அபிதான சிந்தாமணி

மூஞ்சூறு 1838 முத்திரகிரிச்சரரோகம் உருவத்தில் முடகர்ப்பம் முகமாக இருந்ததைக் கண்டு சாபமிட்ட மூட்டுப்பூச்சி போலிருக்கும். மோட்டுப்பூ னர். இச்சாபங் கேட்ட குமாரக்கடவுள் ச்சி யென்னும் சொல்வதுண்டு. பொறாது சாஸ்திரங்களைக் கடலில் இட்டுச் முதானந்தம் கயலை யொத்த விழி யினை சிவமூர்த்தியால் வணிகர் குலத்தில் ஊமை யுடையாள் தன் கொழுநனோடு இறந்து யாய்ப் பிறக்கச் சாபமேற்றனர். (பாஞ் - அகன்ற வழியிடத்துப் போவார் திருவிளை ) கண்டு அதிசயித்தாச் சொல்லிய துறை, ழகுறு எலியைப் (2) கடுவினையாளன் தன்மேற் பகைவரு போல இருக்கும் ஒருவிதச் சாம்பல் நிற டைா கூரிய அம்பு அழுந்தத் தான் நினை முள்ளது. இதன் கால்கள் குட்டையாயும் ந்த வினையை முடிவு செய்யானாகி இறத் முகம் சற்று நீண்டு பன்றியின் முகமொத் தலும் மூதானந்தம் என்ற துறையாம். துத் துதிக்கைடோல் அசையக்கூடியதாயு (பு வெ. பொதுவியல்.) மிருக்கும், இது இரவில் ஓடித் திரியும். முதின் முல்லை - கொல்லும் வேலினையுடைய இதன் கண்கள் சிறியவை. இதனிடம் வீரர்க்கல்லது அந்த மறக்குடியில் மடப் சத்துருக்களை போட்ட ஒருவித நாற்ற பத்தினையுடைய அரிவைமார்க்கும் சினத் முண்டு. அதனால் பூனை முதலியன இதனை தைச் சிறப்பித்த துறை. (பு. வெ. வாகை.) விரும்பா. ழ தெயினனார் கடைச்சங்கமருவிய ஒரு மூடவிஷ்டம்ப கருப்பம் புலவர். காண்க. மூதேவி 1. இவள் முதலில் ஆதிசக்தியி முடவிஷ்டம்ப கருப்பம் - சருப்பிணி மேடு னிடந்தோன்றி இரண்டாமுறை திருப் பள்ளங்களில் படுப்பதாலும், அபானவாயு பாற்கடலிற் பிறந்தவள். இவள் காளாஞ் வின் விகுணத்தாலும், பிரசவகாலத்துப் சன நிறமும், சர்ப்பாபரணமும், கழுதை பலவி தமாகப் புரளுவ தாலும் சிசுவின் வாகனமும் உடையவள். (சுப்ரபேதம்.) சிரம், கை, கால், இடந்தப்பி வேறிடத்திற் 2. மூத்தாளைக் காண்க, கணவன் துப் சிக்கும். இதனால் பிண்டம் வெளிப்படாது பிரதன் எனவும் பாதாபுத்திருப்பன் என வருத்த முண்டாம். இதுவே மூடகர்ப்பம். கூறுவர். யோனித்தானத்தில் ஒரு காலும், குதத்தா முதேவிவாழிடங்கள் - அரசு நீழல், விளா னத்தில் ஒரு காலும் சிக்கிக்கொண்டு பிர மரத்தடி, விளக்கினீழல், மனிதர் நீழல், சவ முகங்காணாது ஸ்தம்பிப்பது விஷ்டம்ப இரவு, ஆசாரமில்லாத வேதியனீழல், கருப்பமாம். (ஜீவாட்.) உண்ட நீர்ச்சேடம், ஆடைதோய்த் தநீர், முடன் - ஒரு தயித்தியன். வேதியச் சிறுமி விளக்கு மாற்றின் புழுதி, மயிர்ப்புழுதி, ஒருத்தியைத் துன்புழத்தி நந்தி, கங்கை கழுதை, நாயின் புழுதி, வெந்தசாம்பல், இவர்களால் மோட்சமடைந்தவன். வேகாக்கரிப் புழுதி, ஆட்டுத் தூசு இவை மூடுபனி - 1, பகற்காலத்தில் வெப்பத்தால் முதலியன. (அண்ணா - சத.) பூமி சூடடைய லிருந்து எழுந்த ஆவி முத்தாள் -- பாற்கடலிற் பிறந்தவள். இவள் உஷ்ணமடைகிறது இது இரவு ஏறவேறக் ஆன்மாக்களுக்குச் சோம்பல் முதலியன குளிர்ந்து நீர்கொண்ட மேகத்தைப்போல் வருவிப்பவள். வருணன் தேவி யென்பர். பரிணமிக்கிறது. இவள் இலக்குமணர் வனவாசஞ் செய் 2 சற்று உறைந்த நீர்த்திவலை பூமிக்கு கையில் கங்கைக் கரையில் வந்து உறக்கம் அருகாக வரும்போது பூமிக்கருகிலுள்ள உண்டாக்க, இலக்கு மணர் இவளை நோக்கி ஆகாயம் பூமியினும் குளிர்ந்திருத்தலால் வனவாசத்திற்குப் பிறகு வருக என, அவர் புகைபோல் பூமியைக் கவிந்து கொள்ளு கட்டளைப்படி (கச) வருஷம் பொறுத்து கிறது. இது பெரும்பாலும் இரவுக்கு வந்தவள். இவளுக்கு வாகனம் கழுதை, முன்னும் பின்னுமாக உண்டாம். ஆயுசும் துடைப்பம். கொடி காகம். உதயத்தில் மறைந்து போம். ழத்திரகிரிச்சரரோகம் - இது அதிக வருத் பட்டுப்பூச்சி -- இது பேனை தத்துடன் மூத்திரத்தைக் கொஞ்சம் இது இரத்தத்தை யுறுஞ்சிச் சீவிப்பது. கொஞ்சமாக விழச்செய்வது. இது வாதம், அழுக்கினால் பிறப்பது, இவ்வகையைச் பித்தம், சிலேஷ்மம், திரிதோஷகிரிச்சரம் சார்ந்தது மரமூட்டுப்பூச்சி. இதுவும் பேனை நான்கு வகைப்படும். இவைகளை அயாத்தது. இதுவும் இரத்தக் குடிப்பது. வெடியுப்புத் திராவகம், நவச்சாரக்குழம்பு, வுங் யொத்தது. என