண அவதாரம் இந்த மன்வந்தரத்தி மொழிகளாக இயைவது புணர்ப்பாம். அப் லிருக்கலாம். புணர்ப்பு உயிர்ஈறு மெய்யீறு உருபுமாகப் இரைவதம் - இரைவ தமனுவைக் காண்க. புணர்கையில் தோன்றல் திரிதல், கெடுதல் இதிலருச்சுநன் சந்நியாசி வேடங்கொண் எனும் விகாரம் அடைந்தும் அடையாமலும் டிருந்தான். இதற்குக் குமுதம் எனவும் புணர்வதும் புணர்ப்பாம். இனிச்சொல்லா பெயர். வது மேற்கூறிய பதம் பொருள் குறித்து இரௌகிதம் - பாண்டவர் படை தங்கிய நாடு. நிற்பதாம். அது பெயர், வினை, இடை, இரௌத்திரகேது - அங்க தேசத்திருந்த உரி என நால்வசைத்து. அப்பெயர், இரு வேதியன். இவனுக்குச் சாரதையெனும் திணை ஐம்பால் மூவிடம் வேற்றுமை மனைவியிடம் தேவாந்தகன், நராந்தகன் யேற்றுப் பொருளை விவகரிக்கும். வினைச் என இரண்டு பிள்ளைகள் பிறந்தனர். இவ சொல், பொருள்களின் தொழிலை மேற் ர்களிருவரும் நார தருபதேசத்தால் தவஞ் கூறிய திணை பால் இடங்களைப் பெற்று முத 'செய்து பல சித்தியடைந்தனர். னிலை, தொழிற்பெயர், வினைமுற்று, வினை இரௌத்திராசுவன் - (சங்.) சங்கிரதியின் யெச்சம், பெயரெச்சமாக நின்று அவை குமான். பாரி கிருதாசி. குமார் இருதேயு அவாவிநிற்கும் பெயர்வினைகளைக்கொண்டு முதலியவர், முடியும். இடைச்சொல், பெயர் வினை இரௌத்திரி - அக்நிக்கதிட்டான சத்தி, களையடுத்து அவற்றிற்கிடையே பொருள் ஆதாரதேவர், ருத்ரர் அல்லது பசுபதி, குறித்தும் குறியாதும் வருவது. உரி8 இரெளத்ரிதேவி- உருருவைக் காண்க. சொல் பெயர் வினைகளின் குண இரௌரவம்-1. நான் எனது எனும் அகங் விசேஷங்களாய் வருவது. இனிப் பெ காரங்கொண்டவ னடையும் நரகம். ருள் அகப்பொருள், புறப்பொருள் என - 2 சிவாகமத்தில் ஒன்று. ருரு என் இருவகைத்து. அவற்றுள் அகப்பொருள் னும் இருடிக்குக் கூறியது: கைக்கிளை ஐந்திணை பெருந்திணை என எழு இலகீர்மதி- நகுலன் பாரி. குமான் மித்தி வகைப்படும். கைக்கிளையென்பது, ஒரு ரன், தலைக்காமம், ஐந்திணை யென்பது அன் இலதலி - இருபத்தெட்டாஞ் சதுர் யுகத் புடைக்காமம். பெருந்திணை யென்பது தில் வே தவியாசர் காலத்தில் சுடலையிற் பொருந்தாக்காமம். ஐந்திணை யென்பது கிடக்கும் ஒரு பிணத்தினுட் சிவபெருமான் குறிஞ்சி, பாலை, முல்லை, மருதம், நெய்தல் புகுந்து லகுலி எனும் பிரமசாரியாய்த் என்பனவாம். இவற்றில் முதல், கரு, தோன்று வரென இலிங்க புராணம் (24-ம் உரிப்பொருள்களையும் கிளவி முதலியவற் அத்யாயம் கூறும் என ஸ்ரீராம கிருஷ்ண றையும் பரந்த நூல்களிற் காண்க. ஒரு கோபால பண்டார்கர் கூறுவர். வாறு சுருக்கிக் கூறின் ஒத்த அன்பான் இலதளீசன்- சிவகணத்தவரில் ஒருவன். ஒருவனும் ஒருத்தியும் கூடும் கூட்டத் இலதளேசமூர்த்தி - அப்புத் தத்துவத்திலு தில் பிறந்த இன்பம் அக்கூட்டத்தின் ள்ள புவனங்களின் மத்தகத்திலுள்ளலகுள பின் அவ்விருவரும் ஒருவர்க்கொருவர் மென்னும் புவன வாசிகளால் ஆராதிக்கப் தத்தமக்குப் புலனாக இவ்வாறு இருந் பட்ட சிவமூர்த்தியின் திருவுரு. தது எனக் கூறப்படாததாய் யாண்டும் இலக்கணம் - இது தமிழில் எழுத்து, உள்ளத்துணர்வே நுகர்ந்து இன்பமுறுவ சொல், பொருள், யாப்பு, அணி என தோர் பொருளாம். இனிப்புறப் பொரு ஐவகைப்படும். இதில் எழுத்து, மொழி ளாவது அறம், பொருள் எனப்படும் க்குக் காரணமாய் நாதகாரிய வொலியா இயல்பினை யுடைய தாய்ப் புறம்பே நிக கும். அது எண், பெயர், முறை, பிற ழும் ஒழுக்கமாம். அது வெட்சி, வஞ்சி, ப்பு, உருவம், மாத்திரை, முதல், ஈறு, உழிஞை, தும்பை, வாகை, காஞ்சி, இடைநிலை, போலி எனப் பத்து வகைப் பாடாண் என எழுவகைப்படும். வெட்சி