அபிதான சிந்தாமணி

வயிலைநாதர் 1260 மயிலராவணன தம் என்பர். அன்றி மயிலுருக்கொண்டு 2. இந்து தேசத்து நடிக்கும் பறவை. அம்மை சிவமூர்த்தியையடைய அநுட் இது, உயர்ந்த கோழிபோன்ற வுருவுடை டிந்த நோன்பென்பர். இவ்விரதம் அநுட் கழுத்து நீளம், ஆணுக்கு உச்சியில் டிப்போர் நல்ல புருஷனையும் சம்பத்தினை கொண்டை. தோகை மிக நீண்டு பசுமை யும் அடைவர். கலந்த பொன்னிறமாய்க் கடைசியில் கண் மநிலைநாதர் - 1. நன்னூற்கு உரையியற்றி கள் பெற்றிருக்கும். இதன் முதுகு யதற்கு உரையறி நன்னூல் எனும் பெயர் வெண்மை, கருமை, செம்மை கலந்தது. இட்ட சைா நூலாசிரியர். இது, சாக மாம்சபக்ஷணி, இதன் பேடு 2. நன்னூற்குச் சீயகங்கன் னும் களுக்குத் தோகைகளில்லை. அரசன் காலத்திலோ அவனுக்குப் பிற்பட் சந்திகளிலும் தோகை விரித்தாடும், இது டார் காலத்திலோ உரைகண்ட சைந ஆசி பாம்புகளைக் கொல்லும். ரியர், மயிலைநாதர் திருமயிலையில் சை 3. விருக்ஷசேனன் கொடி, குமாரக் கட ஆலயத்திலிருந்த நேமிநாத தீர்த்தங்கர் வுள் வாகனம். (பா.து.) பெயர். மயில்ராவணன் - (இக்கதை நாரதர் கௌ மயிலைப்பூம்பாவைக் குழந்தைமுதலியார் தமருக்குக் கூறிய தாக எழுதியிருக்கிற தா இவர் புலவர்களை யா தரித்துக் கவிபெற்ற யினும் இராமாயணத்திற் கூறாததனால் சத கொடையாளர். இவர் தந்தையார் வேல கண்ட இராவணன் கதைபோல் கற்பனா ப்பமுதலியார். இவர்மீது காளிமுத்து தையே ) இக்கதை, இராவணன் தன் சேனை எனுந் தாசி 'பொன்னார் மருமத்தன் பூம் யிழந்து விசனப்படுகையில் பிரகஸ்தன் ம பாவை வேலப்ப பூபனருள், மன்னா குழந் யில் இராவணன் செய்தி கூற, இராவணன் தைக் குருநாத கீத வரோ தயனே, பன் அவனைவிளித்துத் தன் துன்பங்கூறி இராம னாண்மலற்குழற் பின்னா வெந்நாளும் பரிந் லக்குவரைத் தூக்கிச்செல்லக் கேட்க, மயில் தணைய, நன்னாளிங் நாள் வரச் சொன்னாண் இராவணன் இசைந்து அவர்களைத் தூக் மின்னான் மணநாளென்னவே" எனப் பல கிச்சென்று காளிக்குப் பலியிடுவதாக வாக் கவி பாடியிருக்கின்றனள். களித்தனன். இந்த ரகஸ்யத்தைத் திரிச மயிலைமான் - வாமநாதபுரம் நேமிநாத தீர் டை கேட்டு வாயு மூலமாய் விபீஷணருக் த்தங்கர் சொற்படி கடல் கொண்டபோது கறிவிக்க, அதை விபீஷணர் இராமர் சமு அதற்கு மேற்கில் தன் பேரால் மயிலை கத்து விண்ணப்பித்தனர். இதனைக் கேட்ட யென்னும் பட்டணங்கட்டிய சை அரசன். சுக்ரீவன் மயில் இராவணன் சரிதம் கூறுக இதுவே மயிலாப்பூர், என விபீஷணர் கூறுவதாக இருக்கிறது. மயில் -1 இது அழகான பு.. இது, மயில் இராவணன் தாயாதி வர்க்கத்தில் உஷ்ணமான நாடுகளின் காடுகளில் உண்டு. இராவணனுக்குச் சகோதரன், இவன் இது பசமை, மஞ்சள், நீலம், பொன் பாதாள லங்காதிபதி. இவன் இராவணன் னிறங் கலந்த சிறகுகளையுடையது. இதன் வேண்ட இராம லக்குமணரைக் காளி தலை சிறியது; உச்சியில் கொண்டையுண்டு, தேவிக்குப் பலி தருவதாய் வாக்களித்துச் இதன் அலகு கோழியின் அலகுபோ சென் றனன். இதனை அதுமானறிந்து லிருக்கும். கழுத்து நீண்டும், இரெக்கைகள் தமது வாலினால் ஒரு கோட்டை நிரு குறுகியுமிருக்கும். இதற்கு நான்கு விரல் மித்து அதற்குத் தமது வாயே வாயிலாக கள் பெற்ற நீண்ட கால்கள் உண்டு. வால் வைத்து இராம லக்குமணரையுஞ் சேனை பல கண்கள் போன்ற புள்ளிகளைப் பெற்று களையும் காத்து வந்தனர். இவ்வாறிருக் மிக நீண்டிருக்கும். இது குளிர்ந்த மேகத் கையில் மயிலி ராவணன் சதுரன் முத தைக் கண்டும் தன் பேட்டைக் கண்டு விய தன் மந்திரியருடன் இலங்கை நோக் களித்த காலத்தும் சிறகை வட்டமாக கிப் புறப்பட்டனன். இச்செய்தி யறிந்த விரித்துக் களிப்புடன் ஆடுதலைப் பார்க்க அவன் தேவியாகிய வர்ணமாலிகை அவனை அழகாச இருக்கும். பெண் பறவைக்கு வெகுவாகத் தடுத்தாள். அவ்வாறு தடுக்க நீண்ட வாலும் கொண்டையுமில்லை, இது வும் கேளாது சென்று மேலைக் கடற்கரை புழு பூச்சிகளைத் தின்னும். பாம்பையும் யடைந்து தன் மந்திரிகளை நோக்கி இராம கொத்திக் கொல்லும். இவ்வினத்தில் லக்குமணரைக் கொண்டு வருவீர்களோ சொள்ளை மயிலும் உண்டு, வென, அவர்களில் ஒருவனாகிய சதுரன்