அபிதான சிந்தாமணி

முந்நூற்றார் 1333 முரசுமூன்று காய முந் நூற்றர் கும்பகோணத்திலுள்ள ஒரு முயலகநோய் - ஒருவி தநோய். சொல்லி வகை வேளாண் வகுப்பினர். (தர்ஸ்டன்.) மழவன் குமரிக்குற்ற இந்த நோயைத் திரு முப்பத்துழவர் தேவர் ஆதித்தர் பன் ஞான சம்பந்தசுவாமிகள் நீக்கியருளினர். னிருவர். அசுவினிகள் இருவர். ஈசர் (பெ. புராணம்.) பதினொருவர். வசுக்கள் எண்மர். முயலகன் - தாருகாவனத்து இருடிகள் சிவ முப்பூ - காரமான பூநீற்றை பனி ஜலத் மூர்த்தியைக் கொல்ல ஆபிசார யாகஞ் தில் கரைத்துவைத்து மூன்றநாள் தெளி செய்ய அதில் எழுந்த பூதன். இவன் சிவ வெடுத்து ரவியில் பத்து முறை மூர்த்தியிடம் தன் உக்கிரவுருவுடன் வரச் வைத்து, கல்லுப்பு, சற்சுண்ணாம்பு, கபால சிவமூர்த்தி இவனை முதுகில்ஊன்றி மிதி வோட்டுப்பு, சூடன், முதலியவற்றை த்து இடுப்பை யொடித்தனர். அண்ட வெள்ளைக் கருவால் ஆட்டிப்புட முயல் இது பூனையளவுள்ள பிராணி. இது மிட உண்டான உப்பு. உடப்பு நீண்டும், தலை குறுகியும், உடம் முப்போதுந் திருமேனி தீண்டுவார் - சிவ பில் மிருதுவான மயிர்கள் பெற்றும், காது மூர்த்தியை முக்காலத்தும் தீண்டிப் பூசி கள் நீண்டும், பின்னங்கால் முன்னங்காலி க்கும் தவப்பேறடைந்த சிவவேதியராகிய னும் மீண்டும், கண்கள் பருத்தும் உள்ள தொகையடியவர் (பெ-புராணம்). பிராணி. இது பயமுடையது. சாந்தமுடை | முப்போர் நாகனார் முப்போர் என்பது யது. புதர்களில் கூடுகட்டிக் குட்டி போட்டு ஒரூர். (திருவாடானைத் தாலுக்காவில் முப் வாழ்வது. இது சிறு சத்தத்தையும் நன்றா பையூர் என்று ஒன்றுளது.) இவர் பாலை யறியுமாதலால் தன் சத்துரு வருவதை யைப் பாடியுள்ளார். நாளது சின்மை யறிந்து அதிவேகமாக ஓடவல்லது. புல் இளைமைய தருமை முதலாயவற்றை விரித் நிறைந்த இடங்களில் வாழும் பிராணி.. துக்கூறுவர். இவர் பாடியது நற். நகபடம் இதனாகாரம் புல், தண்ணீர் அகப்படா பாட்டு. விடின் பனிநீரை நக்கும். மும்மண்டலம் - சந்திரமண்டலம், ஆதித்த முரசவாகை ஆரவாரிக்கும் வீரக்கழலினை மண்டலம், அக்னிமண்டலம், சந்திர மண் யுடையானது பரந்த மாளிகையிடத்துப் டலம் - மூலா தாரந் தொடங்கி ஒவ்வோ பலியைப் பெறும் முரசினுடைய தன்மை ரெழுத்தை முன்னிட்டுக்கொண்டு சிரசு நடு யைச் சொல்லிய துறை. (பு. வெ. வாசை. வில் கோடி சூரியர் உதயமானாற்போலப் முரசவுழிஞை - பொன்னாலே செய்த உழி பிரகாசிப்பது. இந்த அமிர்தகலை அக்னி ஞைமலைந்து ஆடுவெட்டியிடும் பலியை நுக மண்டலத்தை நோக்கிச் சோதியாய் நிற் ரும் திண்ணி தாக வாராற்கட்டின மாசின் கும். ஆதித்தமண்டலம் இருதயகமலத்தில் நிலைமையைச் சொல்லிய துறை, (பு. வெ. அறுகோணமாய் எட்டிதழ்களுடைய ஒரு