அபிதான சிந்தாமணி

மகிஷன 1282 மகேந்திரம் ஒன்று. மகிஷன் - 1. தேவருடன் யுத்தஞ் செய்த கொண்டு போரிடுகையில் தேவிசண்டிகை தைத்தியரது தோல்வியைப் பொறாத திதி யுருக்கொண்டு தூரத்திச்சக்கரத்தை அவன் தவம்புரிந்து சுபார்சுவ முனிவரால் மகிட மீதெறிந்து மாய்க்க இறந்தவன். (தே - ரூபமாகிய இவனைப் பெற்றுத் தவத்திற் சனுப்பி வரம் பெறச்செய்து தேவர்மீது மகீஷ்மதி - ஆங்கீரசபுத்திரி, (பா. வன.) ஏவினள். இவன் மகா பலசாவி. இவ மகீபண்டிதன் சிவ குருவின் மாமன், னைச் சத்தி காளியை யேவி வெல்வித் இவன் குமரி சூர்யாம்பாள். தனள். இவன், காளிக்குப் பயந்து தடா மகீஸார க்ஷேத்திரம் - திருமழிசை யாழ் கத்தில் ஒளிக்கக் காளி தான் ஏறியிருந்த வார் அவதாரத் தலம். சிங்கத்தைத் தடாகத்தில் எவச் சிங்கம் மதகரீனன் - மகத தேசத்தாசனாகிய விரிக் நீரைப்பருகக் காளி இவனைக் கொன்ற தனை ஏமாற்றி இராச்சியத்தை அபகரித் னள், இவன் எருமை வயிற்றிற் பிறந்தவ தவன். னென்றும் புராணம் கூறும். இவன் கும் மகுடவேந்தன் பப்பர தேசாதிபதியின் ரன் கயாசுரன், (காசிகாண்டம்.) குமரன். 2. அநுகிலா தன் இரண்டாம் புத்திரன். மகுடாகான் தேவர்களை வருத்திச் சிவ தாய் சூசமி, பிரானால் இறந்தவன், 3. புலி முகனைக் காண்க. மகுடேச்வரி பீடம் - சத்தி பீடங்களில் மகிஷாசுரன் இவன் ரம்பனென்னும் அசுரபுத்ரன். இந்த சம்பன் அக்கினியிடம் மகேசன் இவர், வாயுபூதத்தை யுதிட் வரம்பெற்று ஒருநாள் ஒரு மரத்தடியில் டித்து சுத்த வித்தையெனும் உபாதானத் உட்கார்ந்திருக்கையில் எருமையைக் கண்டு திலே யிருந்து மாயை முதல் பிருதிவியீரான புணா அந்த எருமையிடம் கருவுண்டா தத்வங்களைத்தமதாக்னையால் நடத்தித்சுத்த யிற்று. இந்த ரம்பன் வேறு எருமைக் வித்தை, மகேசுரம், சதாசிவம் எனும் (ங) கிடா அதனிடம் சேராவகைக் காத்திருக் தத்வங்களிலும் சமமாக ஊர்த்வ வியாப்தி கையில் ஓர் கிடா அதனருகு வா ரம்பன் யாக வியாபித் திருப்பவர். கன்மசாதாக்ய அதனைத் துரத்தி அதனால் குத்துண்டிறம் சென்னுஞ் சதாசிவர் பஞ்சகிருத்யத்தைத் தான். பிறகு ரம்பன் தேகத்தைச் சிதையி திருவுளத்தமைத்து அநுக்ரகிக்கும் அவ விடுகையில் எருமையும் சிதையில் விழத் தாரமாம். (சதா). தொடங்குகையில் பலர் தடுக்கவும் தடை மகேச்வார் -- இவர் வெண்ணிற முடையவ படாது தீயில் வீழ்ந்தது. அப்பொழுது ராய் அரவப்பூணூல் அணிந்து திருக்காத் அதன் கருப்பத்திலிருந்து இரத்த பீஜ தில் கத்தி, சூலம், பாணம், ஜபமாலை, அப னாகிய மகிஷன் தோன்றினான். இவன் யம், வரதம், கமண்டலம், பதுமம் கொ பட்டணமடைந்து சக்ஷுரன், மகாவீரன், ண்டு