அபிதான சிந்தாமணி

வன்மையணி 1400 வஸ்திரதாரணம் 2. இவர் பாடல் ஒன்று புறநானூறில் சத்துருக்களை நாசஞ்செய்வது. அருச்சு ஆம் பாடலாக இருக்கிறது. னுக்குத் தனு முதலியன தாங்கியிருந்தது. "பருதி சூழ்ந் தவிப் பயங்கெழு மாநிலம், இராமபிரான் வனவாசத்தில் அவருடன் ஒருபக லெழுவ செய்தி யற்றே, வையமுந் பிரியவசனம் கூறியவரால் பூசிக்கப்பட் தவமும் தூக்கிற், றவத்துக்கையவி யனைத்து இதைப் பூசிப்போர் இஷ்டசித்தி மாற்று தாகலிற் கைவிட்டனரே காதல ரத பெறுவர். னால், விட்டோரை விடா அள் திருவே, 5. இது சிவவீர்யத்தைத் தாங்காது விடா அதோ ரிவள் விடப் பட்டோரே." தன்னிடத்தொளிக்கும்படி அக்கினி இடங் என்பது. இவர் பாடல் நிலையாமை கூறித் கொடுத்ததாதலால் அக்னி இனி நான் உன் தவத்தினேற்றம் கூறிய தால் இவர் தவ னிட மிருப்பதால் நீ யாகாதி காரியங்க நிலை மேற்கொண்டவரென எண்ணப்படு ளெல்லாவற்றிற்கும் பயன்பெறுவை என கின்றனர். இவர் வடநூல் இராமாயண வரம் பெற்றது. மியற்றிய புராண வான்மீகியினும்வேறாவர். வன்னியர் - 1. ஓர்வகை ஜாதியார். இவர் வன்மையணி - விருப்பமில்லாதிருக்கு மிடத் கள் வீரசம்புமுனிவர் யாகஞ்செய்ய அதிற் சுவையும், கருத்து முண்டாவது; பிறந்தவர் என்பர். இவர்கள் வாடாமாலை, இதனை ஊர்ஜஸ்வித் அலங்காரமென்பர் புலிக்கொடி, மகம்மேரு, கச்சிநகர், மனோ (குவல.) வேகாதம், மும்முரசு, கங்காநதி, பொற் வன்னி - 1, துருவசு குமாரன். யயாதி சிலை, பண்ணாடு, மதக்களிறு உடையவ பௌத்திரன்; இவன் குமாரன் கெற்கன் ராம். 2. வாநரத்தலைவன். 2 இது பள்ளிகளுக்கேயல்லாமல் அம் 3. புஷ்கரத்தீவின் அரக்கர் சேநாபதி பலக்காரன், வலையன், சில மறவர்க்கும் இராவணனுக்கு மூலபலத்தில் உதவி பெயர். வன்னியன், வன்னிக்குட்டி, தேன் செய்தவன். வன்னியன் என்னும் பட்டங்களுண்டு. விநாயகர் முதலிய தேவர்க் தென் ஆற்காடு - ஜில்லாவில் சில குரிய பத்திரவிசேஷம். சௌமியர் புத் இருளருக்கும் பெயர். பின்னும் மற்றொரு திரனும் சௌநகர் மாணாக்கனுமாகிய மந் பிரிவார் பூசாரித்தொழில் செய்தும் கூத் தாரகன், சன் பத்தினியும் ஔரவர் புத் தாடியும் பிழைப்பர். இவர்களை திரியுமாகிய சமி அல்லது (வன்னி) என் னியர் என்றும் கூறுவர். இவர்களுக்குக் பவளுடன் ஓர் வனத்தின் வழி வருகை கிராமத்தில் மிராசு உண்டு. யில் விநாயகசாரூபம்பெற்ற புருசுண்டி வஸுக்கள் - அட்டவசுக்களைக் காண்க. முனிவரைக்கண்டு நகைக்க முனிவர் அவ் வஸுதேவர் - வசுதேவரைக் காண்க. விருவரையும் தங்கள் பேர்கொண்ட விரு வஜ்ரஸ்வருபர் அநிருத்தர் குமாரர். இவர் க்ஷங்களாச் சபித்தனர். பின் அவ்விருவ குமாரர் சுபாகு. ரும் வேண்ட உங்களிடம் விநாயகமூர்த்தி வஜான் - யாதவகுலக்ஷணத்து இறுதியில் யெழுந் தருளுவர். அக்காலத்துச் சாபத் மிகுந்து நின்று அருச்சுநனால் பட்டம் தீர்வடைந்து விநாயசருக்குரியவராவீர் பெற்றவன். கள் என்று கூறிச்சென்றனர். மாணாக்கரது வஸுதானன் - தருமருக்கு யானை அலங்க நிலையை யோகத்தா லறிந்த சௌநகர் ரித்தவன். வநமடைந்து விநாயகபூசனை புரிந்து விகா வஸ்திரங்கள் - இவை அரையிலுடுக்கும் யார் தரிசனந்தா அம்மாணாக்கர்க்குச் சாபம் உடை, அங்கவஸ்திரம், துண்டம், சிறிய தவிர்க்க வேண்ட, விநாயகர் அம்மரங்க பெரிய அங்கிவகைகள், பல வர்ணப்பட் ளாகவேயிருந்து எல்லாராலும் பூசிக்கும் டுடைகள், சரிகை வெஷ்டிகள், துப்பட்டி பேற்றையும், தாம் அம்மரங்களினடியில் கள், தலைக் குட்டைகள், தலைப்பாகைகள் எழுந்தருளியிருந்து அப்பத்திரங்களால் முதலியனவாசப் பலதிறப்படும். பூசிப்போர்க்கு இஷ்டசித்தி தருதலும் வஸ்திரதாரணம்- வெண்மை, மஞ்சள், சிவ தந்து மறைந்தனர். (விநாயகபுராணம் ) ப்பு நிறங்களுள்ள வஸ்திரங்களைத் தரித் இது பாபத்தைச் சமிக்கச்செய் தலால் சமி தலின் வகை. அந்தணர் மேல்வஸ்திரத் யென்று பெயர்பெறும். இதனை ஈசான்ய துடனும் சூத்திரர் அஃதின்றியுமிருத்தல் பிசையில் பிரிதிஷ்டிக்கவேண்டியது. இது வேண்டும். வெள்ளைவஸ்திரம் வாதாதி வயா