அபிதான சிந்தாமணி

மாதவசூரி 1289 மாதவாசாரியர் அவ்விக்ரகத்தை யெடுத்து அதின் உறுப் லில் தியானித்திருக்கையில் அருச்சகர் புக்களில் ஒன்றைத் துணித்தனன். கோயிலைக் காப்பிட்டுச் சென்றனர். பாதி பழையபடி வளரக்கண்டு சீவித்து வந்த விரலில் தாசருக்குக் குளிர்வாப் பெருமாள் னன். இதனை அரசன் கேள்வியுற்று இவ தம் சால்வையைத் தாசருக்குப் போர்த் னைக்கேட்க இவன் அதனை அரசனுக்குக் துச் சென்றனர். விடிந்து அருச்சகர் கொடுத்துப் புகழடைந்தவன், கண்டு பெருமாளுக்கு மிக்க அன்பர் என மாதவசூரி - இவர் மேல்நாட்டில் திருநாரா வியந் தனர். இதனை ஊர் அரசன் கண்டு யணபுரத்தில் கலிரு (சஉகரு) விஜயக உபகரிக்கத் தாசர் உபகாரம் வேண்டாது பங்குனி உத்தர நக்ஷத்ரம் அவதரித்து நீங்கி வடமதுரை யடைந்து பெருமாளைத் பண்டிதராய்க் கங்கோரை என்கிற ஊரை தியானிக்க அவ்விடம் அர்ச்சகர் புறத்தில் வாழுமிடமாகக் கொண்டு ஆறு சாஸ்திரம் நீக்க இவர் புறஞ் சென்று ஒருவர் அமுது வருமென்பதற்கு அத்தாக்ஷியாக ஆறு தர அதனைப் பாகஞ்செய்து பெருமாளுக்கு ஆஸனமிட்டு அதின்மீது உட்கார்ந்திருப் நிவேதிக்க அழைக்கப் பெருமாள் தரிசனந் பர். இவரை பட்டர், உடையவர் நியமனப் தந்துண்டு கோயிலடைய அருச்சகர் பெரு படி மேல் நாடு சென்று வா தமிட்டுவென்று மாளுக்கு அன்னம் நிவேதிக்க மாதவ தாச ஸ்ரீவைஷ்ணவராக்கினர். இவர் சந்தியசித் னிட முண்டேனெனக் கூற அவர்களிவரி துத் திருவரங்கமடைந்து பட்டரை வணங் டம் அபரா தக்ஷமை வேண்ட நீங்கிச் ஜக கப் பட்டர் நம்முடைய ஜீயர் வந்தார் என நாதஞ்சென்று அதிசார கோயில் பெரு அணைத்துக்கொள்ள அன்று முதல் ஈஞ்ஜீ மாள் சௌசத்திற்குச் சலமுதவவும், ஆடை யர் என்று இவர்க்குத் திருநாமம் உண்டா யைக் கசக்கித் தாவும் இருந்து தார்க்கி யிற்று. இவர் பட்டரிடம் பலசங்கைகளை கன் வாதுக்குவா அவனைப் பெருமாள் வினாவித் தெரிந்து பட்டர் பிரம்மரத்தில் தம்மைப்போலிருந்து வெல்ல அத்தார்க் எழுந்தருளி ஊர்வலம் வருகையில் அவரது இகனை வென்று பரமபதநாதனைப் பஜனை ஸ்ரீ பா தந்தாங்கப், பட்டர் தடுக்கவும் அதற் செய்திருந்தவர். குச் சமாதானங்கூறித் தாங்கினர். மாதவராசன் - ஒரு அரசன். காட்டில் மாதவசேனை - சசியின் தோழி. (சூளா.) பாலசந்திரரைப் புத்திரராகப் பெற்றவன். மாதவதாசர் இவர் பால்யத்தில் தாய் தந் தேவி சுமுதை. தையரை இழந்து சம்சாரபந்தம் விட்ட மாதவர் -- யதுகுலத்தவர். கம்சன் தற்குப் பரம சந்தோஷ மடைந்து பல வர். விருஷ்ணியைக் காண்க. தலங்களை யடைந்து தரிசிக்கவெண்ணி மாதவவூறன் - இவன் விசுவகன்மன் கண் ஜகநாதம் சென்று பெருமாளின் ணில் உதித்துச் சிருட்டி நடத்துகையில் ரூபத்தைச் சந்நிதி முன்னிருந்து தோத்தி பிரமன் கோபித்து நூலிழைக்குஞ் சிலர் ரஞ்செய்து