சிம்மசர்மமும் கஜசர்மமும், தரித் மகோத்கடன், தனாத்யக்ஷன், தாம்பரன், திருப்பர். அசிலோமன், உதாக்கன், பிடாவாக்யன் மகேச்வரி - சத்த மாதர்களில் ஒருத்தி. பாஷ்கலன், திரிநேத்ரன் காலன், பந்த சடாமகுடத்துடன் கூடியவளாய்ச் சந்திர கன், என்பவர்களைச் சேனைத்தலைவராக் சடாதாரியாய்க் கபாலம், சூலம், கட்கம், கிக் கொண்டு, அவர்களைத் தனித்தனி வரத முதலிய உடையவளாய் இடபவா தேவியிடம் யுத்தத்திற்கனுப்பி அவர்கள் கனத்தில் இருப்பள். இறக்கக்கண்டு தான் யுத்த சந்தத்தனாய்த் மகேந்து - அசோகன் கட்டளையேற்றுப் தன் உண்மையுருவை விட்டு மன்மதனை புத்த சமயத்தைப் பாவச்செய்ய தேசயாத் யொத்த அழகு வாய்ந் தவனாய்வந்து பிறகு திரை செய்தவள். சிங்க வுருவங்கொண்டு சத்தியேறி யிருந்த மகேந்திரபுரி - சூரபன்மன் இராஜதானி. சிங்கத்தையடிக்க அது இவனை அடிக்கப் விச்வகருமனால் நிருமிக்கப்பட்டது. அ பின் யானை யுருக்கொண்டு தேவியுடன் னுக்குப்பின் கடல் கொள்ளப்பட்டது... போரிடத் தேவியின் வாதனமும் யானை மகேந்திரம் அஷ்டகுல பாதைங்களில் வடிவங்கொண்டு போரிட இவன் பே ஒன்று. இது உக்கலமுதல் ஓரிமையாவரை வடிவங்கொண்டு போரிடத் தேவி இன அம் வியாபித்திருப்ப தென்ப். இதன் வானினால் வெட்ட அசான் மலை இருக் த அசமன் ஏறி இலக்காக்கும் பாய்ச்
மகிஷன 1282 மகேந்திரம் ஒன்று . மகிஷன் - 1. தேவருடன் யுத்தஞ் செய்த கொண்டு போரிடுகையில் தேவிசண்டிகை தைத்தியரது தோல்வியைப் பொறாத திதி யுருக்கொண்டு தூரத்திச்சக்கரத்தை அவன் தவம்புரிந்து சுபார்சுவ முனிவரால் மகிட மீதெறிந்து மாய்க்க இறந்தவன் . ( தே - ரூபமாகிய இவனைப் பெற்றுத் தவத்திற் சனுப்பி வரம் பெறச்செய்து தேவர்மீது மகீஷ்மதி - ஆங்கீரசபுத்திரி ( பா . வன . ) ஏவினள் . இவன் மகா பலசாவி . இவ மகீபண்டிதன் சிவ குருவின் மாமன் னைச் சத்தி காளியை யேவி வெல்வித் இவன் குமரி சூர்யாம்பாள் . தனள் . இவன் காளிக்குப் பயந்து தடா மகீஸார க்ஷேத்திரம் - திருமழிசை யாழ் கத்தில் ஒளிக்கக் காளி தான் ஏறியிருந்த வார் அவதாரத் தலம் . சிங்கத்தைத் தடாகத்தில் எவச் சிங்கம் மதகரீனன் - மகத தேசத்தாசனாகிய விரிக் நீரைப்பருகக் காளி இவனைக் கொன்ற தனை ஏமாற்றி இராச்சியத்தை அபகரித் னள் இவன் எருமை வயிற்றிற் பிறந்தவ தவன் . னென்றும் புராணம் கூறும் . இவன் கும் மகுடவேந்தன் பப்பர தேசாதிபதியின் ரன் கயாசுரன் ( காசிகாண்டம் . ) குமரன் . 