அபிதான சிந்தாமணி

பேரியமூக்குப்பறவை 1196 பெருங்கதை நம்பியாண்டார் நம்பி அருளிச்செய்த திரு வருகையில் வல்லபதேவன் பொற்கிழி அந்தாதியை வழி நூலாகவும் கொண்டது. கட்ட அதை யறுத்து விசிட்டாத்வைதம் பெரியழக்குப்பறவை - இது, அமெரிகா ஸ்தாபித்துப் பட்டர்பிரான், விஷ்ணுசித் வில் பூமத்யரேகையை யடுத்த காடுகளிலி தர் எனத் திருநாமம் பெற்று அரசன் வழி ரூக்கிற காக்கையினம். இதை டோகோ விட வில்லிபுத்தூர் எழுந்தருளித் துளசி (D300) என்பர். இதன் தலையும், முது வனத்தில் ஆண்டாளைக் குழந்தையுருவா கும் கருஞ்சாம்பல் நிறம், கழுத்தும் மார் கக்கண்டு எடுத்துக் கோதையெனப் பெய பும் வாயினடியும் வெண்சாம்பல் நிறம். ரிட்டு வளர்த்து வந்தனர். இவ்வகை இதன் கண்களைச் சுற்றி வெண்மை. மூக்கு யிருக்கத் தாம் பெருமாளுக்குக் கட்டிய அதிகம் பருத்து நீண்டது. இதன் மூக்கி மாலைகளைக் கோதை தாம் சூடிக்கொடுக்க னுள் உணர்ச்சிக்கமைந்த ஜவ்விருக்கிறது. மனங் கொள்ளாராய் வேறு மாலை தொடுத் இது பறக்கையில் கழுத்தை கிமிர்த்தி துப் பெருமாளுக்குச் சாத்தச் செல்லப் மூக்கை நேரில் நீட்டிக் கொண்டு பறக்கி பெருமாள் கோதை சூடிக் கொடுத்தது றது. இது தூங்குகையில் மூக்கை இறக்கை சுத்தமெனக் கேட்டுப் பெருமாள் நியம யில் மறைத்துப் பந்து போலுடலைச் சுருட் னத்தால் கோதையை அழகிய மணவாள டிக்கொண்டுறங்கும். இது மரப்பறவைய ருக்குத் திருமணஞ் செய்வித்து (85) திரு னமாதலால் நகங்கள் கூர்மை, எலி ஒணான் நக்ஷத்திரம் எழுந்தருளியிருந்து அழகர் முதலியவற்றைப் பிடித்துத் தின்னும், கோயிலில் திருநாட்டுக்கு எழுந்தருளினர். பெரியவாச்சான் பிள்ளை - இவர் சநரும், இவர் அருளிச்செய்த நூல் பெரியாழ்வார் கலி (ச கூஉக) சர்வசித்து ஸ் ஆவணி மி" திருமொழி. (குருபாம்பரை.) ரோகணி நக்ஷத்திரம், நம்பிள்ளையின் திரு பெரியான் - இவன் திருத்தினை நகரிலிருந்த வடி சம்பந்தி. இவருக்கு ஸ்ரீ கிருஷ்ண பள்ளர் சிரேட்டர் சிவபக்தியுள்ளவர் இவர் பாதர் எனவும் பெயர். இவர் காலத்து ஒருநாள் தம் கழனியை உழுது கொண்டிருக் வேதாந்த தேசிகர் தாம் கண்ட கனாநிலை கையில் சிவபிரான் ஒரு சங்கமர் உருக் யுரைத்து இவரை வழிபட்டு இவர் சொற் கொண்டிவரிடம் வந்து அன்னம் கேட்ட படி நடந்தனர் எனத் தென்சைாரிய சாம் னர். பள்ளர் வீடு சென் றன்னம் கொண்டு பிரதாயத்தார் கூறுவர். இவர் செய்த வருகிறேனென்று கூறிப்போய் அன்னம் நூல்கள் தனிசுலோகி, பாந்தபடி, திரிமத கொண்டு மனைவியாரும் தாமும் வருவதன் சித்தாந்த சாரசங்கிரகம். கலியனருளப் முன்னம் சிவபெருமான் பள்ளர் உழுதி பாடு திவ்யப்ரபந்த வியாக்யானம். ருந்த கழனியில் தினைவிளைந்து முதிர்ந்தி பெரியஜீயர் - மணவாள மாமுனிகளுக்கு ருக்கச்செய்து மறைந்தனர். பள்ளர் மனை வியாரும் தாமும் வந்து கண்டு வியப்புற்றுச் பெரியாண்டவன்- தக்ஷயாகம் அதமானபின் சிவபெருமானைத் துதிக்கையில் சிவபெரு சிவாநுக்ரகத்தா லெழுந்த தக்கன் யான் மான் இடபாரூடராய்க் காட்சி தந்து பள்ள செய்த யாகம் பயனடைய அநுக்ரகிக்க தம்பதிகளுக்கு முத்தி தந்தருளினர். திருத் வேண்ட சிவபிரான் யாகமுதல்வாயிருந்த தினை நகர்ப் புராணம். மையால் பெரியாண்டவன் எனப்பட்டனர். பெரியோரியல்பு-7. அறம், பொருள், இன் சிலர் இந்தயாக அறிகுறியாக அங்காளம் பம், அன்பு, புகழ், மதிப்பு, பொறுமை, மைவேடம் பூண்டு பூசையிடுவர். (உ-வ) பெரிஹிணாசுவன் - நிகும்பன் குமரன். பெரியாண்டான் எழுபத்தினாலு சிம்மாச பெருங்கதை - ஒரு தமிழ் நூல். இது பிரு னாதிபதிகளில் ஒருவர். (குருபரம்பரை.) சத்கதையின் மொழிபெயர்ப்பு, வத்சதே பெரியாழ்வார் - ஸ்ரீ கருடாம்சரான இவர் சத்தாசனாகிய உதயணன் சரித்திரத்தைக் கலியுகம் (சஎ) வதான குரோதன u கூறும். இது சொன்னோக்கம், பொரு ஆனி சுக்ல ஏகாதசி பானுவாரம் கூடின பேணாக்கமுற்றது ; அகவற்பாக்களா லாகி சுவாதி நக்ஷத்திரத்தில் ஸ்ரீ வில்லிபுத்தூ யது. இது 1-வது உஞ்சைக்காண்டம், ரில் ஒரு புரச்சூட வைணவருக்குப் புத்திர 2-வது இலாவாண காண்டம், 3.வது மகத ராய் அவதரித்து ஓதியுணர்ந்து நந்தவனம் காண்டம், 4-வது வத்தவகாண்டம், 5 வது வைத்துப் பெருமாளுக்குத் திருமாலை நாவாண காண்டம் முதலியவாகப் பகுக்கப் தொடுத்துச் சாத்துங் கைங்கர்யம் செய்து பட்டிருக்கிறது. ஒரு பெயர்.