அபிதான சிந்தாமணி

மாணிக்கத்தாள் 1286 மாண்டவ்யர் என மாண் கடை ருப்பதறிந்து அணுக, உட்காரெனறு ஆசி பொறுக்கி அவைகளை விற்றுப் பெருமா ரியன் கூறவுட்கார்ந்து பாடஞ்சொல் ளுக்கு அர்ப்பணஞ்செய்து மீண்டும் ஆது லெனச் சொல்லிப் பசியுடையோன் அன் லர்க்கிட இலாது மனைவியிடமிருந்த மா னத்தை யுண்பது போல் பாடத்தை மன வைப் பெற்று அதிதியாக வந்த பெருமா திற்கொண்டு, பிரதிமைபோல் அமைதி ளுக்கிட்டு அவர் தம்முட னழைத்துச் யுடையவனாய், செவியே, வாயாகவும், மன சென்ற ஓர் அன்னசாலையில் உரியவன் வயிறாகவும், கேட்டபொருள்களை பொருமாளைத் தள்ளிய துணர்ந்து தம்மூர் விடாது மனதில்வைத்துப் போவெனக் செல்லுகையில் வழியில் பெருமாள் இளைப் கூற ஆசிரியனை நீங்குவோன் மாணாக்க பிற் குணவு தரவுண்டு தம்மூர் சென்று னாம், இந்த மாணாக்கர் முதல் மாணாக்கர், சோளக் கொல்லையில் காவலிருக்கையில் இடை மாணாக்கர், கடை மாணாக்கர் வரையாது ஈதலை நோக்கி யினி யீவை முத்திறப்படுவர். அவர்களில் முதன்மா யேல் பெருமாளாணையென மனைவிகூறக் ணாக்கர் பாவினின்றும் நீரைப்பிரித்துண் கேட்டுத் தம்மைக் கேட்போரைத் தாமே ணும் அன்னத்தையும், மேய்ந்ததையெடு சோளங்களைப் பறித்துக்கொள்ள விடை அசைபோடும் பசுவைப்போலவும் தந்தனர். கொல்லையில் தானியமில்லாமை நல்லதைக் கொண்டு மற்றவைகளை நீக்கி யால் வாயு தாவிற்குக் காசு இலாது கடன் யும், பாடங்கேட்டதை யோரிடத்திருந்து கேட்க அகப்படாதது கண்டு சிந்திப்போர் முதன் மாணாக்கர். இடை கோஜி அயலூர்க்குப் பொருள் பெறச் மாணாக்கர், உழைத்தவரையிற் பலங் செல்ல அரசன் ஏவலர் தாசர் வீட்டினை கொடுக்கும் பூமியையும், சொன்னதைச் யடைந்து முத்திரையிடப் பெருமாள் சொல்லும் கிளியையும், ஒப்பர். வெட்டியான் போல் வந்து அப்பொருளை மாணாக்கர் நீர்பெய்யுந்தோறும் கீழ்விட்டு அரசனுக்களித்தனர். மாண்கோஜி இஃது விட்டு நிரம்பாத இல்லிக்குடத்தையும், ணர்ந்து பெருமாளைத் துதித்திருக்கையில் ஒரேவிடத்தில் மேயாது பலவிடஞ் செ பாம்பு கடித்திறந்தவனைச் சவமென அறி ன்று நுனிமேய்கின்ற ஆட்டினையும், தெ யாது பஜனை செய்யக்கூறி யுயிர்ப்பித்து, ளிந்த நீரிருப்பினும் அதைக் கலக்கிப் பய ஓர் தாசியின் அடிமை நீக்கி, உபதேசம் ன்படாது செய்யும் எருமையினையும், நல் பெற விரும்பிய புலையனைத் தமது எரு லதைக் கீழ்புகவிட்டு ஈ எறும்பு முதலி தைக் கொலைசெயக்கூறி யதனிறைச் யவற்றை யேந்திக்கொள்ளும் பன்னாடை சியைச் சுற்றத்தாருடனுண்டு, புலையனை யையும் ஒப்பர். நோக்கிக் கூறாதிருக்க என, அவன் பல மாணிக்கத்தாள் - தமிழ் நாட்டு தேவதாசி. ரறியக் கூறக்கேட்டு, உற்றார் மாண்கோ மாணிக்கவாசகர் - திருவாதவூரரைக் ஜியை