அபிதான சிந்தாமணி
வேளாளர்
1518
வேளாளர்
உரிமை எய்தினோரும், பாண்டி நாட்டுக் தோன்றி உழவனை விடுவித்துச் சமாதானப்
காவதிப்பட்ட மெய்தினோரும், குறுமுடி படுத்தினர். அச்சமா தானமாவது, பஞ்சா
குடிப்பிறந்தோர் முதலியோருமாய் முடி ளத்தாராகிய தட்டார், தச்சர், கருமார், கல்
யுடை வேந்தர்க்கு மகட்கொடைக் குரிய
தச்சர், கன்னார் ஆகிய விச்வகர்மபுத்திரர்
வேளாளராம். வேளாளர்க்கு உரிய கருவி
புத்திரனுக்கு அடிமையாக இருக்கவேண்
நாஞ்சில் சசுட முலியன இவர்க்குச் டியது என்பதாம். உழவனுக்குப் பூமியில்
சிறந்த தொழில் உழுதல், உழுவித்துண் பிறந்ததால் பூபாலன் என்றும், கங்கைக்
போர்க்கு வேந்தர் சரும முடித்தல். உழு சசையில் பிறந்தமையால் காங்கேயன் என்
திண்போர்க்கு வாணிகமும் உரித்தாம். றும், சலப்பையுடன் பிறந்ததால் உழு
இவ்வேளாளர் ஓர் காலத்து மேகத்தைச்
படையோன்
என்றும் பெயரிட்டனர்.
சிறையிட்ட பாண்டியனுக்கு இந்திரன்
இவன் கிரீடமிழந்தமையால் இவ னரசனா
பொருட்டுப் பிணை நின்று காத்தாராதலின்
கான், இவன் சந்ததியார் உழவு செய்யல்
கார்காத்தார் எனவும், நாககன்னி மணந்த வேண்டும். இந்தச் சாதியில் ஒருவன் அர
சோழன் கொணர்ந்த நாகவல்லி யென்
சனுக்கு முடிசூடல் வேண்டும். இவனுக்கு
னும் வெற்றிலைக் கொடியினை அவன் தரக் யஞ்ஞோபவீதம் உண்டு, இவனுக்கு இந்
கொண்டு பூமியில் விருத்தி செய்ததால் திரனும், குபேரனும் தங்கள் குமாரியை
கொடிக்கால் வேளாளர் எனவும், துளுவ மணஞ் செய்வித்தனர். சிவபிரான்
ஒரு
நாட்டிருந்து தொண்டை நாட்டில் சோழ வெள்ளெருதும், யமன் ஒரு வெள்ளை யெரு
னால் கொண்டு வரப்பட்டோ ராதவின்
மையும் கொடுத்து உழச்செய்தனர். தேவர்
இருவர் எனவும் கூறப்படுவர்.
கள் மறைந்தனர். வேளாளனுக்கு இந்திர
2 இவர்கள் தமிழ்நாட்டில் உழுது பயி புத்திரியிடம் ஐம்பத்துநான்கு புத்திரரும்,
ரிடும் ஒருவகுப்பார். இவர்கள் ஒவ்வொரு குபேரபுத்திரியிடம் ஐம்பத்திரண்டு புத்திர
தமிழ் நாட்டிலும் நன்கு மதிக்கப்பட்டவர்
ரும் பிறந்தனர். குபேரபுத்திரனாகிய நள
கள். வேளாளன் எனுஞ் சொல் வெள் கூபாண் (160) பெண்களை அக்குமாரருக்கு
ளத்தை ஆள்பவன் எனும் பொருளது என் மணஞ் செய்வித்தனன். இக்குமாரர்களில்
பர் சிலர். அதாவது உழுது பயிரிடுவோர். முப்பத்தைவர் பூபாலர், மற்ற முப்பத்தை
முற்காலத்தில் உழவுதொழி லறியாது உல வர் வேளாஞ்செட்டிகளாய் வர்த்தசஞ்செய்
கம் பூதேவியை நோக்கி வருந்துகையில் வர். பின் முப்பத்தைவர் பசுபாலிக்கவென்
பூமகள் இரக்கமுற்றுத் தான் உழுபடை
றனர்.
இவ்வாறு இவர்கள் சந்ததியர்
யாகிய கலப்பையுடன் ஒரு குமாரனைத் விருத்தியாயினர். வேளாளர் எந்தவகை
தந்தனள். அவன் முதல் உழவன். இந்த யிலும் தாழ்ந்த தொழில்கள் செய்பவ எல்
உழவன் பிறக்கையில் ஒரு ஆபத்து. அதா லர். துலாபார தானத்தில் அரசர்களை நிறுக்
வது, சிவபெருமானும் பார்வதியாரும் குந் தொழில் இவர்களுடையது. கம்பரும்
சைலையில் கந்தவனத்திருக்கையில் விச்வ இராமன் சிரசில் வேளாளர் முடிசூட்டுவித்
கர்மனாகிய தெய்வத்தச்சன் அவ்விடஞ் ததாகக்கூறியுள்ளார். தமிழ்நூல்களில் அறி
சென்றனன். இதனால் சினங்கொண்ட சிவ வாளராகிய முனிவர்க்கு இரண்டாவதாக
பெருமான் விச்வகருமனை நோக்கி மீ உத் உழவரைக் கூறியிருந்தது. இவர்களிற்
தரவின்றி வந்தமையால் உனக்கு பூலோ பெரும்பான்மையோர் நாடுடையார். இவர்
கத்தில் கங்காதிரத்தில் ஒரு சத்ரு உண்டா களுக்கு மேகத்தையாள் வோர் எனும்
குக' என்றனர். இதைக்கேட்ட விச்வகரு பொருளில் காரளர் எனப் பெயர் வந்தது.
