அபிதான சிந்தாமணி

மரக்கலம் 1268 மரணம் மாக்கலம் இது கடவில் யாத்திரை செய் 2.பேச்சற்றுப்போதல், பேதமாய்ப்பேசு வதற்கு மரத்தால் பெருமீனின் உருப் தல், மயக்கம், ஞாபகத்தவறு, பொய்க் போல் செய்யப்பட்ட மிதவை, இதனாயு காட்சி, ஸ்திரமில்லாத புத்தி, மட்டுமிஞ் தம், துப்புபாய், பாய்மாம், கயிறு முதலிய . சின திடாரிக்கம், மதோன்மத்தம், ஸ்ம தெப்பம், தோணி, படகு, கட்டுமாம். ரணையில்லாமை, நினைவுசஞ்சலித்தல், உலை மாக்காயர் - இவர்கள் தமிழ் பேசும் மகம் வுஎண்ணம், மட்டுக்கு மிஞ்சின ஆண்மை, மதியர், ஸங்கர ஜாதியார். இவர்கள் வர்த்த மனோசுலனம், விறைப்பு திமிர்ப்பு, இயல் கர். இவர்கள் லப்பைகளின் வேறுபட்டவர் புக்கு விரோதமான பரிசவறிவு, பரிச கள். இந்தப் பெயர் அரபி பாஷையில் வறிவு இல்லாமை, சுபாவத்துக்கு விரோத மாகாட் என்றால் படகு. இவர்கள் பட மான வாசனை, வாசனை கெடுதி, பார்வை. கோட்டிகள். இவர்கள் குற்றவாளிகளாக கெடுதி, பார்வையில்லாமை, பார்வை அரேபியாவிலிருந்து துரத்தப்பட்டபோது யீனம், கிட்டப்பார்வை, கேள்விகெடுதி, தமிழறியாத இவர்களை நீங்களாரெனக் கேளாமை, தப்பான கேள்வி, சுபாவத்துக்கு கேட்டதற்குத் தங்கள் படகைக் காட்டி விரோதமாய் தசைநரம்பு இயக்கம், குரற் மாகாப் என்றனர். அதனாலிவர்கள் மரக்கா கனப்பு, தப்பான உச்சரிப்பு, வித்திரையில் யர் எனப் பட்டனர். அல்லது மாகாப் லாமை, சுபாவத்திற்கு விரோதமான எனும் ஊரினின்று துரத்தப் பட்டவர் நித்திரை, (தர்ஸ்டன்.) மாணம் -- ஆன்மாக்கள் தமக்கென நியமித்த உயிர் மரக்கால் - காலமுடிவில் தேக நீக்கமடைவது. இது அவுணர் வஞ்சத்தால் நீல்கிய உடலைமாணமடைந்த பிரேதத்திற் வெல்லுதல்கருதித் தேன் பாம்பு முதலிய வருதல்கண்ட காளி அவற்றை யுழக்கிக் குரியவனாகிய கர்மஞ்செய்வோன், க்ஷென ரகர்மஞ் செய்துகொண்டு விஷ்ணுவாலய களை தற்கு மாத்தாலாகிய கால் கொண்டு சிவாலாயாதிகளில் பிரசாத தீர்த்தங் கொ ஆடிய கூத்து. ண்டு பிரேதத்தை அபிஷேகாதிகளால் மரங்கொத்திக்குருவி - இதற்குத் தலையில் அலங்காரஞ்செய்து சருசட்டியில் தர்ப்பை, ஒரு அழகிய செந்நிறமான கொண்டை அரிசி, எள், அத்திக்கொத்து இட்டு தீவள யுண்டு. இதன் தலைப்பக்கத்தில் செகப்பு, ர்த்தி, அக்னிசட்டியில் வைத்துக்கொண்டு வெள்ளை, கறுப்பு ஆகிய மூன்று நிறங்கள் வீட்டில் செய்யவேண்டிய நிறைநாழி ரூர் வரிவரியாய் அழகாயிருக்கின்றன, ணோற்சவம் முதலிய முடித்து முறத்தில் மரங்களில் பறவாது; மனிதன் மாம் ஏறு பொரி வெற்றிலை முதலிய இட்டுப் பூத வதுபோல் நின்றபடி ஏறவல்லது. பலியாக இறைத்துக் கொண்டு பிரேதத் மரங்களை நீண்டு உாத்த அலகினால் தொ தைத் தூக்கிக்கொண்டு அக்னிதிசை அல் வைத்து அவற்றிலுள்ள பூச்சி புழுக்களை லது நிருதிதிசையடைந்து ஸ்மசானங் குறு அருந்தும், தன் ஒலி அடுக்கடுக்காய் பிரேதத்தைச் சற்றுப் பின் பார்க்க உரத்திருக்கும். இவ்வினத்தில் பலவேறு நிறுத்திப்பின் சிகையில் பிரேதத்தைத் வகைப்பட்டவை உண்டு, தெற்குத் தலையாக வந்து முழச்சீலை மாணக்குறிகள்-1, பேச்சில்லாமை, மாறிப் கிழித்துச் சுடுகாட்டுக் காவலாளிக்குக்கொ பேசல், மதிமயக்கம், ஞாபகத்தவறு, இத்துச் சிதைக்கருகில் மூன்றிடத்தில் தீவ பொய்க்காட்சி, அஸ்திரபுத்தி, அளவிற்கு ளர்த்தல் வேண்டும். பின் பங்காளிகள் மிஞ்சின திடாதிக்கம், மனோகற்பனையான பாதி சிகை விரித்தும் பாதி முடித்துக் வெறிப்பாட்டு, மதோன்மத்தம், ஸ்மரணை கொண்டும் "அபான சோ" எனும் மந்தி யில்லாமை, நினைவுசஞ்சலம், விறைப்பு, சத்தால் மூன்று பிரதக்ஷிணம், மூன்று திமிர்ப்பு, இயல்புக்கு விரோதமான பரிச அப்ரதக்ஷிணம் செய்யவேண்டும். பிறகு அறிவு, ஸ்பரிச அறிலிலாமை, உரிசை கர்த்தா உட்கார்ந்து மூன்று இடத்தில் யில்லாமை, இயல்பிற்கு விரோதமான மூன்று பிண்டம் இட்டுச் சருசட்டியைப் நாற்றம், பார்வை கொதி, பார்வையீனம், உடைத்துவிட வேண்டியது. கேள்வி கெடுதி, இயல்பிற்கு விரோதமான இதுவே குடமுடைத்தல். பின் அக்னி நாடிகடை, குரல்கனப்பு, வாய்குழறல் யைச் சிதையில் பிரதிஷ்டை செய்த தீயை நித்திரையின்மை, முதலிய, வைக்கவேண்டியது. சிலர் பிரேதத்தின் பின்னால்