அபிதான சிந்தாமணி

* போகம் 1217 போதனார் மறுப்ப துடைய குமரியுமாய்த் தம்முள்ளொத்த வது வழக்கு. இதை வைணவர்கள் சூடிக் மரபும், தம்முளொத்த அன்புமுடையவனா கொடுத்தாளுக்குப் போகக் கொடுத்த நாள் கிய தலைவனும் தலைவியும் கற்பகம் போலச் என்பர். செல்வம்வந்து வாய்ப்பத் தாம் செய்ததவம் போகையர் - கெம்பாவிலிருந்த வேதியச் காறும் அப் பூமியில் இன்பநுகரும் இடம், சிவனடியவர். இவரைக் கண்டு உலகம் 2. (+) ஆதியரிவஞ்சம், நல்லரிவஞ்சம், வழிபடச் சிவமூர்த்தி நீசவுருத்தாங்கி இற ஏமதவஞ்சம், தேவகுருவம், உத்தாகுருவம், ந்த கன்றினைத் தோளில் தூக்கி வாலும் போகம் (அ ) பெண், ஆடை, அணி, போகையர் எதிர்கொண்டு இவர் சிவனடி போஜனம், தாம்பூலம், பரிமளம், பாட்டு, யவர் என அதை வாங்கி வைத்து உபசரிக் பூவமளி. கச் சிவனடியவராய் வந்த இவர் இக்கன்றி போகவதி -1, பா தாள கங்கை, னிடம் நமக்கு ஆவல் உண்டு நீரே சமைத். 2. நாகர்பட்டணம். திடும் எனப் போகையர் அவ்வகைசெய்ய 3. சுதரிசான் என்னும் ரிஷியின்பத்னி. வேதியர் கோபித்து மடத்தைத் திறந்து இவள் தனித்திருக்கையில் யமன் அதிதி உள் புகச் சிவமூர்த்திமறைய வேதியர் போல் வந்து தன்னுடன் புணரவேண்ட பிரமித்து நிற்கப் போகையர் வேதியரை இவள் சாஸ்திர நியாயங்களால் வணங்கி வேதியரே உங்கள் த்தில் வும் கேளாது வருத்த இவள், தன் கண நாம் வரவில்லை தனித்திருந்த எமது இருக் வன் அதிதிகள் வேண்டியவைகளை மறுக் கையில் நீங்கள் வந்து வருத்தியதால் உம் காதே என்று கூறியபடி உடன்பட்டிருக் மூரில் நாமும் சிவலிங்கமூர்த்தியும் இசோ கையில் கணவன் வந்தழைக்க இவள் மறு மென்று போகையர் நீங்க அவ்வூரிலிருந்த உத்தரங்கூறச் செல்லுகையில் யமன் கூறா சிவலிங்கத் திருவுருக்களும் மறைந்தன. திருக்கச்செய்து தான், 'உன் மனைவி அதி சிவபிம்பம் மறைய நகர்வளம் குன்றியது. திபூசை செய்கின' ளென இருடிக்குக் மீண்டும் வேதியர் போகையரை வேண்டி கூறக் கேட்டுக் களிப்படைந்து தன்னுரு வருவிக்க வளமுண்டாயின. வுடன் வெளிப்பட்டு இருடிக்கு யமவாதனை போக்கியார் கடைச்சங்கப் புலவருள் * யொழிய வரம் தந்து இவளை உலகர் பாபங் ஒருவர். (திருவள்ளுவமாலை.) களை நீக்கும் போகவதியெனும் நதியாக போசநன் - சகரன் புத்ரன். வரம் தந்தனன். போண்டான் - (போகொண்டான்.) இவர் போகாங்கன் - இவன கொடுங்கோலாசன். கள் தமிழ் நாட்டிலிருந்து கள்ளிக்கோ இறந்து நரகடைந்து குமான் செய்த புண் ட்டை சாமொரீன் அரசனுக்குப் பல்லக் ணியத்தால் நாகத்தை நீங்கினன். குச் சுமக்கக்கொண்டு போகப்பட்ட இடை போகி -1. இந்திரன். யர் வகுப்பு (தர்ஸ்டன்.) 