அபிதான சிந்தாமணி

அருச்சு நன 91 - அருச்சுகன் டிரனிடம் வளர்ந்து துரோணரிடம் வில் தின் அரசனாகிய சித்திரவாகனன் பென் வித்தை முதலில் கற்று வல்லவனாய்த் தன் ணாகிய சித்திராங்கதையை மணந்து பப்பு சகோ தாருடன் இருந்தனன். ஒரு நாள் ருவாகனைப் பெற்று, முதலையாக இருந்த துரோணர் ஸ்நானத்திற்குச் சென்றபோது காந்தருவன் சாபத்தைப் போக்கி, சுபர் முதலைபற்றத் துரியோ தனாதியர் அவரை திரைபொருட்டுத் தவசிவேடங்கொண்டு மீட்க வலியற்றது கண்டு அம்முதலையைக் துவாரகை சென்று அவளை மணந்து அபி கொன்று அவரை மீட்டவன். துரோணர் மன்யுவைப் பெற்று, பாசுபத்தின் கட்டளைப்படி பாஞ்சாலனைத் தேரில் கட் பொருட்டுச் சென்று தவஞ்செய்கையில் டிச்சென்றவன். இந்த அருச்சுநன் முத துரியோ தனனால் ஏவப்பட்ட பன்றியுருக் லிய ஐவரும் உயிருடனிருக்கின் தனக்குப் கொண்ட மூததானவனென்னும் அரக்க புகழும், இராச்சியமும் நிலைக்காவென்ற னைக் கொல்லச் செல்லுகையில் வேடராக கருத்துள்ள துரியோ தனன், சூதால் அரக் வந்தெதிர்த்த சிவமூர்த்தியைப் பழித்து குமாளிகை கட்டுவித்துத் தந்தையால் அவரால் துன்பமடைந்து வருந்திய போது பாண்டவர்களை வருவித்து அதிற் பாண் அவர் காட்டிய உண்மை யுருவைக் கண்டு டவர் இருக்கையில் அதைக் கொளுத்து தரிசித்து மோக்ஷம் வேண்ட, நீ என்னை வித்தனன். பாண்டு புத்திரர் அதினின்று வேடனென நிந்தித்தபடியால் மறுபிறப் நீங்கி நிலவறை வழியாகத் தப்பிப் பிரா பில் திண்ணன் எனும் வேடுருக்கொண்டு மணவேடம் பூண்டு வேத்திரகீய நக பூசித்து முத்தியடைக என்னும் வரமும், சடைந்து வாழ்கையில் அருச்சுநன் திருப பாசுபதமும் பெற்று மீண்டு, அஞ்ஞாத தன் கட்டிய மச்சயந்திரத்தை அறுத்துத் வாசத்தில் விராடபுரத்தில் பேடியுருவல் திரௌபதியைக் கொணர்ந்து தாய் சொற் கொண்டு, மறைந்திருந்து, நிரைமீட்சிசன் படி நால்வருடன் மணந்து திருதராட்டிரன் டையால் வெளிப்பட்டுப் பாரதப்போரில் சொல்லால் அத்தினபுரஞ் சேர்ந்து இந்தி ஐந்தாகாள் , ஏழாநாள், பத்தாநாட்களில் சப்பிரல் தத்தை ஆண்டு வந்து அத்தின பீஷ்மருடன் சண்டை செய்து, பத்தாதாள் புரத்தில் மண்டபம் கட்டினதைப் பார்க் இறுதியில் அவரைப் போரில் விழ்ச் கச்சென்று அங்குச் சூதாடி நாடு முதலிய செய்து, பதின்மூன்றா நாளில் தன் குமரன இழந்து தமயனார் சொற்படி அடங்கி கிய அபிமன்யு இறக்கச் சூரியன் அஸ் தமிக் யிருந்து தாயத்தார் தமது மனைவியின் குமுன் என் குமரனைக் கொன்றவனைக் துகிலையுரியப் பொறுத்துக் கடைசியில் சொல்லுவேனெனச் சபதஞ்செய்து சயத் கர்ணனைக் கொல்லச் சபதஞ்செய்து நீங்கி திரதனைக் கொன்று, அவன் தலையைத் ஆரண்யஞ்சென்று இந்திரன் வருவிக்கச் தவஞ்செய்யும் அவன் தந்தைகையில் விழச் சென்று அங்கு உருப்பசி மோகிக்க உடன்! செய்து பதினான் காநாள் பூரிச்சிரவன் படாது பேடியுருவாக