2. அநுகிலா தன் இரண்டாம் புத்திரன் . மகுடாகான் தேவர்களை வருத்திச் சிவ தாய் சூசமி பிரானால் இறந்தவன் 3. புலி முகனைக் காண்க . மகுடேச்வரி பீடம் - சத்தி பீடங்களில் மகிஷாசுரன் இவன் ரம்பனென்னும் அசுரபுத்ரன் . இந்த சம்பன் அக்கினியிடம் மகேசன் இவர் வாயுபூதத்தை யுதிட் வரம்பெற்று ஒருநாள் ஒரு மரத்தடியில் டித்து சுத்த வித்தையெனும் உபாதானத் உட்கார்ந்திருக்கையில் எருமையைக் கண்டு திலே யிருந்து மாயை முதல் பிருதிவியீரான புணா அந்த எருமையிடம் கருவுண்டா தத்வங்களைத்தமதாக்னையால் நடத்தித்சுத்த யிற்று . இந்த ரம்பன் வேறு எருமைக் வித்தை மகேசுரம் சதாசிவம் எனும் ( ) கிடா அதனிடம் சேராவகைக் காத்திருக் தத்வங்களிலும் சமமாக ஊர்த்வ வியாப்தி கையில் ஓர் கிடா அதனருகு வா ரம்பன் யாக வியாபித் திருப்பவர் . கன்மசாதாக்ய அதனைத் துரத்தி அதனால் குத்துண்டிறம் சென்னுஞ் சதாசிவர் பஞ்சகிருத்யத்தைத் தான் . பிறகு ரம்பன் தேகத்தைச் சிதையி திருவுளத்தமைத்து அநுக்ரகிக்கும் அவ விடுகையில் எருமையும் சிதையில் விழத் தாரமாம் . ( சதா ) . தொடங்குகையில் பலர் தடுக்கவும் தடை மகேச்வார் -- இவர் வெண்ணிற முடையவ படாது தீயில் வீழ்ந்தது . அப்பொழுது ராய் அரவப்பூணூல் அணிந்து திருக்காத் அதன் கருப்பத்திலிருந்து இரத்த பீஜ தில் கத்தி சூலம் பாணம் ஜபமாலை அப னாகிய மகிஷன் தோன்றினான் . இவன் யம் வரதம் கமண்டலம் பதுமம் கொ பட்டணமடைந்து சக்ஷுரன் மகாவீரன் ண்டு சிம்மசர்மமும் கஜசர்மமும் தரித் மகோத்கடன் தனாத்யக்ஷன் தாம்பரன் திருப்பர் . அசிலோமன் உதாக்கன் பிடாவாக்யன் மகேச்வரி - சத்த மாதர்களில் ஒருத்தி . பாஷ்கலன் திரிநேத்ரன் காலன் பந்த சடாமகுடத்துடன் கூடியவளாய்ச் சந்திர கன் என்பவர்களைச் சேனைத்தலைவராக் சடாதாரியாய்க் கபாலம் சூலம் கட்கம் கிக் கொண்டு அவர்களைத் தனித்தனி வரத முதலிய உடையவளாய் இடபவா தேவியிடம் யுத்தத்திற்கனுப்பி அவர்கள் கனத்தில் இருப்பள் . இறக்கக்கண்டு தான் யுத்த சந்தத்தனாய்த் மகேந்து - அசோகன் கட்டளையேற்றுப் தன் உண்மையுருவை விட்டு மன்மதனை புத்த சமயத்தைப் பாவச்செய்ய தேசயாத் யொத்த அழகு வாய்ந் தவனாய்வந்து பிறகு திரை செய்தவள் . சிங்க வுருவங்கொண்டு சத்தியேறி யிருந்த மகேந்திரபுரி - சூரபன்மன் இராஜதானி . சிங்கத்தையடிக்க அது இவனை அடிக்கப் விச்வகருமனால் நிருமிக்கப்பட்டது . பின் யானை யுருக்கொண்டு தேவியுடன் னுக்குப்பின் கடல் கொள்ளப்பட்டது ... போரிடத் தேவியின் வாதனமும் யானை மகேந்திரம் அஷ்டகுல பாதைங்களில் வடிவங்கொண்டு போரிட இவன் பே ஒன்று . இது உக்கலமுதல் ஓரிமையாவரை வடிவங்கொண்டு போரிடத் தேவி இன அம் வியாபித்திருப்ப தென்ப் . இதன் வானினால் வெட்ட அசான் மலை இருக் அசமன் ஏறி இலக்காக்கும் பாய்ச்