அபிதான சிந்தாமணி

பிள்ளையுறந்தையுடையார் 1151 பினாகம் காவில்லி தாசரது ஆசார்ய பக்தி தெரி டக் குடியென்னும் கிராமத்தில் நோய் விக்க எண்ணிக் கோஷ்டிகள் ததியாராத சாத்திக்கொண்டு விளாஞ்சோலைப் பிள்ளை னத்திற்குச் சென்றிருக்குங்கால் ஒருவரை யைத் திருவனந்தபுாத்தமர்த்தித் தாம் திரு விட்டு அவர்கள் உலரவிட்ட வஸ்திரங் நாட்டிற்கு எழுந்தருளினவர். இவர் திரு களில் ஒவ்வொரு முழம் கிழித்துவிடக் வடிகளில், கூரகுலோத்தம தாசர், மணப் கட்டளையிட அவர்களும் அவ்வாறே செய் பாக்கத்து நம்பி, கொல்லிக்காவல் தாசர், தனர். பின் ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் அனை கோயிலண்ணர், திருவாய்மொழிப் பிள்ளை வரும் உண்டுவந்து தம் வஸ்திரங்களைக் யவர் தகப்பனார் அண்ணர், விளாஞ்சோ கண்டு குறைகூற உடையவர் இருப்பவர் லைப் பிள்ளை ஆச்சயித்தனர். இவர் செய்த பாகவதர்கள். ஒருவருக்கொருவர் செய் நூல்கள் ஹஸ்யத்திரயம், தத்வத்திரயம், திருக்க வேண்டும். அது பாகவத கைங் ஸாரசங்கிரகம், ஸ்ரீ வசன பூஷணம். கர்யமாகட்டுமே என்று சமாதானங் கூற பிள்ளை வழக்கு தப்பாமல் நிமித்தஞ் சொ வுங் கேட்காமல் முணு முணுத்தனர். ன்னார்க்கு வஞ்சியாதே பெறு முறைமை இது நிற்க, உடையவர் ஸ்ரீ வைஷ்ணவர் யைச் சொல்லியது. (4 - வெ.) கள் இருவர்களை அழைத்துப் பிள்ளையுறங் பிறப்பு - (எ) தேவர், மக்கள், விலங்கு, காவில்லி தாசர் மனை வியார் பொன்னாச்சி புள், ஊர்வன, நீர் வாழ்வன தாவரம், யார் உறங்குஞ் சமயத்தில் அவரது ஆப இவற்றின் யோனி பேதம் எண்பத்து பணத்தைக் கழற்றிவரக் கட்டளையிட அவ் நான்கு நூறாயிரம், அவையாவன தேவர் வாறு சென்றவர் ஆபரணங்களைக் கழற்று பதினான்கு நூறாயிரம், மக்கள் ஒன்பது கையில் அவள் மறு காதிலுள்ளவைகளையும் நூறாயிரம், விலங்கு பத்து நூறாயிரம், பா வத கைங்கர்யமென்று கழற்றிக்கொள் புள், பத்து நூறாயிரம், ஊர்வன பதினொரு ளத் திரும்புகையில் விழித்தனள் என ஏறாயிரம், நீர்வாழ்வன பத்து ஏறாயிரம், வுணர்ந்து ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் தாவாம் இருபது நூறாயிரம். அன்றித் உடையவரிடம் பணிகளைத் தந்தனர். இச் தேவர் பதினாறு ஏறாயிரம் எனவும், தாவ செய்தியை மனைவியாலறிந்த தாசர் நீ பாக ரம் பதினெட்டு நூறாயிரம் எனவும் கூறு வதர்க்கு மற்றையாபரணங்களையும் கொ வர். டாமல் அபராதஞ் செய்தனையாதலால் நீ பிறர் மனைத் துயின்றமை விறலி கூறல் எனக் காகாயென்றனர். இவ் வரலாற்றி பரத்தையர் சேரியிடத்துத் தலைவன் தக் ந்த உடையவர் இவ்விருவர் சங்கதிகளையும் கினபடி இத் தன்மைத்தெனப் பானிச்சி பாகவதர்க்குக் காட்டி ஆசார்ய பக்தி தெரி எடுத்துச் சொல்லியது. (பு- வெ - பெருந்) வித்துப் பொன்னாச்சியாரைப் பிள்ளையு றங் பிறவா நெறிகாட்டியார் காவில்லி தாசரிடம் கூறியேற்கச் செய் திருமலைராயன் சமஸ்தானத்திருந்த புலவரில் ஒருவர். தனர். பிள்ளையுறந்தையுடையார்- எழுபத்தினாலு பிறிதிநவிற்சியணி - கருதிய பொருளை சிம்மாசனாதிபதிகளில் ஒருவர். (குருபரம் அதற்குரிய விதத்தாற் கூறாது மற்றொரு பரை.) விதத்தாற் கூறு தலும், கபடத்தினால் தன் பிள்ளை பிள்ளையாழ்வான் - அருந்தாழ்வான் னாலிச்சிக்கப்பட்டதைச். சாதித்தலுமாம். திருவடி சம்பந்தி. கூரத்தாழ்வான் சீடர். இதனைப் பரியாயோக்தாலங்கார மென்பர். பிள்ளைராஜ மகேந்திரப் பெருமாளரையர். (குவல.) எழுபத்தினாலு சிம்மாசனாதிபதிகளில் ஒரு பிறிதின் குணம் பெறலணி அஃதாவது, வர். (குருபரம்பரை.) பொருளானது தன் குணத்தை பிள்ளைலோகாசாரியர் - வடக்குத் திருவீ யிழந்து பிறிதொன் றின் குணத்தைக் கவர் திப்பிள்ளையின் குமரர். இவர் குரோதன தலாம். இதனை வடநூலார் அதற்குணாலங் வருஷம் ஐப்பசி மாதம் திருவோணத்தில் கார மென்பர். பிறந்தவர். அழகிய மணவாள நயினார்க் பினகம் - 1. இது சிவதனு. இது எழுதலை குத் தமயன். அருஷ்கர் கலகத்தால் பெரு களும், பெரிய வுடலும், கூரான கோரப் மான் நாய்ச்சிமாருடன் வெளியேறின பற்களும், கொடிய விஷமுள்ள காணி பொழுது பெருமாளைப் பிரிதலாற்றாது னால் சுற்றப்பட்டதும், ஆனது. (பார் , தாமும் முதலிகளுடன் புறப்பட்டுச் சோதி அது - ம்.)