2. விளைவு முதலிய பயன் தருதற்பொ போதகன் - கத்ருகுமான், நாகன், மழை பெய்விக்கும் மேக நாதனா போதப் பிரகாரம் - க. உத்தேசம், லக்ஷ கிய (போகி) இந்திரனை ஆராதிக்கும் நாள். ணம், பரீக்ஷை இவற்றுள் உத்தேசமா இது மார்கழி மாச பூர்த்தியில் வருவது. தான் விவகரிக்கும் பொருளின் இதனைக் கண்ணன் தாம் அவதரித்த காலத் பெயரை மாத்திரம் கூறல், அப்பொருளின் துத் தமக்குச் செய்யக் கட்டளை யிடக் சிறப்புத் தன்மை கூறல் இலக்கணம். அப் கேட்ட இந்திரன், சினந்து மழை பொழி பொருளில் இவ்விலக்கணம் உண்டோ கண்ணன் கோவர்த்தனத்தைக் இன்றே எனப் பார்த்தல் பரீக்ஷை குடையாகப் பிடித்து மழை தடுக்கச்செருக் போதனபுரம் - நிலைச்சனென்னும் அரச கடங்கிய இந்திரன் பணியத், தை மாதத் னது நகரம், திற்கு முன்னாள் உனை உலகர்பணிய எனக் போதனம் - சாமைராட்டிராஜதானி.(குளா.) கட்டளையிட்டபடி இந்திரனைப் பூசிக்கு போதனார் இவர் விஷயமாக யாதும் விள நாள் என்ப. இந்நாளில் ஆயச்சிறுவர் ங்கவில்லை. பாலையைப் புனைந்து பாடியுள் காளிங்கமடுவிற் குதித்த கண்ணனுக்கு ளார். இவர் பாடல் இந்நூலில்வரும் பாட் விடமோ தபடி இராமுழுதும் தீக்காய்ந்து டின் பெருமையைக் கூறிய பன்னீரடி பறை கொட்டி விழிப்பித்திருந் தன ராத யின் மிக்கு பதிமூன்றடி யுள தாயிராநின் லின் அவ்வறிகுறியாகத் தீக் கொளுத்து றது. இவர் பாடியது (நற்-க்க)ம் பாட்டு, 153
* போகம் 1217 போதனார் மறுப்ப துடைய குமரியுமாய்த் தம்முள்ளொத்த வது வழக்கு . இதை வைணவர்கள் சூடிக் மரபும் தம்முளொத்த அன்புமுடையவனா கொடுத்தாளுக்குப் போகக் கொடுத்த நாள் கிய தலைவனும் தலைவியும் கற்பகம் போலச் என்பர் . செல்வம்வந்து வாய்ப்பத் தாம் செய்ததவம் போகையர் - கெம்பாவிலிருந்த வேதியச் காறும் அப் பூமியில் இன்பநுகரும் இடம் சிவனடியவர் . இவரைக் கண்டு உலகம் 2. ( + ) ஆதியரிவஞ்சம் நல்லரிவஞ்சம் வழிபடச் சிவமூர்த்தி நீசவுருத்தாங்கி இற ஏமதவஞ்சம் தேவகுருவம் உத்தாகுருவம் ந்த கன்றினைத் தோளில் தூக்கி வாலும் போகம் ( ) பெண் ஆடை அணி போகையர் எதிர்கொண்டு இவர் சிவனடி போஜனம் தாம்பூலம் பரிமளம் பாட்டு யவர் என அதை வாங்கி வைத்து உபசரிக் பூவமளி . கச் சிவனடியவராய் வந்த இவர் இக்கன்றி போகவதி -1 பா தாள கங்கை னிடம் நமக்கு ஆவல் உண்டு நீரே சமைத் . 2. நாகர்பட்டணம் . திடும் எனப் போகையர் அவ்வகைசெய்ய 3. சுதரிசான் என்னும் ரிஷியின்பத்னி . வேதியர் கோபித்து மடத்தைத் திறந்து இவள் தனித்திருக்கையில் யமன் அதிதி உள் புகச் சிவமூர்த்திமறைய வேதியர் போல் வந்து தன்னுடன் புணரவேண்ட பிரமித்து நிற்கப் போகையர் வேதியரை இவள் சாஸ்திர நியாயங்களால் வணங்கி வேதியரே உங்கள் த்தில் வும் கேளாது வருத்த இவள் தன் கண