அபிதான சிந்தாமணி

பிரம சூத்ரம் 1131 பிரமத்வரை 3 கொண்டு அவர்மீதே தன் கையை வைக்கச் 5. மந்திரஹீனமாய் யாகஞ் செய்து செல்லச் சிவமூர்த்தி மறைந்தருளினர். ஊமையாய் அயோத்தியில் சீதை குண்டத் உடனே விஷ்ணுமூர்த்தி ஒரு மோகினி தில் மூழ்கி ஊமை நீங்கினன். யுருக்கொண்டு இவன் எதிரில் தரிசனந்தர 6. பாஞ்சால தேசத்து அருகன் கும அசுரன் கண்டு மயங்கி வேண்ட, மோகினி ரன்; இவன் எறும்புகளின் பாலை யறிக் யான் எவ்வகை நடிக்கின்றேனோ அவ் தவன். (மச்ச-புரா.) வகை நடிக்கின் உடன்படுவேன் எனக் பிமதந்திரசுவதந்திரஜீயர் போருளாள கூறக்கேட்டு உடன்பட்டு மோகினி பல ஜீயருக்கு ஒருபெயர். வகை நடித்துப் பின் சிரத்தில் தன்கரத்தை பிரமதருமன் - ஒரு பௌத்தமுனிவன், அத் வைத்து நடிக்க, அசுரன் கொண்ட வரத்தை திபதியின் மைத்துனன், காயங்கரையெ மறந்து தன்கரத்தைச் சிரத்தில் வைக்க னும் நதிக்கரையிலிருந்து கோற்றோன் மாய்ந் தனன், இவனை விருகாசுரனெனவுங் முக்கால மறிந்தோன், மணிமேகலைக்குப் கூறுவர். பழம்பிறப் புணர்த்தினவன் (மணிமேகலை) பிரமசூத்ரம் - வேதாந்த சூத்ரம், பிரமதன் -மூன்றாமன்வந்தரத்து இருடி , பிரமசேனன்- இவன் ஆருணியாசனுடைய பிரமதி - 1, நபாகனைக் காண்க. பெரும் படைத்தலைவர்களுள் ஒருவன் 2. (சூ.) பிராங்கிசு குமான். இவன் பெயர் பிரமசேனனெனவும், பம 3. சியவனருஷிக்குச் சுகன்னியிடம் சேனனெனவும் வழங்கும். (பெ. கதை) பிறந்தவர். இவர் கிருதாசியிடம் ருரு என் பிரமதகணம் தாருகவனத்து இருடிகள் பவரைப் பெற்றார். ருரு பிரமத்வரையிடம் சிவமூர்த்தியிடம் விரோதித்து எவிய பூத சுகேரைப் பெற்றார். கூட்டங்கள். ருத்ரமூர்த்தியிடம் இருப்பன. பிரமதேவர் - 1. இவர் சிவபிரானை யெண் பிரமதண்டம் - 1. பிரமன் யாகஞ்செய்ய ணித் தவமியற்றினர். சிவமூர்த்தி தரிச விரும்பித் தமக்கு ரித்விக்கைப் பெறாமல் னம் தந்து என்ன வேண்டுமெனத் தேவ ஆயிரம் வருஷ கருத்தாங்கினர். அவர் தும் ரீர் எனக்குப் புத்திரராக வேண்டுமென முங் காலத்தில் கரு மூக்கின் வழியாய் அவ்வாறு பெற்று இவரது நெற்றியினி வெளிவந்தது. அது க்ஷபன் என்றும் டத்தில் நீலலோகிதராகத் தோன்றியவர். சிருட்டிக்கர்த்தாவாய் தண்டமாயிற்று. (ஆதித்ய புராணம்). இது தண்ட நீதியாயிற்று. யாகமுடிந்ததும் 2. சக்தியை வேண்டி தக்ஷகுமரியாக வா தண்டமறைந்தது. தண்டத்திலிருந்து நீதி வேண்டுமென அவ்வாறே தக்ஷகுமரியாகப் எனும் ஸரஸ்வதிதேவியும் நீதிகளும் உண் பிறந்தனள். (ஆதித்ய புராணம்). டாயின. இந்த தண்டம் நீதியற்றவரைத் 3. நீலலோகிதரென்று பெயருள்ள இவ தண்டிப்பது (பார-சார்.) ரைப் பூசித்துத் தமக்குப் புத்திரராம் வரத் 2. ஆதித்தியனின்ற நாளுக்கு பதினைந் தையடைந்தார். (பார், அநுசா). தாம் நாள் பிரமதண்டமாம். இதில் சுபகாரி பிரமத்திரவம் - சாயுநதிக்கு ஒருபெயர். யங்கள் செய்யக் கூடாது. (விதானமாலை). பிரமத்வரை விச்வாவஸு என்னும் கார் பிரமதத்தன் -1, பூசல் நகரத்து அரசன். தருவனுக்கு மேங்கையிடம் பிறந்தகுமரி. 2. இவன் காம்பிவிதேசத்துச் சூளி கும இவள் தூலகேசருஷியிடம் வளர்ந்துவரு ரன். இவன் குசாபன் நூறு பெண்களை கையில் ஒருநாள் பூஞ்சோலையில் சென்று மணந்து அவர்களுக்கு வாயுவால் நேர்ந்த உலாவகையில் பாம்பொன்று கடிக்க இறந் கூனை நிமிர்த்துக்கொண்டவன். இவனை தனள். இவளை இருடிகள் கண்டு துக்க முறுகையில் அவ்விருடிகளில் ஒருவராகிய 3. ஒரு அரசன் ; கௌ தமருக்கு அன் ருருமாத்திரம் விசனத்துட னவர்களைப் னம் படைக்கையில் அதில் புாலல் இருக்கக் பிரிந்து சாட்டிற்சென்று அழ, தேவர்கள் கண்ட இருடியால் பிசாசமாகச் சாபமேற்ற எதிர்தோன்றிக் காரணம் வினவி குருவின் வன். இவனுக்கு இச்சாபம் இராமமூர்த்தி ஆயுளில் ஒரு பாதி தருவதாகக் கூறியபடி யின் பரிசத்தால் நீங்கிற்று. தர உயிர்த்தெழச் செய்தனர். எழுந்த 4. அணுகன் குமரன். இவன் யோகி இவளை ருருமணந்து தன் பார்யை பாம்பால் யாயினன். இவன் பாரி சரஸ்வதி. குமரன் இறந்ததால் ருரு எப்போதும் பாம்பு கடைக் விச்வசேனன், கொல்லத் தொடங்கலா. இவா பாம்பு யுஞ் சூளி என்பர்.