அவளாற் சாபம் கையை அறுத்துப் பதினேழாநாள் காண பெற்று, அவ்வுரு சமயத்தில் வரும்படி உனக்கொன்று பதினெட்டாநாளிறுதியில் வரம்பெற்றுக்கொண்டு நீங்கி அக்கி வேண் அக்கி கொடுத்தவரத்தின்படி தேர் எரியக் டக் காண்டவவநத்தை அக்நிக்களித்து அந்த கண்டு வியப்படைந்து சகோதரருடன் அர அக்கியிடத்தில் காண்டீபமென்னும் வில் சாட்சி புரிந்து யாதவவம்ச அழிவைத்தார் லையும் அக்ஷயத்தூணீரத்தையும், இரதத் சனாற் கேள்வியுற்று விசனமடைந்து துவா தையும் பெற்று வீமனால் அதமக்கொடி ரகை சென்று வசுதேவரைத் தேற்றி யாத யடைந்து திரௌபதை கேட்க மித்திர வர்களின் பாரிகள் முதலியவரை அழைத் னென்னும் இருடிக்காகக் கனிந்த நெல் துக்கொண்டு இந்திரப்பிரத்தஞ்சென்று வச் விக்கனியைக் கொய்து தந்து பிராமணன் சிர தந்தனைக் காவலாக்கி மீண்டு, கண்ணன் பொருட்டுத் திருடர்களைக் கொல்ல முய உடலைத் தகனமாக்குவித்துக் கண்ணன் லுகையில் திரௌபதியும் தருமனும் இருக் தேவியர்களை அழைத்துக்கொண்டு வரு கக்கண்டு தீர்த்தயாத்திரை சென்று நாரீ கையில் வேடரிடத்தில் அவர்களைப் பறி தீர்த்தத்தில் முதலைகளாயிருந்த பெண் கொடுத்து வெல்ல வலியில்லாமல் இதம் களின் சாபத்தைத் தீர்த்தவன். உலூபி பேசித் தப்பித்துக்கொண்டு இந்திரப்பிரச். யென்னும் காககன் வாயை மணந்து கஞ் சென்று வச்சிரனுக்குப் பட்டங்கட்டி வியாசரைக் கண்டு நடந்தவைகள. கடறி அவானைப் பேனாம் புரத்
அருச்சு நன 91 - அருச்சுகன் டிரனிடம் வளர்ந்து துரோணரிடம் வில் தின் அரசனாகிய சித்திரவாகனன் பென் வித்தை முதலில் கற்று வல்லவனாய்த் தன் ணாகிய சித்திராங்கதையை மணந்து பப்பு சகோ தாருடன் இருந்தனன் . ஒரு நாள் ருவாகனைப் பெற்று முதலையாக இருந்த துரோணர் ஸ்நானத்திற்குச் சென்றபோது காந்தருவன் சாபத்தைப் போக்கி சுபர் முதலைபற்றத் துரியோ தனாதியர் அவரை திரைபொருட்டுத் தவசிவேடங்கொண்டு மீட்க வலியற்றது கண்டு அம்முதலையைக் துவாரகை சென்று அவளை மணந்து அபி கொன்று அவரை மீட்டவன் . துரோணர் மன்யுவைப் பெற்று பாசுபத்தின் கட்டளைப்படி பாஞ்சாலனைத் தேரில் கட் பொருட்டுச் சென்று தவஞ்செய்கையில் டிச்சென்றவன் . இந்த அருச்சுநன் முத துரியோ தனனால் ஏவப்பட்ட பன்றியுருக் லிய ஐவரும் உயிருடனிருக்கின் தனக்குப் கொண்ட மூததானவனென்னும் அரக்க புகழும் இராச்சியமும் நிலைக்காவென்ற னைக் கொல்லச் செல்லுகையில் வேடராக கருத்துள்ள துரியோ தனன் சூதால் அரக் வந்தெதிர்த்த சிவமூர்த்தியைப் பழித்து குமாளிகை கட்டுவித்துத் தந்தையால் அவரால் துன்பமடைந்து வருந்திய போது பாண்டவர்களை வருவித்து அதிற் பாண் அவர் காட்டிய உண்மை யுருவைக் கண்டு டவர் இருக்கையில் அதைக் கொளுத்து தரிசித்து மோக்ஷம் வேண்ட நீ என்னை வித்தனன் . பாண்டு புத்திரர் அதினின்று வேடனென நிந்தித்தபடியால் மறுபிறப் நீங்கி