அபிதான சிந்தாமணி

ருஷசாமுத்ரிகாலக்ஷணம் 1172 புரூரவன பின்னும் முகம் அகவி தழையுடைய செந் மும் பெற்று இந்திராணிபோல் சுகம் தாமரைபோலவும், சந்திரனைப்போலவும், அடைவள். கழுத்துச் சங்குபோன்று தசைபெற்று புருவசன் - மது குமான் ; இவன் குமான் நான்குவிரல் அளவின தாய்த் திரண்டு அது. மூன்று ரேகை வரையுண்டா யிருந்தால் புருவன் - சாட்சூசமனுவிற்கு கட்வலையி அவள் கணவன் அரசனோடு ஒத்தவனாம். டம் உதித்த குமரன். மார்பு தடைபெற்றுப் பதினெட்டு விரல் புருவன் மன் - ஒரு அரசன், வேட்டைக்குச் அளவு அகன்று, மயிர், நரம்பு முதலிய சென்று விலங்குகளை வருத்துகையில் மரீசி தோன்றாமல் மிதந்து இருப்பவள் சிறப்பை முறிவர் கோபித்து நீ சிங்கமாக என அர அடைவள். தோள்கள் மூங்கில்களை சன் சிங்கவுருக்கொண்டு காட்டில் திரிந்து யொப்பத் திரண்டு தசையுடைத்தாய் மயிர் கொண்டிருந்தனன். இவ்வகை இருக்கை அகன்று எலும்பு தோன்றாமலும், கைகள் வில் பாகவ தன் ஒருவனைக்கொல்லச்செல்ல நீண்டும், உருண்டும், விரல்கள் கணுக்கள் அவன் விஷ்ணுவைத் துதிக்க அதைக் பெற்றுச் சிறுத்தும், நகங்கள் சிவந்தும் கேட்டு ஞானமடைந்து முன்னுருவடைந்த உருண்டும், சரசாப்பின்றியும், உள்ளங்கை வன். இவனுக்குச் சிங்கோதரபவன் என மிருதுவாகிச் சிவந்து இடைவெளி யக வும் பெயர். னறு நடுவிரல் உயர்ந்து மங்கலமாகி நல்ல புருஷமேரு - ஸ்தம்பகன் குமான். இவன் இலக்கணவரைகளைப் பெற்றிருப்பவள் குமரன் சுநந்தன். எல்லா நன்மையும் பெறுவள். தனங்கள், புருஷாதர் - ஒருவித இராக்கதர்; வீமனு கடினமாய்த் தசையுடைய தாய் வட்டமாய், டன் யுத்தஞ் செய்தவர்கள். தாமரையரும்பை யொத்து இரண்டும் புருஷாமிருகம் புருஷவடிவும் மிருகவடி ஒத்து, இறுமாந்து ஈர்க்கிடை நுழையா வும் உள்ளது; வீமசேநனைக் காண்க. தாம வகை நெருங்கியும், வயிறு வட்டமுடைய சமனுவைக் காண்க தாய் உ.ரோமவரிசையுடன் கூடிப் பக்கங்க புருஷோத்தம பாண்டியன் காருண்ய பாண்டியன் குமான், ளில் மயிர் நரம்பின்றியும், நாபிவலஞ் சுழி புருஷோத்தமம் ஜகந்நாதஸ்தலம். பெற்று, ஆழ்ந்திருப்பவள் அழியாச் செல் வட இந்தியாவில் ஏறக் உமுடையளாம். நிதம்பம் இடையில் மயிர் புருஷோத்தமன் குறைய (2250) வருஷங்களுக்கு முன் நரம்பு அற்று இருபத்து நான்குவிரல் அரசாண்டிருந்த அரசர். இவர் கிரேக்கத் அளவாய்ச் சிறுத்து மெலிவ தாய் மத்தகம் தலைவனாகிய மகா அலக்சாந் தரை எதிர்த் ஆமையின் முதுகு இரண்டும் நேர் ஒத்தும், சண்டையிட்டுப் பின் சமாதானம் தொடைகள், மயிர் எலும்பு தோன்றாமல் செய்து கொண்ட அரசர். யானைத் துதிக்கையையும், வாழைத்தண் புநடன் - வசுதேவனுக்குச் சகதேவியிடத் டையும் ஒத்தும், முழங்கால் எலும்பு