அபிதான சிந்தாமணி

மேலைக்கடை 1846 மைத்திரேயன் யன. ணவா. அருகி முன் ஜன்மங்கள், மதுரை, இராமதத்தை, மேன் மேலுயர்ச்சியணி அஃதாவது, ஸ்ரீதரை, காபிஷ்டதேவன், அரதனமாலை, மேன்மேலு மொன்றற் கொன்றுயர் குண அச்சுதகல்பதேவன், வீதபயன், ஆதித்யா த்தாலேனு மிழிகுணத்தாலேனு முயர்வா பதேவன், மேரு, வித்தபாமேஷ்டி முதலி தலைச் சொல்லுதலாம். இதனை வடநூலார் மந்தான் முற்பிறப்பில், வாருணி, சாராலங்கார மென்பர். (குவல.) பூர்ணசந்திரன், தேவன், யசோஹா, மேஷவிருஷணன் - இந்திரன் அகலிகை தேவன், இரத்னாய தன், அச்சுத கல்ப யைப் புணரக்கண்ட கௌதம முனிவர் தேவன், விபீஷணன், நரகன், ஸ்ரீ தாமா, கோபத்தால் அவனது விருஷ்ணம் அறுந்து பிரம்மகல்பதேவன், ஜயந்தன், தரணேந்தி விழச் சபிக்க அவ்வாறு அற்ற விருஷ் ரன், மந்தரன், பாமேஷ்டி என்பனவாம். ணத்திற்குப்பதில் மேஷத்தின் விருஷ (மேரு - மங் - புரா.) ணத்தைத் தேவர் பொருத்தி வீர்யவந்த மேலைக்கடை ஒரூர் ; இது சைனர்கள் னாக்கினர். அது முதல் இப்பெயர் அவனுக் ஏறிய கழுமரங்களின் மேலைக்கோடியாகிய குண்டாயிற்று. (சிவமகா புராணம்.) இடமாம். (திருவிளையாடல்) மேலையகத்தாழ்வான் - நாதமுங் களிடம் மை பண்ணுடன் பிரபந்தமோதிய ஸ்ரீ வைஷ் மைசூர் சமஸ்தானம் மைசூர் என்பது மேல்கோட்டை மைசூருக்கு மஹிஷாசுரனுடைய நகரமாம், அதாவது லுள்ள பட்டணம். இவ்வூர் மலையில் எருமைத்தலையையுடைய ஒரு இராக்ஷ தன் விஷ்ணு ஆலயம் இருக்கிறது. இப்பொ அங்குவந்து அந்நகரத்தின் குடிகளை வருத்தி ழுது மேல்கோட் (Melkote) என வழங் வருகையில், அக்கஷ்டத்தைச் சகிக்க முடி கும். யாத குடிகளின் வேண்டுகோளைக் கருதி மேளக்காரர் - இவர்கள் வாத்யம் வாசிப் காளிகா தேவியானவள் சாழண்டி அவ பவர். இவர்கள் தமிழ் பேசுகிறவர்கள். தார மெடுத்துவந்து அந்த இராக்ஷ தனைக் இவர்கள் அம்பட்டரின் வேறுபட்டவர்கள். கொன்று குடிகளுடைய கஷ்டத்தை நீக்கி மேனகை - 1. காசிபருக்குச் சுரபியிடம் யபடியால் அப்பட்டணத்திற்கு அந்த இரா பிறந்தவள். க்ஷ தன் பெயராகிய மஹிஷாசுரன் பட்ட 2. இவள் தெய்வமகளிர் எண்பதின் ணம் அல்லது மைசூர் என்று நாளதுவரை மருள் ஒருத்தி. குபேரனுக்குப் பணிபுரி யில் வழங்கி வருகிறார்கள். இப்போது (பெ. கள.) மைசூர் இருக்கும் இடம் பூர்வத்தில் இரா 3. விச்வாமித்திரன் தவத்தைக் கெடு மாயணத்திற்கண்ட சுக்ரீவனுடைய சமஸ் த்து அவனுடன் கூடிச் சகுந்தலையைப் தான மிருந்த இடமென்பது சிலர் கருத்து. பெற்றவள். கி. பி. மூன்றாம் நூற்றாண்டில் . புத்தர்க 4. ஒருமுறை சாபத்தால் மானுருக் ளும், பிறகு ஜயினரும், இங்குவந்து தம் கொண்டு திரிகையில் வேடனால் துரத் தம் மதவிஷயமான கோயில்களைக் கட்டு துண்டு வேதாரண்ய தீர்த்தம் படிந்து நல் வித்தார்களாம். லுருப்பெற்று விசுவாமித்திரரைக் கூட மைத்திரி - தக்ஷனுக்குப் பிரசூதியிடம் உதி முயன்று அவரால் கிழவுருப்பெறச் சாபம் த்த குமாரி. இயமன் தேவி, அடைந்து அத்தீர்த்தம் படிந்து தூய்மை மைத்திரேயர் குசீலவர் குமாரர். பெற்றவள். (வேதாரண்யபுராணம், திரு பராசர் மாணாக்கர். இவர் துரியோ தன வாரூர்ப்புராணம்.) னுக்கு நீதிகூறத் துரியோதனன் மறுத்த 5. விசுவாவசு என்னுங் கந்தருவனைப் மையால் கோபித்து வீமன் கதையால் புணர்ந்து பிரமத்வரையைப் பெற்றுத் தூல சாகச் சபித்தனர். வியாசருக்கு நண்பர். கேசர் ஆச்சிரமத்தில் இட்டுச் சென்றவள். விதுரருக்குத் தத்துவம் உபதேசித்தவர். 6. மேருவின் பெண். மைத்திரேயன் வைதிரேயனுக்கு அயோ மேனை - 1. இமவான் தேவி, பார்வதியா கவஸ்திரீயிடத்து உதித்தவன். இவனுக்குக் ரைப் புத்திரியாகப பெற நோற்றவள். குடும்பாண்டி எனவும் பெயர். இவனுக்கு 2. பஞ்சகன்னியரில் ஒருத்தி. விடியற்காலம் மணி அடித்துக்கொண்டு 3. மைநாகத்தின் தாய், அனை வரையும் துதிப்பது தொழில். (மது.) பவள். இருடி