நாம் வரவில்லை தனித்திருந்த எமது இருக் வன் அதிதிகள் வேண்டியவைகளை மறுக் கையில் நீங்கள் வந்து வருத்தியதால் உம் காதே என்று கூறியபடி உடன்பட்டிருக் மூரில் நாமும் சிவலிங்கமூர்த்தியும் இசோ கையில் கணவன் வந்தழைக்க இவள் மறு மென்று போகையர் நீங்க அவ்வூரிலிருந்த உத்தரங்கூறச் செல்லுகையில் யமன் கூறா சிவலிங்கத் திருவுருக்களும் மறைந்தன . திருக்கச்செய்து தான் ' உன் மனைவி அதி சிவபிம்பம் மறைய நகர்வளம் குன்றியது . திபூசை செய்கின ' ளென இருடிக்குக் மீண்டும் வேதியர் போகையரை வேண்டி கூறக் கேட்டுக் களிப்படைந்து தன்னுரு வருவிக்க வளமுண்டாயின . வுடன் வெளிப்பட்டு இருடிக்கு யமவாதனை போக்கியார் கடைச்சங்கப் புலவருள் * யொழிய வரம் தந்து இவளை உலகர் பாபங் ஒருவர் . ( திருவள்ளுவமாலை . ) களை நீக்கும் போகவதியெனும் நதியாக போசநன் - சகரன் புத்ரன் . வரம் தந்தனன் . போண்டான் - ( போகொண்டான் . ) இவர் போகாங்கன் - இவன கொடுங்கோலாசன் . கள் தமிழ் நாட்டிலிருந்து கள்ளிக்கோ இறந்து நரகடைந்து குமான் செய்த புண் ட்டை சாமொரீன் அரசனுக்குப் பல்லக் ணியத்தால் நாகத்தை நீங்கினன் . குச் சுமக்கக்கொண்டு போகப்பட்ட இடை போகி -1 . இந்திரன் . யர் வகுப்பு ( தர்ஸ்டன் . ) 2. விளைவு முதலிய பயன் தருதற்பொ போதகன் - கத்ருகுமான் நாகன் மழை பெய்விக்கும் மேக நாதனா போதப் பிரகாரம் - . உத்தேசம் லக்ஷ கிய ( போகி ) இந்திரனை ஆராதிக்கும் நாள் . ணம் பரீக்ஷை இவற்றுள் உத்தேசமா இது மார்கழி மாச பூர்த்தியில் வருவது . தான் விவகரிக்கும் பொருளின் இதனைக் கண்ணன் தாம் அவதரித்த காலத் பெயரை மாத்திரம் கூறல் அப்பொருளின் துத் தமக்குச் செய்யக் கட்டளை யிடக் சிறப்புத் தன்மை கூறல் இலக்கணம் . அப் கேட்ட இந்திரன் சினந்து மழை பொழி பொருளில் இவ்விலக்கணம் உண்டோ கண்ணன் கோவர்த்தனத்தைக் இன்றே எனப் பார்த்தல் பரீக்ஷை குடையாகப் பிடித்து மழை தடுக்கச்செருக் போதனபுரம் - நிலைச்சனென்னும் அரச கடங்கிய இந்திரன் பணியத் தை மாதத் னது நகரம் திற்கு முன்னாள் உனை உலகர்பணிய எனக் போதனம் - சாமைராட்டிராஜதானி . ( குளா . ) கட்டளையிட்டபடி இந்திரனைப் பூசிக்கு போதனார் இவர் விஷயமாக யாதும் விள நாள் என்ப . இந்நாளில் ஆயச்சிறுவர் ங்கவில்லை . பாலையைப் புனைந்து பாடியுள் காளிங்கமடுவிற் குதித்த கண்ணனுக்கு ளார் . இவர் பாடல் இந்நூலில்வரும் பாட் விடமோ தபடி இராமுழுதும் தீக்காய்ந்து டின் பெருமையைக் கூறிய பன்னீரடி பறை கொட்டி விழிப்பித்திருந் தன ராத யின் மிக்கு பதிமூன்றடி யுள தாயிராநின் லின் அவ்வறிகுறியாகத் தீக் கொளுத்து றது . இவர் பாடியது ( நற் - க்க ) ம் பாட்டு 153