அனுபவித்திருக்கையில் அர்ச் தியாக எனச் சபித்தனன், மீண்டும் இவன் சகர் தங்களுக் ஒரு காசும் பயனில்லாத வேண்ட நீ திருக்காளத்தியில் சிவபூசை தினால் கோபித்து வெளியிற்றள்ளத் தாசர் செய்து சாபம் நீங்குக என அவ்வகை சிவ வெளிவந்து ஒரு புறத்தில் மூன்று நாட் பூஜைசெய்து முத்தி பெற்றவன், கள் ஆகாரமில்லாது பஜனை செய்யப் பெரு மாதவன் - 1. கென சிகனென்னும் பாகவ மாள் ருக்மணி தேவியை அவருக்கு அமு தனுக்குச் சீடன், பாகவத கைங்கர்யபானா தூட்டி வர அனுப்பினர். பிராட்டியார் யிருந்தவன், பொற்றாம்பாளத்தில் அமுதருத்தி அக் 2. திருமாலின் திருநாமத் தொன்று. தத் தட்டினை அங்கு வைத்துச் செல் 3. புரந்தரன் குமான். வத் தாசர் அதனை அலம்பித் தலைக்கண் மாதவாசாரியர் - மாயணன் குமார். இவர் வைத்து உறங்கினர். விடியக் கோவி செல்வ விருப்பின ராய்க் காடு சென்று லர்ச்சகர் தட்டினைக் காணாது தாசரிடல் தவமேற்று அரசனது பசுமேய்ப்பானாகிய கண்டு அவரைச் சிறையிலிடப் பெரு புக்கணனை யடைந்து அவன் பசி தணி மாள் அருச்சகர் கனவிடைச் சென்று யப் பால் தரவுண்டு தவஞ்செய்கையில் நடந் தவை கூற அருச்சகர் அவரிஷ்டப் திருமகள் புக்கணனை யடைந்து இவற்கு படி பெருமாளைச் சேவிக்க இடந்தந்த இப்பிறப்பில் செல்வங் கிடையாரெனக் னர், இவ்வாறு ஒரு நாள் திருக்கோயி கூறவும் தவஞ்செய்து சலித்துத் தனது 162 பகை சகுன
மாதவசூரி 1289 மாதவாசாரியர் அவ்விக்ரகத்தை யெடுத்து அதின் உறுப் லில் தியானித்திருக்கையில் அருச்சகர் புக்களில் ஒன்றைத் துணித்தனன் . கோயிலைக் காப்பிட்டுச் சென்றனர் . பாதி பழையபடி வளரக்கண்டு சீவித்து வந்த விரலில் தாசருக்குக் குளிர்வாப் பெருமாள் னன் . இதனை அரசன் கேள்வியுற்று இவ தம் சால்வையைத் தாசருக்குப் போர்த் னைக்கேட்க இவன் அதனை அரசனுக்குக் துச் சென்றனர் . விடிந்து அருச்சகர் கொடுத்துப் புகழடைந்தவன் கண்டு பெருமாளுக்கு மிக்க அன்பர் என மாதவசூரி - இவர் மேல்நாட்டில் திருநாரா வியந் தனர் . இதனை ஊர் அரசன் கண்டு யணபுரத்தில் கலிரு ( சஉகரு ) விஜயக உபகரிக்கத் தாசர் உபகாரம் வேண்டாது பங்குனி உத்தர நக்ஷத்ரம் அவதரித்து நீங்கி வடமதுரை யடைந்து பெருமாளைத் பண்டிதராய்க் கங்கோரை என்கிற ஊரை தியானிக்க அவ்விடம் அர்ச்சகர் புறத்தில் வாழுமிடமாகக் கொண்டு ஆறு சாஸ்திரம் நீக்க இவர் புறஞ் சென்று ஒருவர் அமுது வருமென்பதற்கு அத்தாக்ஷியாக ஆறு தர அதனைப் பாகஞ்செய்து பெருமாளுக்கு ஆஸனமிட்டு அதின்மீது உட்கார்ந்திருப் நிவேதிக்க அழைக்கப் பெருமாள் தரிசனந் பர் . இவரை பட்டர் உடையவர் நியமனப் தந்துண்டு கோயிலடைய அருச்சகர் பெரு படி மேல் நாடு சென்று வா தமிட்டுவென்று மாளுக்கு அன்னம் நிவேதிக்க மாதவ தாச ஸ்ரீவைஷ்ணவராக்கினர் . இவர் சந்தியசித் னிட