மன் எதிர்நோக்கியிருக்கையில் ஒருநாள் தமிழகத்தரசருக்கு மசட்டருமுரிமையுடை
பூமியில் ஒரு பிளப்பைநோக்க அதிலிருந்து யார். ஆகையால் தமிழ்நாட்டு மூவேந்தரும்
கிரீடத்துடன் மாலையணிந்து கலப்பை வேளாளர். இவர்களில் எழைகளாயுள்ளோர்
தாங்கி ஒரு புருஷன் வெளிவரக்கண்டு
வீழ்குடிஉழவர் எனப்படுவர். இந்த வேளா
தன் கையிலிருந்த வாளால் வீசினன்; அது எர் இப்போதும் பெரிய ஜமீன் தாரர்கள்.
மகுடத்தில் பட்டு மகுடம் நீங்கியது. உழ வடநாடுசென்று குடியேறின வேளாளர்
வன் வெளிவந்தனன். விச்வசர்மன் உழ வெலமர் எனப்படுவர். வெலால் வம்சத்
வனைப் பிடித்துக்கொண்டனன். உடனே தாபகர். இவர்களையே பிளினி, போட்லோ
திரிமூர்த்திகளும் திக்குப்
பாலகம்
மியால் என்பர்.
(11)வது ஏற்றாண்டில்
வேளாளர்
1518
வேளாளர்
உரிமை
எய்தினோரும்
பாண்டி
நாட்டுக்
தோன்றி
உழவனை
விடுவித்துச்
சமாதானப்
காவதிப்பட்ட
மெய்தினோரும்
குறுமுடி
படுத்தினர்
.
அச்சமா
தானமாவது
பஞ்சா
குடிப்பிறந்தோர்
முதலியோருமாய்
முடி
ளத்தாராகிய
தட்டார்
தச்சர்
கருமார்
கல்
யுடை
வேந்தர்க்கு
மகட்கொடைக்
குரிய
தச்சர்
கன்னார்
ஆகிய
விச்வகர்மபுத்திரர்
வேளாளராம்
.
வேளாளர்க்கு
உரிய
கருவி
புத்திரனுக்கு
அடிமையாக
இருக்கவேண்
நாஞ்சில்
சசுட
முலியன
இவர்க்குச்
டியது
என்பதாம்
.
உழவனுக்குப்
பூமியில்
சிறந்த
தொழில்
உழுதல்
உழுவித்துண்
பிறந்ததால்
பூபாலன்
என்றும்
கங்கைக்
போர்க்கு
வேந்தர்
சரும
முடித்தல்
.
உழு
சசையில்
பிறந்தமையால்
காங்கேயன்
என்
திண்போர்க்கு
வாணிகமும்
உரித்தாம்
.
றும்
சலப்பையுடன்
பிறந்ததால்
உழு
இவ்வேளாளர்
ஓர்
காலத்து
மேகத்தைச்
படையோன்
என்றும்
பெயரிட்டனர்
.
சிறையிட்ட
பாண்டியனுக்கு
இந்திரன்
இவன்
கிரீடமிழந்தமையால்
இவ
னரசனா
பொருட்டுப்
பிணை
நின்று
காத்தாராதலின்
கான்
இவன்
சந்ததியார்
உழவு
செய்யல்
கார்காத்தார்
எனவும்
நாககன்னி
மணந்த
வேண்டும்
.
இந்தச்
சாதியில்
ஒருவன்
அர
சோழன்
கொணர்ந்த
நாகவல்லி
யென்
சனுக்கு
முடிசூடல்
வேண்டும்
.
இவனுக்கு
னும்
வெற்றிலைக்
கொடியினை
அவன்
தரக்
யஞ்ஞோபவீதம்
உண்டு
இவனுக்கு
இந்
கொண்டு
பூமியில்
விருத்தி
செய்ததால்
திரனும்
குபேரனும்
தங்கள்
குமாரியை
கொடிக்கால்
வேளாளர்
எனவும்
துளுவ
மணஞ்
செய்வித்தனர்
.
சிவபிரான்
ஒரு
நாட்டிருந்து
தொண்டை
நாட்டில்
சோழ
வெள்ளெருதும்
யமன்
ஒரு
வெள்ளை
யெரு
னால்
கொண்டு
வரப்பட்டோ
ராதவின்
மையும்
கொடுத்து
உழச்செய்தனர்
.