உழி.) புஷ்பமாயிருக்கும். இது, வாழைப்பூப் முரசுழன்று - வீரமுரசு, நியாயமுரசு, தியாக போல் கீழ்நோக்கியிருக்கும். அக்னிமண்ட முரச இதனை "இமிழ்குரல் முரசமூன் லம் பிருதிவியும், அப்புவும் கூடினவிடத்து றுடனாளும் தமிழ் கெழுகூடல்" என்பதா நாற்சதுரமாய் நடுவே முக்கோணமாய் லறிக. இதனுள் முந்திய வீரமுரசினை நாலி தழுடைய ஒரு புஷ்பமாய் விளங்கும். யே நீராட்டிக் கடலேற்றி ஒலிநெடும்பீலி (சித்தா) யும் ஒண்பொறி மணித் தாரும் பொலங் வருமுன் காப்போன், வருங்கால் குழை யுழிஞையும் பொலியச்சூட்டிக் குரு காப்போன், வந்தபின் காப்போன என் திப் பலியீந்து பூசித்தல் பண்டையவழ ஒரு நீர்வற்றிய குளத்திலிருந்த க்கு. இதனை " மாசற விசித்த வார்புறு மீன்கள் ஒன்றுக்கொன்று யோசித்து வள்பின், மைபடு மருங்குல் பொலிய வேறிடம் போக யோசிக்கையில், அவை மஞ்ஞை, யொலிநெடும் பீலி யொண் பெயர்க்குத் தக்கபடி இரண்டு தப்பின ; பொறி மணித்தார், பொலங்குழை யுழி ஒன்று செம்படவனிடம் அகப்பட்டிருந் ஞையொடு பொலியச் சூட்டிக், குருதி இக்கதை பீஷ்மரால் தருமருக்கு வேட்கை யுருகெழு முரச, மண்ணிவா வருமுன் காப்பதற்காகக் கூறியது. (பார. ராவளவை" என்னும் புறப்பாட்டடிகளா சாங்.) னறிக. (புறம் - 50) இம்முரசம் போர் மும்மை (கூ) இம்மை, மறுமை, உம்மை. த்த தோலினையும் வீரம் பற்றியே கொள் மும்மீன் பன.
முந்நூற்றார் 1333 முரசுமூன்று காய முந் நூற்றர் கும்பகோணத்திலுள்ள ஒரு முயலகநோய் - ஒருவி தநோய் . சொல்லி வகை வேளாண் வகுப்பினர் . ( தர்ஸ்டன் . ) மழவன் குமரிக்குற்ற இந்த நோயைத் திரு முப்பத்துழவர் தேவர் ஆதித்தர் பன் ஞான சம்பந்தசுவாமிகள் நீக்கியருளினர் . னிருவர் . அசுவினிகள் இருவர் . ஈசர் ( பெ . புராணம் . ) பதினொருவர் . வசுக்கள் எண்மர் . முயலகன் - தாருகாவனத்து இருடிகள் சிவ முப்பூ - காரமான பூநீற்றை பனி ஜலத் மூர்த்தியைக் கொல்ல ஆபிசார யாகஞ் தில் கரைத்துவைத்து மூன்றநாள் தெளி செய்ய அதில் எழுந்த பூதன் . இவன் சிவ வெடுத்து ரவியில் பத்து முறை மூர்த்தியிடம் தன் உக்கிரவுருவுடன் வரச் வைத்து கல்லுப்பு சற்சுண்ணாம்பு கபால சிவமூர்த்தி இவனை முதுகில்ஊன்றி மிதி வோட்டுப்பு சூடன் முதலியவற்றை த்து இடுப்பை யொடித்தனர் . அண்ட வெள்ளைக் கருவால் ஆட்டிப்புட முயல் இது பூனையளவுள்ள பிராணி . இது மிட உண்டான உப்பு . உடப்பு நீண்டும் தலை குறுகியும் உடம் முப்போதுந் திருமேனி தீண்டுவார் - சிவ பில் மிருதுவான மயிர்கள் பெற்றும் காது மூர்த்தியை முக்காலத்தும் தீண்டிப் பூசி கள் நீண்டும் பின்னங்கால் முன்னங்காலி க்கும் தவப்பேறடைந்த சிவவேதியராகிய னும் மீண்டும் கண்கள் பருத்தும் உள்ள தொகையடியவர் ( பெ - புராணம் ) . பிராணி . இது