வருத்த வர அவர் பெருமாளைத் காண்க. அதித்து அவ்வெருதின் அங்கங்களை ஆட் மாணிதான் - ஒரு காந் தருவன். டின் அங்கங்களாகவும் இறந்த எருதை மாணிபத்திரன் - 1. குபேரன் சேனாபதி. உயிர்ப்பித்தும் தமதில்லகத்திருந்த விதை குபேரராவணயுத்தத்தில் இராவணனால் யனைத்தையும் இரவலர்க்கீந்து விதைக்க அடியுண்டு தலைசாய்ந்ததால் பரிசமௌலி விதை யின்மையால் பேய்ப்பூசுணை விதை யெனப் பெயர்பெற்றவன். விதைத்து அதின் காய்களிற் பெருமாள 2. தேவர்களில் சிறந்தவன், இவன் கோதுமை பெற்று அரசன் ஒரு வேதியன் பொருட்டு குண்ட தாரான் அருத்திய கோமாமிசத்தை மெல்லிய மல மூலமாய் ஞானங்கொடுத்தவன். (பார - ராகக் காட்டித் திருவருள் பெற்றவர். சாங்) மாண்டவி - பரதன் தேவி, குசத்துவசன் மாண்கோஜிபோதலே - இவர் தாமணமெ பெண். இவளை மாளவி யென்பர். ன்னும் கிராமவாசி, சூத்திரர், ஏகாதசி மாண்டவ்யர் - 1. இவர் தவளையிடம் பிற விரதமிருந்து ஆதுலர்க்குண வளித்து ந்த விருடி என்பர். சாளுவன் பொக்கிஷத் வருகையில் ஷாமகாலம்வாத் தமது உடை தைக் கொள்ளையிட்ட திருடரைப் பிடிக்க பொருள் அனைத்தும் விற்று, அன்னமளித் வந்த காவலாளிகள் இவரையும் கள்ள துப் பண்டரி சென்று பெருமாளைத் தரி ரெனப் பிடித்து அரசனிடம் சென்றனர். சிக்கக் காசில்லாமையால் காட்டில் விறகு, அரசன் காவலர் சொற்படி இவரைக் கழு ருளால்
மாணிக்கத்தாள் 1286 மாண்டவ்யர் என மாண் கடை ருப்பதறிந்து அணுக உட்காரெனறு ஆசி பொறுக்கி அவைகளை விற்றுப் பெருமா ரியன் கூறவுட்கார்ந்து பாடஞ்சொல் ளுக்கு அர்ப்பணஞ்செய்து மீண்டும் ஆது லெனச் சொல்லிப் பசியுடையோன் அன் லர்க்கிட இலாது மனைவியிடமிருந்த மா னத்தை யுண்பது போல் பாடத்தை மன வைப் பெற்று அதிதியாக வந்த பெருமா திற்கொண்டு பிரதிமைபோல் அமைதி ளுக்கிட்டு அவர் தம்முட னழைத்துச் யுடையவனாய் செவியே வாயாகவும் மன சென்ற ஓர் அன்னசாலையில் உரியவன் வயிறாகவும் கேட்டபொருள்களை பொருமாளைத் தள்ளிய துணர்ந்து தம்மூர் விடாது மனதில்வைத்துப் போவெனக் செல்லுகையில் வழியில் பெருமாள் இளைப் கூற ஆசிரியனை நீங்குவோன் மாணாக்க பிற் குணவு தரவுண்டு தம்மூர் சென்று னாம் இந்த மாணாக்கர் முதல் மாணாக்கர் சோளக் கொல்லையில் காவலிருக்கையில் இடை மாணாக்கர் கடை மாணாக்கர் வரையாது ஈதலை நோக்கி யினி யீவை முத்திறப்படுவர் . அவர்களில் முதன்மா யேல் பெருமாளாணையென மனைவிகூறக் ணாக்கர் பாவினின்றும் நீரைப்பிரித்துண் கேட்டுத் தம்மைக் கேட்போரைத் தாமே ணும் அன்னத்தையும் மேய்ந்ததையெடு சோளங்களைப் பறித்துக்கொள்ள விடை அசைபோடும் பசுவைப்போலவும் தந்தனர் . கொல்லையில் தானியமில்லாமை நல்லதைக் கொண்டு மற்றவைகளை நீக்கி யால் வாயு