தேவர்
இருவர்
எனவும்
கூறப்படுவர்
.
கள்
மறைந்தனர்
.
வேளாளனுக்கு
இந்திர
2
இவர்கள்
தமிழ்நாட்டில்
உழுது
பயி
புத்திரியிடம்
ஐம்பத்துநான்கு
புத்திரரும்
ரிடும்
ஒருவகுப்பார்
.
இவர்கள்
ஒவ்வொரு
குபேரபுத்திரியிடம்
ஐம்பத்திரண்டு
புத்திர
தமிழ்
நாட்டிலும்
நன்கு
மதிக்கப்பட்டவர்
ரும்
பிறந்தனர்
.
குபேரபுத்திரனாகிய
நள
கள்
.
வேளாளன்
எனுஞ்
சொல்
வெள்
கூபாண்
(
160
)
பெண்களை
அக்குமாரருக்கு
ளத்தை
ஆள்பவன்
எனும்
பொருளது
என்
மணஞ்
செய்வித்தனன்
.
இக்குமாரர்களில்
பர்
சிலர்
.
அதாவது
உழுது
பயிரிடுவோர்
.
முப்பத்தைவர்
பூபாலர்
மற்ற
முப்பத்தை
முற்காலத்தில்
உழவுதொழி
லறியாது
உல
வர்
வேளாஞ்செட்டிகளாய்
வர்த்தசஞ்செய்
கம்
பூதேவியை
நோக்கி
வருந்துகையில்
வர்
.
பின்
முப்பத்தைவர்
பசுபாலிக்கவென்
பூமகள்
இரக்கமுற்றுத்
தான்
உழுபடை
றனர்
.
இவ்வாறு
இவர்கள்
சந்ததியர்
யாகிய
கலப்பையுடன்
ஒரு
குமாரனைத்
விருத்தியாயினர்
.
வேளாளர்
எந்தவகை
தந்தனள்
.
அவன்
முதல்
உழவன்
.
இந்த
யிலும்
தாழ்ந்த
தொழில்கள்
செய்பவ
எல்
உழவன்
பிறக்கையில்
ஒரு
ஆபத்து
.
அதா
லர்
.
துலாபார
தானத்தில்
அரசர்களை
நிறுக்
வது
சிவபெருமானும்
பார்வதியாரும்
குந்
தொழில்
இவர்களுடையது
.
கம்பரும்
சைலையில்
கந்தவனத்திருக்கையில்
விச்வ
இராமன்
சிரசில்
வேளாளர்
முடிசூட்டுவித்
கர்மனாகிய
தெய்வத்தச்சன்
அவ்விடஞ்
ததாகக்கூறியுள்ளார்
.
தமிழ்நூல்களில்
அறி
சென்றனன்
.
இதனால்
சினங்கொண்ட
சிவ
வாளராகிய
முனிவர்க்கு
இரண்டாவதாக
பெருமான்
விச்வகருமனை
நோக்கி
மீ
உத்
உழவரைக்
கூறியிருந்தது
.
இவர்களிற்
தரவின்றி
வந்தமையால்
உனக்கு
பூலோ
பெரும்பான்மையோர்
நாடுடையார்
.
இவர்
கத்தில்
கங்காதிரத்தில்
ஒரு
சத்ரு
உண்டா
களுக்கு
மேகத்தையாள்
வோர்
எனும்
குக
'
என்றனர்
.
இதைக்கேட்ட
விச்வகரு
பொருளில்
காரளர்
எனப்
பெயர்
வந்தது
.
மன்
எதிர்நோக்கியிருக்கையில்
ஒருநாள்
தமிழகத்தரசருக்கு
மசட்டருமுரிமையுடை
பூமியில்
ஒரு
பிளப்பைநோக்க
அதிலிருந்து
யார்
.
ஆகையால்
தமிழ்நாட்டு
மூவேந்தரும்
கிரீடத்துடன்
மாலையணிந்து
கலப்பை
வேளாளர்
.
இவர்களில்
எழைகளாயுள்ளோர்
தாங்கி
ஒரு
புருஷன்
வெளிவரக்கண்டு
வீழ்குடிஉழவர்
எனப்படுவர்
.
இந்த
வேளா
தன்
கையிலிருந்த
வாளால்
வீசினன்
;
அது
எர்
இப்போதும்
பெரிய
ஜமீன்
தாரர்கள்
.
மகுடத்தில்
பட்டு
மகுடம்
நீங்கியது
.
உழ
வடநாடுசென்று
குடியேறின
வேளாளர்
வன்
வெளிவந்தனன்
.
விச்வசர்மன்
உழ
வெலமர்
எனப்படுவர்
.
வெலால்
வம்சத்
வனைப்
பிடித்துக்கொண்டனன்
.
உடனே
தாபகர்
.
இவர்களையே
பிளினி
போட்லோ
திரிமூர்த்திகளும்
திக்குப்
பாலகம்
மியால்
என்பர்
.
(
11
)
வது
ஏற்றாண்டில்