பயமுடையது . சாந்தமுடை | முப்போர் நாகனார் முப்போர் என்பது யது . புதர்களில் கூடுகட்டிக் குட்டி போட்டு ஒரூர் . ( திருவாடானைத் தாலுக்காவில் முப் வாழ்வது . இது சிறு சத்தத்தையும் நன்றா பையூர் என்று ஒன்றுளது . ) இவர் பாலை யறியுமாதலால் தன் சத்துரு வருவதை யைப் பாடியுள்ளார் . நாளது சின்மை யறிந்து அதிவேகமாக ஓடவல்லது . புல் இளைமைய தருமை முதலாயவற்றை விரித் நிறைந்த இடங்களில் வாழும் பிராணி .. துக்கூறுவர் . இவர் பாடியது நற் . நகபடம் இதனாகாரம் புல் தண்ணீர் அகப்படா பாட்டு . விடின் பனிநீரை நக்கும் . மும்மண்டலம் - சந்திரமண்டலம் ஆதித்த முரசவாகை ஆரவாரிக்கும் வீரக்கழலினை மண்டலம் அக்னிமண்டலம் சந்திர மண் யுடையானது பரந்த மாளிகையிடத்துப் டலம் - மூலா தாரந் தொடங்கி ஒவ்வோ பலியைப் பெறும் முரசினுடைய தன்மை ரெழுத்தை முன்னிட்டுக்கொண்டு சிரசு நடு யைச் சொல்லிய துறை . ( பு . வெ . வாசை . வில் கோடி சூரியர் உதயமானாற்போலப் முரசவுழிஞை - பொன்னாலே செய்த உழி பிரகாசிப்பது . இந்த அமிர்தகலை அக்னி ஞைமலைந்து ஆடுவெட்டியிடும் பலியை நுக மண்டலத்தை நோக்கிச் சோதியாய் நிற் ரும் திண்ணி தாக வாராற்கட்டின மாசின் கும் . ஆதித்தமண்டலம் இருதயகமலத்தில் நிலைமையைச் சொல்லிய துறை ( பு . வெ . அறுகோணமாய் எட்டிதழ்களுடைய ஒரு உழி . ) புஷ்பமாயிருக்கும் . இது வாழைப்பூப் முரசுழன்று - வீரமுரசு நியாயமுரசு தியாக போல் கீழ்நோக்கியிருக்கும் . அக்னிமண்ட முரச இதனை இமிழ்குரல் முரசமூன் லம் பிருதிவியும் அப்புவும் கூடினவிடத்து றுடனாளும் தமிழ் கெழுகூடல் என்பதா நாற்சதுரமாய் நடுவே முக்கோணமாய் லறிக . இதனுள் முந்திய வீரமுரசினை நாலி தழுடைய ஒரு புஷ்பமாய் விளங்கும் . யே நீராட்டிக் கடலேற்றி ஒலிநெடும்பீலி ( சித்தா ) யும் ஒண்பொறி மணித் தாரும் பொலங் வருமுன் காப்போன் வருங்கால் குழை யுழிஞையும் பொலியச்சூட்டிக் குரு காப்போன் வந்தபின் காப்போன என் திப் பலியீந்து பூசித்தல் பண்டையவழ ஒரு நீர்வற்றிய குளத்திலிருந்த க்கு . இதனை மாசற விசித்த வார்புறு மீன்கள் ஒன்றுக்கொன்று யோசித்து வள்பின் மைபடு மருங்குல் பொலிய வேறிடம் போக யோசிக்கையில் அவை மஞ்ஞை யொலிநெடும் பீலி யொண் பெயர்க்குத் தக்கபடி இரண்டு தப்பின ; பொறி மணித்தார் பொலங்குழை யுழி ஒன்று செம்படவனிடம் அகப்பட்டிருந் ஞையொடு பொலியச் சூட்டிக் குருதி இக்கதை பீஷ்மரால் தருமருக்கு வேட்கை யுருகெழு முரச மண்ணிவா வருமுன் காப்பதற்காகக் கூறியது . ( பார . ராவளவை என்னும் புறப்பாட்டடிகளா சாங் . ) னறிக . ( புறம் - 50 ) இம்முரசம் போர் மும்மை ( கூ ) இம்மை மறுமை உம்மை . த்த தோலினையும் வீரம் பற்றியே கொள் மும்மீன் பன .