அபிதான சிந்தாமணி

விமலை 1446 வியாக்கிரபாதமுநிவர் மூவிடங் மணந்து தன்னாசு பெற்ற கீழைச் சளுக் வியப்பணி ஒரு பயனைக் கருதியதற்குப் சிய அரசன். பகையாகிய முயற்சியைச் செய்தல். 3. மூன்றாம் குலோத்துங்கன் காலத்தி இதனை விசித்ராலங்காரம் என்ப. (குவல.) விருந்த அவனது தலைவனான மதுராந்தக வியம் பிறர்க்குரியனவாகச் செய்யப்படும் பொத்தப்பி சோழனின் பட்டப் பெயர். பொன் முதலியவற்றின் செலவு. (சுக்-F.) (I. M. P.) வியலூர் - செங்குட்டுவனால் வெல்லப் விமலை - 1. சிவசூர்ய பீடத்து அமருஞ் பட்ட ஊர். (சிலப்பதிகாரம்.) வியன் - மித்திரவருமன் குமாரன். இவன் 2. அயோத்திக்கு ஒரு பெயர். தரணியை மணந்து ஒரு யாகஞ்செய்ய 3, சிவசத்தியின் அம்சம். அல்லமரை நிலத்தை உழுதனன். உழுதகாலையில் மயக்கவந்த மாயை பொருட்டுப் பூமியில் உழுபடையில் பெண்குழந்தை ஒன்று வந்தவள். தோன்றிற்று. அப்பெண் குழந்தையைத் விழடர் - பிரமன் சபையில் உள்ள தேவர், தன் மனைவியிடம் கொடுத்து வளர்க்கை விழர்த்தாரிஷபன் திதிபுத்திரனாகிய ஒரு யில் ஒரு குமாரன் பிறந்தனன். அக்குமா அசுரன். னுக்கு வசுதாசன் எனப்பெயர் இட்டும், விம்சதி - திருதராட்டிரன் குமாரருள் ஒரு பெண்ணிற்குப் பதுமினி எனப்பெயர் வன். இட்டும் வளர்க்கையில் பதுமினி ஒருநாள் விம்பசாரகதை - இது ஒரு தமிழ் பௌத்த பூஞ்சோலைக்குத் தனது தோழியருடன் நூல், கௌதமபுத்தருடைய மாணாக்கரில் சென்றனள். அச்சோலைக்குள் விளையாடிக் ஒருவனும், இராஜருக நகரத்தரசனுமா கொண்டு இருக்கையில் அங்கு எழுந்தரு கிய பிம்பஸாரனுடைய சரித்திரத்தைக் ளிய வராகமூர்த்தி இவளைக் கண்டு மயல் கூறுவதாம். இதன் நூலாசிரியர் வாலாறு கொண்டு வகுள மாலிகையென்னுந் தோழி முதலியன தெரியவில்லை. யைத் தூதுவிட்டு இவளை மணந் தனர். வியங்கோள் - இது ஐம்பால் இவளே அலர்மேன் மங்கை (திருவேங்கட சளுக்குரித்தாய் வேண்டுகோள் முதலிய புராணம்.) பொருள் தரும் முற்றுச்சொல். வியாகரகேது - சோழர் சரிதையிற் சித் வியதீபாதம் - சந்திரன் பிரகஸ்பதியின் திராதனைக் காண்க. தேவியாகிய தாரையைக் கிரகிக்க, மித்ர வியாக்கிரசருமர் ஒரு ருஷி. னாகிய சூரியன் அவ்வாறு செய்தல் அடாது வியாக்கிரதுண்டன் - ஒரு பாரத வீரன். தாரையை விடுக எனக் கூற, சந்தி வியாக்கிரபதன் - ஒரு வேதியன். ஒழுக்கம் சூரியனைக் குரோதபார்வையுடன் விட்டுக் காமத்தால் பிடியுண்டு ஒரு காட் பார்க்கச் சூரியனும் சந்திரனைக் கோபத் டில் திருடுகையில் அரசன் தொடர்ந்து துடன் நோக்கினன். இவ்விருவர் கோப வா மறைந்தனன். அவ்விடம் தன்னைத் மும் ஒன்றாய்க் கலக்க, அக்கோபத்தீய தொடர்ந் தவனைப் புலி விழுங்கக் கண்டு னின்று ஒரு கோரபுருஷன் பிங்கள நிறல் அச்சம் நீங்கி வியாக்கிரமாகிய புலியால் கொண்ட கண்களை யுடையனாயும், நீண்ட விழுந்தவன் பாதத்தைப் பற்றிச் சென்ற உதடுகளையும் பெரும்பற்களையு முடையனா தால் வியாக்கிரபத நாமத்துடன் இறந்து யும் ஏறிட்ட புருவமுடையனாயும் பிங்கள அப்பெயர் புனைந்ததால் நாகம் நீங்கிச் சிவ நிறங்கொண்ட மீசையும் சோமமும் உடை பதம் அடைந்தனன், யனாயும், பிளவுபட்ட நீண்ட நாவையுடை வியாக்கிரபாதழதிவர் - மத்தியந் தன முதி யனாயும், அதிபசி யுடையனாய்ப் பூமிமுழு வர் புத்திரர். இவர் சிவபூசையைக் கடைப் தும் உண்ணும் விருப்புடையனாயும் பிறக்க பிடித்துச் சிவபிரான் பிரத்தியக்ஷமாகத் இவனை அவர்கள் நோக்கி 'உனக்கு விய தீ தரிசித்துச் சிவமூர்த்தியிடம் சிவபூசைக் பாத நாமமுண்டாகுக, நீ சர்வயோகங்கள் குப் பழுதில்லா மலரெடுச்சு நகங்களிற் னும் பதியாகுக; உன் யோகத்தில் எவ கண்களும், மரம் வழுக்காமல் ஏறப் புலிக் ரூம் சுபகார்யம் செய்யாதிருக்க' என வரம் காலும் கையும் பெற்று, வசிட்டருடன் தந்தனர். பிறந்தவளை மணந்து, உபமன்னிய முதி வியந்தசேனை- ஒரு வித்தியாதா அரம்பை. வரைப் பெற்றுத் தம் ஆச்சிரமத்து இருக் (ளோ.) தனர். இவர் குமாரராகிய உபமன்னியர் சன்