தோன் துப் பிறந்த புத்திரன். சாமல் வட்டமாய், தசையைப் பெற்றும், புரவன் புரூரவசு) இவன, இளன் இளை கணைக்கால் மயிர் நரம்பு தோன்றது, யென்னும் பெண்ணுருக்கொண்ட காலத் இரண்டும் சமமாக உருண்டு சிறுத்தும், துப் புதன் அவளைக்கூடப் பிறந்தவன், புறவடி நரம்பு, எலும்பு, தசைபெற்றும், பிரதிஷ்டானபுரம் காண்டவப் பிரஸ்த ஆமைமுதுகுபோல் திரண்டு உயர்ந்தும், மாண்ட சந்திரவம்சத்தவன். இவன் இராச் கால்விரல்கள் சுத்தமாய் உயர்ந்து செங்கழு சிய கருவத்தால் வேதியரை அவமதிக்க நீரினிதழ்போல் ஒழுங்காய்த் திரண்டும், அவர்கள் சாபத்தால் பித்தனாய்த் திரிந்த அவற்றின கங்கள் சந்திரன் பிளவுபோல் னன், இவனது கீர்த்தியை நாரதர் யாழில் மிருதுவாகித் தசைந்தும், உள்ளங்கால் பாடக்கேட்ட ஊர்வசி, இவனையணைந்து தசைப்பிடிப்பாய் மிருதுவாய்ச் சமமாயும், இவனிடம் இரண்டு ஆடுகளைக் கொடுத்து மேனி பொற்சாயலாய் வியர்வு இல்லாமல் வளர்க்கக் கட்டளையிட்டு அரசனை நோக்கி அழகாயும், தேகமணம் பாதிரி, குவளை, உன்னைச் சம்போக காலத்தன்றி மற்றைக் தாமரை, மல்லிகை, சண்பகம், போலவும், காலங்களில் நிர்வாணமாய்க் காணின் நீங்கு சொற்கள், கிளி, குயில், யாழ் முதலிய வேன் என்று கூறி அரசனுடன் இருக் ஒசைபோலவும் இருப்பவள் சகலபாக்ய தனள், ஒருநாள் இந்திரன் தன் சபைக்கு
ருஷசாமுத்ரிகாலக்ஷணம் 1172 புரூரவன பின்னும் முகம் அகவி தழையுடைய செந் மும் பெற்று இந்திராணிபோல் சுகம் தாமரைபோலவும் சந்திரனைப்போலவும் அடைவள் . கழுத்துச் சங்குபோன்று தசைபெற்று புருவசன் - மது குமான் ; இவன் குமான் நான்குவிரல் அளவின தாய்த் திரண்டு அது . மூன்று ரேகை வரையுண்டா யிருந்தால் புருவன் - சாட்சூசமனுவிற்கு கட்வலையி அவள் கணவன் அரசனோடு ஒத்தவனாம் . டம் உதித்த குமரன் . மார்பு தடைபெற்றுப் பதினெட்டு விரல் புருவன் மன் - ஒரு அரசன் வேட்டைக்குச் அளவு அகன்று மயிர் நரம்பு முதலிய சென்று விலங்குகளை வருத்துகையில் மரீசி தோன்றாமல் மிதந்து இருப்பவள் சிறப்பை முறிவர் கோபித்து நீ சிங்கமாக என அர அடைவள் . தோள்கள் மூங்கில்களை சன் சிங்கவுருக்கொண்டு காட்டில் திரிந்து யொப்பத் திரண்டு தசையுடைத்தாய் மயிர் கொண்டிருந்தனன் . இவ்வகை இருக்கை அகன்று எலும்பு தோன்றாமலும் கைகள் வில் பாகவ தன் ஒருவனைக்கொல்லச்செல்ல நீண்டும் உருண்டும் விரல்கள் கணுக்கள் அவன் விஷ்ணுவைத் துதிக்க அதைக் பெற்றுச் சிறுத்தும் நகங்கள் சிவந்தும் கேட்டு ஞானமடைந்து முன்னுருவடைந்த உருண்டும் சரசாப்பின்றியும் உள்ளங்கை வன் . இவனுக்குச் சிங்கோதரபவன் என மிருதுவாகிச் சிவந்து இடைவெளி யக வும் பெயர் . னறு