முண்டேனெனக் கூற அவர்களிவரி துத் திருவரங்கமடைந்து பட்டரை வணங் டம் அபரா தக்ஷமை வேண்ட நீங்கிச் ஜக கப் பட்டர் நம்முடைய ஜீயர் வந்தார் என நாதஞ்சென்று அதிசார கோயில் பெரு அணைத்துக்கொள்ள அன்று முதல் ஈஞ்ஜீ மாள் சௌசத்திற்குச் சலமுதவவும் ஆடை யர் என்று இவர்க்குத் திருநாமம் உண்டா யைக் கசக்கித் தாவும் இருந்து தார்க்கி யிற்று . இவர் பட்டரிடம் பலசங்கைகளை கன் வாதுக்குவா அவனைப் பெருமாள் வினாவித் தெரிந்து பட்டர் பிரம்மரத்தில் தம்மைப்போலிருந்து வெல்ல அத்தார்க் எழுந்தருளி ஊர்வலம் வருகையில் அவரது இகனை வென்று பரமபதநாதனைப் பஜனை ஸ்ரீ பா தந்தாங்கப் பட்டர் தடுக்கவும் அதற் செய்திருந்தவர் . குச் சமாதானங்கூறித் தாங்கினர் . மாதவராசன் - ஒரு அரசன் . காட்டில் மாதவசேனை - சசியின் தோழி . ( சூளா . ) பாலசந்திரரைப் புத்திரராகப் பெற்றவன் . மாதவதாசர் இவர் பால்யத்தில் தாய் தந் தேவி சுமுதை . தையரை இழந்து சம்சாரபந்தம் விட்ட மாதவர் -- யதுகுலத்தவர் . கம்சன் தற்குப் பரம சந்தோஷ மடைந்து பல வர் . விருஷ்ணியைக் காண்க . தலங்களை யடைந்து தரிசிக்கவெண்ணி மாதவவூறன் - இவன் விசுவகன்மன் கண் ஜகநாதம் சென்று பெருமாளின் ணில் உதித்துச் சிருட்டி நடத்துகையில் ரூபத்தைச் சந்நிதி முன்னிருந்து தோத்தி பிரமன் கோபித்து நூலிழைக்குஞ் சிலர் ரஞ்செய்து அனுபவித்திருக்கையில் அர்ச் தியாக எனச் சபித்தனன் மீண்டும் இவன் சகர் தங்களுக் ஒரு காசும் பயனில்லாத வேண்ட நீ திருக்காளத்தியில் சிவபூசை தினால் கோபித்து வெளியிற்றள்ளத் தாசர் செய்து சாபம் நீங்குக என அவ்வகை சிவ வெளிவந்து ஒரு புறத்தில் மூன்று நாட் பூஜைசெய்து முத்தி பெற்றவன் கள் ஆகாரமில்லாது பஜனை செய்யப் பெரு மாதவன் - 1. கென சிகனென்னும் பாகவ மாள் ருக்மணி தேவியை அவருக்கு அமு தனுக்குச் சீடன் பாகவத கைங்கர்யபானா தூட்டி வர அனுப்பினர் . பிராட்டியார் யிருந்தவன் பொற்றாம்பாளத்தில் அமுதருத்தி அக் 2. திருமாலின் திருநாமத் தொன்று . தத் தட்டினை அங்கு வைத்துச் செல் 3. புரந்தரன் குமான் . வத் தாசர் அதனை அலம்பித் தலைக்கண் மாதவாசாரியர் - மாயணன் குமார் . இவர் வைத்து உறங்கினர் . விடியக் கோவி செல்வ விருப்பின ராய்க் காடு சென்று லர்ச்சகர் தட்டினைக் காணாது தாசரிடல் தவமேற்று அரசனது பசுமேய்ப்பானாகிய கண்டு அவரைச் சிறையிலிடப் பெரு புக்கணனை யடைந்து அவன் பசி தணி மாள் அருச்சகர் கனவிடைச் சென்று யப் பால் தரவுண்டு தவஞ்செய்கையில் நடந் தவை கூற அருச்சகர் அவரிஷ்டப் திருமகள் புக்கணனை யடைந்து இவற்கு படி பெருமாளைச் சேவிக்க இடந்தந்த இப்பிறப்பில் செல்வங் கிடையாரெனக் னர் இவ்வாறு ஒரு நாள் திருக்கோயி கூறவும் தவஞ்செய்து சலித்துத் தனது 162 பகை சகுன