அபிதான சிந்தாமணி

வஷ்டிரோகம் 1401 வாக்பட்டா தோஷங்களும், வியர்வையும், விலக்கும், யில் மூழ்கி இழந்த கைகளைப் பெற்றான் ஆயுள், லகூமிவிலாசம், வனப்பு, மகிழ்ச்சி, ஆகையால் இந்ததிக்கு இப்பெயர் உண்டா அறிவு, பலம் முதலியன உண்டாக்கும். யிற்று. (வாகு, புஜம், தா - கொடுத்தல், மஞ்சள் வஸ்திரம் தரிக்கின், வாதநீர்ச் வாதலிகன் பாரதவீரருள் ஒருவன், வீம சருக்கு, இருமல், விஷசுரம் மாறாத் னால் கச - ஆம் நாள் இறந்தவன். தினவு, தனிச்சுரம், மலபந்தம் முதலியன வாதவலி ஒரு அரசன். கச்சன் மரு விலகும். செம்மைநிற வஸ்திரத்திற்குச மகன். பிரசாபதி இவன் வழியில் தோன் சிலரோகங்கள் உண்டாம். றியவன். (சூளா.) வஷ்டிரோகம் - பிரசவித்த ஸ்திரீ உடம்பு வாகை-பச்சிலை விரவித்தொடுத்த வாகைப் அதிர வேலை செய்வதாலும், பதினான்கு பூவை புனைந்து மாறுபாட்டை மேற்கொ வேதத்தை மறித்தலாலும், கருப்பகால ண்டு அலையும் கடல்போன்ற சேனையினை அபத்தியத்தாலும், மிகு சையோகத்தாலும் யுடைய வேந்தைக் கொன்று ஆரவாரித் வாயு அதிகரித்து உறுப்புக்களில் சகிக்கக் ததைக் கூறும் புறத்துறை. (பு. வெ.) கூடாத வேதனை தருவது. (ஜீவ.) வாகையாவம் - வெள்ளிமலையினையும் வலிய வீரக்கழலினையும் சிவந்தகச்சினையும் அழகி வா தாக அணிந்தமை கூறும் புறத்துறை, (பு. வெ.) வாகடர் - வாக்பட்டரைக் காண்க. இவர் வாக்காள் -. அம்பரீஷன் புத்திரி ; இவளை செய்த நூல் வாகடம், இருக்குவே தம் புகழ்ந்திருக்கிறது. வாகினி - ஒரு தீர்த்தம் வாக்கி- அறம், பொருள், இன்பம், வீடெனு வாகீசசுவாமிமடம் - இது திருஞானசம் நான்கினையும் விரித்துக்கூறவல்ல ஆசிரியன் பந்தமூர்த்தி நாயனார் சைனர்களை வெல்லு வாக்கியர் - சாகல்லியர் மாணாக்கர். தற்கு மதுரைக்கு எழுந்தருளிய பொழுது வாக்குகள் - 1. சூக்குமை, பைசாந்தி, மத் தங்கிய இடம். இது ஞானாமிர்த நூலாசிரி திமை, வைகரி என நான் காம். இவற்றுள் யருடைய பரம்பரையார் மடமோவென்று சூக்குமை யெனும் வாக்கு நாபியை இட நினைத்தற்கு இடமுண்டு. மாகக்கொண்டு நாதமாகிய அறிவு தானே வாகீசன் - 1 ஓர் இருடி சிவபூசாதுரக் வடிவாகவரும், பைசந்திக்குத் தானம் உந்தி யும் வடிவு பிராணவாயுவுமாம். இது அக் 2. ரத்தவர்ணம், முக்கண், கர சுவரூபம் தோன்றாதபடி நினைவுமாத் அபயவா தம், பாசம், சூலங்கள் கூடிய (ச) காங் திரமாய் நிற்கும். மத்திமை : இது நெஞ் கள் உடையவராய்த் தியானிக்கத்தக்க சையும் கண்டத்தையு மிடமாகக்கொண்டு சிவன் திருவுரு. அக்ஷரசுவரூபத்தை ஒழுங்குபட நிறுத் 3. அப்பர் சுவாமிகளுக்கு ஒருபெயர். திச் செவிக்குக் கேளாமல் உள்ளறிவு மயமாய் நிற்கும் வைகரிக்கிடம் நாக்கினடி வாகீச்வரி யௌவன வயதுள்ளவளாய், யாம், இது செவிப்புலனாம்படி வசனிச்கும். ருதுமதியாய், நல்ல முகமுள்ளவளாய், இவையன்றிப் பஞ்சமையென்னும் அதி தாமரையொத்த நேத்திரங்கள் உள்ளவ சூக்குமை யென்றொரு வாக்குமுண்டு, ளாய் வஸ்திரம், மாலை, பூஷணங்கள் உள் அது பிரணவ சொரூபமாயிருக்கும். ளவளாயிருக்கும் பார்வதியார் திருவுரு. 2 (5). வைகரி - அக்கரங்கள் வெளிப் வாதகன் - 1. சிவகணத்தவரில் ஒருவன். பட்டுத் தோன்றுவது. மத்திமை கண்டத் 2. இருதுபர்ணனிடம் நளன் இருந்த தில் சவிகற்பமாயுணரத்தக்க ஓசை. பைச காலத்து வைத்துக்கொண்ட பெயர். ந்தி - நினைவுமாத்திரமாய் நிற்பது. சூஷ்மை வாதுதை - சரஸ்வதி நதி அருகில் உள்ள நா தமாத்திரமாய் நிற்பது. பஞ்சமை-மேற் ஒருந்தி. சங்கலிகிதர் என்னும் ருஷிக கூறிய வாக்குகள் தோன்றற்குக் காரண ளில் லிகிதன், சங்கன் அனுமதியின்றி மாய் நிற்பது. அவனது ஆச்சிரமத்து இருந்த பழத்தைப் வாக்குத்தேவி -- சரஸ்வதி. புசித்தனன். தமயனாகிய சங்கன் இது வாக்துஷ்டு கௌசிகனைக் காண்க. களவு என் றனன். அதனால் விகி தன் வாக்பட்டர் - ஒரு வைத்திய நூலாசிரியர். எனது கையை வெட்டியெறிந்து இந்ததி வட நாட்டிலிருந்தவர். இவர்க்கு வாகட 176 தான்.