அபிதான சிந்தாமணி

மெய்கண்டதேவர் 1342 மெய்யுறுபுணர்ச்சி னைத் தமிழிற் செய்க எனக் கட்டளையிட் தேவர் அவருக்கு அருணந்திதேவரென டுச் சென்றனர். மெய்கண்டதேவர் ஐந்து தீக்ஷாநாமம் புனைந்து தாம் செய்த சிவ் வயதில் பூஜாவிசேஷங்களை அறிந்து திரு ஞான போதத்தையும் பொல்லாப்பிள்ளை வெண்ணெய் நல்லூர்ப் பொல்லாப் பிள்ளை யார் அருளிச்செய்த சூர்ணிகையையும் யார் வேதசிவாசமங்களை நன்கு போதிக் அருளிச்செய்து இதனை உலகத்தவர் எளி பயின்று, சிவஞான போதத்திற்குப் தில் உணரும் வண்ணம் ஒரு நூல் செய்க பொல்லாப்பிள்ளையார் அருளிச்செய்த ஞர் என்றனர். இவருக்கு மாணாக்கர் நாற்பத் ணிகையைக் கொண்டு தமிழில் சிவஞான தொன்பதின்மர். அவர்களுள் சிவஞான போதமும் அதற்கு வார்த்திக உரையும் சித்தி இயற்றியவர் அருணந்தி சிவாசாரி இயற்றினர். இவ்வகை மெய்கண்டதே உண்மைவிளக்கங் கூறியவர் திருவ வர் பொல்லாப் பிள்ளையாரிடம் சாஸ்தி திகை மனவாசகம் கடந்தார். சாப்பியாசம் செய்து வருவதை ஊரார் மெய்காப்பாளன் - அரசனுக்கு அருகிலி யாரும் அறியாது, ஐயோ! இப்பிள்ளை ருந்து அவனுக்குப் பகைவரால் துன்பம் ஊமையாய் இருக்கின்றதே என விசனப் வராது காப்பவன். பட்டிருந்தனர். இவ்வகை இருக்கையில் மெய்ப்பரிசம் - (அ) ஊன்றல், கட்டல், இச்செய்தியைப் பொல்லாப் பிள்ளையா குத்தல், தடவல், தட்டல், தீண்டல், பற் ருக்குப் பூசை செய்யும் சிவத்விசர் ஒருநாள் றல், வெட்டல் இவை மெய்ப் பொறிக தாம் வழக்கப்படி பூசைமுடித்துச் சென்று ளால் செய்யப்படுவன, மீண்டு தரிசனார்த்தமாக வருகையில் மெய்ப்பாடு - நகை, அழுகை, இளிவால், கோயிலுக்குள் சந்தடி கேட்டுச் சென்று மருட்கை, அச்சம், பெருமி தம், உவகை, பார்க்கையில் ஊமைக் குழந்தை பிள்ளை வெகுளி ஆக எட்டு, யாரிடம் ஆக்ஷேப சமாதானங்களுடன் மெய்ப்பாத புராணிகர் இவர் பாண்டி சாஸ்திரபாடம் கேட்பதைக் கேட்டு, ஆச் நாட்டு மதுரை நகாத்தவர். திருப்பைஞ் சரியமடைந்து, ஊரிலும் அப்பிள்ளைக்கு Zலிப் புராணம் பாடியவர். உரியாரிடத்திலும் அறிவித்தனர். பிள் மெய்ப்பொருள் நாயனார் இவர் சேதிநாட் ளைக்குரியவர் ஆதிசைவரை நம்பாமல் தாங் இத் திருக்கோவலூரில் அரசு செலுத்திக் களே சென்று நேரிற் கண்டு விநாயகரை கொண்டிருந்தவர். இவருடன் ஒருபகை வேண்டிக் குழந்தைபேச அருள்பெற்றுவந் வன் போர்செய்து தோல்வி யடைந்து தனர். இச்செய்தி ஊர்முழுதும் பரவியது. இவரை வஞ்சனையால் வெல்ல எண்ணிச் இதுநிற்க, சகலாகம பண்டிதர் திருவெண் சிவனடியவர் வேடங்கொண்டு சுரிகையை ணெய்நல்லூரில் இருந்த தமது மாணாக்கர் மேல் வஸ்திரத்தால்மூடிப் புத்தகம்போ வேண்டுகோளின்படி அவ்விடம் வந்து லெடுத்துக்கொண்டு, அடியவர் திருக்கோ வேத சிவாகமங்களைப் போதித்து வருகை லமே மெய்ப்பொருள் எனக்கொண்ட யில் மெய்கண்டதேவர் அவரது மாணாக்க மெய்ப்பொருள் நாயனாரிடம் வந்து உனக்கு ரைக்கண்டு அழைத்து அதில் அருமையான ஞானோபதேசம் செய்யக் கருதினேன் என் வினாவிப் பொருள் கேட்க, றனன். நாயனார் இவன் கூறுவது மெய் கூறாததால் அதற்குப் பொருள் யென நம்பி வணங்கி நிற்கையில் கொலை கூறி வருவர். இவ்வகை நாடோறும் சக செய்தனன். அந்த வேளையில் நாயனா லாகம பண்டிதர் மாணாக்கர் மெய்கண்ட ருக்கு அருகிருந்த தத்தன் இவனைக்கொலை தேவரிடம் சென்று சகலாகம பண்டிதரி செய்ய முயல்கையில் இவர் சிவனடியார் டம் போ தலை நீங்கியதைக்கண்ட பண்டிதர் எனத் தடுத்துச் சிவத் தியானத்தால் முத்தி மெய்கண்ட தேவரிடம் பொறாமையால் பெற்றவர். இவர் வழியில் சுதர்மான் வந்து ஆணவமல லக்ஷணங் கேட்டனர். முதலிய மூவர் வம்சம் உண்டாயிற்று. மெய்கண்டதேவர், சிவாசாரியரின் அதி தெய்விகமகாராசனைக் காண்க. தீவிர நிலையறிந்து சக்ஷ தீக்ஷை செய்து காலம் ஒளவையார் காலமாக இருத்தல் அவ்வினாவிற்கு விடை அவரே அறிய வேண்டும். தந்தை தெய்வீக அரசன். தாய் அநுக்கிரகித்தனர். இதனால் சகலாகம் சோழன் குமாரியாகிய பொன்மாலை. பண்டிதர் மெய்கண்டதேவர் திருவடி மெய்யுறுபுணர்ச்சி - உடம்பைத் தீண்டு நின்றனர். மெய்கண்ட தல் முதலியன. இது காட்சி முதல் பத்து பாகங்களை அவர் இவர் களை வணங்கி