அபிதான சிந்தாமணி

இருதத்துவசன 200 - இருத்தை புக அரசனுஞ் சென்று அம்மாளிகையில் தனன், இவன் குமாரர் விக்ராந்தன், ஒரு பொன்மயமான மஞ்சத்தில் அழகு சுபாகு, சத்ருமர்த்தனன், அலர்க்கன் முத குடி கொண்டாற்போல் ஒரு பெண்ணிருக் லியோர். கக் கண்டனன். அந்தப்பெண், அரசகும இருததாமன் - வசுதேவன் தம்பியாகிய அந சனைக் கண்டு மயல் கொண்டு மஞ்சத்தில் கன் குமான், விழுந்தனள். இவளைக் குண்டலை யென் இருதம் தகை-துஷ்யந்தன் தாய். னும் அவளது நண்பி தேற்றி அரசனை | இருதயதேவர் - சந்திரவர்ணமாய், பதமா நோக்கி, அரசனே இந்தப் பெண், விசுவா சனராய் மூன்றாம் பிறையைச் சடையிற் வசு எனும் காந்தரூவராசன் பெண், பெயர் றரித்தவராய் முக்கண் நான்குபுஜம் சாத்தி மதாலசை, இவளைப் பாதாள வாசியாகிய சூலம், அபயம், வாதம், உடையவராய்ச் வச்சிரகேதுவின் மகன் பாதாளகேது சர்வாபரணபூஷிதரா யிருப்பர். எனும் அரக்கன் கவர்ந்து இவ்விடம் வைத் இருதவாக்கு - ஒரு சாஜருஷி. இவனுக்கு திருக்கின்றான். இவள் சாகத் துணிகை ரேவதி நக்ஷத்திரத்தில் பிள்ளை பிறந்து யில் காமதேனுதோன்றி இவளை நோக்கி தீயவன் ஆனமையால் இவன் அந்நக்ஷத் இந்த அரக்கன் மண்ணுலகடைகையில் திரத்தைப் பூமியில் விழச் சபித்தனன். எவன் கையில் மாளுகிறானோ அவனே ரைவ தமனுவைக் காண்க. உனக்கு நாயகன் எனக் கூறியது. அதனால் இருதன் - மிதிலை யாசனாகிய விசயன் இவள் சாகாதிருக்கின்றாள் என் றனள். குமரன். அரசகுமரன் அவ்விடமிவளை மணந்து இந்தி-பௌண்டரீகனுக்குச் சகோதரன். திரும்புகையில் பாதாள கேதுவுடன் கூடிய இருதிகன்-போசன் குமரன், இவன் குமார் அரக்கர் எதிர்க்க அவர்களை வென்று மனை தேவமீடன், சததன்வா, கிருதவர்மா. வியுடன் தன் னகரடைந்தனன். இவன் | இருதுசர்மா- பன்னிரண்டா மன்வந்தரத்து ஒருநாள் வேதியரைக் காக்கக் காட்டின் | இந்திரன். வழிச் செல்லுகையில் பாதாள கேதுவின் இருதுக்கள்-ஆறு. அவை. பன்னிரண்டு தம்பி தாலகேது தவசிவேடம் பூண்டு இவ மாதங்களை இவ்விரண்டாகக் கொள்வதாம். னுக்கு முன் வந்து அரசனே உன் மார்பி அந்தருதுக்கள் வசந்தருது, கிரீஷ்மருது, லிருக்கும் பதக்கத்தைத் தரின் இந்த யமு வர்ஷருது, சாத்ருது, எமந்தருது, சசிர னையில் மூழ்கி வருணயாகம் முடித்து ருது, என்பன. இவைகளில் வசந்தருது இந்தப் பதக்கத்தைத் தக்ஷிணை கொடுத்து பிராம்மணருக்கும், காஷ்மருது - அரசர்க் வருகிறேன், அதுவரையில் இந்தக் கரையி கும், சரத்ருது - வைசியருக்குமாம். இவை லிரு என்ன, அரசன் உடன்பட்டுப்பதக்கத் களில் வசந்தருது வருஷத்தின் முகமென் தைத் தந்தனன். அரக்கன் அதனைப் னப்படும். மேற்கூறிய ருதுக்கள் சாந்திர பெற்று நீரில் மறைந்து மதாலசையிடஞ் சௌரமென இருவகைப்படும். அந்த சென்று அரசன் அரக்கனா லி றந்தனன் மாதத்தில் சித்ராக்ஷத்திரம் பௌரணை என்று பதக்கத்தைக்காட்டப் பிரிவாற்றாத. யுடன் கூடிவரின் சாந்திரருது, மீன மதாலசை யிறந்தனள். அரக்கன் பதக் மேஷங்களில் சூரியன் எவ்வளவு காலம் கத்தை யவ்விடம் எறிந்து மீண்டும் அர இருப்பின் அது, சௌரம் எனப்படும். சனை அவனிடம் போகக்கூறி மறைந்தனன். இருதுபர்ணன் 'சூ-) - அயு தாயுவின் குமரன், அரசன் பட்டணஞ் சென்று அரக்கன் சர்வகாமனுக்குத் தந்தை இவனிடத்தில் செய்த வஞ்சனை யறிந்து விசனமடைந் நளன் நாட்டையிழந்து வேற்றுருவடை திருந்தனன். இவ்வாசனுக்கு அசுவதரன் ந்து சமையற்றொழில் செய்திருந்தனன். குமரர் நண்பர். இந்த அசுவதான், எனும் நளனிடத்தில் அச்வ இருதயவித்தை கற்று காசராசன் தன் குமாரரால் குவலயாசுவ அதற்குப்பதில் அஸ் திரவித்தை தந்தவன். னுக்கு நேர்ந்த ஆபத்தறிந்து சிவமூர்த்தி (பாகவதம்). யை எண்ணித் தவம்புரிந்து அவர் இருத்தை- ஒரு பெண் தேவதை. இவள், சொற்படி அவளைத் தன் படத்தில் மீண் சுபங்கள் எல்லாவற்றையும் கெடுப்பவளும் டும் பழைய நினைவுடனும் வயதுடனும் 'கால தூ தியும், நெஞ்சில் சற்றேனும் இரக்க பெற்று அரசனைக் குமரரால் வருவித்து மில்லாதவளும் ஆவள். இவள் சிறப்பில் இரண்டாமுறை மதாலசையை மணப்பிக் லாத துகிலையும், சிவந்த கண்ணையும்,