நிலவறை வழியாகத் தப்பிப் பிரா பில் திண்ணன் எனும் வேடுருக்கொண்டு மணவேடம் பூண்டு வேத்திரகீய நக பூசித்து முத்தியடைக என்னும் வரமும் சடைந்து வாழ்கையில் அருச்சுநன் திருப பாசுபதமும் பெற்று மீண்டு அஞ்ஞாத தன் கட்டிய மச்சயந்திரத்தை அறுத்துத் வாசத்தில் விராடபுரத்தில் பேடியுருவல் திரௌபதியைக் கொணர்ந்து தாய் சொற் கொண்டு மறைந்திருந்து நிரைமீட்சிசன் படி நால்வருடன் மணந்து திருதராட்டிரன் டையால் வெளிப்பட்டுப் பாரதப்போரில் சொல்லால் அத்தினபுரஞ் சேர்ந்து இந்தி ஐந்தாகாள் ஏழாநாள் பத்தாநாட்களில் சப்பிரல் தத்தை ஆண்டு வந்து அத்தின பீஷ்மருடன் சண்டை செய்து பத்தாதாள் புரத்தில் மண்டபம் கட்டினதைப் பார்க் இறுதியில் அவரைப் போரில் விழ்ச் கச்சென்று அங்குச் சூதாடி நாடு முதலிய செய்து பதின்மூன்றா நாளில் தன் குமரன இழந்து தமயனார் சொற்படி அடங்கி கிய அபிமன்யு இறக்கச் சூரியன் அஸ் தமிக் யிருந்து தாயத்தார் தமது மனைவியின் குமுன் என் குமரனைக் கொன்றவனைக் துகிலையுரியப் பொறுத்துக் கடைசியில் சொல்லுவேனெனச் சபதஞ்செய்து சயத் கர்ணனைக் கொல்லச் சபதஞ்செய்து நீங்கி திரதனைக் கொன்று அவன் தலையைத் ஆரண்யஞ்சென்று இந்திரன் வருவிக்கச் தவஞ்செய்யும் அவன் தந்தைகையில் விழச் சென்று அங்கு உருப்பசி மோகிக்க உடன் ! செய்து பதினான் காநாள் பூரிச்சிரவன் படாது பேடியுருவாக அவளாற் சாபம் கையை அறுத்துப் பதினேழாநாள் காண பெற்று அவ்வுரு சமயத்தில் வரும்படி உனக்கொன்று பதினெட்டாநாளிறுதியில் வரம்பெற்றுக்கொண்டு நீங்கி அக்கி வேண் அக்கி கொடுத்தவரத்தின்படி தேர் எரியக் டக் காண்டவவநத்தை அக்நிக்களித்து அந்த கண்டு வியப்படைந்து சகோதரருடன் அர அக்கியிடத்தில் காண்டீபமென்னும் வில் சாட்சி புரிந்து யாதவவம்ச அழிவைத்தார் லையும் அக்ஷயத்தூணீரத்தையும் இரதத் சனாற் கேள்வியுற்று விசனமடைந்து துவா தையும் பெற்று வீமனால் அதமக்கொடி ரகை சென்று வசுதேவரைத் தேற்றி யாத யடைந்து திரௌபதை கேட்க மித்திர வர்களின் பாரிகள் முதலியவரை அழைத் னென்னும் இருடிக்காகக் கனிந்த நெல் துக்கொண்டு இந்திரப்பிரத்தஞ்சென்று வச் விக்கனியைக் கொய்து தந்து பிராமணன் சிர தந்தனைக் காவலாக்கி மீண்டு கண்ணன் பொருட்டுத் திருடர்களைக் கொல்ல முய உடலைத் தகனமாக்குவித்துக் கண்ணன் லுகையில் திரௌபதியும் தருமனும் இருக் தேவியர்களை அழைத்துக்கொண்டு வரு கக்கண்டு தீர்த்தயாத்திரை சென்று நாரீ கையில் வேடரிடத்தில் அவர்களைப் பறி தீர்த்தத்தில் முதலைகளாயிருந்த பெண் கொடுத்து வெல்ல வலியில்லாமல் இதம் களின் சாபத்தைத் தீர்த்தவன் . உலூபி பேசித் தப்பித்துக்கொண்டு இந்திரப்பிரச் . யென்னும் காககன் வாயை மணந்து கஞ் சென்று வச்சிரனுக்குப் பட்டங்கட்டி வியாசரைக் கண்டு நடந்தவைகள . கடறி அவானைப் பேனாம் புரத்