தாவிற்குக் காசு இலாது கடன் யும் பாடங்கேட்டதை யோரிடத்திருந்து கேட்க அகப்படாதது கண்டு சிந்திப்போர் முதன் மாணாக்கர் . இடை கோஜி அயலூர்க்குப் பொருள் பெறச் மாணாக்கர் உழைத்தவரையிற் பலங் செல்ல அரசன் ஏவலர் தாசர் வீட்டினை கொடுக்கும் பூமியையும் சொன்னதைச் யடைந்து முத்திரையிடப் பெருமாள் சொல்லும் கிளியையும் ஒப்பர் . வெட்டியான் போல் வந்து அப்பொருளை மாணாக்கர் நீர்பெய்யுந்தோறும் கீழ்விட்டு அரசனுக்களித்தனர் . மாண்கோஜி இஃது விட்டு நிரம்பாத இல்லிக்குடத்தையும் ணர்ந்து பெருமாளைத் துதித்திருக்கையில் ஒரேவிடத்தில் மேயாது பலவிடஞ் செ பாம்பு கடித்திறந்தவனைச் சவமென அறி ன்று நுனிமேய்கின்ற ஆட்டினையும் தெ யாது பஜனை செய்யக்கூறி யுயிர்ப்பித்து ளிந்த நீரிருப்பினும் அதைக் கலக்கிப் பய ஓர் தாசியின் அடிமை நீக்கி உபதேசம் ன்படாது செய்யும் எருமையினையும் நல் பெற விரும்பிய புலையனைத் தமது எரு லதைக் கீழ்புகவிட்டு எறும்பு முதலி தைக் கொலைசெயக்கூறி யதனிறைச் யவற்றை யேந்திக்கொள்ளும் பன்னாடை சியைச் சுற்றத்தாருடனுண்டு புலையனை யையும் ஒப்பர் . நோக்கிக் கூறாதிருக்க என அவன் பல மாணிக்கத்தாள் - தமிழ் நாட்டு தேவதாசி . ரறியக் கூறக்கேட்டு உற்றார் மாண்கோ மாணிக்கவாசகர் - திருவாதவூரரைக் ஜியை வருத்த வர அவர் பெருமாளைத் காண்க . அதித்து அவ்வெருதின் அங்கங்களை ஆட் மாணிதான் - ஒரு காந் தருவன் . டின் அங்கங்களாகவும் இறந்த எருதை மாணிபத்திரன் - 1. குபேரன் சேனாபதி . உயிர்ப்பித்தும் தமதில்லகத்திருந்த விதை குபேரராவணயுத்தத்தில் இராவணனால் யனைத்தையும் இரவலர்க்கீந்து விதைக்க அடியுண்டு தலைசாய்ந்ததால் பரிசமௌலி விதை யின்மையால் பேய்ப்பூசுணை விதை யெனப் பெயர்பெற்றவன் . விதைத்து அதின் காய்களிற் பெருமாள 2. தேவர்களில் சிறந்தவன் இவன் கோதுமை பெற்று அரசன் ஒரு வேதியன் பொருட்டு குண்ட தாரான் அருத்திய கோமாமிசத்தை மெல்லிய மல மூலமாய் ஞானங்கொடுத்தவன் . ( பார - ராகக் காட்டித் திருவருள் பெற்றவர் . சாங் ) மாண்டவி - பரதன் தேவி குசத்துவசன் மாண்கோஜிபோதலே - இவர் தாமணமெ பெண் . இவளை மாளவி யென்பர் . ன்னும் கிராமவாசி சூத்திரர் ஏகாதசி மாண்டவ்யர் - 1. இவர் தவளையிடம் பிற விரதமிருந்து ஆதுலர்க்குண வளித்து ந்த விருடி என்பர் . சாளுவன் பொக்கிஷத் வருகையில் ஷாமகாலம்வாத் தமது உடை தைக் கொள்ளையிட்ட திருடரைப் பிடிக்க பொருள் அனைத்தும் விற்று அன்னமளித் வந்த காவலாளிகள் இவரையும் கள்ள துப் பண்டரி சென்று பெருமாளைத் தரி ரெனப் பிடித்து அரசனிடம் சென்றனர் . சிக்கக் காசில்லாமையால் காட்டில் விறகு அரசன் காவலர் சொற்படி இவரைக் கழு ருளால்