நடுவிரல் உயர்ந்து மங்கலமாகி நல்ல புருஷமேரு - ஸ்தம்பகன் குமான் . இவன் இலக்கணவரைகளைப் பெற்றிருப்பவள் குமரன் சுநந்தன் . எல்லா நன்மையும் பெறுவள் . தனங்கள் புருஷாதர் - ஒருவித இராக்கதர் ; வீமனு கடினமாய்த் தசையுடைய தாய் வட்டமாய் டன் யுத்தஞ் செய்தவர்கள் . தாமரையரும்பை யொத்து இரண்டும் புருஷாமிருகம் புருஷவடிவும் மிருகவடி ஒத்து இறுமாந்து ஈர்க்கிடை நுழையா வும் உள்ளது ; வீமசேநனைக் காண்க . தாம வகை நெருங்கியும் வயிறு வட்டமுடைய சமனுவைக் காண்க தாய் உ.ரோமவரிசையுடன் கூடிப் பக்கங்க புருஷோத்தம பாண்டியன் காருண்ய பாண்டியன் குமான் ளில் மயிர் நரம்பின்றியும் நாபிவலஞ் சுழி புருஷோத்தமம் ஜகந்நாதஸ்தலம் . பெற்று ஆழ்ந்திருப்பவள் அழியாச் செல் வட இந்தியாவில் ஏறக் உமுடையளாம் . நிதம்பம் இடையில் மயிர் புருஷோத்தமன் குறைய ( 2250 ) வருஷங்களுக்கு முன் நரம்பு அற்று இருபத்து நான்குவிரல் அரசாண்டிருந்த அரசர் . இவர் கிரேக்கத் அளவாய்ச் சிறுத்து மெலிவ தாய் மத்தகம் தலைவனாகிய மகா அலக்சாந் தரை எதிர்த் ஆமையின் முதுகு இரண்டும் நேர் ஒத்தும் சண்டையிட்டுப் பின் சமாதானம் தொடைகள் மயிர் எலும்பு தோன்றாமல் செய்து கொண்ட அரசர் . யானைத் துதிக்கையையும் வாழைத்தண் புநடன் - வசுதேவனுக்குச் சகதேவியிடத் டையும் ஒத்தும் முழங்கால் எலும்பு தோன் துப் பிறந்த புத்திரன் . சாமல் வட்டமாய் தசையைப் பெற்றும் புரவன் புரூரவசு ) இவன இளன் இளை கணைக்கால் மயிர் நரம்பு தோன்றது யென்னும் பெண்ணுருக்கொண்ட காலத் இரண்டும் சமமாக உருண்டு சிறுத்தும் துப் புதன் அவளைக்கூடப் பிறந்தவன் புறவடி நரம்பு எலும்பு தசைபெற்றும் பிரதிஷ்டானபுரம் காண்டவப் பிரஸ்த ஆமைமுதுகுபோல் திரண்டு உயர்ந்தும் மாண்ட சந்திரவம்சத்தவன் . இவன் இராச் கால்விரல்கள் சுத்தமாய் உயர்ந்து செங்கழு சிய கருவத்தால் வேதியரை அவமதிக்க நீரினிதழ்போல் ஒழுங்காய்த் திரண்டும் அவர்கள் சாபத்தால் பித்தனாய்த் திரிந்த அவற்றின கங்கள் சந்திரன் பிளவுபோல் னன் இவனது கீர்த்தியை நாரதர் யாழில் மிருதுவாகித் தசைந்தும் உள்ளங்கால் பாடக்கேட்ட ஊர்வசி இவனையணைந்து தசைப்பிடிப்பாய் மிருதுவாய்ச் சமமாயும் இவனிடம் இரண்டு ஆடுகளைக் கொடுத்து மேனி பொற்சாயலாய் வியர்வு இல்லாமல் வளர்க்கக் கட்டளையிட்டு அரசனை நோக்கி அழகாயும் தேகமணம் பாதிரி குவளை உன்னைச் சம்போக காலத்தன்றி மற்றைக் தாமரை மல்லிகை சண்பகம் போலவும் காலங்களில் நிர்வாணமாய்க் காணின் நீங்கு சொற்கள் கிளி குயில் யாழ் முதலிய வேன் என்று கூறி அரசனுடன் இருக் ஒசைபோலவும் இருப்பவள் சகலபாக்ய தனள் ஒருநாள் இந்திரன் தன் சபைக்கு